پرش به محتوا

پیش‌نویس:اختلال روانی

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ۲۲ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۰۶:۰۳ توسط imported>شاهرودی (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سرای احسان - بیماران روانی
سرای احسان محل نگهداری بیماران روانی

اختلال روانی، الگوهای رفتاری یا روان‌شناختی غیرعادی یا آزاردهنده در ابعاد مختلف زندگی.

اختلال روانی به شرایطی اطلاق می‌شود که بر تفکر، احساسات، رفتار یا ترکیبی از این موارد تأثیر می‌گذارد و باعث پریشانی یا اختلال در عملکرد فرد می‌شود. این اختلالات می‌توانند خفیف تا شدید باشند و بر جنبه‌های مختلف زندگی فرد، از جمله روابط شخصی، کار و سلامت جسمی و سلامت معنوی تأثیر بگذارند. سبک زندگی نقش مهمی در بروز یا مدیریت اختلالات روانی ایفا می‌کند. توجه به آموزه‌های دینی در سبک زندگی، با تأکید بر تعادل در ابعاد جسمی، روانی، اخلاقی و معنوی، می‌تواند به پیشگیری از اختلالات روانی کمک کند. عواملی مانند تغذیه مناسب، ورزش، همیاری اجتماعی و تقویت ارزش‌های معنوی از جمله عناصر مؤثر در ارتقای سلامت روان و کاهش خطر بروز اختلالات هستند. امروزه برای درمان اختلالات نیز روش‌ها و رویکردهای مختلفی، مورد توجه هستند.

تعریف اختلال روانی

اختلال روانی به مجموعه‌ای از شرایط اطلاق می‌شود که با الگوهای رفتاری یا روان‌شناختی غیرعادی و آزاردهنده مشخص می‌شوند و به‌طور قابل توجهی در عملکرد فرد در زمینه‌های مختلف زندگی، از جمله تفکر، احساسات، خلق‌وخو و توانایی ارتباط با دیگران، اختلال ایجاد می‌کنند. این شرایط معمولاً با رنج و پریشانیِ بالینی همراه هستند و می‌توانند مزمن یا دوره‌ای باشند.[۱]

در تعریف اختلال روانی، تأکید بر این است که این مشکلات صرفاً واکنش‌های طبیعی و قابل انتظار به استرس‌های روزمرهٔ زندگی یا انحرافات فرهنگی نیستند، بلکه نشان‌دهندهٔ یک اختلال واقعی در کارکرد روان‌شناختی،[۲] زیستی، سازگاری اجتماعی[۳] و دینی[۴] فرد هستند.

چیستی اختلال روانی

اختلال روانی صرفاً یک بیماری زیستی نیست، بلکه تحت تأثیر عوامل فرهنگی، اجتماعی، معنوی و اخلاقی نیز قرار دارد. از این رو، صاحب‌نظران، درک و بررسی همه‌جانبهٔ این پدیده را برای ارتقای سلامت جامعه ضروری دانسته‌اند.[۵]

تعریف اختلال روانی و تمایز آن از بهنجاری، مفهومی مطلق و جهان‌شمول نیست، بلکه بسیار متأثر از سبک زندگی و زمینه‌های فرهنگی است. تعریف کلاسیک، اختلال روانی را الگوهای رفتاری و روان‌شناختی «غیرعادی» و «آزاردهنده» می‌داند که عملکرد فرد را مختل می‌کنند.[۶] با این حال، معیار «غیرعادی» فرهنگی و نسبی است. رفتاری که در یک فرهنگ فردگرا نابهنجار تلقی می‌شود، ممکن است در فرهنگی جمع‌گرا بهنجار یا حتی ارزشمند باشد.[۷]

نسبیت فرهنگی در نحوهٔ نگرش به اختلالات روانی بسیار حائز اهمیت است. به‌عنوان مثال، در فرهنگ اهل‌سنت افغانستان، افراد گوشه‌گیر و منزوی با عنوان «مَلَنگ» نه‌تنها طرد نمی‌شوند، بلکه مورد احترام و تقدس قرار می‌گیرند. این در حالی است که در جوامع دیگر، ممکن است برچسب «بیمار روانی» با انگ اجتماعی و طرد همراه باشد.[۸] در مقابل، در برخی فرهنگ‌های آفریقایی، رفتارهای غیرعادی ممکن است نشانه‌ای از ارتباط با ارواح یا دنیای معنوی تلقی شده و فرد نه بیمار، بلکه برگزیده به‌شمار آید.[۹]

تاریخچه اختلال روانی

مجسمه بقراط
مجسمه بقراط

در ایران و یونان باستان، پدیده‌هایی که امروزه به‌عنوان اختلال روانی شناخته می‌شوند، اغلب به نیروهای ماوراءالطبیعه، ارواح شیطانی، اهریمن[۱۰] یا خشم خدایان نسبت داده می‌شد و درمان‌ها به‌طور عمده شامل مناسک مذهبی و جادوگری بودند. یونانیان از نخستین تمدن‌هایی بودند که بیماری روانی را با دلایل طبیعی شناختند؛ بقراط عدم تعادل اخلاط بدن را علت دانست و برای نمونه، افسردگی را ناشی از افزایش سودا تلقی و درمان‌های طبیعی پیشنهاد کرد.[۱۱]

