پیش‌نویس:تغییر جنسیت

تغییر جنسیت؛ عمل جراحی غالبا غیرواقعی با ادعای تبدیل شدن یک جنس به جنسی دیگر.

تغییر جنسیت به‌عنوان یک پدیده پیچیده اجتماعی پزشکی-حقوقی، به تغییر ویژگی‌های فیزیکی به جای اصلاح نگرش فرد برای انطباق با هویت جنسیتی پنداری او اطلاق می‌شود. این عمل فقط در سه گروه افراد تراجنسیتی، بیناجنسی (خنثی) امکان تحقق داشته و در اغلب گروه‌های دیگر بیشتر تحت تاثیر تبلیغات گسترده، فشار اجتماعی و اختلالات روانی ناشی از آن غیرواقعی و با انگیزه‌های مالی صورت می‌گیرد. از منظر فقه امامیه و براساس دیدگاه حقوقی، احکام این پدیده مبتنی بر نوع آن متفاوت است.

مفهوم‌شناسی

در منابع لغوی، تعریف مشخص و مستقلی برای اصطلاح «تغییر جنسیت» ارائه نشده است؛ اما منظور از آن، هرگونه دگرگونی و تبدیل در وضعیت جنسیتی فرد اعم از نر (مذکر)، ماده (مؤنث) یا بیناجنسی (خنثی) است که به موجب آن، شرایط کنونی فرد از وضعیت پیشین او متمایز می‌شود.

تغییر جنسیت در اصطلاح پزشکی

تغییر جنسیت یا تحویل‌الجنس به فرآیند پزشکی اطلاق می‌شود که شامل جراحی‌های تطبیق جنسیت بر روی اندام‌های تناسلی و ویژگی‌های ثانویه جنسی با هدف تطبیق ظاهر فیزیکی فرد با هویت جنسیتی درونی او انجام می‌پذیرد، به گونه‌ای که جنس زن به مرد و جنس مرد به زن تبدیل گردد.

در این روش، ادعا می‌شود که افراد تراجنسی می‌توانند از طریق جراحی‌های تطبیق جنسیت، از جمله بازسازی اندام تناسلی، از وضعیت مرد به زن یا زن به مرد گذار کنند. همچنین، افراد بیناجنسی که دارای ویژگی‌های جنسی دوگانه هستند، ممکن است تحت جراحی‌های تطبیقی برای تعیین جنسیت متناسب با هویت یا ویژگی‌های غالب قرار گیرند.

تغییر جنسیت در اصطلاح اجتماعی

در حوزه علوم اجتماعی، تغییر جنسیت عمدتاً به‌عنوان یک فرآیند اجتماعی در نظر گرفته می‌شود که طی آن فرد، هویت جنسیتی خود را در تعاملات و نهادهای اجتماعی ابراز و تثبیت می‌کند. این تعریف بر «تغییر» به عنوان یک گذار اجتماعی-هویتی، نه صرفاً یک تحول فیزیکی، تأکید دارد.

تغییر جنسیت در اصطلاح روان‌شناسی

از منظر روانشناسی، تغییر جنسیت به فرآیند پویای تأیید هویت جنسیتی اطلاق می‌شود که طی آن فرد برای کاهش ناهمخوانی جنسیتی؛ یعنی پریشانی ناشی از عدم تطابق بین هویت جنسیتی درک‌شده و جنسیت انتسابی‌اش، اقدام می‌کند. این فرآیند، که می‌تواند شامل مراحل اجتماعی، پزشکی و قانونی باشد، در راستای القاء تحقق یکپارچگی روانی، بهبود بهزیستی و همخوانی هرچه بیشتر بیان بیرونی با خودانگاره درونی فرد صورت می‌پذیرد. روانشناسی بر ارزیابی جامع، حمایت و نقش عاملیت فرد در این مسیر هویتی پیچیده تأکید دارد.

تغییر جنسیت در اصطلاح فقهی

آیت‌الله مکارم شیرازی تغییر جنسیت را به دو نوع ظاهری و واقعی تقسیم می‌کند و معتقد است: «تغییر جنسیت، گاه واقعی است، یعنی با جراحی کردن، عضو تناسلی مخالف ظاهر می‌گردد». آیت‌الله محمدآصف محسنی در این‌باره می‌نویسد: «تغییر جنسیت عبارت از تبدیل مرد به زن یا برعکس است».

