پرش به محتوا

پیش‌نویس:آخوند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
imported>فاطمه خلج
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>شاهرودی
ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:آخوند ملا کاظم خراسانی.jpg|جایگزین=محمدکاظم خراسانی |بندانگشتی|محمدکاظم خراسانی ]]
[[پرونده:آخوند ملا کاظم خراسانی.jpg|جایگزین=محمدکاظم خراسانی |بندانگشتی|محمدکاظم خراسانی]]
'''<big>آخوند</big>'''؛ لقب و عنوانی برای عالم دینی در زبان فارسی.  
'''{{درشت|آخوند}}'''؛ لقب و عنوانی برای عالم دینی در زبان فارسی.


آخوند در فرهنگ مسلمانان فارسی‌زبان به‌ویژه در ایران، افغانستان و عراق، به عالمان دین اسلام گفته می‌شود. آخوند به‌عنوان عالم دینی و مفسر قرآن و احادیث، از جایگاه ارجمندی در فرهنگ و اجتماع مسلمانان فارسی‌زبان برخوردار است. در سبک زندگی ایرانیان و جوامع نزدیک به فرهنگ و تمدن ایرانی، از آخوند انتظار می‌رود که در حل چالش‌های اجتماعی و ارائه راهکارهای مبتنی بر آموزه‌های اسلام، نقش‌آفرین باشد.  
آخوند در فرهنگ مسلمانان فارسی‌زبان به‌ویژه در ایران، افغانستان و عراق، به عالمان دین اسلام گفته می‌شود. آخوند به‌عنوان عالم دینی و مفسر قرآن و احادیث، از جایگاه ارجمندی در فرهنگ و اجتماع مسلمانان فارسی‌زبان برخوردار است. در سبک زندگی ایرانیان و جوامع نزدیک به فرهنگ و تمدن ایرانی، از آخوند انتظار می‌رود که در حل چالش‌های اجتماعی و ارائه راهکارهای مبتنی بر آموزه‌های اسلام، نقش‌آفرین باشد.


==مفهوم‌شناسی==
== مفهوم‌شناسی ==
واژه فارسی آخوند به‌معنای مُلا، عالم، واعظ و پیشوای مذهبی است.<ref>[https://vajehyab.com/amid/%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF?q=%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF عمید، فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه آخوند.]</ref> واژۀ آخوند را مرکب از «آ» و «خوند» دانسته‌اند که «آ» مخفف «آقا» یا «آغا» و «خوند» مخفف «خوندگار» است<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF?q=%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه آخوند.]</ref> و به این ترتیب، آخوند به معنای خداوندگار و فردی با مقام و جایگاه والا شناخته می‌شود.<ref>قزوینی، یادداشت‌ها، 1337ش، ج1، ص1.</ref> آخوند را در زبان ترکیِ اویغوری که از فرهنگ فارسی متاثر است، «آخنیم» می‌گویند.<ref>افندی، لغت جغتای و ترکی عثمانی، 1298ق، ص6.</ref>
واژه فارسی آخوند به‌معنای مُلا، عالم، واعظ و پیشوای مذهبی است.<ref>[https://vajehyab.com/amid/آخوند?q=آخوند عمید، فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه آخوند.]</ref> واژهٔ آخوند را مرکب از «آ» و «خوند» دانسته‌اند که «آ» مخفف «آقا» یا «آغا» و «خوند» مخفف «خوندگار» است<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/آخوند?q=آخوند دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه آخوند.]</ref> و به این ترتیب، آخوند به معنای خداوندگار و فردی با مقام و جایگاه والا شناخته می‌شود.<ref>قزوینی، یادداشت‌ها، 1337ش، ج1، ص1.</ref> آخوند را در زبان ترکیِ اویغوری که از فرهنگ فارسی متأثر است، «آخنیم» می‌گویند.<ref>افندی، لغت جغتای و ترکی عثمانی، 1298ق، ص6.</ref>


