پیشنویس:نذر: تفاوت میان نسخهها
imported>علیرضا آزادوار بهینه سازی سئو |
زهرا غلامی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''<big>نذر</big>'''، واجب کردن کاری بر خود، تا خدا سختی یا مشکلی را برطرف کند. | '''<big>نذر</big>'''، واجب کردن کاری بر خود، تا خدا سختی یا مشکلی را برطرف کند. | ||
نذر در فقه اسلامی | نذر در فقه اسلامی بهمعنای بر عهده گرفتن انجام یا ترک کاری برای خدا است و میتواند مشروط یا مطلق باشد. اهداف آن شامل برآورده شدن حاجت، تقویت انگیزۀ معنوی و نجات از مشکلات است. نذر جایگاه اجتماعی و دینی ویژهای دارد و بخشی از مال افراد را برای نیازمندان و امور دینی اختصاص میدهد. برای صحت نذر، خواندن صیغه، توانایی انجام، عدم منع شرعی و بلوغ و اختیار لازم است. در صورت ترک نذر، کفارهای مانند [[روزه]] ۶۰ روز یا کمک به ۶۰ فقیر واجب میشود و احکام خاصی برای زنان، فرزندان و مصارف نذرها وجود دارد. | ||
==مفهومشناسی== | == مفهومشناسی == | ||
[[نذر]] در زبان فارسی<ref>[https://www.ashja.com/fa/amidonliedictionary/?srchamid,%d9%86%d8%b0%d8%b1|d,40328|o,1/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d9%88-%d9%84%d8%ba%d8%aa%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d8%a2%d9%86%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%86-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b9%d9%85%db%8c%d8%af.html عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه نذر.]</ref> و عربی<ref>[https://lib.eshia.ir/41892/1/797 راغب، مفردات الفاظ قرآن، 1412ق، ص797.]</ref> | [[نذر]] در زبان فارسی<ref>[https://www.ashja.com/fa/amidonliedictionary/?srchamid,%d9%86%d8%b0%d8%b1|d,40328|o,1/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d9%88-%d9%84%d8%ba%d8%aa%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d8%a2%d9%86%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%86-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b9%d9%85%db%8c%d8%af.html عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه نذر.]</ref> و عربی<ref>[https://lib.eshia.ir/41892/1/797 راغب، مفردات الفاظ قرآن، 1412ق، ص797.]</ref> بهمعنای آن است که انسان کاری را بر خود، واجب کند؛ اما در اصطلاح فقهی، نذر در صورتی وجوب پیدا میکند که عبارت «برای [[خدا]]» در آن ذکر شده باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/609 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2641.] </ref> چیزی که انسان بر خود واجب میکند اعم از انجام یا ترك كاری است که حكم شرعی دربارۀ آن وجود دارد. | ||
==انواع نذر== | ==انواع نذر== | ||
نذر به دو صورت انجام میشود: | نذر به دو صورت انجام میشود: | ||
۱. نذر مشروط؛ مانند | ۱. نذر مشروط؛ مانند اینکه گفته شود «چنانچه بيمار من شفا پیدا کند، انجام فلان كار براى خدا بر عهدۀ من است.» يا «اگر فلان كار زشت را انجام دادم فلان كار خير را براى خدا انجام دهم.» | ||
۲. نذر مطلق و بدون قيد و شرط؛ مثلاً گفته شود «من براى خدا نذر مىكنم كه فلان کار خیر را انجام دهم.» | ۲. نذر مطلق و بدون قيد و شرط؛ مثلاً گفته شود «من براى خدا نذر مىكنم كه فلان کار خیر را انجام دهم.» | ||
از نظر فقهی هر دو نذر صحیح است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/609 توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2640.]</ref> | از نظر فقهی هر دو نذر صحیح است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/609 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2640.]</ref> | ||
==اهداف و انگیزههای نذر== | ==اهداف و انگیزههای نذر== | ||
[[پرونده:پویش-نذر-خون-فاطمی.jpg|جایگزین=نذرخون به مناسبت تاسوعای حسینی در قم|بندانگشتی|نذرخون به مناسبت تاسوعای حسینی در قم]] | [[پرونده:پویش-نذر-خون-فاطمی.jpg|جایگزین=نذرخون به مناسبت تاسوعای حسینی در قم|بندانگشتی|نذرخون به مناسبت تاسوعای حسینی در قم]] | ||
هدف و | هدف و انگیزۀ نذر، به هدف و انگیزۀ نذرکننده بستگی دارد. برخی از اهداف و انگیزههای نذر عبارت است از: | ||
# برآورده شدن حاجتها؛ | |||
# تقویت انگیزه برای حرکت در مسیر سیر و سلوك؛ | |||
# نجات از مشکلات و سختیها؛<ref>[https://www.isna.ir/news/96070503565/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D8%B0%D8%B1%DB%8C-%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D9%87%DB%8C%D9%85 «چرا نذری میدهیم؟»، خبرگزاری ایسنا.]</ref> | |||
# خدمت به جامعه و کمک به نیازمندان؛ | |||
# بهبود حال خود و اطرافیان و ایجاد حس انسان دوستی و مهربانی.<ref>[https://nik-charity.com/%D9%81%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D8%B0%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86/ «فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک.]</ref> | |||
== پیشینه و جایگاه نذر در اسلام == | |||