تغییر جنسیت در اصطلاح حقوقی-قانونی

باتوجه به سکوت قانون‌گذار و فقدان نص قانونی نظام حقوقی ایران نسبت به مشروع و نامشروع بودن تغییر جنسیت، سه نظریه اصلی «مشروعیت مطلق»، «ممنوعیت مطلق» و «مشروعیت مشروط» مطرح شده است. از میان این نظرات، نظریه مشروعیت مشروط که منطبق با واقعیت‌های علم پزشکی و حقوقی است، به‌عنوان دیدگاه معتبرتر پذیرفته شده است. بر اساس این نظریه، تغییر جنسیت تنها در مواردی مجاز است که فرد دارای مشکل جنسیتی باشد و پزشکان متخصص آن را برای رفع مشکل وی ضروری تشخیص دهند. این رویکرد در اکثر نظام‌های حقوقی و فقهی مشهور نیز مورد تأیید قرار گرفته است.

تاریخچه

سابقه تغییر جنسیت در جهان به دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰م، ، با موارد شاخصی مانند تغییر جنسیت لورا(مایکل) دیلون در انگلستان (۱۹۴۸-۱۹۴۲م) و اولین عمل ثبت‌شده در آمریکا (۱۹۵۲م) بازمی‌گردد. این روند با تشکیل سمپوزیوم‌های بین‌المللی از جمله اولین سمپوزیوم در لندن، ۱۹۹۶م و تصویب قوانین در کشورهای اروپایی، به تدریج به رسمیت شناخته شد.

در ایران، قبل از انقلاب، اولین عمل ثبت‌شده مربوط به سال ۱۳۰۹ش، توسط دکتر خلعت‌بری بود که ادعا شده در آن پسر ۱۸ساله‌ای به دختر تبدیل شد. پس از انقلاب، فتوای مشروط امام خمینی(ره) در سال ۱۳۶۴ش در رابطه با شخص فریدون ملک‌آرا با شرایط ویژه مورد تفسیرهای متفاوت قرار گرفت. مبحث مذکور ذیل بخشی با عنوان مسائل مُستَحدثه در کتاب تحریر الوسیله بیان شده است. این اصول فقهی بعدها توسط فقها برای استنباط احکام مربوط به تغییر جنسیت در دوران معاصر مورد استفاده قرار گرفت و نشان‌دهنده توجه اسلام به حل علمی این‌گونه مسائل بود.

از منظر اسلام، هرچند تغییر جنسیت به شکل مدرن در صدر وجود نداشت، اما مباحث فقهی مرتبط با تشخیص جنسیت افراد خنثی (با ویژگی‌های دوگانه) در منابع اسلامی مطرح بود. گزارش‌های تاریخی نشان می‌دهد که امام علی(ع) با معیارهای عقلانی مانند منبع ادرار، به حل ابهامات جنسیتی می‌پرداختند.

تحولات آماری

ایران

بر اساس آمار رسمی ارائه‌شده توسط سازمان پزشکی قانونی کشور، در سال ۱۴۰۱ش تعداد ۸۳۷ نفر برای دریافت مجوز تغییر جنسیت اقدام کرده‌اند. این آمار در مقایسه با سال قبل از آن (۱۴۰۰ش) که تعداد متقاضیان ۸۰۸ مورد بود، رشد ۸درصدی را نشان می‌دهد. از نظر توزیع جنسیتی، سهم متقاضیان تغییر جنسیت از زن به مرد با ۶۱۱ مورد (تقریباً ۷۳٪) به طور قابل توجهی بیشتر از متقاضیان تغییر از مرد به زن با ۲۶۲ مورد (حدود ۲۷٪) بوده است. مسئولان سازمان پزشکی قانونی، «استفاده بی‌قاعده و افسارگسیخته از فضای مجازی» را به عنوان عامل اصلی این افزایش عنوان کرده‌اند.

