(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
<big>'''شیعیان لبنان؛'''</big> از گروههای مذهبی مهم و اثرگذار در لبنان.
[[پرونده:شیعیان لبنان.jpg|جایگزین= سخنرانی حسن نصرالله، رهبر حزبالله، در مراسم روز عاشورا در بیروت|بندانگشتی|هواداران حزبالله در حال گوش دادن به سخنرانی حسن نصرالله، در مراسم روز عاشورا در حومه جنوبی بیروت، لبنان، ۱۹ آگوست ۲۰۲۱ ]]
{{درشت|'''شیعیان لبنان؛'''}} از گروههای مذهبی مهم و اثرگذار در لبنان.
شیعیان لبنان، اولین مسلمانانی هستند که در زمان خلافت عثمان به جنوب لبنان وارد شدهاند و در طول تاریخ این کشور علیرغم مشکلات و محرومیتهای زیاد، نقش پررنگی در حیات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی این کشور داشتهاند. در حالحاضر یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و مردم جهان این گروه مذهبی را با نام مقاومت اسلامی و حزبالله در برابر اشغالگری اسرائیل و سلطۀ غرب به رهبری آمریکا میشناسند.
شیعیان لبنان، اولین مسلمانانی هستند که در زمان خلافت عثمان به جنوب [[لبنان]] وارد شدهاند و در طول تاریخ این کشور علیرغم مشکلات و محرومیتهای زیاد، نقش پررنگی در حیات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی این کشور داشتهاند. در حالحاضر یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و مردم جهان این گروه مذهبی را با نام مقاومت اسلامی و [[حزبالله لبنان|حزبالله]] در برابر اشغالگری اسرائیل و سلطهٔ غرب به رهبری آمریکا میشناسند.
==تاریخچه==
==تاریخچه شیعیان لبنان==
[[پرونده:شیعیان لبنان۱.jpg|جایگزین=مقام ابوذر غفاری در جنوب لبنان|بندانگشتی|مقام ابوذر غفاری در جنوب لبنان]]
بر اساس منابع تاریخی حضور «ابوذر غفاری» در دوران خلافت عثمان در منطقهٔ [[جبل عامل|جبلعامل]] زمینهساز ورود [[شیعه|شیعیان]] و گسترش [[سبک زندگی]] [[اسلامی]] در لبنان بوده است.<ref>مکی، لبنان: من الفتح العربی الی الفتح العثمانی، 1991م، ص۳۴.</ref> با سقوط امویان در ۷۴۵م و دورشدن مرکز خلافت از شام، زمینهٔ حضور شیعیان در لبنان بیشتر شد و با ظهور دولتهای شیعی در مصر و شام، گرایش به تشیع در جبلعامل افزایش پیدا کرد و طی قرون بعد، مناطق وسیعی از این سرزمین تحت نفوذ شیعیان قرار گرفت.<ref>حیدر احمد، المسلمون الشیعة، 2017م، ص353.</ref>
بر اساس منابع تاریخی حضور «ابوذر غفاری» در دوران خلافت عثمان در منطقۀ جبلعامل زمینهساز ورود شیعیان و گسترش سبک زندگی اسلامی در لبنان بوده است.<ref>مكی، لبنان: من الفتح العربی الی الفتح العثمانی، 1991م، ص۳۴.</ref> با سقوط امویان در 745م و دورشدن مرکز خلافت از شام، زمینۀ حضور شیعیان در لبنان بیشتر شد و با ظهور دولتهای شیعی در مصر و شام، گرایش به تشیع در جبلعامل افزایش پیدا کرد و طی قرون بعد، مناطق وسیعی از این سرزمین تحت نفوذ شیعیان قرار گرفت.<ref>حيدر احمد، المسلمون الشيعة، 2017م، ص353.