در قرون وُسطا، درمان اختلال روانی غالباً با خرافات مذهبی و جن‌گیری همراه بود و کلیساها این بیماری را تسخیر شیطانی می‌دانستند. مراسم جن‌گیری با ابزار مذهبی انجام می‌شد که گاهی آسیب‌زا بود. آسایشگاه‌هایی که برای درمان این بیماری‌ها تأسیس شده بود، زندان‌گونه و غیرانسانی بودند.[۱۲]

با ظهور تمدن اسلامی، دانشمندان مسلمان رویکردی پیشرفته و انسانی را در پیش گرفتند؛ آنها با تلفیق دانش پزشکی یونان و آموزه‌های اسلامی، به مطالعهٔ علمی اختلالات عقلی پرداخته، مراکز درمانی ویژهٔ بیماران روانی تأسیس کردند و بر اهمیت درمان‌های طبی، روان‌شناختی و نیز معنوی تأکید داشتند.[۱۳]

در دوران مدرن، با شکل‌گیری دانش روان‌پزشکی، تمرکز بر عوامل زیستی و روان‌شناختی اختلالات روانی افزایش یافت و روش‌های درمانی مبتنی بر دارو و روان‌درمانی‌های مختلف توسعه یافتند.[۱۴]

در عصر حاضر، توجه به رویکردهای یکپارچه‌نگر که ابعاد زیستی، روان‌شناختی، اجتماعی و معنوی انسان را توامان در نظر می‌گیرند[۱۵] و نیز درمان‌های معنوی که از ظرفیت باورها و اعمال دینی در بهبود سلامت روان بهره می‌برند، روبه افزایش است و به‌عنوان مکمل‌های ارزشمند در کنار درمان‌های رایج مورد توجه قرار گرفته‌اند.[۱۶]

دیدگاه‌ها دربارهٔ اختلال روانی

دیدگاه کلاسیک

قرون وسطی - پزشکی
شیوه‌های پزشکی قرون وسطی

تعریف کلاسیک اختلال روانی، که به‌طور عمده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM)[۱۷] و طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD)[۱۸] منعکس می‌شود، بر مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌های رفتاری، شناختی، عاطفی یا جسمی تمرکز دارد که باعث پریشانی قابل توجه بالینی یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر حوزه‌های مهم زندگی فرد می‌شوند. این رویکرد پزشکی‌محور، اختلالات روانی را به‌عنوان بیماری‌هایی متمایز در نظر می‌گیرد، اما با محدودیت‌ها و انتقاداتی از جمله تأکید بیش از حد بر علائم فردی، نادیده گرفتن زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی و خطر پزشکی‌سازی تجربیات انسانی روبرو است.[۱۹]

دیدگاه جامعه‌شناختی

از منظر جامعه‌شناختی، تعریف اختلال روانی با نقد بنیادین مفاهیم «نرمال» و «غیرنرمال» در چارچوب تعریف‌شده برای رفتارهای «بهنجار» و «نابهنجار» آغاز می‌شود؛ به‌عنوان مثال میشل فوکو، استدلال می‌کند که مفهوم جنون و اختلال روانی، برساخته‌ای اجتماعی است که در طول تاریخ توسط ساختارهای قدرت و گفتمان‌های مسلط شکل‌گرفته و به منظور کنترل و حاشیه‌نشینی افراد غیرمنطبق به کار رفته است. این دیدگاه، بر نسبیت فرهنگیِ اختلال روانی تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که علائم و معنای اختلالات روانی در فرهنگ‌های مختلف به‌طور چشمگیری متفاوت است.[۲۰]

دیدگاه دانشمندان مسلمان

در رویکرد جامع‌نگرِ دانشمندان مسلمان، سلامت جسم، روان، عقل و روح (یا معنویت) به‌عنوان اجزایی مرتبط و متقابل در نظر گرفته می‌شدند. از این منظر، اختلالات روانی صرفاً به‌عنوان مسائل جسمی یا روانی تلقی نمی‌شدند، بلکه به منزلهٔ عدم تعادل در این سه حوزه تعریف می‌شدند. در این دیدگاه، علاوه بر مداخلات پزشکی و روان‌شناختی، بر اهمیت اخلاق، معنویت، سبک زندگی سالم (مانند تغذیه مناسب و ورزش) و تربیت اجتماعی و همزیستی نیز تأکید می‌شد. دانشمندانی همچون رازی، ابن‌سینا و غزالی هر یک با تمرکز بر جنبه‌های گوناگون این تعریف جامع، روش‌هایی را برای تشخیص و درمان اختلالات روانی ارائه کردند.[۲۱]

دیدگاه دینی

از منظر دینی، اختلال روانی تنها یک ناهنجاری در عملکرد ذهنی یا رفتاری محسوب نمی‌شود، بلکه می‌تواند در چارچوب ارتباط انسان با خدا، معنویت، و اخلاق مورد بررسی قرار گیرد. در اسلام و سایر ادیان، سلامت روان نه‌تنها شامل تعادل شناختی و عاطفی، بلکه وابسته به آرامش روحی و پیوند با ارزش‌های الهی است. باورهای دینی می‌توانند درک فرد از اختلال روانی را تغییر دهند، به‌گونه‌ای که آن را نه صرفاً یک بیماری، بلکه فرصتی برای تعالی معنوی، توبه، و نزدیک‌تر شدن به خدا تلقی کند. در این نگاه، ایمان، نماز، ذکر، دعا، عبادت، نذر، زیارت، انفاق، ختم قرآن، عزاداری و کفارات نقش مهمی در کاهش رنج‌های روانی ایفا می‌کنند و اختلالات روانی در برخی موارد می‌توانند زمینه‌ساز تحول اخلاقی و بازگشت به معنویت باشند.[۲۲]