برای درک بهتر روند بلندمدت، می‌توان به آمارهای قدیمی‌تر اشاره کرد که نشان می‌دهد در فاصله سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ش، به طور متوسط سالانه حدود ۲۷۰ نفر مجوز تغییر جنسیت دریافت می‌کردند و در آن دوره، سهم متقاضیان مرد به زن (۵۶٪) بیش از متقاضیان زن به مرد (۴۴٪) بود.

یک مطالعه علمی نیز با استناد به آمار پزشکی قانونی، برآورد کرده که در یک بازه ۱۰ ساله (احتمالاً منتهی به سال‌های ابتدایی دهه ۱۴۰۰)، بین پنج تا شش هزار عمل تغییر جنسیت در ایران انجام شده است.

جهان

بر اساس پژوهش‌های جدید، آمار جراحی‌های تغییر جنسیت در آمریکا بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹م با افزایشی تقریباً سه‌برابری مواجه شده است. تعداد این عمل‌ها از حدود ۴۵۰۰ مورد در سال ۲۰۱۶م به بیش از ۱۳۰۰۰ مورد در سال ۲۰۱۹م رسید که در این بازه زمانی، در مجموع بیش از ۴۸۰۰۰ بیمار تحت درمان قرار گرفتند. به ادعای دکتر جیسون رایت، دو عامل اصلی این افزایش، ارتقای آگاهی در بین بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت و همچنین بهبود پوشش بیمه‌ای است که دسترسی به این جراحی‌ها را تسهیل کرده است.

در بسیاری از نظام‌های حقوقی مانند آمریکا، کانادا، انگلستان، آلمان، آفریقای جنوبی، ژاپن و سنگاپور تغییر جنسیت مجاز شمرده می‌شود.

اقسام تغییر جنسیت

با توجه به ویژگی‌های زیستی و روانی افراد، تغییر جنسیت به چهار دسته اصلی قابل تقسیم‌بندی است.

تغییر جنسیت اکتشافی (کشف جنسیت)

هدف از این عمل، کشف جنسیت حقیقی در مواردی است که دستگاه تناسلی خارجی به صورت کامل نیافته و جنسیت واقعی فرد به دلیل ابهام آناتومیک پنهان مانده است. در این موارد، جراحی به عنوان روشی برای تشخیص و تعیین جنسیت زیستیِ اصلی به کار می‌رود.

تغییر جنسیت در افراد سالم

این مورد شامل افرادی می‌شود که از نظر زیست‌شناختی و روانی کاملاً سالم بوده و هیچ ناهماهنگی بین جنسیت و هویت جنسیتی خود ندارند. از آنجا که هیچ توجیه پزشکی یا عقلایی برای این عمل وجود ندارد، تغییر جنسیت در این گروه از دیدگاه تمامی فقهای شیعه و اهل سنت حرام است. در مقابل، تغییر جنسیت با اهداف درمانی مانند کشف جنسیت واقعی در موارد ابهام آناتومیک، یا اصلاح جنسیت در افراد بیناجنسی(خنثی)، از سوی بسیاری از فقهای اسلامی قابل پذیرش و مجاز شمرده می‌شود.

تغییر جنسیت در افراد بیناجنسی (خنثی)

از نظر فقها افراد بیناجنسی یا خنثی، دارای جنسیت سوم می‌باشند.این مورد مربوط به افرادی است که دارای ویژگی‌های اولیه هر دو جنس هستند. در صورت پذیرش «جنسیت سوم» برای خنثی، عمل جراحی مصداق تغییر جنسیت خواهد بود؛ در غیر این صورت، این عمل نوعی اصلاح و تعیین جنسیت برای رفع ابهام و تعیین تکلیف شرعی و اجتماعی محسوب می‌شود. منابع حدیثی و فقهی به تفصیل به تبیین احکام شرعی مربوط به این افراد پرداخته‌اند.

خنثی مشکل (بیناجنسی کامل)

این گروه با نام «هرمافرودیت حقیقی» یا «دوجنسی کامل» به دلیل دارا بودن همزمان ویژگی‌های آناتومیک هر دو جنس، فاقد جنسیت مشخص هستند. ابهام جنسیتی کامل، موجب الزام به رعایت احتیاط‌های شرعی ویژه‌ای مانند حرمت ازدواج برای آنان می‌گردد.

