پرش به محتوا

پیش‌نویس:کلپورگان

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ۲۴ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۱۴ توسط حمید گلزار (بحث | مشارکت‌ها) (زدن لینک داخلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
تابلوی ورودی روستای کلپورگان

کلپورگان؛ روستایی در بلوچستان ایران با شهرت جهانی در تولید سفال.

کلپورگان، روستایی است در بلوچستان ایران که زنان آن سفال‌گری را به شکل و روش سنتی، تداوم داده و به شهرت جهانی رسانده‌اند. این روستا عنوان روستای جهانی سفال را گرفته و یکی از اهداف مهم گردشگری در این منطقه است.

معرفی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کلپورگان نام روستایی در شهرستان سراوان است. برخی معتقدند که کلپورگان از نام گیاه دارویی گرفته شده که در اطراف این روستا می‌روید، اما برخی دلیل این نام‌گذاری را مقبرهٔ «بی‌بی کلپوره» می‌دانند که در جنوب این روستا قرار دارد و اهالی روستا به پاک‌دامنی او اعتقاد دارند. این روستا به‌دلیل شهرت ظروف سفالین آن که مردم بلوچ به آن «دیگ و کپل» می‌گویند، به نام «کپل کشان» نیز یاد می‌شود.[۱]

پیشینه کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به گفتهٔ اهالی روستا، قدمت هفت‌هزار سالهٔ قنات کلپورگان، گویای پیشینهٔ کهن این روستا است. زنان این روستا از دیرباز برای امرار معاش به کار سفال‌گری مشغول بوده‌اند. محققان معتقدند که کلپورگان ابتدا روی تپه‌ای نزدیک کلپورگان امروزی واقع بوده، اما پس از خشک‌سالی‌های شدید، مردم در منطقهٔ کنونی ساکن شدند و پس از مدتی زنان این منطقه فعالیت سفال‌گری را به روش سنتی آغاز کردند.[۲]

موقعیت جغرافیایی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روستای کلپورگان در منطقه‌ای گرم و خشک واقع شده است.[۳] این روستا در ۲۵ کیلومتری مرکز شهرستان سراوان و ۳۵۰ کیلومتری جنوب‌شرقی زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.[۴] کلپورگان ۷۰ کیلومتر با مرز پاکستان فاصله دارد.[۵]

جمعیت و ساکنین کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
جشن نوروزی در روستای کلپورگان

این روستا به طایفهٔ دهواری بلوچ مربوط است. مردم کلپورگان پیرو مذهب حنفی هستند. بر اساس گزارش‌های سال ۱۳۹۸ش، در این روستا ۱۳۳ خانوار، با جمعیت ۵۰۷ نفر زندگی می‌کردند که ۲۷۲ نفر مرد و ۲۳۵ نفر زن بودند.[۶]

وضعیت آموزشی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روستای کلپورگان تا سال ۱۳۹۵ش، تنها آموزش دورهٔ ابتدایی در دسترس بود؛ اما پس از آن تا دورهٔ دبیرستان راه‌اندازی شد. دانش‌آموزان این روستا به‌ویژه دختران از نبود معلم و مدرسه شکایت دارند.[۷]

وضعیت بهداشتی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خانهٔ بهداشت این روستا در سال ۱۳۶۳ش راه‌اندازی شد و ساختمان جدید آن با زیربنای ۹۳ متر مربع در ۱۳۷۶ش، احداث شده است.[۸]

زیرساخت‌های کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روستای کلپورگان برق و آب لوله‌کشی موجود است، اما از نظر زیرساخت مخابراتی وضعیت خوبی ندارد و تنها یک دفتر مخابراتی در آنجا وجود دارد.[۹] راه زمینی، این روستا در مسیر اصلی سراوان و کوهک واقع شده است؛ اما به‌دلیل پایین بودن رفت‌وآمد، پایانه‌های مسافربری شکل نگرفته و نزدیک‌ترین پایانه، در مرکز شهرستان سراوان است. فرودگاه سراوان نیز در مرحلهٔ آغازین ساخت قرار دارد.[۱۰]

اشتغال در کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس گزارش‌های موجود، مردان کلپورگان بیشتر به کار کشاورزی و باغ‌داری مشغول هستند که محصولات آنها خرما، مرکبات و سبزیجات است. زنان این روستا در کنار تولید صنایع دستی به جمع‌آوری گیاهان دارویی نیز می‌پردازند.[۱۱] به‌دلیل موقعیت مرزی این روستا و خشک‌سالی‌ها که کشاورزی را متضرر ساخته، تعداد زیادی از مردان به قاچاق سوخت روی آورده‌اند.[۱۲]

