پرش به محتوا

پیش‌نویس:آخوند خراسانی

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ۲۳ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۶ توسط علیرضا محمددوست (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
آخوند خراسانی
آخوند خراسانی

آخوند خراسانی؛ فقیه و اصولی بزرگ تشیع و از بنیان‌گذران نهضت مشروطه در ایران.

ملا محمدکاظم خراسانی معروف به آخوند خراسانی، از عالمان بزرگ شیعه، از دانش‌آموختگان مکتب شیخ مرتضی انصاری و از بنیان‌گذاران انقلاب مشروطه در ایران است. او با تربیت شماری از مجتهدان شیعه و انجام خدمات فراوان اجتماعی، فرهنگی و علمی از جایگاه بالایی به‌ویژه در حوزه‌های علمیه برخوردار است.

کودکی و نوجوانی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمدکاظم، فرزند ملاحسین واعظ هراتی در سال ۱۲۵۵ش، در مشهد به دنیا آمد.[۱]او تحصیلات خود را در سن یازده‌سالگی در مدرسهٔ علمیهٔ سلیمانیهٔ مشهد، آغاز کرد و دروس مقدماتی و متوسطه حوزوی شامل ادبیات عرب، منطق و مقداری از فقه و اصول فقه را در آن‌جا فراگرفت.[۲]

جوانی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمدکاظم، دروس فلسفه و حکمت را نزد ملاهادی سبزواری و میرزا ابوالحسن جلوه در سبزوار و تهران فراگرفت. او در سال ۱۲۷۸ش، در سن ۲۲ سالگی عازم نجف شد و دوره‌های تکمیلی فقه و اصول فقه را از محضر شیخ مرتضی انصاری، شیخ راضی نجفی، سید مهدی قزوینی، علی شوشتری و میرزای شیرازی فراگرفت.[۳]

شاگردان آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آخوند خراسانی در میان شاگردان
آخوند خراسانی در میان شاگردان

آخوند خراسانی، عالمان زیادی را تربیت کرد که بیشتر آنها از مجتهدان بزرگ عصر خود بودند، مانند سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی، آیت‌الله بروجردی، شیخ عبدالکریم حائری، سید محسن امین، میرزای نائینی، محسن حکیم و آقابزرگ تهرانی.[۴]

سیرهٔ عملی- اخلاقی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جدیت در درس، تقوا و پرهیزگاری، سعهٔ صدر و گشاده‌رویی، زندگی ساده، احتیاط در مصرف وجوهات شرعی،[۵] تواضع و احترام به اهل علم، رعایت ادب و احترام به شاگردان در مباحثات علمی، داشتن تفریحات در پایان هر هفته،[۶] توجه به خانواده، نظافت و بهداشتی ظاهری، از ویژگی‌های عملی و اخلاقی آخوند شمرده شده است.[۷]

اندیشه‌های سیاسی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حکومت بر مبنای ارزش‌های اسلامی، انتخاب کارمندان و مشاوران کارآمد در حکومت، تربیت نیروهای انسانی سالم و متخصص، برنامه‌ریزی برای توسعهٔ کشور، حفظ استقلال سیاسی و اقتصادی کشور، گسترش عدالت اجتماعی و برخورد مناسب با مردم از جمله اندیشه‌های سیاسی آخوند خراسانی بود.[۸]

جایگاه علمی- اجتماعی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آخوند، جایگاه علمی بالایی نزد علمای قم و نجف و مردم ایران داشت. او مرجع تقلید شیعیان جهان و رهبر سیاسی مشروطه در ایران شناخته شده بود.[۹]

آخوند خراسانی از نگاه اندیشمندان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آیت‌الله جوادی آملی، آخوند خراسانی را فقیهی می‌داند که همهٔ شاگردان او جزو مراجع ممتاز زمان خود شدند. به اعتقاد او، آخوند کسی بود که عقل را در لباس اصول به حوزه‌ها راه داد.[۱۰]آیت‌الله مؤید قمی، آخوند را از ستون‌های برجستهٔ علمی و جامع علم کلام، فلسفه، فقه، اصول و حدیث می‌داند.[۱۱]آیت‌الله مکارم شیرازی نیز آخوند خراسانی را از افتخارات شیعه دانسته است.[۱۲]

