پرش به محتوا

پیش‌نویس:حقوق خانوادگی زن مسلمان

از ایران پدیا
همایش تقدیر از بانوان کارآفرین ایرانی
همایش تقدیر از بانوان کارآفرین ایرانی

حقوق خانوادگی زن مسلمان؛ مجموعه قوانین و مقررات حمایت‌گر زن در خانواده از منظر اسلام.

حقوق خانوادگی زن در اسلام شامل مجموعه‌ای از حقوق و مسئولیت‌های برآمده از آموزه‌های دین اسلام است که به‌منظور حمایت از زنان در خانواده طراحی شده‌اند. بهره‌گیری از این حقوق به تحکیم بنیان خانواده یاری می‌رساند.

مفهوم‌شناسی حقوق خانوادگی زن مسلمان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حقوق خانوادگی زن در اسلام، شامل مجموعه حقوقی است که به‌منظور حفظ کرامت و جایگاه زن در خانواده وضع شده‌اند.[۱] این حقوق در قرآن[۲] و احادیث،[۳] به تفصیل بیان شده و شامل حقوق مالی[۴] و غیر مالی[۵]است. هدف از وضع چنین حقوقی، حمایت از زنان در خانواده بوده و به آنان امکان می‌دهد تا در زندگی فردی و اجتماعی نقش فعالی داشته باشند.[۶]

فلسفهٔ حقوق زن

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فلسفهٔ حقوق زن بر مبنای اصول بنیادی برابری، آزادی و عدالت استوار است. این فلسفه فراتر از حقوق فردی و شخصی، به ابعاد اجتماعی نیز می‌پردازد و به‌طور خاص به چالش‌ها و موانع ساختاری و فرهنگی حقوق زن، توجه دارد. در این راستا، حق مالکیت، حق تحصیل، حق ازدواج، حق تربیت فرزند، حق حضانت، حق کرامت زن و حق عبادت از جمله مهم‌ترین حقوقی هستند که باید برای زنان تضمین شود. فلسفهٔ حقوق زن همچنین به نقد نظام‌های اجتماعی و فرهنگی‌ای می‌پردازد که منجر به نابرابری‌های جنسی و تبعیض علیه زنان می‌شوند و برای رسیدن به برابری واقعی نیازمند تغییرات بنیادین در نهادهای اجتماعی و فرهنگی است.[۷]

پیشینهٔ حقوق زن

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حقوق زن در همهٔ جوامع به مقتضیات زمان و نوع مناسبات اجتماعی در هر عصر بستگی دارد.[۸] بحث از حقوق زن از نظر تاریخی با افراط و تفریط‌هایی همراه بوده است. پیش از اسلام، زنان در بسیاری از جوامع، فاقد شخصیت مستقل و حقوق بودند[۹] و در فرهنگ‌های مختلف به اشکال متفاوتی مورد سرکوب و بی‌احترامی قرار می‌گرفتند. زن در یونان قابل فروش و هبه،[۱۰]

در روم نماد شیطان،[۱۱] در چین همانند برده[۱۲] و در دورهٔ جاهلیت منشأ ذلت و ننگ بود.[۱۳] دین اسلام با نکوهش چنین باورهایی، حقوق زنان را به‌عنوان رکن اصلی و ارزشمند خانواده بر محور اصل عدالت و احترام به‌رسمیت شناخت.[۱۴] امروزه زنان در خانواده و جامعه[۱۵] در پرتوی آموزه‌ها و قوانین اسلامی از حقوق متعددی برخوردار گشته‌اند.[۱۶] پژوهش‌های فقهی و حقوقی در حوزهٔ زن و خانواده، حقوق خانوادگی زن را از دو منظر حقوق مالی و غیرمالی بررسی کرده‌اند.

حقوق مالی زن در خانواده

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حقوق مالی زنان نقشی اساسی در زندگی آنان دارد و به حفظ کرامت آنها و توازن خانواده کمک می‌کند.