دیدگاه فقهی

در فقه اسلامی، اختلالات روانی به‌عنوان شرایطی که بر توانایی فرد در انجام اعمال شرعی، معاملات و مسئولیت‌های کیفری تأثیر می‌گذارد، توجه شده است. فقها اختلالات روانی را عمدتاً به دو دسته کلی «جنون» و «سفه» تقسیم می‌کنند. جنون به‌عنوان زوال یا اختلال شدید در قوه تعقل شناخته می‌شود که فرد را از تشخیص مصلحت و مفسده امور بازمی‌دارد و موجب سلب مسئولیت کیفری و عدم نفوذ اعمال حقوقی می‌شود. سفه نیز به‌عنوان ناتوانی در ادارة امور مالی تعریف می‌شود که فرد را از انجام معاملات صحیح بازمی‌دارد، اما برخلاف جنون، سفه لزوماً به معنای نقصان قوه عقل نیست. فقها تشخیص اختلالات روانی را به جهت گستردگی و تنوع آن به عرف و نظر کارشناسان روان‌شناسی واگذار کرده‌اند و بر این باورند که معیارهای تشخیصی می‌توانند علاوه بر جنبه‌های زیستی بر اساس تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی متغیر باشند.[۲۳]

شیوع اختلال روانی در جوامع مختلف

بر اساس برآوردهای سازمان بهداشت جهانی، حدود ۲۵ درصد از جمعیت جهان در طول زندگی خود دچار یکی از اختلالات روانی می‌شوند.[۲۴] در ایران، مطالعات ملی نشان می‌دهد که ۲۵ درصد[۲۵] تا یک‌سوم[۲۶] از جمعیت کشور حداقل یک نوع اختلال روانی را تجربه کرده‌اند. شایع‌ترین این اختلالات شامل افسردگی و اضطراب است که در سال‌های اخیر، به‌ویژه در دوران همه‌گیری کرونا، افزایش قابل‌توجهی داشته‌اند.[۲۷]

طبقه‌بندی اختلالات روانی

طبقه‌بندی بر اساس علائم بالینی

  • اختلالات خلقی (مانند افسردگی و دوقطبی)
    • اختلالات اضطرابی
    • اختلالات روان‌پریشی (سایکوتیک)
    • اختلالات شخصیت
    • اختلالات وسواسی-جبری
    • اختلالات تغذیه‌ای
    • اختلالات خواب
    • اختلالات جنسی
    • اختلالات ناشی از مصرف مواد
    • اختلالات رشدی و طیف اوتیسم
    • اختلالات شناختی (مانند زوال عقل)

طبقه‌بندی بر اساس علل

  • اختلالات نوروژنتیک
    • اختلالات روان‌سنجی
    • اختلالات روان‌پویشی
    • اختلالات سایکوسوماتیک

طبقه‌بندی بر اساس دوران زندگی

طبقه‌بندی بر اساس سطح شدت

  • اختلالات خفیف
    • اختلالات متوسط
    • اختلالات شدید

طبقه‌بندی بر اساس الگوهای رفتاری

  • اختلالات رفتاری
    • اختلالات هیجانی
    • اختلالات شناختی[۲۸]

رابطه اختلال روانی و سبک زندگی

اختلال روانی و سبک زندگی ارتباطی متقابل دارند؛ اختلالات روانی الگوهای رفتاری و انتخاب‌های سبک زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهند و سبک زندگی نیز در بروز، تشدید یا تخفیف اختلالات روانی نقش دارد.[۲۹]

تغییر سبک زندگی از سنتی و دینی (مانند سبک زندگی اسلامی‌ایرانی) به‌غربی، به دلیل از دست دادن حمایت‌های اجتماعی، تغییر الگوهای تغذیه‌ای، افزایش استرس و رقابت، تضعیف ارزش‌های معنوی و فرهنگی و مواجهه با فرهنگ مصرف‌گرایی، تجمل‌گرایی و آسیب‌پذیری در برابر اختلالات روانی را افزایش می‌دهد.[۳۰]

سبک زندگی اسلامی با تأکید بر تعادل در ابعاد مختلف زندگی، ارتباط با خدا، اخلاق نیکو، انجام عبادات، تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی و پرهیز از گناه، به ارتقای سلامت روان و پیشگیری از بروز اختلالات کمک می‌کند.[۳۱]

عوامل مؤثر در بروز اختلال روانی

عوامل مختلفی در بروز اختلال روانی مؤثر هستند که به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره می‌شود:

عوامل زیستی اختلالات روانی

عوامل زیستی در بروز و پیشرفت اختلالات روانی نقش اساسی دارند. ژنتیک یکی از این عوامل محسوب می‌شود که بر تولید و تنظیم انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین اثر گذاشته و میزان آسیب‌پذیری فرد را در برابر اختلالات روانی تعیین می‌کند. عدم تعادل در این انتقال‌دهنده‌های عصبی با بروز اختلالاتی مانند افسردگی ارتباط دارد. علاوه بر این، ساختار و عملکرد مغز نیز تحت تأثیر ژنتیک قرار داشته و تغییرات در این ساختار می‌تواند احتمال ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهد. برخی از بیماری‌های عصبی ژنتیکی نیز بر رشد و عملکرد مغز و سیستم عصبی اثر گذاشته و موجب بروز علائم روانی می‌شوند.[۳۲]

