پیشنویس:صیغه ازدواج: تفاوت میان نسخهها
imported>محمدمهدی محمدی اصلاح ارقام، اصلاح نویسه، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسههای عربی |
imported>محمدمهدی محمدی لینک داخلی |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''{{درشت|صیغه ازدواج}}'''؛ الفاظی برای ایجاد محرمیت و همسری بین زن و مرد. | '''{{درشت|صیغه ازدواج}}'''؛ الفاظی برای ایجاد محرمیت و همسری بین زن و مرد. | ||
صیغه ازدواج به مجموعه الفاظی گفته میشود که با گفتن آن، رابطه زوجیت و محرمیت میان زن و مرد برقرار میگردد و تنها رضایت طرفین کافی نیست. این صیغه دو نوع دارد: دائم و موقت. در عقد دائم، مدت مشخص نمیشود و زن ابتدا ایجاب کرده و مرد بلافاصله قبول میکند، در حالیکه در عقد موقت علاوه بر | صیغه ازدواج به مجموعه الفاظی گفته میشود که با گفتن آن، رابطه زوجیت و [[محرمیت]] میان زن و مرد برقرار میگردد و تنها رضایت طرفین کافی نیست. این صیغه دو نوع دارد: دائم و موقت. در عقد دائم، مدت مشخص نمیشود و زن ابتدا ایجاب کرده و مرد بلافاصله قبول میکند، در حالیکه در عقد موقت علاوه بر [[مهریه]]، مدت [[ازدواج]] نیز تعیین میشود. اجرای صیغه میتواند توسط خود زن و مرد یا وکلای آنها صورت گیرد. شرایط صحت صیغه شامل عربی بودن الفاظ (مگر در صورت ناتوانی)، قصد جدی برای ایجاد ازدواج، عاقل و بالغ بودن گوینده، مشخص بودن زن و مرد و رضایت طرفین است. همچنین حضور شاهد الزامی نیست، هرچند برخی فقها آن را توصیه کردهاند. | ||
==مفهومشناسی صیغه ازدواج== | ==مفهومشناسی صیغه ازدواج== | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==انواع صیغه ازدواج== | ==انواع صیغه ازدواج== | ||
صیغه ازدواج دو قسم است: دائم و موقت.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/449 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.]</ref> در عقد دائم مدت زناشویی معین نمیشود اما در عقد موقت مدت ازدواج مشخص میشود.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/449 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.]</ref> | صیغه ازدواج دو قسم است: دائم و [[ازدواج موقت|موقت]].<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/449 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.]</ref> در عقد دائم مدت [[رابطه زناشویی|زناشویی]] معین نمیشود اما در عقد موقت مدت ازدواج مشخص میشود.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/449 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.]</ref> | ||
از نظر فقهای [[شیعه]]، بهتر آن است که صیغه [[ازدواج]] توسط خود زن و مرد خوانده شود. همچنین یک نفر میتواند از طرف زن و مرد وکیل شود و عقد ازدواج را جاری کند؛ در این صورت برخی از فقها احتیاط مستحب میدانند که یک نفر از طرف زن و شخص دیگری از طرف مرد وکیل در خواندن صیغه ازدواج باشد. زن و مرد نیز میتوانند از طرف همدیگر وکیل در اجرای عقد ازدواج باشند، اما برخی از فقها وکالت زن و مرد از همدیگر در اجرای صیغه عقد را صحیح نمیدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/450 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش احکام عقد، مسئله 2367.]</ref> | از نظر فقهای [[شیعه]]، بهتر آن است که صیغه [[ازدواج]] توسط خود زن و مرد خوانده شود. همچنین یک نفر میتواند از طرف زن و مرد وکیل شود و عقد ازدواج را جاری کند؛ در این صورت برخی از فقها احتیاط مستحب میدانند که یک نفر از طرف زن و شخص دیگری از طرف مرد وکیل در خواندن صیغه ازدواج باشد. زن و مرد نیز میتوانند از طرف همدیگر وکیل در اجرای عقد ازدواج باشند، اما برخی از فقها وکالت زن و مرد از همدیگر در اجرای صیغه عقد را صحیح نمیدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/450 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش احکام عقد، مسئله 2367.]</ref> | ||
====صیغه دائم==== | ====صیغه دائم==== | ||
در صیغه دائم، اگر خود زن و مرد صیغه | در صیغه دائم، اگر خود زن و مرد صیغه ازدواج را بخوانند، در صورتی عقد صحیح است که، ابتدا زن بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسیِ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ»؛ یعنی در قبال مهریهای که معین شده، خود را به همسری تو درآوردم. پس از آن مرد بدون فاصله باید بگوید: «قَبِلْتُ التَّزْویجَ»؛ یعنی این ازدواج را قبول کردم.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/451 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش دستور خواندن عقد دائم، مسئله 2368.]</ref> | ||