==پیشینه==
== پیشینه ==
پیشینۀ کاربرد لقب احترام‌آمیز آخوند برای عالمان دین به دوران تیموریان برمی‌گردد. امیر علیشیر نوایی، استاد خود، مولانا فصیح‌الدین نظامی را به دلیل تسلط کم‌نظیر بر علوم مختلف، آخوند می‌خواند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11207/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D8%B4%D8%B1?volumeNumber=4&pageNumber=352&viewType=html خواندمیر، حبیب السیر، 1362ش، ج4، ص352-253.]</ref> در دوران صفویه، این عنوان به عالمانی اطلاق می‌شد که بر فقه [[شیعه]] و اصول [[دین]] تسلط داشتند. در دورۀ قاجار، آخوند به لقب عمومی برای روحانیون و مدرسان مکتب‌خانه‌ها تبدیل شد، اما این لقب میان دانشمندان و فقیهان برجسته، همچنان جایگاهی ویژه داشت. در حکومت پهلوی با تغییر سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی، اصطلاح آخوند که همواره نماد دانش و تقوا بود، بار معنایی منفی یافت. امروزه، واژۀ آخوند به‌طور عام برای عالمان مذهب شیعه به‌کار می‌رود.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/237985/%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF مولوی، «آخوند»،  وب‌سایت مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.]</ref>
پیشینهٔ کاربرد لقب احترام‌آمیز آخوند برای عالمان دین به دوران تیموریان برمی‌گردد. امیر علیشیر نوایی، استاد خود، مولانا فصیح‌الدین نظامی را به دلیل تسلط کم‌نظیر بر علوم مختلف، آخوند می‌خواند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11207/تاریخ-حبیب-السیر-فی-اخبار-افراد-بشر?volumeNumber=4&pageNumber=352&viewType=html خواندمیر، حبیب السیر، 1362ش، ج4، ص352-253.]</ref> در دوران صفویه، این عنوان به عالمانی اطلاق می‌شد که بر فقه [[شیعه]] و اصول [[دین]] تسلط داشتند. در دورهٔ قاجار، آخوند به لقب عمومی برای روحانیون و مدرسان مکتب‌خانه‌ها تبدیل شد، اما این لقب میان دانشمندان و فقیهان برجسته، همچنان جایگاهی ویژه داشت. در حکومت پهلوی با تغییر سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی، اصطلاح آخوند که همواره نماد دانش و تقوا بود، بار معنایی منفی یافت. امروزه، واژهٔ آخوند به‌طور عام برای عالمان مذهب شیعه به‌کار می‌رود.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/237985/آخوند مولوی، «آخوند»،  وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>