</ref> با فروپاشی حکمرانی «فاطمیان» و تسلط «ایوبیان» بر مصر، شیعیان لبنان مورد آزار و اذیت حکومت «ممالیک» قرار گرفتند که باعث جابهجایی و کاهش جمعیت آنها شد. با پیروزی عثمانیها در 1516م، محرومیت شیعیان همچنان ادامه یافت. سلاطین اهلسنت عثمانی، شاهان شیعۀ صفوی را دشمن خود میدانستند و شیعیان را به چشم دشمن مینگریستند و بههمین دلیل جبل عامل و بعلبک از مراکز اصلی شیعیان را بهدست حاکمان سرکوبگر خود سپردند.<ref>احمدی، «شیعیان لبنان»، 1385ش، ص4-12.</ref> تحولات سیاسی اجتماعی در جامعۀ لبنان از جمله جنبش اصلاحی میان شیعیان در قرن بیستم به شکلگیری «جنبش امل» توسط «امام موسی صدر» انجامید و پس از قرنها، زمینۀ حضور پررنگ آنان در صحنههای سیاسی و اجتماعی را فراهم کرد. سپس با ظهور جنبش «حزبالله» تحت تأثیر پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، این تحولات ادامه پیدا کرد، بهگونهای که امروزه بدون در نظرگرفتن موقعیت شیعیان، دستیابی به هرگونه توافقی در لبنان غیر ممکن است.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص71.</ref>
با فروپاشی حکمرانی «فاطمیان» و تسلط «ایوبیان» بر مصر، شیعیان لبنان مورد آزار و اذیت حکومت «ممالیک» قرار گرفتند که باعث جابهجایی و کاهش [[جمعیت]] آنها شد. با پیروزی عثمانیها در ۱۵۱۶م، محرومیت شیعیان همچنان ادامه یافت. سلاطین اهلسنت عثمانی، شاهان شیعهٔ [[صفویه|صفوی]] را دشمن خود میدانستند و شیعیان را به چشم دشمن مینگریستند و بههمین دلیل جبل عامل و بعلبک از مراکز اصلی شیعیان را بهدست حاکمان سرکوبگر خود سپردند.<ref>احمدی، «شیعیان لبنان»، 1385ش، ص4-12.</ref>
==موقعیت جغرافیایی==
تحولات سیاسی اجتماعی در جامعهٔ لبنان از جمله جنبش اصلاحی میان شیعیان در قرن بیستم به شکلگیری «جنبش امل» توسط «[[امام موسی صدر|امام موسی صدر]]» انجامید و پس از قرنها، زمینهٔ حضور پررنگ آنان در صحنههای سیاسی و اجتماعی را فراهم کرد. سپس با ظهور جنبش «حزبالله» تحت تأثیر پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در [[ایران]]، این تحولات ادامه پیدا کرد، بهگونهای که امروزه بدون در نظرگرفتن موقعیت شیعیان، دستیابی به هرگونه توافقی در لبنان غیرممکن است.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص71.</ref>
==الف) جنوب لبنان==
==موقعیت جغرافیایی شیعیان لبنان==
===جنوب لبنان===
استان جنوب لبنان از مراکز اصلی سکونت و فعالیت شیعیان لبنان است<ref>[https://lebanon.mfa.gov.ir/portal/GeneralCategoryServices/5198 «دربارۀ لبنان»، وبسایت سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان.]</ref> و از نظر جغرافیایی منطقهای را در بر میگیرد که از رودخانهٔ اولی در شمال، تا شهرک ناقوره در جنوب و از دریای مدیترانه در غرب، تا مرز سوریه و لبنان در شرق امتداد دارد و یکپنجم خاک لبنان را تشکیل میدهد. منطقهٔ صیدا در ۴۱ کیلومتری جنوب بیروت، مرکز جنوب لبنان و از مناطق مهم تجاری و تاریخی لبنان محسوب میشود که جمعیت انبوه شیعیان در آن سکونت دارند.