عوامل روانشناختی اختلالات روانی

در پژوهش‌ها مشخص شده است که عوامل روان‌شناختی، به‌ویژه تجارب منفی کودکی مانند سوءرفتار و بی‌توجهی، آسیب‌های روانی، و سبک‌های مقابله‌ای ناسالم، نقش اساسی در شکل‌گیری و تداوم اختلالات روانی دارند. تجارب ناگوار کودکی احتمال بروز اختلالات روانی در بزرگسالی را افزایش داده، الگوهای مقابله‌ای ناکارآمد را ایجاد کرده و به رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر منجر می‌شوند. این آسیب‌ها اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی را کاهش داده و سبک‌های مقابله‌ای اجتنابی یا انکارکننده، اختلالات روانی را تشدید و پایدارتر می‌کنند.[۳۳]

عوامل اجتماعی فرهنگی اختلالات روانی

عوامل اجتماعی و فرهنگی به شکل چشمگیری در بروز و گسترش اختلالات روانی نقش دارند. شرایط نامساعد اجتماعی مانند فقر اقتصادی و فقر معنوی، تبعیض، خشونت و جنگ، خطر ابتلا به اختلالاتی نظیر افسردگی و اضطراب را به‌طور معناداری افزایش می‌دهند. نوع و میزان شیوع این اختلالات در جوامع مختلف، تحت تأثیر هنجارها، باورهای فرهنگی و دسترسی به خدمات بهداشت روان قرار دارد، به‌طوری که انگ اجتماعی در برخی فرهنگ‌ها مانع از درمان‌جویی می‌شود.[۳۴] رسانه‌ها و فضای مجازی نیز با ترویج استانداردهای غیرواقعی زیبایی و موفقیت، ایجاد مقایسه‌های اجتماعی و انتشار اخبار منفی، به افزایش اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان دامن می‌زنند.[۳۵]

عوامل معنوی اختلالات روانی

فقدان معنویت و بحران معنا در زندگی، می‌تواند در بروز اختلالات روانی نقش داشته باشند. از دست دادن ارتباط با ارزش‌های معنوی، احساس پوچی و بی‌هدفی را تشدید کرده و فرد را در برابر افسردگی و اضطراب آسیب‌پذیرتر می‌کند. در مقابل، دین می‌تواند منبعی برای معنا، هدف، امید و حمایت اجتماعی باشد و به پیشگیری و درمان اختلالات روانی کمک کند.[۳۶]

پیامدهای اختلال روانی

اختلالات روانی پیامدهای گسترده‌ای در سطوح فردی، خانوادگی، اجتماعی و معنوی دارند. در سطح فردی، کاهش کیفیت زندگی، ناتوانی در انجام وظایف روزمره، اختلال در عملکردهای شناختی، عاطفی و رفتاری، و افزایش خطر خودکشی از جمله پیامدهای این اختلالات هستند.[۳۷] در سطح خانواده، فشار روانی بر اعضای خانواده، اختلال هویت جنسی، افزایش احتمال طلاق، طلاق عاطفی و تأثیر منفی بر فرزندآوری، رشد و سلامت فرزندان مشاهده می‌شود.[۳۸] در سطح اجتماعی، انگ و تبعیض، انزوای اجتماعی، کاهش فرصت‌های شغلی و تحصیلی و تحمیل هزینه‌های سنگین اقتصادی و اجتماعی بر جامعه از پیامدهای اختلالات روانی هستند.[۳۹] در سطح معنوی، اختلالات روانی می‌توانند منجر به فاصله گرفتن از معنویت، احساس پوچی و بی‌هدفی و اختلال در ارتباط با خدا و انجام فرایض دینی شوند.[۴۰]

درمان اختلال روانی

رویکردهای مختلفی در درمان اختلالات روانی وجود دارد که به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره می‌شود:

رویکردهای پزشکی اختلال روانی

رویکردهای پزشکی در درمان اختلالات روانی شامل دارودرمانی، الکتروشوک‌درمانی (ECT) و تحریک مغناطیسی مغز (TMS) است.[۴۱] الکتروشوک‌درمانی با تحریک الکتریکی مغز، تغییرات شیمیایی ایجاد کرده و در درمان افسردگی شدید و مقاوم به درمان مؤثر است، اما با عوارضی مانند از دست دادن حافظه همراه است.[۴۲]

تحریک مغناطیسی مغز با استفاده از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک سلول‌های عصبی مغز، روشی غیرتهاجمی است که در درمان افسردگی و برخی دیگر از اختلالات روانی کاربرد دارد و عوارض جانبی کمتری نسبت به ECT دارد.[۴۳]

رویکردهای روان‌شناختی اختلال روانی

رویکردهای روان‌شناختی با استفاده از روش‌های غیردارویی مانند روان‌درمانی شناختی-رفتاری (CBT),[۴۴] روانکاوی[۴۵] و رویکردهای انسان‌گرا، به اصلاح الگوهای فکری، بررسی ناخودآگاه و تقویت خودشناسی می‌پردازند که در درمان بسیاری از اختلالات روانی مؤثر و پایدار هستند.