مردم شبهجزیرۀ عربستان پیش از ظهور [[اسلام]]، با نذر آشنا بودند. اعراب دورۀ جاهلیت با «نذر نذیر» نیز آشنا بودهاند. غوث بن مُرّ که مدتی عهدهدار یکی از مناصب کعبه بود از مادری متولد شد که صاحب فرزند نمیشد. مادرش نذر کرد که اگر صاحب پسر شود، او را [[وقف]] خدمت کعبه کند.<ref>[https://lib.eshia.ir/44822/1/111/غوث_ابن_مر ابنهشام، السیرة النبویه، 1411ق، ج1، ص111.]</ref> از گزارش یعقوبی دربارهٔ سنت وفای به نذر در زمان عبدالمطلب بهخوبی استفاده میشود که نذر در میان اعراب قبل از ظهور اسلام رواج داشته است.<ref>[https://files.tarikhema.org/pdf/story/Tarikhe%20Yagubi.pdf یعقوبی، تاریخ یعقوبی، 1382ش، ص363.]</ref> | |||
در دورۀ ظهور اسلام، نذر بهعنوان نوعی [[توسل]] به درگاه خداوند برای تقرب به او، نجات از سختیها و شفای بیماران مورد توجه قرار گرفت. اشاره قرآن به داستان نذر [[روزه|روزۀ]] [[اهلبیت]] برای شفای [[امام حسن]] و [[امام حسین]] که سبب نزول آیاتی از سورۀ انسان در شأن آنها شد،<ref>سوره انسان، آیات 7-11.</ref> مؤید اهمیت نذر و توسل به خداوند برای برآورده شدن حوائج است. همچنین [[قرآن]] از نذر همسر عمران مادر مریم حکایت میکند؛ در تفسیر آیۀ ۳۵ آلعمران گفته شده است که نذر کردن فرزند به این معنا بوده است که دیگر پدر و مادر بر او تسلط ندارد و فرد نذر شده باید در ولایت خدا داخل شده و در راه او خدمت کند.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، 1374ش، ج3، ص266-267.</ref> | |||
نذر | بههمین دلیل نذر از سنتهای مهم اسلامی است که نقش زیادی در ارتباط و نزدیکی افراد با [[ایمان]] و معتقد به خداوند از طریق پیمان بستن با او در هنگام مشکلات و سختیها دارد. از سوی دیگر با انجام نذر مقداری از مال افراد در اختیار نیازمندان جامعه قرار میگیرد و کمک شایانی به حل مسألۀ فقر و مشکلات اقتصادی جامعه میکند.<ref>[https://nik-charity.com/%D9%81%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D8%B0%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86/ «فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک.]</ref> | ||
مورد دیگری که نشانگر جایگاه والای نذر در جامعه اسلامی است نذرهای مردم معتقد برای مجالس [[اهلبیت]] است. اینگونه نذرها بخشى از هزينههاى احياى فرهنگ [[عاشورا]] و زمینهسازی برای رشد ارزشهای دینی در جامعه را تأمین میکند.<ref>[https://www.keshmoon.com/post/cooking/%D9%86%D8%B0%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF «نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون.]</ref> | |||
همچنین در عصر جدید، نذر میتواند به شکلهای متنوعی مثل نذرهای فرهنگی، محیط زیستی یا ساخت مدرسه و مسجد هم صورت گیرد.<ref>[https://www.keshmoon.com/post/cooking/%D9%86%D8%B0%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF «نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون.]</ref> | |||
==شرايط نذر== | ==شرايط نذر== | ||
۱. خواندن صيغه نذر؛ برای | ۱. خواندن صيغه نذر؛ برای آنکه نذر واجب شود و بر عهدۀ شخص قرار بگیرد باید صیغۀ آن خوانده شود، اما لازم نیست حتماً به [[زبان عربی]] باشد؛ بنابراین اگر بگويد: «چنانچه مريض من خوب شود، براى خدا بر من است كه پولی را به فقير بدهم»، نذر او صحيح است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/609 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر،مسأله 2641.]</ref> | ||
۲. توانايى انجام نذر؛ اگركسى توانایی انجام کاری را ندارد نمیتواند آن را نذر كند؛ مانند این که نذر کند پیاده به [[کربلا]] برود در حالی که توانایی انجام آن را ندارد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/613 توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2647.]</ref> | ۲. توانايى انجام نذر؛ اگركسى توانایی انجام کاری را ندارد نمیتواند آن را نذر كند؛ مانند این که نذر کند پیاده به [[کربلا]] برود در حالی که توانایی انجام آن را ندارد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/613 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2647.]</ref> | ||