خنثی غیرمشکل (بیناجنسی با ابهام جزئی)

این افراد با وجود برخورداری از نشانه‌های شرعی برای الحاق به یک جنس مشخص، از ابهام جنسی رنج می‌برند. اگرچه تکلیف شرعی اولیه آنان مشخص است، اما نیازمند مداخله پزشکی برای رفع ابهام و درمان بیماری جنسی خود هستند.

تغییر جنسیت تراجنسیتی‌ها (تِرانْسِکْشُوال)

تراجنسیتی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن فرد دارای ناهماهنگی میان جنسیت زیست‌شناختی خود (که در بدو تولد تعیین شده) و هویت جنسیتی درک‌شده‌ی خویش است که امروزه عمل جراحی در راستای تغییر جنسیت، بیشتر به این دسته از افراد مربوط است. این شرایط که پیشتر تحت عنوان «اختلال هویت جنسی» شناخته می‌شد، سبب می‌شود فرد به‌طور پایدار خود را متعلق به جنس مخالف بداند. این ناهماهنگی می‌تواند به پریشانی قابل توجهی منجر شود که نیازمند مداخلات پزشکی و حمایت روانشناختی است. در مورد جواز یا عدم جواز تغییر جنسیت در مورد این گروه، اختلافات جدی میان فقیهان وجود دارد.

اقسام تغییر جنسیت بر اساس ویژگی‌های زیستی و روانی افراد

رده‌بندی	هدف اصلی / توجیه پزشکی	وضعیت زیست‌شناختی (جنس انتسابی)	وضعیت هویت جنسیتی	موضع فقهی غالب
۱)  تغییر جنسیت اکتشافی	کشف و تعیین جنسیت زیستی اولیه	ابهام کامل آناتومیک (دستگاه تناسلی خارجی نیافته). جنسیت واقعی پنهان است.	نامشخص؛ هدف، کشف جنسیت برای شکل‌گیری هویت است.	مجاز (واجب یا مستحب) به عنوان یک اقدام تشخیصی-درمانی
۲) تغییر جنسیت در افراد سالم	فاقد توجیه پزشکی (انگیزه‌های شخصی، کنجکاوی)	سالم و همسو با هویت جنسیتی	همسو با جنسیت زیست‌شناختی	حرام از نظر تمامی مذاهب اسلامی به دلیل عدم وجود ضرورت پزشکی و احتمال مفاسد اجتماعی
۳) تغییر جنسیت در افراد بیناجنسی (خنثی)	رفع ابهام و اصلاح جنسیت برای انطباق با واقعیت زیستی	وجود ویژگی‌های اولیه هر دو جنس (بیناجنسی)	معمولاً با جنسیت انتسابی ناسازگار است یا ابهام دارد.	مجاز (و در مواردی لازم) به عنوان درمان یک ناهنجاری مادرزادی
۳-۱) خنثای مشکل	تعیین جنسیت در فقدان هر نشانه قطعی	دارا بودن بافت‌های هر دو جنس به صورت همزمان و مبهم	—	—
۳-۲) خنثای غیرمشکل	اصلاح و تطبیق بر اساس نشانه‌های غالب	وجود نشانه‌های ظنی (مانند کروموزومی یا هورمونی) برای یک جنس	—	—
۴) تغییر جنسیت در افراد تراجنسیتی	تطبیق بدن با هویت جنسیتی (درمان نارسایی جنسیتی)	سالم و بدون ابهام، اما مغایر با هویت جنسیتی فرد	ناهماهنگی پایدار و عمیق با جنسیت انتسابی	مورد اختلاف؛ با استناد به درمان پریشانی شدید روانی توسط بسیاری مجاز شمرده می‌شود.

احکام فقهی تغییر جنسیت

بر اساس پژوهش‌های فقهی معاصر، شناخت احکام و آثار تغییر جنسیت مستلزم تفکیک اقسام آن است و نمی‌توان بدون تعیین نوع آن به حکم کلی جواز یا حرمت پرداخت. فقهای معاصر شیعه با تبیین مصادیق و حالات گوناگون این پدیده، احکام تکلیفی و آثار وضعی هر قسم را به روشنی مشخص ساخته‌اند.