این رویکردها محدودیت‌هایی مانند زمان‌بر بودن، نیاز به مشارکت فعال بیمار و کارایی کمتر در موارد حاد دارند و به نیازهای معنوی، باورهای دینی و جستجوی معنا کمتر توجه می‌کنند.[۴۶]

رویکردهای اجتماعی و فرهنگی اختلال روانی

رویکردهای اجتماعی و فرهنگی در درمان اختلالات روانی، با تمرکز بر نقش اساسی محیط اجتماعی و فرهنگی فرد، بر اهمیت حمایت اجتماعی به‌عنوان عامل کلیدی در کاهش انزوا و افزایش احساس تعلق تأکید دارند. این رویکردها از طریق ابزارهایی مانند گروه‌های خودیاری که حس همبستگی و توانمندی را تقویت می‌کنند و اصل توانمندسازی بیماران برای ایفای نقش فعال در درمان و کسب مهارت‌های زندگی مستقل، به بهبود بیماران می‌پردازند.[۴۷]

همچنین، اذعان دارند که عوامل اجتماعی و فرهنگی نه‌تنها در بروز اختلالات نقش دارند بلکه تغییرات مثبت در نگرش جامعه، کاهش انگ اجتماعی و ایجاد فرصت‌های برابر نیز تأثیر بسزایی در بهبود کیفیت زندگی و ادغام اجتماعی افراد مبتلا به اختلالات روانی ایفا می‌کنند.[۴۸]

رویکردهای معنوی و دینی اختلال درمانی

معنویت‌درمانی در روان‌شناسی نوین، جایگاه ویژه‌ای یافته است و به‌عنوان روشی برای درمان اختلالات روانی در حال گسترش است. این رویکرد با بهره‌گیری از باورهای فردی، ارزش‌ها و اصول دینی، به تقویت معنویت و ارتباط با منابع معنوی کمک می‌کند. مطالعات اولیه، اثربخشی این روش را در بهبود برخی اختلالات روانی نشان داده است.[۴۹]

البته مفهوم معنویت در فرهنگ غرب و فرهنگ اسلامی، متفاوت است. معنویت غربی تحت تأثیر اومانیسم، مفهومی از معنابخشی به زندگی ارائه می‌دهد که حول محور انسان و یافتن معنای فردی می‌گردد که از آن به معنویت کاذب تعبیر شده است. در مقابل، معنویت اسلامی، مفهومی متمرکزتر دارد که بنیان آن بر بندگی خداوند و پیروی از آموزه‌های دینی است. این تمایز بنیادین، رویکردهای معنوی درمانی را در این دو فرهنگ متفاوت می‌سازد.[۵۰]

به‌عنوان مثال، رویکرد معنادرمانی که توسط ویکتور فرانکل ابداع شد و بر یافتن معنا در زندگی به‌عنوان منبع اصلی سلامت روان تأکید دارد، اگرچه می‌تواند با برخی جنبه‌های رویکردهای دینی نیز همپوشانی داشته باشد، اما رویکردی سکولار محسوب می‌شود.[۵۱] همچنین مراقبه و ذهن‌آگاهی که ریشه در سنت‌های بودایی دارد، در روان‌شناسی غربی به شکل سکولار مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۵۲]

در مقابل، درمان چندبعدی معنوی، رویکردی جامع است که ضمن توجه به ابعاد روانشناختی، شناختی و عاطفی، بعد معنوی را به‌عنوان محور اصلی سلامت مطرح می‌کند. این رویکرد بر پایه سازه‌های شخصیتی اسلامی مانند عقل، قلب و صدر استوار است و تحول سالم شخصیت را وابسته به تعادل و وحدت این اجزا می‌داند. سازوکار سلامت شامل فعال‌سازی بعد معنوی از طریق تزکیهنفس و رعایت عزت نفس و حرمت نفس و نظام ارزشیابی معنوی است که به شکوفایی استعدادها منجر می‌شود.

رویکردهای یکپارچه اختلال درمانی

رویکردهای یکپارچه در درمان اختلالات روان‌شناختی، با هدف ارائه یک درمان جامع و مؤثر، بر ترکیب روش‌های مختلف درمانی تأکید دارند. این رویکردها با در نظر گرفتن انسان به‌عنوان موجودی چندبعدی، اهمیت توجه همزمان به ابعاد زیستی، روان‌شناختی، اجتماعی و معنوی فرد را برای درمان اختلالات روانی مورد توجه قرار می‌دهند. رویکردهای یکپارچه اذعان می‌دارند که اختلالات روانی پدیده‌های پیچیده‌ای هستند که نیازمند بررسی و مداخله از زوایای مختلف می‌باشند و از این رو، تلفیق روش‌های درمانی گوناگون می‌تواند به نتایج درمانی بهتری منجر شود.[۵۳]