مالکیت زن در اموال و درآمد شخصی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اسلام حق مالکیت و استقلال زنان را در حقوق اقتصادی[۱۷] خود به‌رسمیّت شناخته است.[۱۸] در صورت عدم رعایت این حقوق توسط همسر یا دیگران، زنان می‌توانند آنها را ملزم به ادای این حقوق کنند.[۱۹]

زنان در اسلام حق ارث و بهره‌مندی از اموال خانوادگی را دارند.[۲۰] در فقه اسلامی هرچند سهم ارث زنان از مردان کمتر است؛ اما این موضوع برخلاف آنچه در گفتمان غرب مطرح است، به‌عنوان عدالت اجتماعی شناخته می‌شود.[۲۱] مردان نمی‌توانند در سهم ارث زنان دخالت کنند.[۲۲] این در حالی است که در جوامع باستانی مثل روم، یونان، هند، مصر و چین، زنان به‌طور کلی از ارث محروم بودند.[۲۳] در ایران باستان نیز دختران متأهل از ارث پدری محروم می‌شدند.[۲۴]

از منظر اسلام، مهریه هدیه‌ای از سوی شوهر به زن و نشان‌دهندهٔ احترام او به زن است.[۲۵] در فرهنگ اسلامی، به‌دلیل تحمل مشقت‌ها در انجام تکالیف و وظایف واجب و مستحب خانوادگی و اموری از قبیل بارداری، وضع حمل، شیردهی، پرستاری و مراقبت فرزندان که مانع از انجام فعالیت‌های اقتصادی زنان می‌شود برای وی مهریه مقرر شده است.[۲۶] در فقه اسلامی بر لزوم پرداخت مهریه تأکید شده،[۲۷] و زن، مالک مهریه است.[۲۸] پس از مرگ زن نیز ورثه می‌توانند این حق را مطالبه کنند.[۲۹]

نفقه از حقوق مالی زن است که در قرآن[۳۰] و روایات به آن تأکید شده است.[۳۱] تأمین نفقه بر عهدهٔ مرد[۳۲] و متناسب با دارایی مرد بوده[۳۳] و شامل نیازهای اساسی زن می‌شود.[۳۴] دائمی بودن نکاح و تمکین زن از شوهر، دو شرط وجوب نفقه از منظر فقه اسلامی است.[۳۵]

حقوق غیرمالی زن در خانواده

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حقوق غیرمالی زنان در زندگی خانوادگی شامل آزادی‌ها و امتیازاتی است که به حمایت از شخصیت و کرامت زنان می‌پردازد و احساس ارزشمندی و امنیت را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد و به تقویت بنیان خانواده و ایجاد روابط پایدار خانوادگی کمک می‌کند.[۳۶]

حق تحصیل علم

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حضور دانشجویان دختر کارشناسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت در کلاس درس
نمایی از حضور دانشجویان دختر کارشناسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت در کلاس درس

در آموزه‌های اسلام به حق زنان برای تحصیل علم سفارش و تأکید شده است. قرآن کسب علم را بر همگان لازم می‌داند[۳۷] و هیچ تفاوت و محدودیتی برای تحصیل زنان قائل نشده است.[۳۸] از این منظر، تحصیل علم، تقویت‌کنندهٔ هویت زن است.[۳۹]

حق انتخاب همسر

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آزادی در انتخاب همسر و تعیین شروط عقد نکاح یکی از حقوق اساسی زنان در اسلام است.[۴۰] این حق شامل وضع شروطی مانند تعیین محل سکونت و شرط مطلقه‌ساختن زن در صورت ازدواج مجدد مرد می‌شود،[۴۱] که به زنان اجازه می‌دهد تا در انتخاب شریک زندگی و شرایط زندگی مشترک تصمیم‌گیری کنند.[۴۲] در اسلام، ازدواج اجباری پذیرفته نیست.[۴۳]

حق داشتن امنیت و آرامش

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ایجاد امنیت و آرامش روحی برای زنان در خانواده از حقوق اولیه آن‌ها است[۴۴] که تأثیر قابل توجهی بر تحکیم بنیان خانواده دارد.[۴۵] زنان امروزه با چالش فقدان احساس امنیت در خانواده مواجه‌اند که نیازمند توجه جدی به حقوق آنان است.[۴۶]

حق عبادت و عبودیت خداوند

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زنان در اسلام حق دارند آزادانه عبادت کنند و برای انجام واجبات نیاز به اذن شوهر ندارند.[۴۷] عبادت روحیه فردی زن را تقویت و به استحکام روابط خانوادگی نیز کمک می‌کند. الگوهایی چون حضرت فاطمه و مریم در تاریخ اسلام به‌عنوان نمونه‌های مؤثر در عبادت شناخته می‌شوند.[۴۸]

حق حسن معاشرت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آیات و روایات بر اهمیت احترام به زنان و رفتار مناسب با آنان تأکید دارند.[۴۹] اسلام به‌عنوان حامی حقوق زنان،[۵۰] مردان را موظف به حسن معاشرت با همسران می‌کند[۵۱] تا تداوم زندگی مشترک، آسان‌تر شود.[۵۲] قرآن، حسن معاشرت را یک اصل در تعامل زوجین معرفی کرده است.[۵۳]

