پرش به محتوا

پیش‌نویس:رمضان

از ایران پدیا

رمضان؛ ماه نهم از سال قمری که روزه‌داری آن بر مسلمانان واجب است.

ماه رمضان، نهمین ماه از ماه‌های دوازده‌گانهٔ قمری است که بین ماه شعبان و شوال قرار گرفته است. این ماه، به‌دلیل برخی مناسک و مناسبت‌ها همچون روزه‌داری، افطار، نزول قرآن، شب‌های قدر و شهادت امام علی، از اهمیت و جایگاه بالایی نزد مسلمانان برخوردار است.

مفهوم‌شناسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

رمضان در لغت از ریشهٔ «رمض» به‌معنای شدت گرمای خورشید[۱] و سوختن آمده است. روزه‌داری نیز در فرهنگ مسلمانان، سوزانندهٔ گناهان دانسته می‌شود و از این‌رو، این ماه را که ماه روزه‌داری مسلمانان است رمضان گفته‌اند.[۲]

نام‌گذاری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ماه رمضان با نام‌هایی همچون رمضان‌المبارک، ماه صیام، شهر الله، بهار قرآن و ماه نزول قرآن یاد می‌شود.[۳] رمضان، تنها ماهی است که نام آن در قرآن کریم آمده است.[۴]

رمضان قبل از اسلام

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در عصر جاهلیت، مردم ماه رمضان را بزرگ داشته و به آن ناتِق می‌گفتند.[۵] قوم ثمود هم به آن دیمر گفته و سال خود را با رمضان آغاز می‌کردند.[۶] در ایران باستان، رمضان قدمتی دیرینه داشته و حلول آن را با «نقاره‌زنی» اعلام می‌کردند.[۷]

فضیلت ماه رمضان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ماه رمضان، از ماه‌های بافضیلت قمری است. در روایات اسلامی از این ماه، به ماه مهمانی خدا، ماه پر خیروبرکت و ماه رحمت و مغفرت یاد شده است. در روایات اسلامی، رمضان، ماهی دانسته شده که روزها و شب‌های آن از بهترین روزها و شب‌ها است؛ حتی خوابیدن در این ماه نیز عبادت شمرده می‌شود؛ نفس کشیدن به‌منزلهٔ تسبیح است؛ دعای بندگان به اجابت نزدیک‌تر است و اعمال بندگان پذیرفته می‌شود. در این ماه، درهای بهشت گشوده و درهای جهنم بسته و شیاطین در بند می‌شوند. همچنین خواندن یک آیه از قرآن در این ماه برابر ختم قرآن در ماه‌های دیگر است.[۸]

وقایع ماه رمضان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غزوهٔ بدر، فتح مکه، وفات حضرت خدیجه، مراسم خواندن عقد اخوت بین اصحاب پیامبر و به‌ویژه بین رسول خدا و امام علی، ولادت امام حسن مجتبی، اعلام ولایت‌عهدی امام رضا از سوی مأمون، شب قدر، نزول قرآن، شهادت امام علی،[۹] غرق شدن فرعون، نزول کتاب‌های آسمانی همچون صُحُف ابراهیم، تورات موسی، انجیل عیسی و زبور داوود، از مهم‌ترین وقایع ماه رمضان هستند.[۱۰]

ماه رمضان در فرهنگ مسلمانان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ماه رمضان به‌دلیل مناسک عبادی و مناسبت‌های مذهبی که در آن وجود دارد، از اهمیت خاصی نزد مسلمانان برخوردار است. افطاری دادن، برپایی مراسم قرائت قرآن در اماکن دینی و مذهبی همچون مسجدالنبی، مسجدالحرام و حرم امامان و امام‌زادگان، سخنرانی‌های مذهبی، بیان احکام دینی و خواندن نماز تراویح (اهل‌سنت) از جمله برنامه‌های مسلمانان در ماه رمضان است.[۱۱]

برنامهٔ غذایی ماه رمضان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روزه‌داری در ماه رمضان، موجب تغییر برنامهٔ غذایی خانواده‌های مسلمان می‌شود. زولبیا و بامیه، خرما، آش، شله‌زرد، سوپ، حلیم، کباب رمضان، عدسی، دلمهٔ برگ و قابلی‌پلو از جمله خوراکی‌های مخصوص ماه رمضان در میان خانواده‌ها در ایران، افغانستان، پاکستان، هند، فلسطین و مصر است که در پایان روز با آنها افطار می‌کنند.[۱۲]

شب‌های قدر

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شب‌های قدر، میان شیعیان و اهل‌سنت متفاوت است. شیعیان شب‌های نوزدهم، بیست‌ویکم و بیست‌وسوم ماه رمضان[۱۳] و اهل‌سنت شب بیست‌وهفتم را شب قدر می‌دانند.[۱۴] احیا و شب‌زنده‌داری شب‌های قدر از جایگاه ویژه‌ای نزد مسلمانان برخوردار است. آنها شب‌های قدر را به نماز، دعا، نیایش و قرائت قرآن صبح می‌کنند. مسلمانان معتقدند که عبادت کردن، افطاری دادن، کمک به فقرا و نیازمندان، صله‌رحم و انجام هر عمل نیک در این شب، فضیلتی بیشتر از هزار سال عبادت دارد.[۱۵] شیعیان ایران و عراق با حضور در اماکن مذهبی همچون حرم امامان، امام‌زادگان، مساجد و حسینیه‌ها، برنامه‌های شب قدر را به‌صورت دسته‌جمعی برگزار می‌کنند. این مراسم با سخنرانی، عزاداری، خواندن دعای جوشن کبیر آغاز و با قرآن به‌سرگرفتن پایان می‌یابد.[۱۶]