پانویس

  1. «بیماری روانی»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH.
  2. الهی، احمد، «پیامدهای آزار روحی دوران کودکی بر رفتار بزرگسالی»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  3. زرانی و همکاران، «نقش فرهنگ در ابعاد اختلالات اضطرابی بر اساس پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی»، 1396ش، ص107-109.
  4. طاهری، «نشانه‌های بیماری‌های روانی در قرآن و حدیث»، خبرگزاری حوزه.
  5. طاهری، «نشانه‌های بیماری‌های روانی در قرآن و حدیث»، خبرگزاری حوزه.
  6. «بیماری روانی»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH.
  7. رایش، «دیدگاه میشل فوکو دربارۀ جنون، فاشیسم و – البته – سید برِت»، وب‌سایت فلسفیدن.
  8. مرادی، «یغماگران قدّیس»، پایگاه شفقنا.
  9. مهاجری، «شمنیسم (ارواح و نیروهای جادویی)»، وب‌سایت راسخون.
  10. باقری، «روان‌پزشکی در ایران باستان»، وب‌سایت سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش و پرورش.
  11. اردشیری، «تاریخچۀ درمان بیماری‌های روانی/از جمجمه‌شکافی تا عینک VR»، خبرگزاری آنا.
  12. اردشیری، «تاریخچۀ درمان بیماری‌های روانی/از جمجمه‌شکافی تا عینک VR»، خبرگزاری آنا.
  13. باقری، «روان‌پزشکی در ایران باستان»، وب‌سایت سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش و پرورش.
  14. کندلر و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج.
  15. «درمان یکپارچه‌نگر»، وب‌سایت روانکال.
  16. زارعی، «معنویت درمانی و بهبود آسان بیماری»، وب‌سایت سیدمصطفی زارعی؛ جان‌بزرگی، «درمان چند بعدی معنوی: امکان تبیین پدیده‌های روانی (سلامتی و اختلال) با سازه‌های معنوی شخصیت بر اساس منابع دینی»، 1395ش، ص173.
  17. کندلر و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج.
  18. «اختلالات روانی، روانی یا رشد عصبی»، وب‌سایت طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD.
  19. کندلر و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج.
  20. رایش، «دیدگاه میشل فوکو دربارۀ جنون، فاشیسم و – البته – سید برِت»، وب‌سایت فلسفیدن.
  21. رشید، «تاریخچۀ آسیب‌شناسی روانی و مداخلات درمانی، از دیدگاه علمای کلاسیک اسلامی»، وب‌سایت مجلۀ بین‌المللی تحقیقات چند رشته‌ای.
  22. طاهری، «نشانه‌های بیماری‌های روانی در قرآن و حدیث»، خبرگزاری حوزه.
  23. طاعات و همکاران، «بررسی معیار تقسیم‌بندی اختلالات روانی از منظر فقه و روان‌شناسی»، 1400ش، ص432-434.
  24. طاهری، «25 درصد از مردم جهان به اختلالات روانی مبتلا هستند»، خبرگزاری ایسنا.
  25. شالبافان، «25. 4 درصد از جمعیت بالای 15 سال کشور در آغاز ابتلا به اختلالات روانی هستند»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  26. زالی، «آمار تعداد افراد مبتلا به اختلالات روانی در ایران (سال 1990 تا 2021)»، وب‌سایت آمارفکت.
  27. «یک نفر از هر 8 نفر در جهان «اختلال روانی» دارد/ چرا دچار «اضطراب» می‌شویم؟»، خبرگزاری تسنیم.
  28. کندلر و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج.
  29. استرول، «فعالیت بدنی، ورزش، افسردگی و اختلالات اضطرابی»، وبسایت نشریۀ انتقال عصبی.
  30. ابراهیمی تهرانی، «علل تغییر سبک زندگی اسلامی ایرانی به سمت و سوی زندگی غربی»، وب‌سایت راسخون؛ رضایی، «تقلید از سبک زندگی غربی و تغییر ارزش‌ها؛ زمینه‌ساز افزایش آمار طلاق»، خبرگزاری ایسنا.
  31. عربشاهی کریزی و فلاحتی، «بررسی تأثیر سبک زندگی اسلامی بر سلامت روانی با توجه به نقش تعدیل گری هوش معنوی»، 1399ش، ص386-387.
  32. «نقش ژنتیک در بروز اختلالات روانی»، وب‌سایت بهروان.
  33. رازقیان، «تأثیر آسیب‌های دوران کودکی در شخصیت بزرگسالی چیست؟»، وب‌سایت دانشگاه علوم پزشکی شیراز؛ الهی، احمد، «پیامدهای آزار روحی دوران کودکی بر رفتار بزرگسالی»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  34. زرانی و همکاران، «نقش فرهنگ در ابعاد اختلالات اضطرابی بر اساس پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی»، 1396ش، ص107-109.
  35. «شبکه‌های اجتماعی و سلامت روان»، وب‌سایت مجلۀ روان‌شناسی مستانه.
  36. جان‌بزرگی، «درمان چند بعدی معنوی: امکان تبیین پدیده‌های روانی (سلامتی و اختلال) با سازه‌های معنوی شخصیت بر اساس منابع دینی»، 1395ش، ص185-186.
  37. کندلر و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج.
  38. موسوی، «اختلال‌های روانی چه تأثیری به خانواده دارد؟»، وب‌سایت انتخاب نو.
  39. آب‌روشن، «ریشه‌های اجتماعی بیماری‌های روانی در جوامع امروزی»، وب‌سایت جامعه‌شناسان جوان.
  40. اخلاقی‌فرد، «نقش معنویت و مولفه‌های آن در بحران‌های فردی و اجتماعی»، وب‌سایت روزنامۀ فرهیختگان.
  41. «داروهای سلامت روان»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH.
  42. «الکتروشوک درمانی (ECT)»، وب‌سایت مایوکلینیک.
  43. «درمان‌های تحریک مغز»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH.
  44. «درمان شناختی رفتاری چیست؟»، وب‌سایت انجمن روان‌شناسی آمریکا.
  45. «روانکاوی‏»، دائرة المعارف بریتانیکا.
  46. کریمیان، ، «نقد مکتب روانکاوی»، وب‌سایت پژوهشکدۀ باقرالعلوم؛ برقعی، «نقد انسان گرایی»، وب‌سایت پژوهشکدۀ باقرالعلوم.
  47. رمضانی‌نژاد، «بیماران روان و سیاستگذاری اجتماعی مرتبط با توانمندسازی»، وب‌سایت مجلۀ آسا.
  48. دمرچی‌لو و همکاران، «بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی درک‌شده و مؤلفه‌های سلامت روان در سالمندان تهرانی»، وب‌سایت مجلۀ سالمندی ایران.
  49. جان‌بزرگی، «درمان چند بعدی معنوی: امکان تبیین پدیده‌های روانی (سلامتی و اختلال) با سازه‌های معنوی شخصیت بر اساس منابع دینی»، 1395ش، ص173.
  50. غروی، «مفهوم معنویت در اسلام با غرب متفاوت است»، خبرگزاری حوزه.
  51. زارعی، «معنویت درمانی و بهبود آسان بیماری»، وب‌سایت سیدمصطفی زارعی.
  52. «معنویت درمانی چیست (معنویت درمانی و سلامت روان)»، وب‌سایت کلینیک روان‌پزشکی و روان‌شناسی جوان.
  53. «درمان یکپارچه‌نگر»، وب‌سایت روانکال.