۳. نداشتن منع شرعى؛ اگر نذر كند یکی از محرمات و مکروهات را انجام دهد یا یکی از واجبات و مستحبات را ترک کند، نذر او صحیح نیست.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/613 توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2648.]</ref> | ۳. نداشتن منع شرعى؛ اگر نذر كند یکی از محرمات و مکروهات را انجام دهد یا یکی از واجبات و مستحبات را ترک کند، نذر او صحیح نیست.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/613 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2648.]</ref> | ||
۴. شرايط عمومى؛ کسی که نذر می کند بايد بالغ و عاقل باشد و با اختیار و قصد خود نذر کند<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/610 توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2642.]</ref> و حاکم شرع او را از تصرف در مالش منع نکرده باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/611 توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2643.]</ref> | ۴. شرايط عمومى؛ کسی که نذر می کند بايد بالغ و عاقل باشد و با اختیار و قصد خود نذر کند<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/610 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2642.]</ref> و حاکم شرع او را از تصرف در مالش منع نکرده باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/611 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2643.]</ref> | ||
==كفاره نذر== | ==كفاره نذر== | ||
هرگاه انسان عملی را در قالب نذر بر خود واجب کند عمل به آن، الزامی است و اگر به نذر خود عمل نکند باید مجازات عمل نکردن به نذر را بپذیرد و کفاره بدهد. | هرگاه انسان عملی را در قالب نذر بر خود واجب کند عمل به آن، الزامی است و اگر به نذر خود عمل نکند باید مجازات عمل نکردن به نذر را بپذیرد و کفاره بدهد. کفارۀ کسی که از روی اختیار به نذر خود عمل نکند، ۶۰ روز روزۀ پیدرپی یا غذا دادن به ۶۰ فقیر است.<ref>[https://lib.eshia.ir/10369/2/616 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2654.]</ref> بر این اساس، اگر نذر کرده باشد که مثلا در روز خاصی روزه بگیرد و در آن روز عمدا به نذر خود عمل نکند، بايد علاوه بر قضاى روزۀ آن روز، كفّاره هم بدهد.<ref>[https://lib.eshia.ir/10369/2/615 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسدله 2653.]</ref> | ||
==احكام نذر== | ==احكام نذر== | ||
۱. زن نمیتواند بدون | ۱. زن نمیتواند بدون اجازۀ [[شوهر]] نذر کند و در صورت انجام نذر بدون اجازه، نذر او باطل است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10369/2/611 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2644.]</ref> البته در صحت نذر زن از اموال خودش ميان فقيهان [[شیعه]]، اختلافنظر وجود دارد؛ برخی از فقها چنین نذری را درست دانستهاند؛ اما گروهی دیگر اجازه نداده و یا در صورتی که منافات با حقوق شوهر داشته باشد آن را جایز نمیدانند.<ref>[https://www.porseman.com/article/%D9%86%D8%B0%D8%B1-%D8%B2%D9%86%E2%80%8F--%D9%86%D8%B0%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1/107833 «نذر زن بدون اجازه شوهر»، وبسایت پرسمان دانشگاهیان.]</ref> | ||
۲. نذر فرزند نیاز به اجازۀ [[پدر]] ندارد، بنابراین اگر فرزند برای امری نذر کرد اگر چه پدر اجازه ندهد باید به نذر خود عمل کند مگر اینکه پدر او را از انجام آن کار منع کند، در این صورت نذر او منحل میشود.<ref>[https://lib.eshia.ir/10369/2/612 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2646.]</ref> | |||
۳. در صورتی که نذر کرده تا عمل خاصی را انجام دهد یا کاری را در زمان معینی انجام دهد باید همانطور که نذر کرده آن را انجام دهد. مثلاً اگر نذر کرده در روز خاصی روزه بگیرد یا [[صدقه]] بدهد نمیتواند روز قبل یا بعد از آن به نذر خود عمل کند.<ref> [https://lib.eshia.ir/10369/2/614 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2651.]</ref> | |||
۴. اگر چيزى براى خود امام يا [[امامزاده|امامزاده]] نذر كرده باشد بىآنكه نام [[حرم]] را ببرد، مىتواند علاوه بر مصارف حرم، آن را صرف مجالس [[عزاداری|عزادارى]] و سوگوارى يا نشر آثار آن بزرگواران، يا كمك به زوّار آنها يا هر كار ديگرى كه نسبتى با آنها دارد بكند، اما اگر چیزی برای حرم نذر کرده باشد تنها میتواند آن را برای مصارف حرم مانند فرش، پرده، روشنایی و سایر امور آنجا هزینه کند.<ref>[https://lib.eshia.ir/10369/2/618 بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2662.]</ref> | |||
