پیشنویس:بولا: تفاوت میان نسخهها
imported>محمدمهدی محمدی لینک داخلی |
imported>علیرضا آزادوار بهینه سازی سئو |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
*«منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران، تاریخ بارگذاری: 19 دی 1390ش. | *«منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران، تاریخ بارگذاری: 19 دی 1390ش. | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
{{#seo: | |||
|title=جنگل بولا چیست؟ آشنایی با این میراث جهانی یونسکو در ایران - ویکی زندگی | |||
|title_mode=Replaced Title | |||
|keywords=بولا, جنگل بولا, منطقه حفاظت شده بولا, جنگل های هیرکانی, جاهای دیدنی مازندران, آبشار اوبن | |||
|description=جنگل بولا، منطقهای حفاظتشده از جنگلهای هیرکانی و ثبتشده در یونسکو است. با پوشش گیاهی، حیات وحش کمیاب و جاذبههای گردشگری این منطقه آشنا شوید - ویکی زندگی | |||
}} | |||
نسخهٔ ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۱۵

بولا؛ منطقهای جنگلی و حفاظتشده در قسمت شمالی ایران.
جنگل بولا، از مناطق حفاظتشدۀ هیرکانی و ثبتشده در یونسکو است که در ۴۵ کیلومتری جنوبشرقی ساری و بخشی از آن در استان سمنان قرار دارد. پوشش گیاهی بولا شامل راش، ممرز، بلندمازو و گونههای وحشی مانند گلابی و گیلاس است و جانورانی همچون پلنگ، مرال، خرس قهوهای و کبک در آن زیست میکنند. از جاذبههای گردشگری آن میتوان به آبشار بولا (اوبن) اشاره کرد. تهدیدهایی چون قاچاق چوب، تخریب اراضی و شکار غیرمجاز از مشکلات محیطی این منطقه به شمار میرود.
معرفی بولا
منطقۀ جنگلی بولا، در 1378ش، بهعنوان یک منطقۀ حفاظتشده، تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار گرفت.[۱] جنگلهای این منطقه، بهعنوان یکی از سایتهای متعلق به جنگلهای هیرکانی در یونسکو به ثبت رسیدهاند.[۲]
موقعیت جغرافیایی بولا
جنگلهای بولا، در 45 کیلومتری جنوب شرقی ساری (استان مازندران) واقع شدهاند. همچنین، بخش کوچکی از این جنگل، در استان سمنان قرار دارد. منطقۀ حفاظت شدۀ بولا، بخشی از جنگلهای بولا است[۳] که با مساحتی در حدود 3907 هکتار، در بخش دودانگۀ شهرستان ساری و دهستان پشتکوه شهمیرزاد واقع شده است. این منطقۀ جنگلی، در نزدیکی پارک ملی کیاسر، هممرز با پناهگاه حیاتوحش دودانگه و چهاردانگه و نیز منطقۀ حفاظت شدۀ پرور قرار دارد.[۴]
آبوهوای بولا
این منطقۀ جنگلی، دارای آبوهوایی نیمهمرطوب و معتدل است.[۵] منطقۀ حفاظت شدۀ بولا، در ارتفاعی در حدود 1900 تا 2780 متر از سطح دریا قرار گرفته است. میانگین دمای این منطقه 14 درجه سانتیگراد و متوسط بارش سالانه در آن در حدود 600 میلیمتر است.[۶]
حیاتوحش در بولا
این جنگل، زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، گرگ، شغال، مرال، بز، پازن، خرس قهوهای، روباه، سمور جنگلی، کبک و کبک دری است.[۷]
پوشش گیاهی بولا
بولا، منطقهای کوهستانی با دو دامنۀ شمالی و جنوبی است که در حد بالایی آن جنگلهای خزری و در بخشهای دیگر نیز مرتعهای ییلاقی وجود دارد. از گونههای درختی در این محل میتوان به راش، ممرز، بلندمازو، توسکای ییلاقی، گلابی وحشی، گیلاس وحشی و آلوچه اشاره کرد.[۸]
مشکلات زیست محیطی در بولا
این منطقه، همواره در معرض تخریب اراضی ملی و عرصههای طبیعی، قاچاق چوب و شکار غیرمجاز بوده است.[۹]
گردشگری بولا

با رفتن به این منطقۀ حفاظت شده میتوان از جاذبههای طبیعی دیگر نیز لذت برد. آبشار بولا (آبشار اوبن) با ارتفاع 1750 متر و چشمههای آن، یکی از این جاذبهها هستند که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.[۱۰]
مسیر دسترسی به بولا
برای دسترسی به این منطقه، میتوان از جادۀ تهران بهسمت فیروزکوه، استفاده کرد. این جاده، پس از پل سفید و روستای سنگده به جادهای خاکی میرسد که ابتدای مسیر پیادهروی تا بولا است. محل پارک ماشینها نیز در همان منطقه است.[۱۱]
پانویس
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرهالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرهالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرهالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران.
- ↑ «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرهالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران.
- ↑ «جنگل و آبشار بولا کجاست»، هایپرشیا.
منابع
- «جنگل و آبشار بولا کجاست»، هایپرشیا، تاریخ بازدید: 17 آبان 1401ش.
- «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، دایرهالمعارف و اطلاعات مربوط به سفر در ایران، تاریخ بارگذاری: 21 دی 1399ش.
- «منطقۀ حفاظت شدۀ بولا»، وبسایت کویرها و بیابانهای ایران، تاریخ بارگذاری: 19 دی 1390ش.