منابع

  • ابراهیمی تهرانی، حسین، «علل تغییر سبک زندگی اسلامی ایرانی به سمت‌وسوی زندگی غربی»، وب‌سایت راسخون، تاریخ درج مطلب: ۲ بهمن ۱۳۹۷ش.
    • «اختلالات روانی، روانی یا رشد عصبی»، وب‌سایت طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD)، تاریخ بازدید: ۲۵ فوریه ۲۰۲۵م.
    • اخلاقی‌فرد، مرتضی، «نقش معنویت و مولفه‌های آن در بحران‌های فردی و اجتماعی»، وب‌سایت روزنامهٔ فرهیختگان، تاریخ درج مطلب: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ش.
    • استرول، آندریاس، «فعالیت بدنی، ورزش، افسردگی و اختلالات اضطرابی»، وبسایت نشریهٔ انتقال عصبی، تاریخ درج مطلب: ۲۳ اوت ۲۰۰۸م.
    • الهی، احمد، «پیامدهای آزار روحی دوران کودکی بر رفتار بزرگسالی»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۲۸ تیر ۱۳۹۵ش.
    • اردشیری، زهرا، «تاریخچهٔ درمان بیماری‌های روانی/از جمجمه‌شکافی تا عینک VR»، خبرگزاری آنا، تاریخ درج مطلب: ۲۰ آذر ۱۴۰۳ش.
    • «الکتروشوک درمانی (ECT)»، وب‌سایت مایوکلینیک، تاریخ درج مطلب: ۳۰ می۲۰۲۴م.
    • آب‌روشن، مصطفی، «ریشه‌های اجتماعی بیماری‌های روانی در جوامع امروزی»، وب‌سایت جامعه‌شناسان جوان، تاریخ درج مطلب: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ش.
    • برقعی، الهام‌سادات، «نقد انسان گرایی»، وب‌سایت پژوهشکدهٔ باقرالعلوم، تاریخ درج مطلب: ۲۴ آبان ۱۳۹۳ش.
    • باقری، سیده مریم، «روان‌پزشکی در ایران باستان»، وب‌سایت سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش و پرورش، تاریخ درج مطلب: ۲۵ خرداد ۱۳۹۸ش.
    • «بیماری روانی»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH، تاریخ بازدید: ۲۵ فوریه ۲۰۲۵م.
    • جان‌بزرگی، مسعود، «درمان چند بعدی معنوی: امکان تبیین پدیده‌های روانی (سلامتی و اختلال) با سازه‌های معنوی شخصیت بر اساس منابع دینی»، نشریهٔ روان‌شناسی بالینی و شخصیت، دورهٔ ۱۴، شمارهٔ ۲، پیاپی ۲۷، ۱۳۹۵ش.
    • «داروهای سلامت روان»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH، تاریخ بازدید: ۲۵ فوریه ۲۰۲۵م.
    • «درمان شناختی رفتاری چیست؟»، وب‌سایت انجمن روان‌شناسی آمریکا، تاریخ درج مطلب: ۲۰۱۷م.
    • «درمان یکپارچه‌نگر»، وب‌سایت روانکال، تاریخ بازدید: ۹ اسفند ۱۴۰۳ش.
    • «درمان‌های تحریک مغز»، وب‌سایت مرکز منابع اطلاعاتی NIMH، تاریخ بازدید: ۲۵ فوریه ۲۰۲۵م.
    • دمرچی‌لو، اعظم و همکاران، «بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی درک‌شده و مؤلفه‌های سلامت روان در سالمندان تهرانی»، وب‌سایت مجلهٔ سالمندی ایران، تاریخ درج مطلب: ۱۴۰۲ش.
    • رازقیان، لیلا، «تأثیر آسیب‌های دوران کودکی در شخصیت بزرگسالی چیست؟»، وب‌سایت دانشگاه علوم پزشکی شیراز، تاریخ درج مطلب: ۴ مرداد ۱۳۹۹ش.
    • رایش، جورج‌ای، «دیدگاه میشل فوکو دربارهٔ جنون، فاشیسم و – البته – سید برِت»، وب‌سایت فلسفیدن، تاریخ بازدید: ۷ اسفند ۱۴۰۳ش.
    • رشید، سیده آریبا، «تاریخچهٔ آسیب‌شناسی روانی و مداخلات درمانی، از دیدگاه علمای کلاسیک اسلامی»، وب‌سایت مجلهٔ بین‌المللی تحقیقات چند رشته‌ای، تاریخ درج مطلب: ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴م.
    • رضایی، علی، «تقلید از سبک زندگی غربی و تغییر ارزش‌ها؛ زمینه‌ساز افزایش آمار طلاق»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۴ مرداد ۱۳۹۶ش.