۵. در صورتى كه صيغۀ نذر بهصورت شرعى خوانده شده باشد تغيير آن جايز نيست اما از آنجا که اکثر مردم صيغۀ شرعى نمیخوانند نذر صحیح منعقد نمیشود و تغيير شرایط يا ترك عمل نذر شده، جایز است.<ref>[https://lib.eshia.ir/50096/2/321 گلپایگانی، مجمع المسائل، 1413ق، ج2، ص321.]</ref> | |||
== نذر در دیگر ادیان آسمانی == | |||
فراتر از دین [[اسلام]]، [[توسل]] جستن برای رفع بلا، دفع مصیبت و جلب منفعت در میان همۀ ادیان، وجود داشته است و پیروان هر کدام از این آئینها در چارچوب آموزههای دینی خود میکوشند تا فضل و رحمت الهی را از طریق نذر، بهسوی خود جلب کنند. | |||
=== نذر در آیین یهود === | |||
در [[دین]] یهود نذر امری پسندیده دانسته شده است. برخی از پیامبران بنیاسرائیل مانند یعقوب برای رسیدن به خواستههای خود نذر کردهاند.<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/کتاب-عهد-عتیق/پیدایش/28 کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب 28، آیات 20-22.]</ref> علاوه بر نذرهایی که از پیامبران بنیاسرائیل نقل شده، نوعی نذر در قوم یهود رواج داشته که «نذیره» نامیده میشود و در کتاب مقدس، سِفر اعداد به احکام و قوانین مربوط به آن اشاره شده است.<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/کتاب-عهد-عتیق/اعداد/6 کتاب مقدس، سِفر اعداد، باب 6، آیات 1-26.]</ref> این نذر، عهد و پیمانِ دوطرفه میان یک یهودی با خدای خود «یَهوَه» است که متعهد میشود برای زمان مشخصی برخی از کارها مانند مصرف مشروبات الکلی و حضور بر سر جنازه را انجام ندهد و موی سر خود را نتراشد. یکی دیگر از انواع نذر در میان یهودیان آن است که والدینِ یک فرزند با «یَهوَه» پیمان میبندند که فرزند پسر خود را در راه خدا وقف کرده، او را برای تمامی عمر، بهمنظور جلب رضایت یَهوَه، نذیره کنند.<ref>[http://kq.meybod.ac.ir/article_1511_32337bdc986b8fc03ec85dd16fc04acf.pdf پاکتچی، «تحلیلی زبانشناختی- بینالادیانی از انگاره نَذْر در قرآن کریم»، 1398ش، ص18.]</ref> | |||
[[کتاب]] عهد عتیق از دو نفر بهنامهای شِمشون<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/کتاب-عهد-عتیق/داوران/13 کتاب مقدس، سِفر داوران، باب 13، آیه 5-24.]</ref> و سموئیل نبی<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/کتاب-عهد-عتیق/۱سموئیل/1 کتاب مقدس، سفر سموئیل1، باب 1، آیه 11.]</ref> نام برده که در شکم مادر نذر نذیره شدهاند. آنچه در قرآن پیرامون نذر همسر عمران به درگاه خداوند برای اینکه صاحب فرزند پسر شوند و او را خدمتکار [[خانه]] [[خدا]] قرار دهند،<ref>سوره آلعمران، آیه 35.</ref> آمده نیز در حقیقت همان نذر نذیرهای است که در کتاب مقدس به آن اشاره شده است. عمل نکردن به نذر در میان یهودیان گناهی محسوب میشود که خداوند از آن بازخواست خواهد کرد.<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/کتاب-عهد-عتیق/تثنیه/23 کتاب مقدس، سفر تثنیه، باب 23، آیه 21.]</ref> | |||
=== نذر در آیین زرتشت === | |||
نذر بهمعنای متداول امروزی در [[آیین زرتشت|آئین زرتشت]] وجود ندارد. از دیدگاه [[زرتشت]] بهترین شیوۀ پیشکش مینویی (نذر کردن) انجام کار نیک است.<ref>[http://humanrightsiranariaie.blogfa.com/post/311 «نذر کردن در دین زرتشت»، وبسایت حقوق بشر در ایران و دین زرتشت، اقلیتها.]</ref> در «گاتها» مقدسترین کتاب زرتشتیان نذر و نیاز به سه گونه آمده است: | |||
# «نیاز» که در آن نیکوکاران نذرهای خود را در اختیار موبدان نیایشگاهها و آتشکدهها قرار میدادند تا در هنگام نیاز آن را در کارهای خیر و عامالمنفعه مصرف کنند. | |||
# «اشوداد» که در آن شخص نیکوکار بخشی از دارایی خود مانند خانه، زمین، کشتزار و اموالی که قابل جابجایی نیست را در اختیار نیایشگاه و آتشکده قرار میداد؛ یعنی در واقع این املاک را نذر و وقف میکردند. موبدان و روحانیون آتشکدهها اجازه فروش اشودادها را نداشتند. | |||
# «گاهنبار» که از سنتهای ایرانیان باستان بود اما در زمان زرتشت تغییراتی در شیوه انجام آن داده شد. در این سنت ابتدا موبدان بخشهایی از [[اوستا]] را میخواندند و سپس سفرهای پهن میکردند که فقیر و غنی بر سر آن مینشستند و از آن استفاده میکردند.<ref>[http://www.emamzadegan.ir/articles/view-21994.aspx امیدیانی، «نذر و نیاز در دین زرتشت و ایران باستان»، پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرک ایران اسلامی، 1 خرداد 1397ش.]</ref> | |||
=== نذر در آیین مسیحیت === | |||