از یک سو، آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله مکارم شیرازی تغییر جنسیت را در شرایط خاصی جایز می‌دانند. شرط اصلی، اثبات ناهمخوانی میان جنسیت ظاهری و جنسیت واقعی فرد از طریق علمی یا وجود اضطرار شدید روحی است. در این نگاه، عمل جراحی به منزله «اصلاح» و «تطبیق» بدن با هویت واقعی تلقی می‌شود. از سوی دیگر، آیت‌الله سیستانی با قائل شدن تمایزی اساسی، تغییرات جراحی و هورمونی مرسوم امروزی را که صرفاً موجب ایجاد ظواهر جنس مخالف می‌شوند، تغییر جنسیت واقعی ندانسته و آن را جایز نمی‌شمرند، مگر آنکه عمل جراحی منجر به تغییر کامل دستگاه تناسلی داخلی و خارجی شود که امری محقق‌نشده تلقی می‌کنند.

در مقابل، آیت‌الله شبیری زنجانی و مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی با رویکردی محتاطانه‌تر، تغییر جنسیت را به طور کلی جایز ندانسته و تمایلات روانی را مجوز کافی برای آن نمی‌دانند. به طورکلی، می‌توان دریافت که جواز شرعی این عمل، منوط به تشخیص «واقعی» یا «ظاهری» بودن تغییر و نیز وجود شرایط ویژه ای مانند اضطرار روحی شدید از سوی مراجع است.

احکام حقوقی تغییر جنسیت

نکاح و ازدواج

از منظر فقه امامیه، تغییر جنسیت یکی از زوجین به صورت مستقیم بر احکام نکاح و ازدواج تأثیر می‌گذارد. در مورد این مسئله نظریه انفساخ نکاح و نظریه بطلان نکاح حائز اهمیت است که نظریه بطلان نکاح خود شامل سه زیرمجموعه تغییر جنسیت یکی از زوجین، تغییر جنسیت زوجین به صورت غیرهمزمان و تغییر جنسیت زوجین به صورت همزمان می‌باشد. از منظر فقه امامیه و مطابق با موازین قانون مدنی ایران، نکاح بلافاصله پس از تغییر جنسیت یکی از زوجین باطل می‌شود. دلیل این حکم، فقدان شرط اساسی صحت عقد نکاح، یعنی «تقابل جنسی» است، چرا که ازدواج دو فرد همجنس (مرد با مرد یا زن با زن) فاقد اعتبار شرعی و قانونی است. این بطلان ناشی از زوال یکی از ارکان ذاتى عقد می‌باشد که بقای رابطه زناشویی را ناممکن می‌سازد.

مهریه

در مورد مهریه، اگر پیش از تغییر جنسیت دخول صورت گرفته باشد یا نباشد، پرداخت کامل مهریه واجب است. یک احتمال دیگر این است که پرداخت مهریه چه دخول انجام شده باشد یا نباشد، مطلقاْ جایز نیست. احتمال دیگر استحقاق تمام مهر در صورت تحقق عمل زناشویی و استحقاق نصف مهر در صورت عدم آن است که از نظر برخی فقها در صورت دخول، پرداخت کل مهریه لازم است و الّا نصف مهریه لازم است. احتمال دیگر نیز عدم استحقاق مهر در صورت تغییر جنسیت زوجه بدون اجازه زوج است که اگر عمل تغییر جنسیت از سوی زن و بدون اجازه شوهر انجام شده باشد، چه دخول صورت گرفته باشد یا نباشد، مطلقاْ چیزی بر شوهر لازم نیست.

ارث

در نظام حقوقی ایران مبتنی بر فقه امامیه، تغییر جنسیت آثاری در احکام ارث بر جای می‌گذارد که با تمسک به اصل حاکمیت عناوین شرعی در زمان وقوع حادثه تبیین می‌شود. در مواردی که فرزند تغییر جنسیت داده باشد، ملاک تعیین سهم‌الارث، جنسیت وی در زمان فوت مورث است؛ به این ترتیب که اگر پسر به دختر تبدیل شده باشد، سهم او معادل سایر دختران و اگر دختر به پسر تبدیل شده باشد، سهم او برابر با پسران محاسبه می‌گردد. در مواردی که والدین تغییر جنسیت داده‌اند، قاعده‌ای متفاوت حاکم است و سهم‌الارث آنان بر اساس جنسیت در زمان انعقاد نطفه فرزند تعیین می‌شود، زیرا عناوین شرعی «پدر» (به عنوان منشأ نطفه) و «مادر» (به عنوان صاحب رحم) اموری ذاتاً مرتبط با نقش بیولوژیک اولیه هستند و با تغییر جنسیت پسین متحول نمی‌شوند.

