پیشنویس:بولا

بولا؛ منطقهای جنگلی و حفاظتشده در قسمت شمالی ایران.
جنگل بولا، از مناطق حفاظتشدهٔ هیرکانی و ثبتشده در یونسکو است که در ۴۵ کیلومتری جنوبشرقی ساری و بخشی از آن در استان سمنان قرار دارد. پوشش گیاهی بولا شامل راش، ممرز، بلندمازو و گونههای وحشی مانند گلابی و گیلاس است و جانورانی همچون پلنگ، مرال، خرس قهوهای و کبک در آن زیست میکنند. از جاذبههای گردشگری آن میتوان به آبشار بولا (اوبن) اشاره کرد. تهدیدهایی چون قاچاق چوب، تخریب اراضی و شکار غیرمجاز از مشکلات محیطی این منطقه بهشمار میرود.
معرفی بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]منطقهٔ جنگلی بولا، در ۱۳۷۸ش، بهعنوان یک منطقهٔ حفاظتشده، تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار گرفت.[۱] جنگلهای این منطقه، بهعنوان یکی از سایتهای متعلق به جنگلهای هیرکانی در یونسکو به ثبت رسیدهاند.[۲]
موقعیت جغرافیایی بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]جنگلهای بولا، در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی ساری (استان مازندران) واقع شدهاند. همچنین، بخش کوچکی از این جنگل، در استان سمنان قرار دارد. منطقهٔ حفاظت شدهٔ بولا، بخشی از جنگلهای بولا است[۳] که با مساحتی در حدود ۳۹۰۷ هکتار، در بخش دودانگهٔ شهرستان ساری و دهستان پشتکوه شهمیرزاد واقع شده است. این منطقهٔ جنگلی، در نزدیکی پارک ملی کیاسر، هممرز با پناهگاه حیاتوحش دودانگه و چهاردانگه و نیز منطقهٔ حفاظت شدهٔ پرور قرار دارد.[۴]
آبوهوای بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]این منطقهٔ جنگلی، دارای آبوهوایی نیمهمرطوب و معتدل است.[۵] منطقهٔ حفاظت شدهٔ بولا، در ارتفاعی در حدود ۱۹۰۰ تا ۲۷۸۰ متر از سطح دریا قرار گرفته است. میانگین دمای این منطقه ۱۴ درجه سانتیگراد و متوسط بارش سالانه در آن در حدود ۶۰۰ میلیمتر است.[۶]
حیاتوحش در بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]این جنگل، زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، گرگ، شغال، مرال، بز، پازن، خرس قهوهای، روباه، سمور جنگلی، کبک و کبک دری است.[۷]
پوشش گیاهی بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]بولا، منطقهای کوهستانی با دو دامنهٔ شمالی و جنوبی است که در حد بالایی آن جنگلهای خزری و در بخشهای دیگر نیز مرتعهای ییلاقی وجود دارد. از گونههای درختی در این محل میتوان به راش، ممرز، بلندمازو، توسکای ییلاقی، گلابی وحشی، گیلاس وحشی و آلوچه اشاره کرد.[۸]
مشکلات زیستمحیطی در بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]این منطقه، همواره در معرض تخریب اراضی ملی و عرصههای طبیعی، قاچاق چوب و شکار غیرمجاز بوده است.[۹]
گردشگری بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
با رفتن به این منطقهٔ حفاظت شده میتوان از جاذبههای طبیعی دیگر نیز لذت برد. آبشار بولا (آبشار اوبن) با ارتفاع ۱۷۵۰ متر و چشمههای آن، یکی از این جاذبهها هستند که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.[۱۰]
مسیر دسترسی به بولا
[ویرایش | ویرایش مبدأ]برای دسترسی به این منطقه، میتوان از جادهٔ تهران بهسمت فیروزکوه، استفاده کرد. این جاده، پس از پل سفید و روستای سنگده به جادهای خاکی میرسد که ابتدای مسیر پیادهروی تا بولا است. محل پارک ماشینها نیز در همان منطقه است.[۱۱]
پانویس
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرةالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرةالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرةالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرةالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «جنگل و آبشار بولا کجاست»، هایپرشیا.
منابع
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- «جنگل و آبشار بولا کجاست»، هایپرشیا، تاریخ بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ش.
- «منطقهٔ حفاظت شدهٔ بولا»، دایرةالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران، تاریخ بارگذاری: ۲۱ دی ۱۳۹۹ش.
- «منطقهٔ حفاظت شدهٔ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران، تاریخ بارگذاری: ۱۹ دی ۱۳۹۰ش.