در انجیل روایتی از سفارش عیسی به [[نذر]] یا رفتاری از او که از آن برداشت نذر شود، وجود ندارد؛ از این رو در میان مسیحیان نذر متداول نیست. تنها دو مورد در انجیل اشاره به بحث نذر شده که در هر دو مورد نمیتوان بیان کلمۀ «نذر» را حمل بر توصیۀ مسیحیت به نذر کرد؛ زیرا در هر دو مورد «پُولُس» که در ابتدا جزء یهودیان بود و بعدا در جایگاه مبلغین مسیحیت قرار گرفت، برای اینکه از جانب یهودیان<ref>[https://biblics.com/fa/کتاب-مقدس/old-persian-version/عهد-جدید/اعمال/21 کتاب مقدس، اعمال رسولان، باب 21، آیات 21-24.]</ref> در امان باشد سر خود را تراشید.<ref>[http://ensani.ir/file/download/article/1611998168-1036099-97.pdf همتی، «جستاری تاریخی، تطبیقی درباره واژه «نذر و مشتقات آن» در زبانهای عبری، سریانی و عربی با تکیه بر قرآن و عهدین»، 1399ش، ص15.]</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*بنیهاشمی خمینی، | |||
*راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، بیروت، دارالشامیه، | * قرآن کریم. | ||
*عمید، حسن، فرهنگ عمید، | * ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویة، به کوشش طه عبدالرؤوف سعد، بیروت، دار الجیل، بیجا، ۱۴۱۱ق. | ||
*گلپایگانی، محمدرضا، مجمع | * امیدیانی، سیدحسین، «نذر و نیاز در دین زرتشت و ایران باستان»، پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرک ایران اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱ خرداد ۱۳۹۷ش. | ||
*«نذر زن بدون اجازه شوهر»، | |||
*بنیهاشمی خمینی، محمدحسن، توضیح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ هشتم، ۱۳۸۱ش. | |||
*پاکتچی، احمد و دیگران، «تحلیلی زبانشناختی- بینالادیانی از انگاره نَذْر در قرآن کریم»، در دوفصلنامه کتاب قیم، شماره بیستم، ۱۳۹۸ش. | |||
*«چرا نذری میدهیم؟»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: 7 مهر 1396ش. | |||
*راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، بیروت، دارالشامیه، ۱۴۱۲ق. | |||
*طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۴ش. | |||
*عمید، حسن، فرهنگ عمید، وبسایت کتابسرای اشجع، تاریخ بازدید: ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ش. | |||
*«فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک، تاریخ بازدید: 24 شهریور 1404ش. | |||
*کتاب مقدس، سایت کتاب مقدس، تاریخ بازدید: ۱ شهریور ۱۴۰۰ش. | |||
*گلپایگانی، محمدرضا، مجمع المسائل، قم، دارالقرآن الکریم، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق. | |||
*«نذر زن بدون اجازه شوهر»، وبسایت پرسمان دانشگاهیان، تاریخ درج مطلب: ۱۹ مهر ۱۳۸۸ش. | |||
*«نذر کردن در دین زرتشت»، وبسایت حقوق بشر در ایران و دین زرتشت، اقلیتها، تاریخ بازدید: 1 شهریور 1400ش. | |||
*«نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون، تاریخ بهروزرسانی: 11 شهریور 1397ش. | |||
*همتی، محمدعلی و دیگران، «جستاری تاریخی، تطبیقی دربارهٔ واژه «نذر و مشتقات آن» در زبانهای عبری، سریانی و عربی با تکیه بر قرآن و عهدین»، در پژوهش دینی، شماره ۴۰، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش. | |||
*یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمدابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم، ۱۳۸۲ش. | |||
{{#seo: | {{#seo: | ||
نسخهٔ ۲۴ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۲۹
نذر، واجب کردن کاری بر خود، تا خدا سختی یا مشکلی را برطرف کند.
نذر در فقه اسلامی بهمعنای بر عهده گرفتن انجام یا ترک کاری برای خدا است و میتواند مشروط یا مطلق باشد. اهداف آن شامل برآورده شدن حاجت، تقویت انگیزۀ معنوی و نجات از مشکلات است. نذر جایگاه اجتماعی و دینی ویژهای دارد و بخشی از مال افراد را برای نیازمندان و امور دینی اختصاص میدهد. برای صحت نذر، خواندن صیغه، توانایی انجام، عدم منع شرعی و بلوغ و اختیار لازم است. در صورت ترک نذر، کفارهای مانند روزه ۶۰ روز یا کمک به ۶۰ فقیر واجب میشود و احکام خاصی برای زنان، فرزندان و مصارف نذرها وجود دارد.
مفهومشناسی
نذر در زبان فارسی[۱] و عربی[۲] بهمعنای آن است که انسان کاری را بر خود، واجب کند؛ اما در اصطلاح فقهی، نذر در صورتی وجوب پیدا میکند که عبارت «برای خدا» در آن ذکر شده باشد.[۳] چیزی که انسان بر خود واجب میکند اعم از انجام یا ترك كاری است که حكم شرعی دربارۀ آن وجود دارد.
انواع نذر
نذر به دو صورت انجام میشود:
۱. نذر مشروط؛ مانند اینکه گفته شود «چنانچه بيمار من شفا پیدا کند، انجام فلان كار براى خدا بر عهدۀ من است.» يا «اگر فلان كار زشت را انجام دادم فلان كار خير را براى خدا انجام دهم.»
۲. نذر مطلق و بدون قيد و شرط؛ مثلاً گفته شود «من براى خدا نذر مىكنم كه فلان کار خیر را انجام دهم.»
