پرش به محتوا

پیش‌نویس:چنگالی

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ۱۰ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۲۹ توسط حمید گلزار (بحث | مشارکت‌ها) (زدن لینک داخلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
چنگالی سیستانی

چنگالی؛ از انواع دسر و شیرینی‌های سنتی و اصیل ایرانی.

چنگالی یا چنگ‌مالی، خوراکی ساده و مقوی است که به‌نام استان خراسان مشهور بوده اما در برخی از نقاط دیگر در ایران از جمله سیستان، کرمان و کرمانشاه نیز طبخ می‌شود. چنگالی، از جمله غذاهایی است که به سرعت آماده می‌شود. این خوراک، بیشتر به‌عنوان یک وعدهٔ صبحانه، عصرانه و گاهی نیز در برخی از مراسم‌های آیینی استفاده می‌شود.

مفهوم‌شناسی چنگالی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مشهدی‌ها، دلیل نام‌گذاری این خوراک به چنگالی را «چنگ‌مالی شدن» آن می‌دانند.[۱] در دیوان بسحاق اطعمه از این خوراک با نام «چنگال» یاد شده است. بسحاق، چنگال را نانی معرفی کرده که در روغن خرد بشکنند و بمالند و قدری شیرینی به آن اضافه کنند.[۲] او همچنین در چند بیت به این خوراک شیرین اشاره کرده است؛ مانند:[۳]

الگو:آغاز نستعلیق
الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

فرهنگ عمید نیز چنگالی را خوراکی معرفی کرده که از روغن، شکر، آب و نان خردشده تهیه می‌کنند.[۴]

روش پخت چنگالی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طرز تهیهٔ چنگالی مشهدی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در مشهد، برای تهیهٔ چنگالی، ابتدا، نان بیات را خُرد کرده و در روغن داغ می‌ریزند. سپس، شکر، شیرهٔ نبات یا عسل را به آن اضافه کرده و مخلوط می‌کنند.[۵]

طرز تهیهٔ چنگالی سیستانی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چنگالی یا حلوا مالیدهٔ بلوچی در سیستان و بلوچستان، دسر و شیرینی خوشمزه‌ای محسوب می‌شود که با چنگالی افغانستان نیز مشابهت دارد. برای تهیهٔ چنگالی سیستانی، مقداری نان سریک (نان مخصوص بلوچی که از آرد گندم تهیه می‌شود)، کره محلی (نیمک) و خرما لازم است. سپس، خرما را با نان سریک خردشده مخلوط کرده و با کره محلی آب‌شده ترکیب می‌کنند.[۶]

طرز تهیهٔ چنگال در کرمانشاه

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مردم کرمانشاه، این خوراک محلی را با استفاده از نان ساجی (یک نوع نان محلی کرمانشاه)، روغن حیوانی، شکر یا شهد و زعفران درست می‌کنند. برای تهیهٔ این خوراک، ابتدا، نان را با قیچی مخصوص یا دست به قطعات کوچک تقسیم کرده و سپس، روغن حیوانی گرم شده، شکر یا شهد و زعفران دم‌کرده را به آن اضافه کرده و مخلوط می‌کنند.[۷]

طرز تهیهٔ چنگمال کرمان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کرمان، چنگالی یا چنگمال را از خرمای بدون هسته، نان ریز خردشده، مغز گردو و روغن تهیه می‌کنند. برای این کار، ابتدا، نان‌های ریزشده را در مقداری روغن تفت‌داده و خرما را به آن اضافه می‌کنند. پس از داغ شدن خرما، دانه‌های روغنی مانند کنجد، سیاه‌دانه یا گلرنگ (گلخشت) را به‌همراه گردوهای خردشده به خوراک اضافه می‌کنند. در نهایت، مواد کاملاً مخلوط شده را پس از سرد شدن، با دست ورز داده و به‌صورت قطعات استوانه‌ای یا توپ‌های کوچک شکل می‌دهند.[۸]

  • «تهیهٔ چنگال کرمانشاهی»، وب‌سایت قندپهلو، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.
  • «دستور تهیه چنگالی مشهد (عصرانه‌ای سالم)»، وب‌سایت راهنمای شهر مشهد، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.
  • «طرز تهیهٔ چنگال بلوچی خوشمزه»، وب‌سایت مادران، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.
  • «طرز تهیهٔ چنگالی مشهدی و سیستانی»، وب‌سایت قندپهلو، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.
  • عمید، حسن، فرهنگ فارسی، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ش.