آثار آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب کفایه‌الاصول اثر آخوند خراسانی
کتاب کفایه‌الاصول اثر آخوند خراسانی

از آخوند خراسانی آثار زیادی در موضوعات فقهی، اصولی، اخلاقی و کلامی، به‌جا مانده است. کفایۀالاصول، حاشیه بر رسائل شیخ انصاری، حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری، فوائد، حاشیه بر اسفار، حاشیه بر شرح منظومه، رساله در باب اجاره، طلاق و شهادات از جمله آثار آخوند خراسانی است.[۱۳]

فعالیت‌های آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فعالیت‌های علمی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ملا محمدکاظم، از بزرگ‌ترین مدرسان فقه و اصول فقه در حوزۀ علمیۀ نجف بود. او، بیش از ۳۹ سال به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان علوم دینی پرداخت. شهرت علمی، روش تدریس و بیان شیوای آخوند، باعث شد تا صدها نفر از مناطق متعدد جهان در حوزهٔ درسی او شرکت کنند و از دانش او بهره‌مند شوند.[۱۴] او، تدریس اجتهادی فقه و اصول فقه را از ۳۵ سالگی آغاز کرد و به دو زبان فارسی و عربی در مسجد هندی و شیخ طوسی در نجف تدریس می‌کرد.[۱۵]

فعالیت‌های سیاسی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آخوند خراسانی، همزمان با فعالیت‌های علمی و اداره حوزه علمیهٔ نجف، رویدادهای سیاسی ایران را دنبال و در مسائل آن دخالت می‌کرد. آخوند به‌همراه تعدادی از علمای ایران، نهضت مشروطه را در ایران بنا نهاد، شرکت در آن را بر همگان واجب شمرد و از انجمن سعادت ایرانیان مستقر در ترکیه، درخواست کرد که با سیاست‌های دولت ایران مخالفت کنند.[۱۶]

او تشکیل مجلس شورای ملی را لازم و مخالفت با آن را حرام و تدوین قوانین بر اساس موازین اسلامی را در مجلس شورا ضروری می‌دانست. آخوند از همهٔ مسلمانان جهان خواست که علیه اشغال‌گری روسیه و انگلیس در ایران جهاد کنند.[۱۷]

فعالیت‌های فرهنگی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تأسیس سه مدرسهٔ علمیه در نجف، انتشار چهار مجلهٔ اخوت، درۀ النجف، العلم و النجف الاشرف، از جمله فعالیت‌های فرهنگی آخوند به‌شمار می‌روند.[۱۸]

فعالیت‌های اجتماعی آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمدکاظم خراسانی، در کنار فعالیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی، مرجع امور اجتماعی و دینی مردم بود. او وجوهات شرعی مردم را دریافت، به فقرا کمک و به مسائل دینی مردم رسیدگی می‌کرد.[۱۹] شرکت در تشییع‌جنازه‌ها، عیادت از بیماران و سرپرستی ده‌ها خانوادهٔ فقیر از دیگر فعالیت‌های اجتماعی آخوند بود.[۲۰]

دیدگاه‌های آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آخوند خراسانی در برخی مسائل اجتماعی- سیاسی نظرات خاصی داشت. او حمایت از تولیدات و صنایع داخلی را به‌منظور خودکفایی ملی در امور اقتصادی کشور لازم و استفاده از محصولات خارجی برای مسلمانان را جایز نمی‌دانست. آخوند معتقد بود که استفاده از محصولات خارجی، لباس ذلت و محصولات داخلی، لباس عزت هستند.[۲۱]

درگذشت آخوند خراسانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مزار آخوند خراسانی در حرم امام علی
مزار آخوند خراسانی در حرم امام علی

آخوند خراسانی، در سحرگاه ۲۰ ذی‌الحجه ۱۳۲۹ق، بعد از نماز صبح در سن ۷۴ سالگی در نجف درگذشت و در مقبرهٔ حبیب‌الله رشتی در صحن حرم امام علی دفن شد.[۲۲]