==جایگاه فرهنگی و اجتماعی==
== جایگاه فرهنگی و اجتماعی ==
[[پرونده:464315521 9212468935447419 6190400332318049482 n.jpg|جایگزین=مجسمه ملاصدرا |بندانگشتی|مجسمه ملاصدرا ]]
[[پرونده:464315521 9212468935447419 6190400332318049482 n.jpg|جایگزین=مجسمه ملاصدرا |بندانگشتی|مجسمه ملاصدرا]]
کسانی که در جامعه از عنوان آخوند، بهره می‌برند وظیفه ترویج آموزه‌های اسلامی و هدایت عمومی به‌سوی سعادت را بر عهده دارند. آنها با بهره‌گیری از روش‌های علمی و تحلیلی، به استنباط احکام شرعی از متون دینی پرداخته و پاسخگوی پرسش‌های دینی مردم هستند. علاوه بر این، آخوندها با پژوهش و تولید دانش دینی جدید، به غنای معارف اسلامی کمک می‌کنند؛ آن‌ها با تفسیر قرآن و احادیث، آموزش مفاهیم دینی در [[مسجد|مساجد]]، حسینیه‌ها و مدارس دینی و تربیت طلاب، به‌عنوان مرجع دینی جامعه عمل می‌کنند.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/65773/%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%89-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86- فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»،  وب‌سایت جامع علوم انسانی.]</ref> آخوندها با تبیین معارف اسلامی و تعیین جهت‌گیری دینی جامعه، نقش مهمی در شکل‌دهی به سبک زندگی اسلامی ایفا می‌کنند.<ref>[https://mesbahyazdi.ir/node/3944/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%D9%89-%D9%88-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AA مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»،  پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص40.]</ref> آخوند در سبک زندگی اسلامی- ایرانی، رهبر معنوی، الگوی اخلاقی و حل‌کننده مشکلات اجتماعی شناخته می‌شود که با تکیه بر آموزه‌های اسلام به تقویت انسجام اجتماعی و کاهش تنش‌ها کمک می‌کند. آخوند با برگزاری مراسم مذهبی، جلسات مشاوره و آموزش‌های دینی، به ارتقای سطح آگاهی و بینش جامعه می‌پردازد. در مواقع بحرانی، آخوندها با میانجی‌گری به ثبات و امنیت و آرام‌سازی فضای جامعه، کمک می‌کنند.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/65773/%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%89-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86- فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»،  وب‌سایت جامع علوم انسانی.]</ref> آخوندها به‌عنوان نگهبانان و پاسداران فرهنگ و عقاید اسلامی، وظیفه حفاظت از جامعه در برابر نفوذ افکار انحرافی را بر عهده دارند. آنان همچون مرزبانان فکری، از ورود‌اندیشه‌های باطل به جامعه جلوگیری می‌کنند و با تقویت عقلانیت به مقابله با افکار انحرافی می‌پردازند.<ref>[https://mesbahyazdi.ir/node/3944/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%D9%89-%D9%88-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AA مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»،  پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص37.]</ref> آخوندها در رویدادهای سیاسی نیز نقش‌های مهمی ایفا کرده‌اند؛ آن‌ها با صدور فتوا، هدایت جنبش‌های اجتماعی و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مهم، بر جهت‌گیری سیاسی جوامع تاثیرگذار بوده‌اند. برای مثال، فتوای میرزای شیرازی در مخالفت با تنباکو، به اتحاد مردم و شکست قرارداد استعماری انجامید. همچنین، آخوندها در انقلاب مشروطه با حمایت از مشروطه‌خواهان، به پیروزی این جنبش کمک کردند.<ref> [https://irdc.ir/fa/news/8240/%D9%88%D8%A7%DA%A9%D8%A7%D9%88%DB%8C-%D8%AD%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D9%87%D8%B6%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B7%D9%87 «واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»،  وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی.]</ref>