آخرین جمعة ماه رمضان توسط امام خمینی، «روز قدس» نامیده شده است. هر سال، در این روز، مسلمانان کشورهای مختلف در حمایت از مردم فلسطین، آزادی مسجدالاقصی و محکومیت اسرائیل راهپیمایی می‌کنند.[۱۷]

اعمال عبادی ماه رمضان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعمال مشترک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعمالی همچون قرائت قرآن، خواندن دعای «یا عَلِی یا عَظیمُ»، «اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ» در تعقیب نمازهای یومیه، دعای افتتاح، ابوحمزة ثمالی و دعای سحر از جمله اعمال مشترکی است که برای همهٔ ایام، شب‌ها و روزهای این ماه سفارش شده و اختصاص به شب یا روز معینی ندارد.[۱۸]

اعمال خاص

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعمالی مانند دعای مخصوص هر روز، نماز مخصوص هر شب، اعتکاف در دههٔ آخر ماه رمضان و اعمال شب‌های قدر همچون غسل، نماز شب قدر، دعای جوشن کبیر، قرآن به سر گرفتن و احیا از اعمال خاص ماه رمضان است.[۱۹]

ماه رمضان در ادبیات فارسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شاعران فارسی‌زبان، همچون حافظ، مولانا، خیام و صائب تبریزی در قصیده‌های خود از ماه رمضان یادکرده‌اند؛ برای مثال، مولانا گفته است:[۲۰] الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

صائب تبریزی نیز گفته است:[۲۱] الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

حافظ در شعری به این ماه اشاره کرده است:[۲۲] الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

خیام در قصیدة خود گفته است:[۲۳] الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق
  1. راغب، مفردات ألفاظ القرآن‏، ۱۴۱۲ق. ص۳۶۶.
  2. دهخدا، لغت‌نامه، 1373ش، ج7، ص10780، ذیل واژه «رمضان».
  3. دهخدا، لغت‌نامه، 1373ش، ج7، ص10780، ذیل واژه «رمضان».
  4. سوره بقره، آیه 182.
  5. زبیدی، تاج العروس، 1414ق، ج15، ص478.
  6. رحیمی، «رمضان» در وب‌سایت دانشنامۀ جهان اسلام.
  7. «ماه رمضان در ایران باستان»، وب‌سایت هماورد.
  8. قمی، مفاتیح الجنان، 1370ش، اعمال ماه رمضان؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۳، ص۳۴۶.
  9. «رمضان» ویکی‌شیعه.
  10. رحیمی، «رمضان» وب‌سایت دانشنامة جهان اسلام.
  11. رمضان» ویکی‌شیعه؛ «برگزاری نماز در مسجدالنبی و مسجدالحرام در رمضان»، وب‌سایت شبکة العالم.
  12. «رمضان» ویکی‌شیعه؛ «منوی افطاری کشورهای مختلف جهان»، پایگاه خبر بهار.
  13. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج27، ص188-189.
  14. حقی، روح البیان، بی‌تا، ج1، ص482.
  15. «مراسم شب‌های قدر در کشورهای مختلف جهان»، خبرگزاری بین‌المللی قرآن.
  16. «ویژ برنامة شب‌های قدر»، خبرگزاری مهر.
  17. «رمضان» ویکی‌شیعه.
  18. قمی، مفاتیح الجنان، 1370ش، اعمال ماه رمضان.
  19. قمی، مفاتیح الجنان، 1370ش، اعمال ماه رمضان.
  20. مولانا، دیوان شمس، ترجیعات، وب‌سایت گنجور.
  21. صاِئب تبریزی، دیوان اشعار، غزل 2167، وب‌سایت گنجور.
  22. حافط، غزلیات، غزل 164، وب‌سایت گنجور.
  23. دهخدا، لغت‌نامه، 1373ش، ج9، ذیل واژه رمضان.
  • «برگزاری نماز در مسجدالنبی و مسجدالحرام در رمضان»، وب‌سایت شبکة العالم. تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.
  • حافظ، دیوان حافظ، وب‌سایت گنجور، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.
  • حقی، اسماعیل، تفسیر روح‌البیان، بیروت، دارالکفر، بی‌تا.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش.
  • راغب، حسین، مفردات الفاظ القرآن‏، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق.
  • رحیمی، فاطمه، «رمضان» در وب‌سایت دانشنامة جهان اسلام، تاریخ بازدید: ۶ دی۱۴۰۱ش.
  • «رمضان» ویکی‌شیعه، تاریخ بازدید: ۶ دی ۱۴۰۱ش.
  • زبیدی، محمد، تاج العروس، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ق.
  • صاِئب تبریزی، دیوان اشعار، وب‌سایت گنجور، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.
  • قمی، عباس، مفاتیح الجنان، تهران، فرهنگ اسلامی، چ۵، ۱۳۷۰ش.
  • «ماه رمضان در ایران باستان»، وب‌سایت هماورد، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۱ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چ۲، ۱۴۰۳ق.
  • «مراسم شب‌های قدر در کشورهای مختلف جهان»، خبرگزاری بین‌المللی قرآن، تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۳۹۷ش.
  • مکارم شیرازی، ناصر، تقسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش.
  • «منوی افطاری کشورهای مختلف جهان»، پایگاه خبری بهار، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.
  • مولانا، «دیوان شمس، ترجیعات، دوم» وب‌سایت گنجور، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.
  • «ویژه برنامة شب‌های قدر»، خبرگزاری مهر، تاریخ بازدید: ۱۴ دی۱۴۰۱ش.