عدّه

بر اساس موازین فقه امامیه و ماده ۱۱۵۰ قانون مدنی ایران، عده به عنوان یک تکلیف شرعی و قانونی، مختص زنان است و مردانی که تغییر جنسیت داده و به زن تبدیل می‌شوند، ملزم به رعایت عده نیستند. این حکم مبتنی بر دو دلیل اصلی است: اولاً، ماهیت تکلیفی عده که به عنوان یک تدبیر شرعی برای اطمینان از پاک بودن رحم و تعیین نسب طراحی شده است، ذاتاً مربوط به زنان می‌باشد. ثانیاً، عدم قابلیت انطباق فیزیولوژیک در مردان سابق (زنان جدید) که فاقد رحم هستند، اساساً موضوعیت حکم عده را منتفی می‌سازد. حتی در مواردی که تغییر جنسیت به صورت همزمان و دوطرفه باشد (زن و شوهر سابق هر دو تغییر جنسیت دهند)، تنها فردی که اکنون در موقعیت زن قرار گرفته است (مرد سابق) مشمول حکم عده نخواهد بود، چرا که ملاک در احکام تکلیفی، وضعیت کنونی افراد و نه هویت پیشین آنان است.

ولایت و حضانت فرزندان

تغییر جنسیت آثار گسترده‌ای در حوزه احکام خانواده دارد. در مورد ولایت بر فرزندان، اگر پدر با تغییر جنسیت به زن تبدیل شود، ولایت او ساقط می‌شود و اگر مادر به مرد تبدیل شود، ولایت جدیدی کسب نمی‌کند و ولایت به جد پدری یا حاکم شرع منتقل می‌شود.

نقش خانواده در فرآیند تغییر جنسیت

خانواده نقش حیاتی در فرآیند تغییر جنسیت افراد تراجنسیتی دارد. محیط ناسالم و عدم حمایت عاطفی از سوی خانواده، پریشانی ناشی از عدم تطابق جنسیتی را تشدید و منجر به بروز مشکلات روانی جدی مانند افسردگی و اضطراب می‌شود. در مقابل، آگاهی والدین و دریافت آموزش‌های لازم برای حمایت عاطفی، پایه‌های ایجاد یک محیط امن را فراهم کرده و به بهبود کیفیت زندگی و تسهیل فرآیند هویت‌یابی کمک می‌کند.

روان‌درمانی تا مراقبت‌های پساعمل

مداخلات روان‌درمانی ساختاریافته به‌عنوان یکی از ارکان اصلی درمان اختلال هویت جنسیتی شناخته می‌شوند. پس از انجام جراحی‌های تطبیق جنسیت، ارائه مراقبت‌های روانی-عاطفی نظام‌مند جهت تسهیل فرآیند انطباق روانی-اجتماعی ضروری است. همچنین، این جراحی‌ها در صورت همراهی با پشتیبانی روانشناختی، می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی افراد بینجامد. در صورتی‌که بر اساس مطالعات پیامدشناسی، بخشی از افرادی که تحت جراحی تطبیق جنسیت قرار می‌گیرند، با چالش‌های روانی-اجتماعی قابل توجهی پس از عمل مواجه می‌شوند. این چالش‌ها می‌تواند شامل نیاز مداوم به خدمات روان‌درمانی و مصرف داروهای روانپزشکی، بروز پشیمانی ناشی از عدم تحقق انتظارات، طردشدگی از فضاهای اجتماعی هر دو جنس و افزایش ریسک ایده‌پردازی و اقدام به خودکشی باشد. از سوی دیگر، با توجه به سطح پایین آگاهی این گروه در مورد بیماری‌های آمیزشی، طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی ساختاریافته در حوزه سلامت جنسی و ترویج رفتارهای پرخطرگریز، از ملزومات اساسی نظام مراقبت از جمعیت تراجنسیتی محسوب می‌شود.