کسانی که در جامعه از عنوان آخوند، بهره می‌برند وظیفه ترویج آموزه‌های اسلامی و هدایت عمومی به‌سوی سعادت را بر عهده دارند. آنها با بهره‌گیری از روش‌های علمی و تحلیلی، به استنباط احکام شرعی از متون دینی پرداخته و پاسخگوی پرسش‌های دینی مردم هستند. علاوه بر این، آخوندها با پژوهش و تولید دانش دینی جدید، به غنای معارف اسلامی کمک می‌کنند؛ آن‌ها با تفسیر قرآن و احادیث، آموزش مفاهیم دینی در [[مسجد|مساجد]]، حسینیه‌ها و مدارس دینی و تربیت طلاب، به‌عنوان مرجع دینی جامعه عمل می‌کنند.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/65773/مفسران-دینى-در-جامعه-روحانیان-و-روشنفکران- فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»،  وب‌سایت جامع علوم انسانی.]</ref> آخوندها با تبیین معارف اسلامی و تعیین جهت‌گیری دینی جامعه، نقش مهمی در شکل‌دهی به سبک زندگی اسلامی ایفا می‌کنند.<ref>[https://mesbahyazdi.ir/node/3944/فلسفه-وجودى-و-جایگاه-روحانیت مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»،  پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص40.]</ref> آخوند در سبک زندگی اسلامی- ایرانی، رهبر معنوی، الگوی اخلاقی و حل‌کننده مشکلات اجتماعی شناخته می‌شود که با تکیه بر آموزه‌های اسلام به تقویت انسجام اجتماعی و کاهش تنش‌ها کمک می‌کند. آخوند با برگزاری مراسم مذهبی، جلسات مشاوره و آموزش‌های دینی، به ارتقای سطح آگاهی و بینش جامعه می‌پردازد. در مواقع بحرانی، آخوندها با میانجی‌گری به ثبات و امنیت و آرام‌سازی فضای جامعه، کمک می‌کنند.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/65773/مفسران-دینى-در-جامعه-روحانیان-و-روشنفکران- فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»،  وب‌سایت جامع علوم انسانی.]</ref> آخوندها به‌عنوان نگهبانان و پاسداران فرهنگ و عقاید اسلامی، وظیفه حفاظت از جامعه در برابر نفوذ افکار انحرافی را بر عهده دارند. آنان همچون مرزبانان فکری، از وروداندیشه‌های باطل به جامعه جلوگیری می‌کنند و با تقویت عقلانیت به مقابله با افکار انحرافی می‌پردازند.<ref>[https://mesbahyazdi.ir/node/3944/فلسفه-وجودى-و-جایگاه-روحانیت مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»،  پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص37.]</ref> آخوندها در رویدادهای سیاسی نیز نقش‌های مهمی ایفا کرده‌اند؛ آن‌ها با صدور فتوا، هدایت جنبش‌های اجتماعی و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مهم، بر جهت‌گیری سیاسی جوامع تأثیرگذار بوده‌اند. برای مثال، فتوای میرزای شیرازی در مخالفت با تنباکو، به اتحاد مردم و شکست قرارداد استعماری انجامید. همچنین، آخوندها در انقلاب مشروطه با حمایت از مشروطه‌خواهان، به پیروزی این جنبش کمک کردند.<ref>[https://irdc.ir/fa/news/8240/واکاوی-حرکت-علما-در-نهضت-مشروطه «واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»،  وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی.]</ref>