مرد با درک شرایط روحی و عاطفی زن می‌تواند به ایجاد احساس آرامش و فضای عاطفی[۵۴] در محیط خانواده کمک کند.[۵۵] در روایات اسلامی بر اهمیت حضور مرد در کنار خانواده[۵۶] و مدارا با همسر[۵۷] و مهربانی با او حتی به‌صورت لقمه‌گذاشتن در دهان زن سفارش شده است.[۵۸]

حق تربیت فرزند

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حق تربیت از حقوق بنیادین زنان است که در شکل‌گیری رفتار و نگرش فرزندان نقش حیاتی دارد[۵۹] و تضمین‌کننده پایندگی آنان است.[۶۰] آموزش‌های مادر به فرزند کمک می‌کند تا فرزندان به شهروندانی مسئول و متعهد تبدیل شوند.[۶۱]

حق حفظ کرامت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از منظر اسلام، زنان و مردان ارزش و مقام انسانی برابر دارند.[۶۲] رضایی اصفهانی، پرسش‌ها و پاسخ‌های قرآنی، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص21.</ref> اسلام بدون اینکه برتری خاصی برای یک جنسیت قائل شود به حفظ کرامت انسانی[۶۳] و عدالت در زندگی خانوادگی تأکید می‌کند.[۶۴]

بر اساس حق حضانت مادر، فرزند در سال‌های اولیه زندگی، به مادر سپرده می‌شود؛ زیرا او رابطهٔ عاطفی قوی‌تری با کودک دارد.[۶۵] در صورت جدایی والدین، نیز حضانت نوزاد به مادر داده می‌شود، زیرا او در تأمین نیازهای اولیه کودک اولویت دارد.[۶۶] این موضوع نشان‌دهندهٔ اهمیت نقش عاطفی و تربیتی مادر در زندگی فرزندان است.[۶۷]

حق طلاق به‌طور طبیعی متعلق به مرد است، اما در شرایطی مثل فقدان شوهر، ایلاء، عدم پرداخت نفقه و عسر و حرج، این حق به زن نیز تعلق می‌گیرد. همچنین، حق طلاق می‌تواند به‌صورت قراردادی و در قالب شروط ضمن عقد به زن داده شود و به‌طور کلی از او سلب نشده است.[۶۸]