استان جنوب لبنان از مراکز اصلی سکونت و فعالیت شیعیان لبنان است<ref>[https://lebanon.mfa.gov.ir/portal/GeneralCategoryServices/5198 «دربارۀ لبنان»، وبسایت سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان.]</ref> و از نظر جغرافیایی منطقهای را در بر میگیرد که از رودخانۀ اولی در شمال، تا شهرک ناقوره در جنوب و از دریای مدیترانه در غرب، تا مرز سوریه و لبنان در شرق امتداد دارد و یکپنجم خاک لبنان را تشکیل میدهد. منطقۀ صیدا در ۴۱ کیلومتری جنوب بیروت، مرکز جنوب لبنان و از مناطق مهم تجاری و تاریخی لبنان محسوب میشود که جمعیت انبوه شیعیان در آن سکونت دارند. این ناحیه هفت بخش دارد که عبارتند از: صیدا، جزین، نبطیه، مرجعیون، صور، بنت جبیل و حاصبیا. بسیاری از این نقاط دارای اکثریت شیعی هستند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص113-116.</ref> منطقۀ صور در ۷۹ کیلومتری جنوب بیروت نیز خاستگاه حرکت امام موسی صدر و مصطفی چمران بوده است. در این شهر مؤسسات فرهنگی و تربیتی توسط امام موسی صدر برای پرورش کودکان شهدا و یتیمان ساخته شده است که در حالحاضر توسط خواهر وی «ربابه صدر» اداره میشود. بر اساس آمار ۲۰۰۷م، ۸۵/۵۸درصد جمعیت صور شیعهاند.<ref>مهتدی، «سفر به لبنان»، 1385ش، ص55.</ref>
این ناحیه هفت بخش دارد که عبارتند از: صیدا، جزین، نبطیه، مرجعیون، صور، بنت جبیل و حاصبیا. بسیاری از این نقاط دارای اکثریت شیعی هستند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص113-116.</ref> منطقهٔ صور در ۷۹ کیلومتری جنوب بیروت نیز خاستگاه حرکت امام موسی صدر و [[مصطفی چمران]] بوده است. در این شهر مؤسسات فرهنگی و تربیتی توسط امام موسی صدر برای پرورش [[کودک|کودکان]] شهدا و یتیمان ساخته شده است که در حالحاضر توسط خواهر وی «ربابه صدر» اداره میشود. بر اساس آمار ۲۰۰۷م، ۸۵/۵۸درصد جمعیت صور شیعهاند.<ref>مهتدی، «سفر به لبنان»، 1385ش، ص55.</ref>
'''ب) بیروت'''
===بیروت===
حومهٔ جنوبی بیروت که با نام [[ضاحیه بیروت|ضاحیه]] شناخته میشود، محل اصلی جمعیت شیعیان پایتخت است. این منطقه تراکم جمعیتی بالایی دارد. در ۲۰۰۷م، ۱۶/۴۸ درصد جمعیت بیروت را که در این نقطه ساکن بودند شیعیان تشکیل میدادند. ساکنان شیعه در حومهٔ بیروت اغلب در طول پنجاه سال گذشته از جنوب یا از منطقه بقاع و بعلبک در شرق این کشور برای کار به پایتخت آمده و در حومهٔ آن ساکن شدهاند.