اگر زن و مرد هر یک جداگانه شخص دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها عقد [[ازدواج]] دائم را بخوانند، چنانچه مثلاً اسم مرد «احمد» و اسم زن «فاطمه» باشد، وکیل زن باید بگوید: «زَوَّجْتُ مُوکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلَکَ اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُوم»؛ یعنی در قبال مهریهای که معین شده، موکله خودم فاطمه را به ازدواج موکل شما احمد درآوردم. پس از آن بدون فاصله وکیل مرد باید بگوید: «قَبِلْتُ التَّزویجَ».<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/451 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش دستور خواندن عقد دائم، مسئله 2368.]</ref> | اگر زن و مرد هر یک جداگانه شخص دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها عقد [[ازدواج]] دائم را بخوانند، چنانچه مثلاً اسم مرد «احمد» و اسم زن «فاطمه» باشد، وکیل زن باید بگوید: «زَوَّجْتُ مُوکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلَکَ اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُوم»؛ یعنی در قبال مهریهای که معین شده، موکله خودم فاطمه را به ازدواج موکل شما احمد درآوردم. پس از آن بدون فاصله وکیل مرد باید بگوید: «قَبِلْتُ التَّزویجَ».<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/451 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش دستور خواندن عقد دائم، مسئله 2368.]</ref> | ||
====صیغه موقت==== | ====صیغه موقت==== | ||
در صیغه موقت، اگر خود زن و مرد صیغه | در صیغه موقت، اگر خود زن و مرد صیغه ازدواج را میخوانند، اول باید میزان [[مهریه]] و مدت ازدواج را مشخص کنند، بعد از آن، زن باید بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسیِ فِی الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَی الْمَهْرِ الْمَعْلُوم»؛ یعنی خودم را در قبال مهریهای که مشخص شده در مدتزمانی که مشخص شده، به ازدواج تو درآوردم، بعد از آن مرد بدون فاصله بگوید: «قَبِلْتُ».<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش دستور خواندن عقد غیر دائم، مسئله 2369.]</ref>{{سخ}}در عقد موقت اگر زن و مرد هر یک شخصی را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه ازدواج موقت را بخوانند، وکیل زن باید بگوید: «مَتَّعْتُ مُوَکِّلَتی مُوَکِّلَکَ فِی المُدّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَی الْمَهْرِ الْمَعْلومِ»؛ یعنی موکّلهٔ خودم را در قبال مهریهای که مشخص شده، در مدت زمانی که مشخص شده، به ازدواج موکّل تو درآوردم. پس از آن بدون فاصله وکیل مرد بگوید: «قَبِلْتُ لِمُوَکِّلی هکَذا»؛ یعنی قبول کردم برای موکّل خودم همینطور.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش دستور خواندن عقد غیر دائم، مسئله 2369.]</ref> | ||
{{سخ}} | |||
در عقد موقت اگر زن و مرد هر یک شخصی را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه | |||
==شرایط صیغه ازدواج== | ==شرایط صیغه ازدواج== | ||
صیغه (عقد) ازدواج چند شرط دارد:{{سخ}} | صیغه (عقد) ازدواج چند شرط دارد:{{سخ}}اول: به عربی خوانده شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> اگر در عقد یک حرف غلط خوانده شود و معنا را عوض کند، عقد باطل است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/456 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2371.]</ref> | ||
اول: به عربی خوانده شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> اگر در عقد یک حرف غلط خوانده شود و معنا را عوض کند، عقد باطل است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/456 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2371.]</ref> | {{سخ}}اگر نمیتوانند به [[زبان عربی|عربی]] بخوانند، به هر لفظی که بخوانند صحیح است، اما باید معنای «زَوَّجْتُ» و «قَبِلْتُ» را بفهماند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> برخی از فقهای شیعه، حتی در صورت قدرت بر عربی خواندنِ صیغه، خواندن ترجمه صیغه به هر زبانی را کافی میدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/455 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص455، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.]</ref> | ||