پیامدهای تغییر جنسیت

باتوجه به محدودیت‌های فعلی علم پزشکی در تبدیل کامل بیولوژیک جنسیت، برخی از منتقدان بر این باورند که تبلیغات گسترده در این حوزه ممکن است بیش از آنکه انگیزه‌های درمانی داشته باشد، متأثر از منافع اقتصادی و کسب پول باشد. افراد با قرار گرفتن در فرآیند تغییر جنسیت با چالش‌های اجتماعی عمیقی از جمله طرد و عدم پذیرش از سوی نهادهای نخستین مانند خانواده و مدرسه مواجه می‌شوند که می‌تواند به ترک خانه، انزوای اجتماعی و افزایش ریسک خودکشی بینجامد. فرآیند تغییر جنسیت نیز با دشواری‌هایی همچون سرگشتگی در نقش‌های اجتماعی جدید، عدم آشنایی با این نقش‌ها، و بازاجتماعی‌شدن دشوار همراه است. این عوامل در کنار عدم حمایت اجتماعی کافی، منجر به ناسازگاری اجتماعی، اختلال در نظام شخصیتی و رفتاری فرد، و در نهایت محرومیت از دستیابی به سرمایه‌های اجتماعی متنوع می‌شود.

عمل تغییر جنسیت در برخی از افراد می‌تواند به ارتقای قابل توجه آسایش روانی منجر شود که این بهبود در مردان ترنس (افرادی که از زن به مرد تغییر جنسیت می‌دهند) در حوزه رضایت از رابطه جنسی بارزتر است. به طور کلی، این فرآیند با کاهش میزان افسردگی، اضطراب، اختلالات خواب و انزوای اجتماعی در افراد محدودی همراه بوده است.

---

منابع

ابوشادی، انس عبدالفتاح، «التحول الجنسی بین الفقه و الطب و القانون»، الدرایه، شماره۱۶، ۲۰۱۶م.

اصغری آقمشهدی، فخرالدین؛ عبدی، یاسر، «وضعیت فقهی و حقوقی تغییر جنسیت»، فقه و حقوق اسلامی، سال۱، شماره۲، ۱۳۹۰ش.

مسجدی، عباس، «افزایش ۸ درصدی متقاضیان تغییر جنسیت / تمایل بیشتر زنان در مقایسه با مردان»، وب‌سایت خبربان، تاریخ درج مطلب: ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ش.

امامی اهوازی، مصطفی، التحول الجنسی: دراسه فقهیه تبحث عن تغییر الجنس من ذکر لانثی و العکس، قم،‌ دار التهذیب، ۱۴۴۲ق.

بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم، رساله نون، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۵ش.

جناتی، محمدابراهیم، رساله توضیح المسائل (استفتائات)، قم، انصاریان، ۱۳۸۸ش.

حر عاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل‌بیت(ع)، ۱۴۱۲ق.

خرازی، سیّدمحسن، «تغییر جنسیت»، فقه اهل بیت(ع)، سال۶، شماره۲۳، ۱۳۷۹ش.

خمینی، سیّدروح‌الله، کتاب البیع، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۲۱ق.

خمینی، سیّدروح‌الله، تحریر الوسیله، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۹ش.

دلیر، محسن، تغییر جنسیت آری یا نه؟ (درس خارج فقه آیت‌الله دوزدوزانی تبریزی)، قم، آثار امین،۱۳۸۷ش.

دیانی، عبدالرسول، حقوق خانواده، تهران، امید دانش، ۱۳۷۹ش.

روشن، محمد، حقوق خانواده، تهران، جاودانه جنگل، 1396ش.

«سالانه بیش از 270 ایرانی تغییر جنسیت می دهند/ 56 درصد متقاضیان می خواهند زن شوند»، وب‌سایت خبربان، تاریخ درج مطلب: ۱۳ آذر ۱۳۹۱ش.

صدر، محمد، منهج الصالحین، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۲۲ق.

صدر، محمد، ماوراء الفقه، بیروت، دار الأضواء، 1996م.