از نظر فقهی هر دو نذر صحیح است.[۴]
اهداف و انگیزههای نذر
هدف و انگیزۀ نذر، به هدف و انگیزۀ نذرکننده بستگی دارد. برخی از اهداف و انگیزههای نذر عبارت است از:
- برآورده شدن حاجتها؛
- تقویت انگیزه برای حرکت در مسیر سیر و سلوك؛
- نجات از مشکلات و سختیها؛[۵]
- خدمت به جامعه و کمک به نیازمندان؛
- بهبود حال خود و اطرافیان و ایجاد حس انسان دوستی و مهربانی.[۶]
پیشینه و جایگاه نذر در اسلام
مردم شبهجزیرۀ عربستان پیش از ظهور اسلام، با نذر آشنا بودند. اعراب دورۀ جاهلیت با «نذر نذیر» نیز آشنا بودهاند. غوث بن مُرّ که مدتی عهدهدار یکی از مناصب کعبه بود از مادری متولد شد که صاحب فرزند نمیشد. مادرش نذر کرد که اگر صاحب پسر شود، او را وقف خدمت کعبه کند.[۷] از گزارش یعقوبی دربارهٔ سنت وفای به نذر در زمان عبدالمطلب بهخوبی استفاده میشود که نذر در میان اعراب قبل از ظهور اسلام رواج داشته است.[۸]
در دورۀ ظهور اسلام، نذر بهعنوان نوعی توسل به درگاه خداوند برای تقرب به او، نجات از سختیها و شفای بیماران مورد توجه قرار گرفت. اشاره قرآن به داستان نذر روزۀ اهلبیت برای شفای امام حسن و امام حسین که سبب نزول آیاتی از سورۀ انسان در شأن آنها شد،[۹] مؤید اهمیت نذر و توسل به خداوند برای برآورده شدن حوائج است. همچنین قرآن از نذر همسر عمران مادر مریم حکایت میکند؛ در تفسیر آیۀ ۳۵ آلعمران گفته شده است که نذر کردن فرزند به این معنا بوده است که دیگر پدر و مادر بر او تسلط ندارد و فرد نذر شده باید در ولایت خدا داخل شده و در راه او خدمت کند.[۱۰]
بههمین دلیل نذر از سنتهای مهم اسلامی است که نقش زیادی در ارتباط و نزدیکی افراد با ایمان و معتقد به خداوند از طریق پیمان بستن با او در هنگام مشکلات و سختیها دارد. از سوی دیگر با انجام نذر مقداری از مال افراد در اختیار نیازمندان جامعه قرار میگیرد و کمک شایانی به حل مسألۀ فقر و مشکلات اقتصادی جامعه میکند.[۱۱]
مورد دیگری که نشانگر جایگاه والای نذر در جامعه اسلامی است نذرهای مردم معتقد برای مجالس اهلبیت است. اینگونه نذرها بخشى از هزينههاى احياى فرهنگ عاشورا و زمینهسازی برای رشد ارزشهای دینی در جامعه را تأمین میکند.[۱۲]
همچنین در عصر جدید، نذر میتواند به شکلهای متنوعی مثل نذرهای فرهنگی، محیط زیستی یا ساخت مدرسه و مسجد هم صورت گیرد.[۱۳]
شرايط نذر
۱. خواندن صيغه نذر؛ برای آنکه نذر واجب شود و بر عهدۀ شخص قرار بگیرد باید صیغۀ آن خوانده شود، اما لازم نیست حتماً به زبان عربی باشد؛ بنابراین اگر بگويد: «چنانچه مريض من خوب شود، براى خدا بر من است كه پولی را به فقير بدهم»، نذر او صحيح است.[۱۴]
۲. توانايى انجام نذر؛ اگركسى توانایی انجام کاری را ندارد نمیتواند آن را نذر كند؛ مانند این که نذر کند پیاده به کربلا برود در حالی که توانایی انجام آن را ندارد.[۱۵]
۳. نداشتن منع شرعى؛ اگر نذر كند یکی از محرمات و مکروهات را انجام دهد یا یکی از واجبات و مستحبات را ترک کند، نذر او صحیح نیست.[۱۶]
۴. شرايط عمومى؛ کسی که نذر می کند بايد بالغ و عاقل باشد و با اختیار و قصد خود نذر کند[۱۷] و حاکم شرع او را از تصرف در مالش منع نکرده باشد.[۱۸]
كفاره نذر
هرگاه انسان عملی را در قالب نذر بر خود واجب کند عمل به آن، الزامی است و اگر به نذر خود عمل نکند باید مجازات عمل نکردن به نذر را بپذیرد و کفاره بدهد. کفارۀ کسی که از روی اختیار به نذر خود عمل نکند، ۶۰ روز روزۀ پیدرپی یا غذا دادن به ۶۰ فقیر است.[۱۹] بر این اساس، اگر نذر کرده باشد که مثلا در روز خاصی روزه بگیرد و در آن روز عمدا به نذر خود عمل نکند، بايد علاوه بر قضاى روزۀ آن روز، كفّاره هم بدهد.[۲۰]
احكام نذر