{{سخ}} | {{سخ}}دوم: کسی که صیغه را میخواند، قصد انشاء و ایجاد زوجیت و همسری بین زن و مرد داشته باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | ||
اگر نمیتوانند به [[زبان عربی|عربی]] بخوانند، به هر لفظی که بخوانند صحیح است، اما باید معنای «زَوَّجْتُ» و «قَبِلْتُ» را بفهماند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> برخی از فقهای شیعه، حتی در صورت قدرت بر عربی خواندنِ صیغه، خواندن ترجمه صیغه به هر زبانی را کافی میدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/455 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص455، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.]</ref> | {{سخ}}سوم: کسی که صیغه را میخواند، بالغ و عاقل باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | ||
{{سخ}} | {{سخ}}چهارم: زن و شوهر در صیغه ازدواج مشخص باشند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | ||
دوم: کسی که صیغه را میخواند، قصد انشاء و ایجاد زوجیت و همسری بین زن و مرد داشته باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | {{سخ}}پنجم: زن و مرد به [[ازدواج]] راضی باشند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | ||
{{سخ}} | |||
سوم: کسی که صیغه را میخواند، بالغ و عاقل باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | |||
{{سخ}} | |||
چهارم: زن و شوهر در صیغه | |||
{{سخ}} | |||
پنجم: زن و مرد به [[ازدواج]] راضی باشند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/453 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.]</ref> | |||
حضور دو شاهد عادل در هنگام خواندن صیغه ازدواج دائم و موقت لازم نیست، اما برخی فقها آن را احتیاط مستحب میدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/456 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص456، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.]</ref> | حضور دو شاهد عادل در هنگام خواندن صیغه ازدواج دائم و موقت لازم نیست، اما برخی فقها آن را احتیاط مستحب میدانند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/456 امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص456، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.]</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۰۶:۲۸
صیغه ازدواج؛ الفاظی برای ایجاد محرمیت و همسری بین زن و مرد.
صیغه ازدواج به مجموعه الفاظی گفته میشود که با گفتن آن، رابطه زوجیت و محرمیت میان زن و مرد برقرار میگردد و تنها رضایت طرفین کافی نیست. این صیغه دو نوع دارد: دائم و موقت. در عقد دائم، مدت مشخص نمیشود و زن ابتدا ایجاب کرده و مرد بلافاصله قبول میکند، در حالیکه در عقد موقت علاوه بر مهریه، مدت ازدواج نیز تعیین میشود. اجرای صیغه میتواند توسط خود زن و مرد یا وکلای آنها صورت گیرد. شرایط صحت صیغه شامل عربی بودن الفاظ (مگر در صورت ناتوانی)، قصد جدی برای ایجاد ازدواج، عاقل و بالغ بودن گوینده، مشخص بودن زن و مرد و رضایت طرفین است. همچنین حضور شاهد الزامی نیست، هرچند برخی فقها آن را توصیه کردهاند.
مفهومشناسی صیغه ازدواج
[ویرایش | ویرایش مبدأ]به مجموع الفاظی که با گفتن آنها رابطه زوجیت و محرمیت بین زن و مرد ایجاد میشود، «صیغه ازدواج» میگویند.[۱] در تحقق محرمیت و ازدواج، حتماً باید صیغه ازدواج خوانده شود و تنها رضایت زن و مرد کافی نیست.[۲]
انواع صیغه ازدواج
[ویرایش | ویرایش مبدأ]صیغه ازدواج دو قسم است: دائم و موقت.[۳] در عقد دائم مدت زناشویی معین نمیشود اما در عقد موقت مدت ازدواج مشخص میشود.[۴]
از نظر فقهای شیعه، بهتر آن است که صیغه ازدواج توسط خود زن و مرد خوانده شود. همچنین یک نفر میتواند از طرف زن و مرد وکیل شود و عقد ازدواج را جاری کند؛ در این صورت برخی از فقها احتیاط مستحب میدانند که یک نفر از طرف زن و شخص دیگری از طرف مرد وکیل در خواندن صیغه ازدواج باشد. زن و مرد نیز میتوانند از طرف همدیگر وکیل در اجرای عقد ازدواج باشند، اما برخی از فقها وکالت زن و مرد از همدیگر در اجرای صیغه عقد را صحیح نمیدانند.[۵]