==مشاهیر ملقب به آخوند==
== مشاهیر ملقب به آخوند ==
در چند سدۀ گذشته، نام برخی از عالمان دینی با لقب آخوند پیوندی ژرف یافته و آنها با این عنوان شناخته می‌شوند؛ محمدکاظم خراسانی (1218-1290ش فقیه اثرگذار بر پژوهش‌های علوم دینی معاصر، با عنوان آخوند خراسانی شناخته می‌شود.<ref> [https://www.bou.ac.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=78d7f25b-d9d8-4de9-a305-3dcec4c4a28d&WebPartID=4ecde86c-affe-4f5c-9a48-fb6777b2a695&ID=2fd1b122-c5d5-4a8d-8539-6b74a22bb39f «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»،  پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.]</ref> در علوم معقول شیعه نیز هرگاه واژه آخوند به‌تنهایی استفاده می‌شود، صدرالدین محمد شیرازی (979-1045ق) که بنیانگذار حکمت متعالیه است، به ذهن عالمان این حوزه، تبادر می‌کند.<ref> [https://www.bou.ac.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=78d7f25b-d9d8-4de9-a305-3dcec4c4a28d&WebPartID=4ecde86c-affe-4f5c-9a48-fb6777b2a695&ID=2fd1b122-c5d5-4a8d-8539-6b74a22bb39f «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»،  پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.]</ref> حسینقلی همدانی (1239-1311ق عارف نامدار شیعه نیز معمولاً با لقب آخوند شناخته می‌شود.<ref> [https://maktabevahy.org/Document/Book/Details/50/%D9%85%D9%87%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86?page=322 حسینی طهرانی، مهر تابان، 1429ق، ص322.] [https://noormags.ir/view/fa/articlepage/26285/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4 «کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»،  1373ش، شماره 55.]</ref> عباس تربتی (1250-1322ش واعظ و عارف معاصر نیز به حاج‌آخوند معروف بود.<ref>راشد، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، 1380ش، ص123.</ref> ملا محمد کاشانی (1249-1333ق) از فقها و محدثین نامدار نیز به آخوند کاشی شهرت داشت.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14943/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B9%D8%B4%D9%82?volumeNumber=8&pageNumber=273&viewType=html سعادت‌پرور، پاسداران حریم عشق، 1388ش، ج8، ص273.]</ref>
در چند سدهٔ گذشته، نام برخی از عالمان دینی با لقب آخوند پیوندی ژرف یافته و آنها با این عنوان شناخته می‌شوند؛ محمدکاظم خراسانی (۱۲۱۸–۱۲۹۰ش)، فقیه اثرگذار بر پژوهش‌های علوم دینی معاصر، با عنوان آخوند خراسانی شناخته می‌شود.<ref>[https://www.bou.ac.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=78d7f25b-d9d8-4de9-a305-3dcec4c4a28d&WebPartID=4ecde86c-affe-4f5c-9a48-fb6777b2a695&ID=2fd1b122-c5d5-4a8d-8539-6b74a22bb39f «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»،  پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.]</ref> در علوم معقول شیعه نیز هرگاه واژه آخوند به‌تنهایی استفاده می‌شود، صدرالدین محمد شیرازی (۹۷۹–۱۰۴۵ق) که بنیانگذار حکمت متعالیه است، به ذهن عالمان این حوزه، تبادر می‌کند.<ref>[https://www.bou.ac.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=78d7f25b-d9d8-4de9-a305-3dcec4c4a28d&WebPartID=4ecde86c-affe-4f5c-9a48-fb6777b2a695&ID=2fd1b122-c5d5-4a8d-8539-6b74a22bb39f «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»،  پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.]</ref> حسینقلی همدانی (۱۲۳۹–۱۳۱۱ق)، عارف نامدار شیعه نیز معمولاً با لقب آخوند شناخته می‌شود.<ref>[https://maktabevahy.org/Document/Book/Details/50/مهر-تابان?page=322 حسینی طهرانی، مهر تابان، 1429ق، ص322.] [https://noormags.ir/view/fa/articlepage/26285/گزارش «کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»،  1373ش، شماره 55.]</ref> عباس تربتی (۱۲۵۰–۱۳۲۲ش)، واعظ و عارف معاصر نیز به حاج‌آخوند معروف بود.<ref>راشد، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، 1380ش، ص123.</ref> ملا محمد کاشانی (۱۲۴۹–۱۳۳۳ق) از فقها و محدثین نامدار نیز به آخوند کاشی شهرت داشت.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14943/پاسداران-حریم-عشق?volumeNumber=8&pageNumber=273&viewType=html سعادت‌پرور، پاسداران حریم عشق، 1388ش، ج8، ص273.]</ref>