غذاهای محلی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پژوهشگران معتقدند، مردم کلپورگان خوش‌رو و مهمان‌نواز بوده و غذای معروف محلی آنها تنورچه است که گوسفند کامل یا مرغ را داخل تنور اندودشده می‌پزند. همچنین مردم این روستا، خوراکی را از سبزی کوهی بومی به نام «پترونک» درست می‌کنند که طرفداران زیادی دارد.[۱۳]

صنایع دستی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس تحقیقات انجام شده، سفال‌گری، سوزن‌دوزی، سکه‌دوزی، حصیربافی، گلیم‌بافی و زرگری سنتی از صنایع دستی روستای کلپورگان است.[۱۴]

سفال کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یک زن روستایی اهل کلپورگان درحال سفالگری

چیزی که این روستا را به شهرت جهانی رسانده، سفال‌گری است که بدون هیچ‌گونه آموزش فنی، توسط زنان با مواد اولیهٔ بومی و با روش کاملاً سنتی به‌وسیلهٔ دست تولید می‌شود.[۱۵] حفاری‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که سفال این روستا با ظروف سفالی هزارهٔ سوم قبل از میلاد مشابه است.[۱۶]

موزهٔ زندهٔ سفالی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در سال‌های ۱۳۵۳–۱۳۵۴ش، زمینی با زیربنای ۱۷۹ مترمربع از طرف ادارهٔ محلی برای فعالیت سفال‌گری این روستا اختصاص داده شد.[۱۷] در ۱۳۸۸ش دولت جمهوری اسلامی ایران، موزهٔ سفال زندهٔ کلپورگان را در زمینی به مساحت ۳۸۰۰ مترمربع و زیربنای ۲۶۰ مترمربع تأسیس و در فهرست آثار ملی به‌عنوان موزهٔ زندهٔ سفال ثبت کرد. در همین سال ۵۰ کارگاه خانگی با ۲۰۰ سفال‌گر زن در این روستا فعالیت داشتند.[۱۸] در ساخت این بنا تلاش شده است که از معماری بومی پیروی شود. در برخی اتاق‌ها و نماها قوس‌های خاصی ایجاد شده که نمونهٔ آن در مقابر جالق سراوان مشاهده می‌شود.[۱۹]

ثبت جهانی کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس گزارش‌ها در مرداد ۱۳۹۶ش، ارزیابان سازمان یونسکو، به‌منظور بررسی ظرفیت این روستا به‌عنوان نخستین روستای نامزدشدهٔ ایران برای ثبت جهانی، وارد این روستا شدند. یک ماه بعد از داوری، این روستا به‌عنوان میراث ارزشمند موزهٔ زندهٔ سفال، ثبت جهانی شد. در آذر ماه ۱۳۹۶ش در جشن ثبت جهانی آن، رئیس منطقه‌ای شورای جهانی آسیا و اقیانوسیه لوح ثبت روستای سفال‌گری کلپورگان را به‌عنوان نخستین روستای جهانی آسیا و اقیانوسیه، به مسؤلان و مردم سیستان و بلوچستان اهدا کرد.[۲۰]

کلپورگان در فنلاند

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محقق فنلاندی «الینا سراینه» پس از چندین سفر به روستای کلپورگان، نمایشگاهی را با عنوان سفال کلپورگان در فنلاند برگزار کرد. در دور دوم، فیلمی پنج دقیقه‌ای را مونتاژ کرد تا این هنر را به همه معرفی کند. در دور سوم (۱۳۸۱ش)، سفیر فنلاند نیز او را همراهی کرد که سفال کلپورگان و هنرمندی زنان این روستا، مورد توجه آنها قرار گرفت.[۲۱]

امتیازات روستای کلپورگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از نظر کارشناسان، سفال‌گری سنتی با قدمت چندهزار ساله و موزهٔ زندهٔ سفال، یکی از امتیازات این روستا است که سالانه ۲۰ تا ۲۵ هزار گردشگر داخلی و خارجی را به این روستا جذب می‌کند.[۲۲] موقعیت مرزی و ترانزیتی این روستا و ایجاد بازارچه‌های تجارتی، امتیاز دیگر آن است. پذیرایی سنتی از گردشگران، فضای ویژهٔ روستایی و نخلستان‌های زیبا می‌تواند جذابیت این روستا را بیشتر کند. همچنین وجود امام‌زاده در این روستا، گردشگری مذهبی را نیز در این روستا تقویت کرده است.[۲۳] ایجاد دو واحد اقامتی برای پژوهشگران و علاقه‌مندان در این روستا[۲۴] و وصل آن به اینترنت پرسرعت، جزء امتیازات این روستا است.[۲۵]