۱. زن نمیتواند بدون اجازۀ شوهر نذر کند و در صورت انجام نذر بدون اجازه، نذر او باطل است.[۲۱] البته در صحت نذر زن از اموال خودش ميان فقيهان شیعه، اختلافنظر وجود دارد؛ برخی از فقها چنین نذری را درست دانستهاند؛ اما گروهی دیگر اجازه نداده و یا در صورتی که منافات با حقوق شوهر داشته باشد آن را جایز نمیدانند.[۲۲]
۲. نذر فرزند نیاز به اجازۀ پدر ندارد، بنابراین اگر فرزند برای امری نذر کرد اگر چه پدر اجازه ندهد باید به نذر خود عمل کند مگر اینکه پدر او را از انجام آن کار منع کند، در این صورت نذر او منحل میشود.[۲۳]
۳. در صورتی که نذر کرده تا عمل خاصی را انجام دهد یا کاری را در زمان معینی انجام دهد باید همانطور که نذر کرده آن را انجام دهد. مثلاً اگر نذر کرده در روز خاصی روزه بگیرد یا صدقه بدهد نمیتواند روز قبل یا بعد از آن به نذر خود عمل کند.[۲۴]
۴. اگر چيزى براى خود امام يا امامزاده نذر كرده باشد بىآنكه نام حرم را ببرد، مىتواند علاوه بر مصارف حرم، آن را صرف مجالس عزادارى و سوگوارى يا نشر آثار آن بزرگواران، يا كمك به زوّار آنها يا هر كار ديگرى كه نسبتى با آنها دارد بكند، اما اگر چیزی برای حرم نذر کرده باشد تنها میتواند آن را برای مصارف حرم مانند فرش، پرده، روشنایی و سایر امور آنجا هزینه کند.[۲۵]
۵. در صورتى كه صيغۀ نذر بهصورت شرعى خوانده شده باشد تغيير آن جايز نيست اما از آنجا که اکثر مردم صيغۀ شرعى نمیخوانند نذر صحیح منعقد نمیشود و تغيير شرایط يا ترك عمل نذر شده، جایز است.[۲۶]
نذر در دیگر ادیان آسمانی
فراتر از دین اسلام، توسل جستن برای رفع بلا، دفع مصیبت و جلب منفعت در میان همۀ ادیان، وجود داشته است و پیروان هر کدام از این آئینها در چارچوب آموزههای دینی خود میکوشند تا فضل و رحمت الهی را از طریق نذر، بهسوی خود جلب کنند.
نذر در آیین یهود
در دین یهود نذر امری پسندیده دانسته شده است. برخی از پیامبران بنیاسرائیل مانند یعقوب برای رسیدن به خواستههای خود نذر کردهاند.[۲۷] علاوه بر نذرهایی که از پیامبران بنیاسرائیل نقل شده، نوعی نذر در قوم یهود رواج داشته که «نذیره» نامیده میشود و در کتاب مقدس، سِفر اعداد به احکام و قوانین مربوط به آن اشاره شده است.[۲۸] این نذر، عهد و پیمانِ دوطرفه میان یک یهودی با خدای خود «یَهوَه» است که متعهد میشود برای زمان مشخصی برخی از کارها مانند مصرف مشروبات الکلی و حضور بر سر جنازه را انجام ندهد و موی سر خود را نتراشد. یکی دیگر از انواع نذر در میان یهودیان آن است که والدینِ یک فرزند با «یَهوَه» پیمان میبندند که فرزند پسر خود را در راه خدا وقف کرده، او را برای تمامی عمر، بهمنظور جلب رضایت یَهوَه، نذیره کنند.[۲۹]
کتاب عهد عتیق از دو نفر بهنامهای شِمشون[۳۰] و سموئیل نبی[۳۱] نام برده که در شکم مادر نذر نذیره شدهاند. آنچه در قرآن پیرامون نذر همسر عمران به درگاه خداوند برای اینکه صاحب فرزند پسر شوند و او را خدمتکار خانه خدا قرار دهند،[۳۲] آمده نیز در حقیقت همان نذر نذیرهای است که در کتاب مقدس به آن اشاره شده است. عمل نکردن به نذر در میان یهودیان گناهی محسوب میشود که خداوند از آن بازخواست خواهد کرد.[۳۳]
نذر در آیین زرتشت
نذر بهمعنای متداول امروزی در آئین زرتشت وجود ندارد. از دیدگاه زرتشت بهترین شیوۀ پیشکش مینویی (نذر کردن) انجام کار نیک است.[۳۴] در «گاتها» مقدسترین کتاب زرتشتیان نذر و نیاز به سه گونه آمده است:
- «نیاز» که در آن نیکوکاران نذرهای خود را در اختیار موبدان نیایشگاهها و آتشکدهها قرار میدادند تا در هنگام نیاز آن را در کارهای خیر و عامالمنفعه مصرف کنند.
- «اشوداد» که در آن شخص نیکوکار بخشی از دارایی خود مانند خانه، زمین، کشتزار و اموالی که قابل جابجایی نیست را در اختیار نیایشگاه و آتشکده قرار میداد؛ یعنی در واقع این املاک را نذر و وقف میکردند. موبدان و روحانیون آتشکدهها اجازه فروش اشودادها را نداشتند.