حومۀ جنوبی بیروت که با نام ضاحیه شناخته میشود، محل اصلی جمعیت شیعیان پایتخت است. این منطقه تراکم جمعیتی بالایی دارد. در ۲۰۰۷م، ۱۶/۴۸ درصد جمعیت بیروت را که در این نقطه ساکن بودند شیعیان تشکیل میدادند. ساکنان شیعه در حومۀ بیروت اغلب در طول پنجاه سال گذشته از جنوب یا از منطقه بقاع و بعلبک در شرق این کشور برای کار به پایتخت آمده و در حومۀ آن ساکن شدهاند. بسیاری از جنوبیها نیز در دهههای قبل بهدلیل تجاوزهای مکرر اسرائیل در حالت آوارگی به این منطقه آمدهاند. در حالحاضر حومۀ بیروت تحت نفوذ حزبالله بوده و بسیار مورد تهاجم جنگندههای اسرائیلی قرار گرفته است.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص111-113.</ref>بهویژه بعد از عملیات موفق طوفانالاقصی توسط مقاومت اسلامی فلسطین در 15 مهر 1402ش، این منطقه شاهد بمبارانهای بیسابقۀ رژیم صهیونیستی بوده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/6239092/%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%86%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%8 «سیدحسن نصرالله به شهادت رسید»، خبرگزاری مهر.]</ref>
بسیاری از جنوبیها نیز در دهههای قبل بهدلیل تجاوزهای مکرر [[صهیونیسم|اسرائیل]] در حالت آوارگی به این منطقه آمدهاند. در حالحاضر حومهٔ بیروت تحت نفوذ [[حزبالله لبنان|حزبالله]] بوده و بسیار مورد تهاجم جنگندههای اسرائیلی قرار گرفته است.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص111-113.</ref>بهویژه بعد از عملیات موفق [[طوفان الاقصی|طوفانالاقصی]] توسط مقاومت اسلامی [[فلسطین]] در ۱۵ مهر ۱۴۰۲ش، این منطقه شاهد بمبارانهای بیسابقهٔ رژیم صهیونیستی بوده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/6239092/%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%86%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%8 «سیدحسن نصرالله به شهادت رسید»، خبرگزاری مهر.]</ref>
'''ج) دشت بقاع'''
===دشت بقاع===
استان بقاع به مرکزیت زحله در نواحی داخلی لبنان قرار گرفته که پنج بخش دارد: زحله، بعلبک، هرمل، راشیا و بقاع غربی. بیشتر جمعیت [[شیعه]] در ۲۰۰۷م به ترتیب شهرهای مزبور ۱۶/۲۱، ۹۴/۸۶، ۹۵/۶۹، ۰/۲۱، ۲۳ درصد از کل جمعیت این شهرها بوده است.<ref>مهتدی، «سفر به لبنان»، 1385ش، ص56.</ref> جمعیت اصلی منطقهٔ بقاع را عشایر شیعه تشکیل میدهد که با وجود فقر، همواره در کنار مقاومت اسلامی بودهاند. در بقاع، زندگی مردم بیشتر از طریق کشاورزی و دامداری میگذرد اما فقر برخی را وادار به کشت غیرقانونی کرده است. در تشکیلات حزبالله در بعلبک، روحانیون شیعهای از اهل بقاع مانند شیخ صبحی طفیلی، [[سید عباس موسوی]] و سید ابراهیم الامین در جایگاه رهبری قرار داشتند.<ref>سلیمانزاده، انقلاب اسلامی ایران و احیای هویت دینی شیعیان لبنان، 1386ش، ص73.</ref>
استان بقاع به مرکزیت زحله در نواحی داخلی لبنان قرار گرفته که پنج بخش دارد: زحله، بعلبک، هرمل، راشیا و بقاع غربی. بیشتر جمعیت شیعه در ۲۰۰۷م به ترتیب شهرهای مزبور ۱۶/۲۱، ۹۴/۸۶، ۹۵/۶۹، ۰/۲۱، ۲۳ درصد از کل جمعیت این شهرها بوده است.[10] جمعیت اصلی منطقۀ بقاع را عشایر شیعه تشکیل میدهد که با وجود فقر، همواره در کنار مقاومت اسلامی بودهاند. در بقاع، زندگی مردم بیشتر از طریق کشاورزی و دامداری میگذرد اما فقر برخی را وادار به کشت غیرقانونی خشخاش کرده است. در تشکیلات حزبالله در بعلبک، روحانیون شیعهای از اهل بقاع مانند شیخ صبحی طفیلی، سیدعباس موسوی و سید ابراهیم الامین در جایگاه رهبری قرار داشتند.[11]