  1. آخوند خراسانی، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1367ش، ج1، ص150.
  2. «آخوند خراسانی»، دانشنامۀ اسلامی.
  3. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1367ش، ج1، ص150؛ «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف تشیع، 1386ش، ج1، ص13.
  4. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف تشیع، 1386ش، ج1، ص14.
  5. کفایی، مرگی در نور، زندگانی آخوند خراسانی، 1358ش، ص337.
  6. رضادوست، «حیات علمی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی»، تاریخ‌نامهٔ خوارزمی، 1397ش، ص72-73.
  7. «زندگی‌نامۀ آخوند خراسانی»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  8. رضادوست، «حیات علمی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی»، تاریخ‌نامهٔ خوارزمی، 1397ش، ص64.
  9. «مروری بر حیات سیاسی آخوند خراسانی«، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  10. «آخوند خراسانی عقل را به‌لباس اصول به‌حوزه‌ها راه داد»، دبیرخانۀ کنگرۀ بزرگداشت آخوند ملا محمد کاظم خراسانی.
  11. «رابطۀ مکتب اصولی‌آخوند خراسانی بافلسفه»، دبیرخانۀ کنگرۀ بزرگذاشت آخوند ملا محمد کاظم خراسانی.
  12. «کنگرۀ آخوند خراسانی» وب‌سایت پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی.
  13. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف تشیع، 1386ش، ج1، ص15.
  14. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1367ش، ج1، ص150.
  15. «آخوند خراسانی»، دانشنامۀ اسلامی.
  16. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1367ش، ج1، ص151.
  17. «مروری بر حیات سیاسی آخوند خراسانی«، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  18. «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف تشیع، 1386ش، ج1، ص14.
  19. دریا بیگی، حیات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی، 1386ش، ص25-55.
  20. «آخوند خراسانی»، دانشنامۀ اسلامی.
  21. رضادوست، «حیات علمی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی»، تاریخ‌نامهٔ خوارزمی، 1397ش، ص77.
  22. «محمد کاظم خراسانی»، ویکی‌شیعه.
  • «آخوند خراسانی عقل را به لباس اصول به حوزه‌ها راه داد»، دبیرخانهٔ کنگرهٔ بزرگداشت آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، تاریخ بازدید: ۷ بهمن ۱۴۰۱ش.
  • «آخوند خراسانی»، دانشنامهٔ اسلامی، تاریخ بازدید: ۷ بهمن ۱۴۰۱ش.
  • «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ ۱، ۱۳۶۷ش.
  • «آخوند خراسانی»، دایرةالمعارف تشیع، تهران، شهید سعید محبی، چاپ ۶، ۱۳۸۶ش.
  • دریا بیگی، محسن، حیات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی، تهران، مؤسسهٔ تحقیقات و توسعهٔ علوم انسانی، ۱۳۸۶ش.
  • «رابطهٔ مکتب اصولی آخوند خراسانی با فلسفه»، دبیرخانهٔ کنگرهٔ بزرگداشت آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، تاریخ بازدید: ۷ بهمن ۱۴۰۱ش.
  • رضادوست، عصمت، «حیات علمی، فرهنگی و اجتماعی آخوند خراسانی»، تاریخ‌نامهٔ خوارزمی، سال پنجم، شماره ۲۲، ۱۳۹۷ش.
  • «زندگی‌نامهٔ آخوند خراسانی»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۲۳ مهر ۱۳۹۹ش.
  • کفایی، عبدالحسین، مرگ در نور، زندگانی آخوند خراسانی، بی‌جا، ۱۳۵۹ش.
  • «کنگرهٔ آخوند خراسانی»، وب‌سایت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۲۰ آبان ۱۳۹۰ش.
  • «محمدکاظم خراسانی»، ویکی‌شیعه، تاریخ بازدید: ۷ بهمن۱۴۰۱ش.
  • «مروری بر حیات سیاسی آخوند خراسانی»، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۲۰ آذر ۱۴۰۰ش.