- «گاهنبار» که از سنتهای ایرانیان باستان بود اما در زمان زرتشت تغییراتی در شیوه انجام آن داده شد. در این سنت ابتدا موبدان بخشهایی از اوستا را میخواندند و سپس سفرهای پهن میکردند که فقیر و غنی بر سر آن مینشستند و از آن استفاده میکردند.[۳۵]
نذر در آیین مسیحیت
در انجیل روایتی از سفارش عیسی به نذر یا رفتاری از او که از آن برداشت نذر شود، وجود ندارد؛ از این رو در میان مسیحیان نذر متداول نیست. تنها دو مورد در انجیل اشاره به بحث نذر شده که در هر دو مورد نمیتوان بیان کلمۀ «نذر» را حمل بر توصیۀ مسیحیت به نذر کرد؛ زیرا در هر دو مورد «پُولُس» که در ابتدا جزء یهودیان بود و بعدا در جایگاه مبلغین مسیحیت قرار گرفت، برای اینکه از جانب یهودیان[۳۶] در امان باشد سر خود را تراشید.[۳۷]
پانویس
- ↑ عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه نذر.
- ↑ راغب، مفردات الفاظ قرآن، 1412ق، ص797.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2641.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2640.
- ↑ «چرا نذری میدهیم؟»، خبرگزاری ایسنا.
- ↑ «فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک.
- ↑ ابنهشام، السیرة النبویه، 1411ق، ج1، ص111.
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، 1382ش، ص363.
- ↑ سوره انسان، آیات 7-11.
- ↑ طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، 1374ش، ج3، ص266-267.
- ↑ «فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک.
- ↑ «نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون.
- ↑ «نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر،مسأله 2641.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2647.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2648.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2642.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2643.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2654.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسدله 2653.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2644.
- ↑ «نذر زن بدون اجازه شوهر»، وبسایت پرسمان دانشگاهیان.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2646.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2651.
- ↑ بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، بخش نذر، مسأله 2662.
- ↑ گلپایگانی، مجمع المسائل، 1413ق، ج2، ص321.
- ↑ کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب 28، آیات 20-22.
- ↑ کتاب مقدس، سِفر اعداد، باب 6، آیات 1-26.
- ↑ پاکتچی، «تحلیلی زبانشناختی- بینالادیانی از انگاره نَذْر در قرآن کریم»، 1398ش، ص18.
- ↑ کتاب مقدس، سِفر داوران، باب 13، آیه 5-24.
- ↑ کتاب مقدس، سفر سموئیل1، باب 1، آیه 11.
- ↑ سوره آلعمران، آیه 35.
- ↑ کتاب مقدس، سفر تثنیه، باب 23، آیه 21.
- ↑ «نذر کردن در دین زرتشت»، وبسایت حقوق بشر در ایران و دین زرتشت، اقلیتها.
- ↑ امیدیانی، «نذر و نیاز در دین زرتشت و ایران باستان»، پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرک ایران اسلامی، 1 خرداد 1397ش.
- ↑ کتاب مقدس، اعمال رسولان، باب 21، آیات 21-24.
- ↑ همتی، «جستاری تاریخی، تطبیقی درباره واژه «نذر و مشتقات آن» در زبانهای عبری، سریانی و عربی با تکیه بر قرآن و عهدین»، 1399ش، ص15.
منابع
- قرآن کریم.
- ابنهشام، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویة، به کوشش طه عبدالرؤوف سعد، بیروت، دار الجیل، بیجا، ۱۴۱۱ق.
- امیدیانی، سیدحسین، «نذر و نیاز در دین زرتشت و ایران باستان»، پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرک ایران اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱ خرداد ۱۳۹۷ش.
- بنیهاشمی خمینی، محمدحسن، توضیح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ هشتم، ۱۳۸۱ش.
- پاکتچی، احمد و دیگران، «تحلیلی زبانشناختی- بینالادیانی از انگاره نَذْر در قرآن کریم»، در دوفصلنامه کتاب قیم، شماره بیستم، ۱۳۹۸ش.
- «چرا نذری میدهیم؟»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: 7 مهر 1396ش.
- راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، بیروت، دارالشامیه، ۱۴۱۲ق.
- طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۷۴ش.
- عمید، حسن، فرهنگ عمید، وبسایت کتابسرای اشجع، تاریخ بازدید: ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ش.
- «فواید نذری دادن»، وبسایت موسسه محبت و کارگشایی نیک، تاریخ بازدید: 24 شهریور 1404ش.
- کتاب مقدس، سایت کتاب مقدس، تاریخ بازدید: ۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- گلپایگانی، محمدرضا، مجمع المسائل، قم، دارالقرآن الکریم، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق.
- «نذر زن بدون اجازه شوهر»، وبسایت پرسمان دانشگاهیان، تاریخ درج مطلب: ۱۹ مهر ۱۳۸۸ش.
- «نذر کردن در دین زرتشت»، وبسایت حقوق بشر در ایران و دین زرتشت، اقلیتها، تاریخ بازدید: 1 شهریور 1400ش.
- «نذری دادن در عصر جدید+تاریخ نذری در ایران»، وبسایت کشمون، تاریخ بهروزرسانی: 11 شهریور 1397ش.
- همتی، محمدعلی و دیگران، «جستاری تاریخی، تطبیقی دربارهٔ واژه «نذر و مشتقات آن» در زبانهای عبری، سریانی و عربی با تکیه بر قرآن و عهدین»، در پژوهش دینی، شماره ۴۰، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش.
- یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمدابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم، ۱۳۸۲ش.