صیغه دائم
[ویرایش | ویرایش مبدأ]در صیغه دائم، اگر خود زن و مرد صیغه ازدواج را بخوانند، در صورتی عقد صحیح است که، ابتدا زن بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسیِ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُومِ»؛ یعنی در قبال مهریهای که معین شده، خود را به همسری تو درآوردم. پس از آن مرد بدون فاصله باید بگوید: «قَبِلْتُ التَّزْویجَ»؛ یعنی این ازدواج را قبول کردم.[۶]
اگر زن و مرد هر یک جداگانه شخص دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها عقد ازدواج دائم را بخوانند، چنانچه مثلاً اسم مرد «احمد» و اسم زن «فاطمه» باشد، وکیل زن باید بگوید: «زَوَّجْتُ مُوکِّلَتِی فاطِمَةَ مُوَکِّلَکَ اَحْمَدَ عَلَی الصَّداقِ الْمَعْلُوم»؛ یعنی در قبال مهریهای که معین شده، موکله خودم فاطمه را به ازدواج موکل شما احمد درآوردم. پس از آن بدون فاصله وکیل مرد باید بگوید: «قَبِلْتُ التَّزویجَ».[۷]
صیغه موقت
[ویرایش | ویرایش مبدأ]در صیغه موقت، اگر خود زن و مرد صیغه ازدواج را میخوانند، اول باید میزان مهریه و مدت ازدواج را مشخص کنند، بعد از آن، زن باید بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسیِ فِی الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَی الْمَهْرِ الْمَعْلُوم»؛ یعنی خودم را در قبال مهریهای که مشخص شده در مدتزمانی که مشخص شده، به ازدواج تو درآوردم، بعد از آن مرد بدون فاصله بگوید: «قَبِلْتُ».[۸]
در عقد موقت اگر زن و مرد هر یک شخصی را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه ازدواج موقت را بخوانند، وکیل زن باید بگوید: «مَتَّعْتُ مُوَکِّلَتی مُوَکِّلَکَ فِی المُدّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَی الْمَهْرِ الْمَعْلومِ»؛ یعنی موکّلهٔ خودم را در قبال مهریهای که مشخص شده، در مدت زمانی که مشخص شده، به ازدواج موکّل تو درآوردم. پس از آن بدون فاصله وکیل مرد بگوید: «قَبِلْتُ لِمُوَکِّلی هکَذا»؛ یعنی قبول کردم برای موکّل خودم همینطور.[۹]
شرایط صیغه ازدواج
[ویرایش | ویرایش مبدأ]صیغه (عقد) ازدواج چند شرط دارد:
اول: به عربی خوانده شود.[۱۰] اگر در عقد یک حرف غلط خوانده شود و معنا را عوض کند، عقد باطل است.[۱۱]
اگر نمیتوانند به عربی بخوانند، به هر لفظی که بخوانند صحیح است، اما باید معنای «زَوَّجْتُ» و «قَبِلْتُ» را بفهماند.[۱۲] برخی از فقهای شیعه، حتی در صورت قدرت بر عربی خواندنِ صیغه، خواندن ترجمه صیغه به هر زبانی را کافی میدانند.[۱۳]
دوم: کسی که صیغه را میخواند، قصد انشاء و ایجاد زوجیت و همسری بین زن و مرد داشته باشد.[۱۴]
سوم: کسی که صیغه را میخواند، بالغ و عاقل باشد.[۱۵]
چهارم: زن و شوهر در صیغه ازدواج مشخص باشند.[۱۶]
پنجم: زن و مرد به ازدواج راضی باشند.[۱۷]
حضور دو شاهد عادل در هنگام خواندن صیغه ازدواج دائم و موقت لازم نیست، اما برخی فقها آن را احتیاط مستحب میدانند.[۱۸]
پانویس
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص450، بخش احکام عقد، مسئله 2363.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص499، بخش احکام نکاح.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش احکام عقد، مسئله 2367.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش دستور خواندن عقد دائم، مسئله 2368.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص451، بخش دستور خواندن عقد دائم، مسئله 2368.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش دستور خواندن عقد غیر دائم، مسئله 2369.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش دستور خواندن عقد غیر دائم، مسئله 2369.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2371.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص455، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص453، بخش شرایط عقد، مسئله 2370.
- ↑ امام خمینی و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج2، ص456، آیت الله بهجت، بخش شرایط عقد، ذیل مسئله 2370.
منابع
[ویرایش | ویرایش مبدأ]| حقوق پیرامون ازدواج | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ازدواج و روانشناسی | |||||||
| فرهنگ ازدواج | |||||||
| آداب و رسوم | |||||||
| در باورهای دینی | |||||||
| موارد مرتبط | |||||||
| انواع ازدواج |
| ||||||