== پانویس ==
{{پانویس}}


==پانویس==
== منابع ==
{{پانویس}}
* افندی، سلیمان، لغت جغتای و ترکی عثمانی، استانبول، دنیزچین، ۱۲۹۸ق.
==منابع==
* حسینی طهرانی، سید محمدحسین، مهر تابان، مشهد، نور ملکوت قرآن، ۱۴۲۹ق.
*افندی، سلیمان، لغت جغتای و ترکی عثمانی، استانبول، دنیزچین، 1298ق.
* خواندمیر، غیاث‌الدین، حبیب السیر، به‌کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۲ش.
*حسینی طهرانی، سید محمدحسین، مهر تابان، مشهد، نور ملکوت قرآن، 1429ق.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
*خواندمیر، غیاث‌الدین، حبیب السیر، به‌کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، 1362ش.
* راشد، حسینعلی، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، تهران، اطلاعات، ۱۳۸۰ش.
*دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 10 شهریور 1403ش.
* سعادت‌پرور، علی، پاسداران حریم عشق، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۸ش.
*راشد، حسینعلی، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، تهران، اطلاعات، 1380ش.
* علم‌الهدی، سید محمدباقر، «بررسی نقش حوزویان در نهادینه‌سازی سبک زندگی اسلامی»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: ۲۲ آذر ۱۳۹۴ش.
*سعادت‌پرور، علی، پاسداران حریم عشق، تهران، احیاء کتاب، 1388ش.
* عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
*علم‌الهدی، سید محمدباقر، «بررسی نقش حوزویان در نهادینه‌سازی سبک زندگی اسلامی»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: 22 آذر 1394ش.
* فولادی، محمد، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»، وب‌سایت جامع علوم انسانی، تاریخ بازدید مطلب: ۲۰ شهریور ۱۴۰۳.
*عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 10 شهریور 1403ش.
* قزوینی، محمد، یادداشت‌ها، به کوشش ایرج افشار، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۳۷ش.
*فولادی، محمد، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»، وب‌سایت جامع علوم انسانی، تاریخ بازدید مطلب: 20 شهریور 1403.
* «کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»، کیهان‌اندیشه، شماره ۵۵، مرداد و شهریور ۱۳۷۳ش.
*قزوینی، محمد، یادداشت‌ها، به کوشش ایرج افشار، تهران، دانشگاه تهران، 1337ش.
* «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»، پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
*«کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»، کیهان‌اندیشه، شماره 55، مرداد و شهریور 1373ش.
* مصباح یزدی، محمدتقی، مباحثی دربارهٔ حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
*«گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»، پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی، تاریخ بازدید: 10 شهریور 1403ش.
* مولوی، محمدعلی، «آخوند»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، تاریخ درج مطلب ۲۸ مهر ۱۳۹۸ش.
*مصباح یزدی، محمدتقی، مباحثی درباره حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، تاریخ بازدید: 10 شهریور 1403ش.
* «واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»، وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تاریخ درج مطلب: چهارشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۱ش.
*مولوی، محمدعلی، «آخوند»، وب‌سایت مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، تاریخ درج مطلب 28 مهر 1398ش.
 
*«واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»، وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تاریخ درج مطلب: چهارشنبه 23 آذر 1401ش.
{{حوزه علمیه-افقی}}

نسخهٔ ۲۴ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۴۱

محمدکاظم خراسانی
محمدکاظم خراسانی

آخوند؛ لقب و عنوانی برای عالم دینی در زبان فارسی.

آخوند در فرهنگ مسلمانان فارسی‌زبان به‌ویژه در ایران، افغانستان و عراق، به عالمان دین اسلام گفته می‌شود. آخوند به‌عنوان عالم دینی و مفسر قرآن و احادیث، از جایگاه ارجمندی در فرهنگ و اجتماع مسلمانان فارسی‌زبان برخوردار است. در سبک زندگی ایرانیان و جوامع نزدیک به فرهنگ و تمدن ایرانی، از آخوند انتظار می‌رود که در حل چالش‌های اجتماعی و ارائه راهکارهای مبتنی بر آموزه‌های اسلام، نقش‌آفرین باشد.

مفهوم‌شناسی

واژه فارسی آخوند به‌معنای مُلا، عالم، واعظ و پیشوای مذهبی است.[۱] واژهٔ آخوند را مرکب از «آ» و «خوند» دانسته‌اند که «آ» مخفف «آقا» یا «آغا» و «خوند» مخفف «خوندگار» است[۲] و به این ترتیب، آخوند به معنای خداوندگار و فردی با مقام و جایگاه والا شناخته می‌شود.[۳] آخوند را در زبان ترکیِ اویغوری که از فرهنگ فارسی متأثر است، «آخنیم» می‌گویند.[۴]