ضیایی، شقایق؛ فتاحی، مهرنوش، «مطالعه تطبیقی روند تغییر جنسیت در ایران و اتحادیه اروپا»، قضاوت، سال۱۸، شماره۹۶، ۱۳۹۷ش

عباس‌زاده، رقیه و همکاران، «آثار تغییر جنسیت در جرایم و مجازات‌ها»، فقه و مبانی حقوق اسلامی، سال۴۶، شماره۲، ۱۳۹۲ش.

فاضل لنگرانی، محمد، جامع المسائل(استفتائات)، چاپ اول، قم، امیر، 1377ش.

فولادیان، مجید؛ برادران کاشانی، زهرا، «بررسی کیفیت زندگی بیماران اختلال هویت جنسیتی بعد از تغییر جنسیت»، سال۱۱، شمار۱، ۱۳۹۹ش.

فیاض، محمداسحاق، المسائل الطبیه، قم، بی‌جا، بی‌تا.

کریمی‌نیا، محمدمهدی، تغییر جنسیت از منظر فقه و حقوق، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۹ش.

کریمی‌نیا، محمدمهدی، «بررسی مستندات قرآنی حکم تغییر جنسیت و آثار فقهی آن»، قرآن، فقه و حقوق اسلامی، سال۶، شماره۶، ۱۳۹۶ش.

گلپایگانی، سیّدمحمدرضا، ارشاد السائل، بیروت،‌دار الصفوه، ۱۴۱۳ق.

محسنی، محمدآصف، الفقه و المسائل الطبیه، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش.

مدنی تبریزی، یوسف، المسائل المستحدثه، قم، دفتر آیه‌الله مدنی، ۱۴۱۸ق.

مشکینی، علی، مصطلحات الفقه، قم، الهادی، ۱۳۷۷ش.

مکارم شیرازی، ناصر، استفائات جدید، به کوشش ابوالقاسم علیان‌نژاد، قم، مدرسه امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۱ش.

منتظری، حسینعلی، احکام پزشکی مطابق با فتاوای منتظری، تهران، سایه، ۱۳۸۵ش.

منتظری، حسینعلی، دراسات فی المکاسب المحرمه، قم، تفکر، ۱۴۱۵ق.

موسوی بجنوردی، سیدمیرزا حسن، القواعد الفقهیه، قم مؤسسه اسماعلیلیان، ۱۳۸۶ش.

مؤمن ‌قمی، محمد، «سخنی درباره تغییر جنسیت»، فقه اهل بیت(ع)، سال۲، شماره۷، ۱۳۷۵ش.

مؤمن قمی، محمد، کلمات سدیده فی مسائل جدیده، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۱۵ق.

همسادی، فرحان؛ جبری شمس‌الدین، مصطفی‌بن محمد، «حکم تحویل الجنس: دراسه تقویمیه فی ضوء مقاصد الشریعه»، الفقه و اصول الفقه، مجلد۲، شماره۲، ۲۰۱۸م.

همیشه بهار، شبنم، «تأثیر تغییر جنسیت بر بقای نکاح از منظر فقه و حقوق ایران»، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه خوارزمی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ۱۳۹۵ش.

Bartolucci, C.; Gómez‐Gil, E.; Salamero, M.; Esteva, I.; Guillamón, A.; Zubiaurre, L., & Montejo, A. L., “Sexual quality of life in gender‐dysphoric adults before genital sex reassignment surgery”, The Journal of Sexual Medicine, Vol.12(1), 2015.

Başar, K.; Öz, G. & Karakaya, J., “Perceived discrimination, social support, and quality of life in gender dysphoria” The journal of sexual medicine, Vol.13(7), 2016.

Doyle, DM; Begeny, CT; Barreto, M; Morton, TA; “Identity-related factors protect well-being against stigma for transgender and gender non-conforming people”, Arch Sex Behav, Vol.50(7), 2021.

Gamarel, KE; Garrett-Walker, JJ; Rivera, L; Golub, SA; “Identity safety and relational health in youth spaces: A needs assessment with LGBTQ youth of color”, J LGBT Youth, Vol.11(3), 2014.

Newfield, E.; Hart, S.; Dibble, S. & Kohler, L., “Female-to-male transgender quality of life”, Quality of Life Research, Vol.15(9), 2006.