===بعلبک===
بعلبک در ۸۵ کیلومتری بیروت واقع شده است و مزار «خوله» [[دختر]] [[امام حسین]] در این شهر قرار دارد. امام موسی صدر به کمک شیعیان بعلبک که از قویترین و رزمندهترین شیعیان لبنان هستند، موقعیت سیاسی و اجتماعی به دست آورد و با تحتفشار قراردادن دولت لبنان، وضعیت شیعیان لبنان را بهبود بخشید.<ref>سداللهی، جنبش حزبالله، گذشته و حال، 1382ش، ص69-70.</ref>
'''د) بعلبک'''
==جمعیت شیعیان لبنان==
بر اساس آمار که در ۱۹۳۲م توسط کشور فرانسه انجام شد، ۲۰درصد جمعیت کل لبنان را شیعیان تشکیل میداد<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388ش، ص118.</ref> و بعد از آن سرشماری دوباره انجام نشده است.<ref>سلیمانیزاده، انقلاب اسلامی و احیای هویت دینی شیعیان لبنان، 1386ش، ص۴۷.</ref> بر اساس برآوردهای پژوهشگران امروزه بیش از یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و عمده جمعیت شیعیان در بیروت، بقاع و جنوب لبنان ساکن هستند. به غیر از شیعیان ساکن لبنان، در دهههای اخیر هزاران لبنانی شیعه به کشورهای آفریقای غربی و مرکزی از جمله سنگال، گینه، نیجریه، لیبریا، ساحل عاج و سیرالئون [[مهاجرت]] کردهاند. همچنین در [[ایران]]، استرالیا و شیخنشینهای [[خلیج فارس]] بهخصوص کویت تعداد قابل توجهی از شیعیان لبنانی زندگی میکنند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص109.</ref>
بعلبک در ۸۵ کیلومتری بیروت واقع شده است و مزار «خوله» دختر امام حسین در این شهر قرار دارد. امام موسی صدر به کمک شیعیان بعلبک که از قویترین و رزمندهترین شیعیان لبنان هستند، موقعیت سیاسی و اجتماعی به دست آورد و با تحتفشار قراردادن دولت لبنان، وضعیت شیعیان لبنان را بهبود بخشید.[12]
==رسمیت مذهب شیعه در لبنان==
شیعیان در لبنان در دورههای مختلف بهویژه دورهٔ عثمانی از عدالت اجتماعی محروم بودند و به رسمیت شناخته نشدند و تنها در دورهای در نظام اداری خودمختار (متصرفیه) بود که اندک سهمی در ادارهٔ امور به آنان داده شد. مذهب شیعه در ۱۹۶۷م مانند دیگر مذاهب موجود در لبنان رسمیت پیدا کرد و [[مجلس اعلای شیعیان لبنان]] بهعنوان مسئول دفاع از حقوق و ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی آنان تأسیس شد.<ref>قرم، لبنان المعاصر: تاریخ و مجتمع، 2004م، ص۱1.</ref>
'''جمعیتشناسی'''
==عالمان شیعیان لبنان==
[[پرونده:شیعیان لبنان۲.jpg|جایگزین=گردهمایی علمای بزرگ جبل عامل|بندانگشتی|گردهمایی علمای بزرگ جبل عامل (حدود ۱۳۵۰ق)]]
لبنان بعد از قرن ششم هجری قمری، بهعنوان مهد پرورش عالمان بزرگ شیعی شناخته میشود که هر کدام در گسترش سبک زندگی اسلامی، نقشی مهم داشتهاند؛ برای مثال «شهید اول» عالم بزرگ قرن هشتم هجری در لبنان بوده که در زمان وی افراد بسیاری به تحصیل علوم دینی مشغول شدند و به درجات بالای علمی رسیدند. «شیخ حر عاملی» مؤلف «وسایل الشیعه» از قول برخی استادان خود نوشته است که در زمان شهید اول در یکی از روستاهای جبل عامل هفتاد مجتهد در تشییع جنازهای شرکت داشتهاند.<ref>شیخ حر عاملی، امل الآمل فی علماء جبل عامل، بیتا، ج1، ص15.</ref> از میان عالمان بزرگ شیعه در حوزهٔ علمیهٔ جبلعامل، افراد زیر شهرت بیشتری دارند:
#محقق کرکی (قرن دهم) از نخستین عالمانی که در دورهٔ [[صفویه|صفوی]] به ایران مهاجرت کرد.