پیشینه

پیشینهٔ کاربرد لقب احترام‌آمیز آخوند برای عالمان دین به دوران تیموریان برمی‌گردد. امیر علیشیر نوایی، استاد خود، مولانا فصیح‌الدین نظامی را به دلیل تسلط کم‌نظیر بر علوم مختلف، آخوند می‌خواند.[۵] در دوران صفویه، این عنوان به عالمانی اطلاق می‌شد که بر فقه شیعه و اصول دین تسلط داشتند. در دورهٔ قاجار، آخوند به لقب عمومی برای روحانیون و مدرسان مکتب‌خانه‌ها تبدیل شد، اما این لقب میان دانشمندان و فقیهان برجسته، همچنان جایگاهی ویژه داشت. در حکومت پهلوی با تغییر سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی، اصطلاح آخوند که همواره نماد دانش و تقوا بود، بار معنایی منفی یافت. امروزه، واژهٔ آخوند به‌طور عام برای عالمان مذهب شیعه به‌کار می‌رود.[۶]

جایگاه فرهنگی و اجتماعی

مجسمه ملاصدرا
مجسمه ملاصدرا

کسانی که در جامعه از عنوان آخوند، بهره می‌برند وظیفه ترویج آموزه‌های اسلامی و هدایت عمومی به‌سوی سعادت را بر عهده دارند. آنها با بهره‌گیری از روش‌های علمی و تحلیلی، به استنباط احکام شرعی از متون دینی پرداخته و پاسخگوی پرسش‌های دینی مردم هستند. علاوه بر این، آخوندها با پژوهش و تولید دانش دینی جدید، به غنای معارف اسلامی کمک می‌کنند؛ آن‌ها با تفسیر قرآن و احادیث، آموزش مفاهیم دینی در مساجد، حسینیه‌ها و مدارس دینی و تربیت طلاب، به‌عنوان مرجع دینی جامعه عمل می‌کنند.[۷] آخوندها با تبیین معارف اسلامی و تعیین جهت‌گیری دینی جامعه، نقش مهمی در شکل‌دهی به سبک زندگی اسلامی ایفا می‌کنند.[۸] آخوند در سبک زندگی اسلامی- ایرانی، رهبر معنوی، الگوی اخلاقی و حل‌کننده مشکلات اجتماعی شناخته می‌شود که با تکیه بر آموزه‌های اسلام به تقویت انسجام اجتماعی و کاهش تنش‌ها کمک می‌کند. آخوند با برگزاری مراسم مذهبی، جلسات مشاوره و آموزش‌های دینی، به ارتقای سطح آگاهی و بینش جامعه می‌پردازد. در مواقع بحرانی، آخوندها با میانجی‌گری به ثبات و امنیت و آرام‌سازی فضای جامعه، کمک می‌کنند.[۹] آخوندها به‌عنوان نگهبانان و پاسداران فرهنگ و عقاید اسلامی، وظیفه حفاظت از جامعه در برابر نفوذ افکار انحرافی را بر عهده دارند. آنان همچون مرزبانان فکری، از وروداندیشه‌های باطل به جامعه جلوگیری می‌کنند و با تقویت عقلانیت به مقابله با افکار انحرافی می‌پردازند.[۱۰] آخوندها در رویدادهای سیاسی نیز نقش‌های مهمی ایفا کرده‌اند؛ آن‌ها با صدور فتوا، هدایت جنبش‌های اجتماعی و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مهم، بر جهت‌گیری سیاسی جوامع تأثیرگذار بوده‌اند. برای مثال، فتوای میرزای شیرازی در مخالفت با تنباکو، به اتحاد مردم و شکست قرارداد استعماری انجامید. همچنین، آخوندها در انقلاب مشروطه با حمایت از مشروطه‌خواهان، به پیروزی این جنبش کمک کردند.[۱۱]