  1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل 21.
  2. سورة نساء، آیة 34.
  3. نوری طبرسی، مستدرک الوسایل، 1411ق، ج14، ص249.
  4. سورة نساء، آیات7 -20.
  5. سورة نساء، آیة 19-34
  6. شیرودی، نقش سیاسی اجتماعی زنان در تاریخ معاصر ایران، بی‌تا، ج1، ص113.
  7. مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، 1376ش، ص18، 159، 223، 448.
  8. مصفّا، مشارکت سیاسی زنان در ایران، 1375ش، ج1، ص102.
  9. بارتله، زن در حقوق ساسانی، 1337ش، ص40.
  10. خامنه‌ای، حقوق زن، 1368ش، ص22.
  11. ربانی خلخانی، زن از دیدگاه اسلام، بی‌تا، ص23.
  12. دورانت، تاریخ تمدن، بی‌تا، ج1، ص855.
  13. سورة نحل، آیة 58.
  14. مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، 1376ش، ص114.
  15. مکارم شیرازی، یکصدوهشتاد پرسش و پاسخ، 1386ش، ص262.
  16. قدیمی، زن مشارکت، توسعه، 1380ش، ص33.
  17. سورة نساء، آیة 32.
  18. قائمی، حیات زن دراندیشة اسلامی، 1373ش، ص239.
  19. نوری همدانی، جایگاه بانوان در اسلام، 1391ش، ص405.
  20. سورة نساء، آیة 7.
  21. سورة نساء، آیة 11.
  22. صدوق، من لایحضره الفقیه، 1413ق، ج3، ص168.
  23. مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، 1374ش، ج3، ص303.
  24. مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، 1376ش، ص223-222.
  25. حبیبی، مهریه و اهمیت حقوقی آن در استحکام ازدواج، 1386، ج118، ص8.
  26. مصباح یزدی، پرسش و پاسخ‌ها، 1391ش، ج5، ص302.
  27. کمالی، قرآن و مقام زن، 1371ش، ص26.
  28. حلّی، تحریرالاحکام عن مذاهب الامامیه، 1421ق، ج3، ص552.
  29. قانون مدنی، مادة 940.
  30. سورة بقرة، آیة 240.
  31. ابن‌شعبة حرانی، تحف العقول عن آل‌الرسول، 1404ق، ج1، ص33.
  32. مدرسی، الفقه الاسلامی الرسالة العملیة، 1431ق، ج2، ص110.
  33. صدوق، من لایحضرالفقیه، 1404ق، ج3، ص441.
  34. حرّ عاملی، وسائل الشیعة، بی تا، ج21، ص511.
  35. خمینی، تحریر الوسیلة، 1390ش، ج2، ص313.
  36. حکمت نیا و کاظمینی، درآمدی بر مسئله‌شناسی حقوقی با تأکید بر حقوق خانواده در اسلام. فقه و حقوق خانواده، 1389ش، ص19-20.
  37. سورة مجادله، آیة 11.
  38. طغرانگار، حقوق سیاسی- اجتماعی زنان قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، 1383ش، ص192.
  39. باقری، «خانواده و راهبردهای کاربردی رهنمودی برای دستگاه‌های فرهنگی»، 1388ش، ص271.
  40. طباطبایی، بررسی‌های اسلامی، 1388ش، ج2، ص287.
  41. خمینی، تحریر الوسیلة، 1390ش، ج2، ص273.
  42. امینی، آشنایی با وظایف و حقوق زن، 1384ش، ص193.
  43. ابن‌اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابة، 1415ق، ج5، ص413.
  44. حکمت‌نیا، حقوق زن و خانواده، 1392ش، ص59.
  45. امینی، آشنایی با وظایف و حقوق زن، 1384ش، ص191.
  46. خامنه‌ای، جایگاه مسائل زنان در فرهنگ اسلام و تجدد، 1393ش، ص40.
  47. طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، 1387، ج6، ص14.
  48. مجلسی، بحارالانوار، 1403ق، ج43، ص84.
  49. مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، 1386ش، ص384.
  50. قرائتی، تفسیر نور، 1383ش، ج2، ص39.
  51. نوری، مستدرک الوسائل، 1408ق، ج14، ص252-253.
  52. قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، 1384ش، ج5، ص97.
  53. سورة روم، آیة 21.
  54. قزوینی، سنن ابن‌ماجة، بی‌تا، ج1، ص593،
  55. طبرسی، مکارم الاخلاق، بی‌تا، ص216.
  56. ری‌شهری، میزان الحکمه، 1375، ج5، ص101.
  57. طبرسی، مکارم الاخلاق، بی‌تا، ص218.
  58. فیض‌کاشانی، المحجة البیضاء، 1417ق، ج3، ص70.
  59. انصاریان، نظام خانواده در اسلام، 1376ش، ص434.
  60. جوادی آملی، زن در آیینة جلال و جمال، 1383ش، ص134.
  61. جمعی از نویسندگان، اخلاق در خانواده، 1391، ص584.
  62. سورة نساء، آیة 1.
  63. خمینی، صحیفة امام، 1389ش، ص378.
  64. مطهری، اسلام و مقتضیات زمان، 1374ش، ج1، ص305.
  65. طباطبایی، المیزان، 1374، ج2، ص361.
  66. سورة بقرة، آیة 233.
  67. مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، 1386، ج1، ص233.
  68. محقق داماد، بررسی فقهی حقوق خانواده، 1384ش، ص470-472.
  • قرآن کریم.
  • ابن‌اثیر، عزالدین، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
  • ابن‌شعبة حرانی، ابومحمد حسن، تحف العقول عن آل‌الرسول، قم، نشر اسلامی، ۱۴۰۴ق.
  • امینی، ابراهیم، آشنایی با وظایف و حقوق زن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۴ش.
  • بارتله، کریستیا، زن در حقوق ساسانی، ترجمة ناصرالدین زمانی، تهران، عطایی، ۱۳۳۷ش.