    • رمضانی‌نژاد، فرهاد، «بیماران روان و سیاستگذاری اجتماعی مرتبط با توانمندسازی»، وب‌سایت مجلهٔ آسا، تاریخ درج مطلب: ۳۰ دی ۱۴۰۳ش.
    • «روانکاوی‏»، دائرهٔ المعارف بریتانیکا، تاریخ درج مطلب: ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵م.
    • زارعی، سیدمصطفی، «معنویت درمانی و بهبود آسان بیماری»، وب‌سایت سیدمصطفی زارعی، تاریخ درج مطلب: ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴م.
    • زالی، علیرضا، «آمار تعداد افراد مبتلا به اختلالات روانی در ایران (سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱)»، وب‌سایت آمارفکت، تاریخ درج مطلب: ۵ آذر ۱۴۰۳ش.
    • زرانی، فریبا و همکاران، «نقش فرهنگ در ابعاد اختلالات اضطرابی بر اساس پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی»، مجلهٔ روان‌شناسی فرهنگی، دورهٔ ۱، شمارهٔ ۲، آبان ۱۳۹۶ش.
    • شالبافان، محمدرضا، «۲۵. ۴ درصد از جمعیت بالای ۱۵ سال کشور در آغاز ابتلا به اختلالات روانی هستند»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۲۴ مهر ۱۴۰۳ش.
    • «شبکه‌های اجتماعی و سلامت روان»، وب‌سایت مجلهٔ روان‌شناسی مستانه، تاریخ بازدید: ۷ اسفند ۱۴۰۳ش.
    • طاهری، حبیب‌الله، «نشانه‌های بیماری‌های روانی در قرآن و حدیث»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش.
    • طاهری، فرناز، «۲۵ درصد از مردم جهان به اختلالات روانی مبتلا هستند»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ش.
    • طاعات، زهرا و همکاران، «بررسی معیار تقسیم‌بندی اختلالات روانی از منظر فقه و روان‌شناسی»، نشریة سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، دورهٔ ۵، شمارهٔ ۴، ۱۴۰۰ش.
    • عربشاهی کریزی، احمد و فلاحتی، آمنه، «بررسی تأثیر سبک زندگی اسلامی بر سلامت روانی با توجه به نقش تعدیل گری هوش معنوی»، نشریهٔ مدیریت در دانشگاه اسلامی، دورهٔ ۹، شمارهٔ ۲، ۱۳۹۹ش.
    • غروی، سیدمحمد، «مفهوم معنویت در اسلام با غرب متفاوت است»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۵ دی ۱۳۹۵ش.
    • کریمیان، ابوذر، «نقد مکتب روانکاوی»، وب‌سایت پژوهشکدهٔ باقرالعلوم، تاریخ درج مطلب: ۲۴ آبان ۱۳۹۳ش.
    • کندلر، کنت اس و همکاران، «اختلال روانی چیست؟ رویکردی نمونه محور»، وب‌سایت انتشارات دانشگاه کمبریج، تاریخ درج مطلب: ۱۲ آوریل ۲۰۲۱م.
    • «معنویت درمانی چیست (معنویت درمانی و سلامت روان)»، وب‌سایت کلینیک روان‌پزشکی و روان‌شناسی جوان، تاریخ بازدید: ۹ اسفند ۱۴۰۳ش.
    • موسوی، پریا، «اختلال‌های روانی چه تأثیری به خانواده دارد؟»، وب‌سایت انتخاب نو، تاریخ درج مطلب: ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش.
    • مرادی، محمد، «یغماگران قدّیس»، پایگاه شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۶ش.
    • مهاجری، محمدکاظم، «شمنیسم (ارواح و نیروهای جادویی)»، وب‌سایت راسخون، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اسفند ۱۳۸۷ش.
    • «نقش ژنتیک در بروز اختلالات روانی»، وب‌سایت بهروان، تاریخ بازدید: ۷ اسفند ۱۴۰۳ش.
    • «یک نفر از هر ۸ نفر در جهان «اختلال روانی» دارد/ چرا دچار «اضطراب» می‌شویم؟»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ش.