مشاهیر ملقب به آخوند

در چند سدهٔ گذشته، نام برخی از عالمان دینی با لقب آخوند پیوندی ژرف یافته و آنها با این عنوان شناخته می‌شوند؛ محمدکاظم خراسانی (۱۲۱۸–۱۲۹۰ش)، فقیه اثرگذار بر پژوهش‌های علوم دینی معاصر، با عنوان آخوند خراسانی شناخته می‌شود.[۱۲] در علوم معقول شیعه نیز هرگاه واژه آخوند به‌تنهایی استفاده می‌شود، صدرالدین محمد شیرازی (۹۷۹–۱۰۴۵ق) که بنیانگذار حکمت متعالیه است، به ذهن عالمان این حوزه، تبادر می‌کند.[۱۳] حسینقلی همدانی (۱۲۳۹–۱۳۱۱ق)، عارف نامدار شیعه نیز معمولاً با لقب آخوند شناخته می‌شود.[۱۴] عباس تربتی (۱۲۵۰–۱۳۲۲ش)، واعظ و عارف معاصر نیز به حاج‌آخوند معروف بود.[۱۵] ملا محمد کاشانی (۱۲۴۹–۱۳۳۳ق) از فقها و محدثین نامدار نیز به آخوند کاشی شهرت داشت.[۱۶]

پانویس

  1. عمید، فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه آخوند.
  2. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه آخوند.
  3. قزوینی، یادداشت‌ها، 1337ش، ج1، ص1.
  4. افندی، لغت جغتای و ترکی عثمانی، 1298ق، ص6.
  5. خواندمیر، حبیب السیر، 1362ش، ج4، ص352-253.
  6. مولوی، «آخوند»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  7. فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»، وب‌سایت جامع علوم انسانی.
  8. مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص40.
  9. فولادی، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»، وب‌سایت جامع علوم انسانی.
  10. مصباح یزدی، «مباحثی درباره حوزه»، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، ص37.
  11. «واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»، وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  12. «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»، پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.
  13. «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»، پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی.
  14. حسینی طهرانی، مهر تابان، 1429ق، ص322. «کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»، 1373ش، شماره 55.
  15. راشد، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، 1380ش، ص123.
  16. سعادت‌پرور، پاسداران حریم عشق، 1388ش، ج8، ص273.

منابع

  • افندی، سلیمان، لغت جغتای و ترکی عثمانی، استانبول، دنیزچین، ۱۲۹۸ق.
  • حسینی طهرانی، سید محمدحسین، مهر تابان، مشهد، نور ملکوت قرآن، ۱۴۲۹ق.
  • خواندمیر، غیاث‌الدین، حبیب السیر، به‌کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۲ش.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
  • راشد، حسینعلی، فضیلت‌های فراموش‌شده: شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی، تهران، اطلاعات، ۱۳۸۰ش.
  • سعادت‌پرور، علی، پاسداران حریم عشق، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۸۸ش.
  • علم‌الهدی، سید محمدباقر، «بررسی نقش حوزویان در نهادینه‌سازی سبک زندگی اسلامی»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: ۲۲ آذر ۱۳۹۴ش.
  • عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
  • فولادی، محمد، «مفسران دینی در جامعه (روحانیان و روشنفکران)»، وب‌سایت جامع علوم انسانی، تاریخ بازدید مطلب: ۲۰ شهریور ۱۴۰۳.
  • قزوینی، محمد، یادداشت‌ها، به کوشش ایرج افشار، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۳۷ش.
  • «کنگره بزرگداشت ابعاد تربیتی مکتب آخوند ملاحسینقلی همدانی»، کیهان‌اندیشه، شماره ۵۵، مرداد و شهریور ۱۳۷۳ش.
  • «گفتگو با آیت‌الله میرزا عبدالرضا کفایی خراسانی»، پایگاه کنگره بزرگداشت آخوند خراسانی، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
  • مصباح یزدی، محمدتقی، مباحثی دربارهٔ حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ش.
  • مولوی، محمدعلی، «آخوند»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، تاریخ درج مطلب ۲۸ مهر ۱۳۹۸ش.
  • «واکاوی حرکت علما در نهضت مشروطه»، وب‌سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تاریخ درج مطلب: چهارشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۱ش.