  • باقری، شهلا، «خانواده و راهبردهای کاربردی رهنمودی برای دستگاه‌های فرهنگی»، بانوان شیعه، شمارة ۲۱، پاییز ۱۳۸۸ش.
  • جمعی از نویسندگان، اخلاق در خانواده، قم، معارف، ۱۳۹۱ش.
  • حبیبی، محمّداسحاق، مهریه و اهمیت حقوقی آن در استحکام ازدواج، قم، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، ۱۳۸۶ش.
  • حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسة آل‌البیت لاحیاء التراث، بی‌تا.
  • حسین، انصاریان، نظام خانواده در اسلام، قم، ام‌ابیها، ۱۳۷۶ش.
  • حکمت‌نیا، محمود، حقوق زن و خانواده، تهران، پژوهشگاه فرهنگ واندیشه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۹۲ش.
  • حکمت‌نیا، محمود و کاظمینی، محمدحسین، «درآمدی بر مسئله‌شناسی حقوقی با تأکید بر حقوق خانواده در اسلام، فقه و حقوق خانواده»، شماره ۵۳، ۱۳۸۹ش.
  • حلّی، حسن بن یوسف، تحریرالاحکام عن مذاهب الامامیه، مؤسسه امام صادق، ۱۴۲۱ق.
  • خامنه‌ای، سیدعلی، نقش و رسالت زن، جایگاه مسائل زنان در فرهنگ اسلام و تجدد، تهران، انقلاب اسلامی، ۱۳۹۳ش.
  • خامنه‌ای، سیدمحمد، حقوق زن، تهران، تک، ۱۳۶۸ش.
  • خمینی، روح‌الله، صحیفة امام، تهران، مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹ش.
  • خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیلة، قم، دارالکتب العلمیة، ۱۳۹۰ش.
  • دورانت، ویل، تاریخ تمدن، ترجمة مهرداد مهرین، بی‌جا، اقبال، بی‌تا.
  • ربانی خلخالی، علی، زن از دیدگاه اسلام، قم، قرآن، بی‌تا.
  • رضایی اصفهانی، محمدعلی، پرسش‌ها و پاسخ‌های قرآنی، قم، پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن، ۱۳۸۵ش.
  • زیبایی‌نژاد، محمدرضا و سبحانی، محمدتقی، درآمدی بر نظام شخصیت زن در اسلام، قم، دارالنور، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش.
  • شیرودی، مرتضی، نقش سیاسی اجتماعی زنان در تاریخ معاصر ایران، بی‌جا، پژوهشکدة تحقیقات اسلامی گروه سیاسی، بی‌تا.
  • صدوق، محمد، من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق.
  • طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمة، سیدباقر موسوی همدانی، قم، ۱۳۷۴ش.
  • طباطبایی، محمدحسین، بررسی‌های اسلامی، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۸ ش.
  • طبرسی، رضی‌الدین، مکارم الخلاق، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بی‌تا.
  • طغرانگار، حسین، حقوق سیاسی- اجتماعی زنان قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.
  • طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تهران، المکتبة المرتضویة، ۱۳۸۷ش.
  • عبدالله، جوادی آملی، زن در آیینة جلال و جمال، قم، اسراء، ۱۳۸۳ش.
  • علی، قائمی، حیات زن دراندیشة اسلامی، تهران، امیری، ۱۳۷۳ش.
  • فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی، المحجة البیضاء، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۷ق.
  • قانون اساسی، جمهوری اسلامی ایران.
  • قانون مدنی، جمهوری اسلامی ایران.
  • قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۳ش.
  • قرطبی، شمس‌الدین، الجامع لاحکام القرآن، القاهرة، دارالکتب المصریة، ۱۳۸۴ش.
  • قزوینی، محمد بن یزید، سنن ابن‌ماجه، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
  • کمالی، سیدعلی، قرآن و مقام زن، تهران، اسوه، ۱۳۷۱ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بی‌جا، دار احیاء التراث، ۱۴۰۳ق.
  • محقق داماد، سیدمصطفی، بررسی فقهی حقوق خانواده (نکاح و انحلال آن)، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، ۱۳۸۴ش.
  • محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، دارالحدیث، ۱۳۷۵ش.
  • مدرسی، محمدتقی، الفقه الاسلامی الرسالة العملیة، بیروت، مرکز العصر، ۱۴۳۱ق.
  • مرکز فرهنگ و معارف قرآن، زن از زبان قرآن، قم، جمال، ۱۳۸۷ش.
  • مصباح یزدی، محمدتقی، پرسش و پاسخ‌ها، قم، مؤسسهٔ آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۹۱ش.
  • مصفّا، نسرین، مشارکت سیاسی زنان در ایران، تهران، وزات امور خارجه، ۱۳۷۵ش.
  • مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، تهران، صدرا، چاپ دهم، ۱۳۷۴ش.
  • مطهری، مرتضی، نظام حقوق زن در اسلام، تهران، صدرا، ۱۳۷۶ش.
  • مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۸۶ش.
  • نوری طبرسی، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسایل، قم، مؤسسهٔ آل‌البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۱ق.
  • نوری همدانی، حسین، جایگاه بانوان در اسلام، بی‌جا، مهدی موعود، ۱۳۹۱ش.