  1. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص120.
  2. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص121.
  3. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص119.
  4. «آشنایی با کلپورگان روستای جهانی سفال»، پایگاه خبری تحلیلی سلام نو.
  5. حسینزاده، «پشت پردۀ تنها روستای جهانی ایران»، خبرگزاری دانشجویان ایران.
  6. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص119-120.
  7. «دانش‌آموزان شرقی‌ترین نقطه کشور چشم انتظار ساخت مدرسه»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  8. «موقعیت جغرافیایی»، وبلاگ بلوچ.
  9. کرمی و مدیری، «شناسایی مناطق مستعد گردشگری گامی در جهت دستیابی به توسعه منطقه‌ای مطالعه موردی کلپورگان»، 1389ش، ص76.
  10. کرمی و مدیری، «شناسایی مناطق مستعد گردشگری گامی در جهت دستیابی به توسعه منطقه‌ای مطالعه موردی کلپورگان»، 1389ش، ص74-76.
  11. «کلپورگان، روستای جهانی سفال»، وبسایت دماگستر.
  12. «تنها درخواست مردم کلپورگان از مسؤلین: لطفاً از ما حمایت نکنید»، وب‌سایت سلامت نیوز.
  13. عظیمی، «روستای کلپورگان مرکز تولید صنایع دستی سفال به شیوه ماقبل تاریخ»، وب‌سایت ایران وندرز.
  14. عظیمی، «روستای کلپورگان مرکز تولید صنایع دستی سفال به شیوه ماقبل تاریخ»، وب‌سایت ایران وندرز.
  15. «کلپورگان، روستای جهانی سفال»، وبسایت دماگستر.
  16. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص120.
  17. شیرانی و ایزدی جیران، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، 1398ش، ص120-121.
  18. «کلپورگان روستای جهانی سفال»، وب‌سایت دماگستر.
  19. «آشنایی با کلپورگان روستای جهانی سفال»، پایگاه خبری تحلیلی سلام نو.
  20. «آشنایی با کلپورگان روستای جهانی سفال»، پایگاه خبری تحلیلی سلام نو.
  21. گاهی به هفت هزار سال سابقه سفالسازی کلپورگان»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  22. «آشنایی با کلپورگان روستای جهانی سفال»، پایگاه خبری تحلیلی سلام نو.
  23. کرمی و مدیری، «شناسایی مناطق مستعد گردشگری گامی در جهت دستیابی به توسعه منطقه‌ای مطالعه موردی کلپورگان»، 1389ش، ص77.
  24. سفال کلپورگان، نماد هنر و ظرافت دستان زنان بلوچ»، خبرگزاری میراث‌آریا.
  25. «دیجی‌کالا اهالی کلپورگان را آموزش می‌دهد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دولت.
  • «آشنایی با کلپورگان روستای جهانی سفال»، پایگاه خبری تحلیلی سلام نو، تاریخ درج مطلب: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش.
  • «تنها درخواست مردم کلپورگان از مسؤلین: لطفاً از ما حمایت نکنید»، وب‌سایت سلامت نیوز، تاریخ درج مطلب: ۷ مرداد ۱۳۹۶ش.
  • حسینزاده، کبریا، «پشت پردهٔ تنها روستای جهانی ایران»، خبرگزاری دانشجویان ایران، تاریخ درج مطلب: ۳ بهمن ۱۳۹۶ش.
  • «دانش‌آموزان شرقی‌ترین نقطه کشور جشم انتظارساخت مدرسه»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۴ آذر ۱۴۰۲ش.
  • «دیجی‌کالا اهالی کلپورگان را آموزش می‌دهد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دولت، تاریخ درج مطلب: ۱۴ شهریور ۱۳۹۷ش.
  • «سفال کلپورگان، نماد هنر و ظرافت دستان زنان بلوچ»، خبرگزاری میراث‌آریا، تاریخ درج مطلب: ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ش.
  • شیرانی، مینا و ایزدی جیران، اصغر، «پژوهشی بر دانش بومی سفال کلپورگان»، دوفصلنامهٔ دانشهای بومی ایران، سال ششم، شمارهٔ ۱۱، بهار و تابستان ۱۳۹۸ش.
  • عظیمی، حمیدرضا، «روستای کلپورگان مرکز تولید صنایع دستی سفال به شیوه ماقبل تاریخ»، وب‌سایت ایران وندرز، تاریخ درج مطلب: ۱۳ تیر ۱۳۹۸ش.
  • «کلپورگان، روستای جهانی سفال»، وبسایت دماگستر، تاریخ درج مطلب: ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ش.
  • کرمی، مهرداد و مدیری، مهدی، «شناسایی مناطق مستعد گردشگری گامی در جهت دستیابی به توسعه منطقه‌ای مطالعه موردی کلپورگان»، نشریهٔ تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد ۱۴، شمارهٔ ۱۷، تابستان ۱۳۸۹ش.
  • «موقعیت جغرافیایی»، وبلاگ بلوچ، تاریخ بازدید: ۶ فروردین ۱۴۰۳ش.
  • «نگاهی به هفت هزار سال سابقه سفال‌سازی کلپورگان»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۵ اردیبهشت ۱۳۸۵ش.