پرش به محتوا

پیش‌نویس:لجاجت

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ۱۲ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۴۹ توسط imported>محمدمهدی محمدی (لینک داخلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فیلم سینمایی «لجبازی» به کارگردانی عباس مرادیان و تهیه‌کنندگی ناهید شارزولی
فیلم سینمایی «لجبازی» به کارگردانی عباس مرادیان و تهیه‌کنندگی ناهید شارزولی

لجاجت؛ پافشاری بر سخن یا رفتاری به‌منظور مخالفت با میل یا خواسته دیگران.

لجاجت، از جمله رذایل اخلاقی و نابهنجاری‌های رفتاری است که نداشتن مهارت‌های ارتباطی، موجب بروز این صفت ناپسند می‌شود. لجاجت، آسیب‌های گوناگونی را برای فرد در روابط خانوادگی و اجتماعی به دنبال دارد.

مفهوم‌شناسی لجاجت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

لجاجت در لغت به‌معنای یک‌دندگی و عناد است[۱] و در اصطلاح اصرار ورزیدن بر انجام کاری که از انجام آن نهی شده است؛ مانند لجاجت فرزند نسبت به پدر و مادر. در مواردی لجاجت همراه با عناد است.[۲] همچنین مفهوم لجبازی متفاوت از مصمم‌بودن است؛ فرد لجباز بدون داشتن دلیل منطقی و درست برخواستهٔ خود پافشاری می‌کند، حال آنکه فرد مصمم با قدرت و اطمینان خاطر برای رسیدن به هدف خود تلاش می‌کند.[۳]

لجاجت در آیات و روایات

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از منظر قرآن، فرد لجوج از درک آیات الهی محروم است[۴] و با پافشاری بر سخن باطل خود آیات الهی را انکار کرده[۵] و غرق در گناه[۶] است. امام علی نیز دوری از لجاجت را از بهترین خصلت‌ها معرفی می‌کند.[۷]

لجاجت در روان‌شناسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

لجاجت یا اختلال گستاخی یا بی‌اعتنایی مقابله‌ای، الگوی رفتاری خصمانه‌ای است که با عصبانیت، پرخاشگری، مشاجره، کینه‌توزی و ایجاد مزاحمت همراه است. این اختلال علاوه بر وراثتی بودن در افرادی دیده می‌شود که در خانوادهٔ آنها یکی از والدین به اختلال‌های اخلاقی و سلوکی، شخصیت ضد اجتماعی یا افسردگی دچار است. در اختلال پارانوئید که فرد کینه‌توز و بدبین است و همچنین در کودکان بیش‌فعال نیز لجبازی دیده می‌شود. این اختلال رفتاری از ۱ سالگی شروع و در ۳ سالگی، به اوج می‌رسد. افراد در نوجوانی به علت نرسیدن به اهداف خود، این رویه را در پیش می‌گیرند و در بزرگ‌سالی برای جبهه گرفتن در برابر دیگران و در سالمندی برای کنترل زندگی از این حربه استفاده می‌کنند.[۸]

خصوصیات فرد لجباز

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از خصوصیات فرد لجباز به نقل از روان‌شناسان عبارت‌اند از:

  1. خودرأی بودن؛
  2. نداشتن اعتماد به نفس؛
  3. نپذیرفتن نظر درست دیگران؛[۹]
  4. فرافکن و دلیل‌تراش بودن؛
  5. زیر پا گذاشتن مقررات؛
  6. زودرنجی؛
  7. افسردگی و اضطراب؛
  8. داشتن توقع بی‌جا از دیگران؛
  9. نداشتن خودباوری مثبت و نپذیرفتن خود واقعی.[۱۰]

عوامل فردی لجاجت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از عوامل فردی لجاجت عبارت‌اند از:

  1. انعطاف‌ناپذیری؛
  2. نداشتن روحیهٔ همدلی؛
  3. جهل؛
  4. زیاده‌روی در سرزنش کردن؛
  5. حق‌به‌جانب انگاشتن خود؛
  6. ترس؛
  7. تجزیه و تحلیل بیش از اندازهٔ مسائل؛
  8. داشتن انتظار نابه‌جا از آینده؛
  9. اعتماد بیش از حد به رأی و نظر خود.[۱۱]

آسیب‌های فردی لجاجت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

لجبازی، آسیب‌هایی را برای انسان به دنبال دارد که زمینه‌ساز برخی از مشکلات در زندگی فردی و اجتماعی او می‌شود؛ مانند محروم‌شدن از موقعیت‌های فردی و اجتماعی مناسب همچون تحصیلات عالیه، شغل مناسب و تشکیل زندگی مشترک مطلوب. برخی از این آسیب‌ها عبارت‌اند از:

۱. بروز مشکلات اجتماعی؛[۱۲]

۲. درک نکردن واقعیات؛[۱۳]

۳. انزوای اجتماعی و پراکندگی مردم از اطراف فرد.[۱۴]

عوامل لجاجت در خانواده

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
  1. داشتن غرور؛
  2. نداشتن گذشت؛
  3. اختلاف سلیقه.[۱۵]

پیامدهای لجاجت در خانواده

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از پیامدهای لجاجت در خانواده عبارت‌اند از:

  1. ضعف در تدبیر امور؛ هدف فرد از لجاجت، عمل کردن بر خلاف میل طرف مقابل بدون توجه به عواقب کار خود است؛ در چنین شرایطی فرد، قدرت تصمیم‌گیری درست را ندارد و اعمالی را انجام می‌دهد که خود نیز پسندیده نمی‌داند مانند توجه نکردن به نظافت شخصی؛[۱۶]
  2. بسترسازی برای انجام زشتی‌ها؛[۱۷]
  3. مشاجره؛[۱۸]
  4. هلاکت؛[۱۹]
  5. کاهش منزلت اجتماعی؛[۲۰]
  6. درک نکردن حقایق.[۲۱]

راه‌کارهای پیشگیری از لجاجت در خانواده

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از راهکارها برای پیشگیری از لجاجت در خانواده عبارت‌اند از:

  1. شناخت عوامل لجاجت مانند آگاه کردن فرد لجباز از عواقب سوء یک‌دنده بودن.
  2. مقابلهٔ عملی با مقتضای لجاجت با صبور بودن و حفظ ظاهر در برابر سرزنش‌های طرف مقابل.
  3. مشورت کردن با خانواده در امور مختلف زندگی.
  4. تقویت کیفی رابطهٔ زناشویی با جدایی کوتاه‌مدت و مقطعی.
  5. حذف رفتار نامطلوب از راه تقویت نکردن رفتار مورد نظر مانند توجه نکردن و نادیده گرفتن خواسته‌های بی‌جا.
  6. تمرکز بر زمان حال و مکان مربوط در حین گفتگو و پرهیز از به‌میان آوردن موضوعات گذشته و صحبت کردن در زمینهٔ آینده.
  7. افزایش آگاهی‌های لازم برای برقراری یک ارتباط مناسب.
  8. ایفای نقش طرف مقابل؛ در مواردی زن و شوهر زمانی که حرف‌های خودشان را از زبان همسر خود که در نقش او بازی می‌کند می‌شنوند نسبت به حل مشکلات دید تازه‌ای پیدا می‌کنند.
  9. توضیح منطقی تصمیم‌ها.
  10. استفاده از شوخی و نداشتن روحیهٔ خشک و بی‌روح.
  11. ارزش و اعتبار بخشیدن به احساسات همسر و همدردی کردن با او در مواقعی که اظهار خستگی از وضع موجود می‌کند.
  12. بازگو کردن مفهوم و مضمون سخنان همسر برای گوشزد کردن واقعیات بدون بحث و درگیری.[۲۲]

عوامل اجتماعی لجاجت در آموزه‌های اسلامی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
  1. جریان نفاق و دشمنان نفوذی؛[۲۳]
  2. تکبر و غرور باطل؛[۲۴]
  3. تقلید کورکورانه و جناح‌بندی‌های سیاسی؛[۲۵]

پیامدهای اجتماعی لجاجت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از جمله پیامدهای اجتماعی لجاجت در جامعهٔ مسلمان، مخدوش شدن چهرهٔ سیاسی، از بین رفتن مقبولیت و القای ناکارآمدی نظام اسلامی است. آرامش و آسایش اجتماعی، از جمله اهداف هر نظام سیاسی است؛ هرگاه مسئولان و مدیران ناکارآمد در رأس امور قرار بگیرند و بر اساس عقلانیت عمل نکرده، و ملاک آنها گرایش‌های سیاسی و حزبی بر پایهٔ عجب، تکبر و لجبازی باشد، نظام سیاسی در دید مردم ناکارآمد جلوه می‌کند. نتیجهٔ چنین عملکردی، سلب اعتماد مردم و دلسرد شدن آنها نسبت به نظام اسلامی است.[۲۶]

درمان لجبازی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

لجبازی از جمله اختلال‌های روان‌شناختی است. برخی از راهکارهای مناسب برای درمان آن عبارت‌اند از:

  1. داشتن صبر و تحمل و درمان گام‌به‌گام.
  2. زیاده‌روی نکردن در ملامت و سرزنش دیگران.
  3. انتخاب زمان و مکان مناسب برای درمان.
  4. انتخاب فرد معتمد به‌عنوان میانجی بین فرد لجباز و طرف مقابل او.
  5. برطرف کردن سوءتفاهم‌های پیش آمده برای فرد لجباز نسبت به اطرافیان.
  6. پرهیز از به‌کار بردن لفظ «تو» و استفاده کردن از جملات جایگزین مانند «من احساس می‌کنم»، برای جلوگیری از تنش و نزاع.
  7. توجه داشتن به تفاوت‌های فردی در درمان.
  8. تبیین ضررها و آسیب‌های خانوادگی لجاجت در فضایی آرام و بدون تنش.
  9. اجتناب از مجادله و درگیری.
  10. محکوم نکردن فرد لجوج و به‌کاربردن رفتار کریمانه.
  1. دهخدا، لغتنامه، ذیل واژۀ لجاجت.
  2. راغب، المفردات، 1412ق، ص736.
  3. «لجبازی جیست و چه دلایلی دارد؟ نحوۀ درمان لجبازی در سنین مختلف»، وب‌سایت هم‌اندیشان.
  4. سورهٔ انعام، آیه 99.
  5. سورهٔ بقره، آیه 26.
  6. سورهٔ بقره آیهٔ 206.
  7. آمدی، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، 1366ش، ص463.
  8. «راه‌حلی برای لجبازی آقایان»، وب‌سایت افکار نیوز.
  9. «دلیل لجبازی چیست»، وب‌سایت موفقیت خودساخته.
  10. «راه‌حلی برای لجبازی آقایان»، وب‌سایت افکار نیوز.
  11. «خصوصیات افراد لجباز»، وب‌سایت همیار عشق.
  12. مجلسی، بحارالأنوار، 1403ق، ج13، ص272.
  13. مجلسی، بحارالأنوار، 1403ق، ج69، ص119.
  14. مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، 1377ش، ج3، ص54.
  15. «راه‌حلی برای لجبازی آقایان»، وب‌سایت افکار نیوز.
  16. لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، 1376 ش، ص41.
  17. لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، 1376 ش، ص39.
  18. لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، 1376 ش، ص39.
  19. لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، 1376 ش، ص208.
  20. آمدی، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، 1366ش، ص464.
  21. سورهٔ اعراف، آیات 14-16.
  22. حسین‌زاده، همسران سازگار: راهکارهای سازگاری، 1396ش، ص135-141.
  23. سورهٔ مائده، آیه 82.
  24. سورهٔ قصص، آیهٔ 58.
  25. سورهٔ مائده، آیه 104.
  26. «افراد لجوج در قرآن»، وب‌سایت هدانا.
    • قرآن
  • «افراد لجوج در قرآن (رابطه اشرافیگری مسئولین و لجاجت مقابل حق)»، وب‌سایت هدانا، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۲ش.
  • تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، قم، [بی‌نا]، چ۱، ۱۳۶۶ش.
  • حرّانی، حسن، تحف العقول، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ق.
  • حسین‌زاده، علی، همسران سازگار: راهکارهای سازگاری، قم، مؤسسهٔ آموزشی پژوهشی امام خمینی، ۱۳۹۶ش.
  • «خصوصیات افراد لجباز (درمان لجبازی همسر)»، وب‌سایت همیار عشق، تاریخ بازدید: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
  • «دلیل لجبازی چیست (خصوصیات افراد لجباز+ نحوه رفتار با لجبازها)»، وب‌سایت موفقیت خودساخته، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۲ش.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۳ اسفند ۱۴۰۱ش.
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دمشق، دارالعلم الدارالشامة، چ۱، ۱۴۱۲ق.
  • «راه‌حلی برای لجبازی آقایان»، وب‌سایت افکار نیوز، تاریخ بازدید: ۷ خرداد ۱۴۰۲ش.
  • کنث، دیویس، خانواده: راهنمای مفاهیم و فنون برای متخصص یاوری، ترجمهٔ فرشاد بهاری، تهران، تزکیه، ۱۳۸۲ش.
  • «لجاجت و درمان فرد لجباز»، وب‌سایت حوزه، تاریخ بازدید: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
  • «لجبازی جیست و چه دلایلی دارد؟ نحوهٔ درمان لجبازی در سنین مختلف»، وب‌سایت هم‌اندیشان، تاریخ بازدید: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
  • لیثی واسطی، علی بن محمد، عیون الحکم و المواعظ، قم، [بی‌نا]، چ۱، ۱۳۷۶ ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، مصصح جمعی از محققان، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چ۲، ۱۴۰۳ق.
  • مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، قم، مدرسه الامام علی بن ابی‌طالب، چ۱، ۱۳۷۷ش.
  • نیون، دیوید، صد راز موفقیت در زندگی زناشویی، ترجمه نفیسه معتکف، تهران، درسا، ۱۳۸۳ش.

علی بیرانوند