#شهید ثانی (قرن ۱۰ق) مؤلف کتاب «الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه».
#[[شیخ بهایی]] (قرون ۱۰ و ۱۱ق) فقیه، محدث، ریاضیدان و قاضیالقضات شاهعباس صفوی.
#حسین بن عبدالصمد حارثی (قرن ۱۰ق) شیخالاسلام شهرهای قزوین، [[هرات]] و [[مشهد]].
#علی بن هلال کرکی معروف به شیخ علی منشار.
#شیخ حر عاملی مؤلف کتاب وسائلالشیعه.
#علی بن محمد بن یونس بیاضی (قرن ۹ق)، متکلم بزرگ شیعه.
#احمد بن علی عاملی (قرن ۹ق)، محدث و فقیه.
#زینالدین جعفر بن حسام عاملی، فقیه و بنیانگذار [[حوزه علمیه|حوزهٔ علمیه]] در جبل عامل لبنان.
#محمد بن علی جباعی، فقیه و محدث بزرگ.<ref>[https://fa.alkawthartv.ir/news/88693 «شیعیان در لبنان»، وبسایت شبکۀ الکوثر.]</ref>
#سیدمحسن امین، مؤلف حدود ۱۰۰ عنوان کتاب دینی.
#سیدعبدالحسین شرفالدین، پژوهشگر و انقلابی ضد استعمار.
#محمدجواد مغنیه، فقیه و متکلم.
#محمدمهدی شمسالدین، از چهرههای اندیشهٔ اسلامی در یکصد سال اخیر.
#[[سیدحسن نصرالله]]، عالم برجسته و دبیرکل [[حزبالله لبنان]].<ref>رفعتسید، سیدحسن نصرالله؛ انقلابی جنوبی، 1394ش، ص23.</ref>
بر اساس آمار که در 1932م توسط کشور فرانسه انجام شد، 20درصد جمعیت کل لبنان را شیعیان تشکیل میداد[13] و بعد از آن سرشماری دوباره انجام نشده است.[14] بر اساس برآوردهای پژوهشگران امروزه بیش از یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و عمده جمعیت شیعیان در بیروت، بقاع و جنوب لبنان ساکن هستند. به غیر از شیعیان ساکن لبنان، در دهههای اخیر هزاران لبنانی شیعه به کشورهای آفریقای غربی و مرکزی از جمله سنگال، گینه، نیجریه، لیبریا، ساحل عاج و سیرالئون مهاجرت کردهاند. همچنین در ایران، استرالیا و شیخنشینهای خلیج فارس بهخصوص کویت تعداد قابل توجهی از شیعیان لبنانی زندگی میکنند.[15]
==نهادهای سیاسی و دینی شیعیان لبنان==
نهادهای سیاسی و دینی شیعیان لبنان علاوهبر حضور در ساختار قدرت و فعالیتهای سیاسی و نظامی، در تأمین عدالت اجتماعی و ارائهٔ خدمات آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و بهبود زندگی روزمرهٔ مردم لبنان نقش محوری دارد.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص217.</ref> نهادهای سیاسی مهم شیعیان لبنان عبارتند از:
'''رسمیت مذهب شیعه در لبنان'''
===مجلس اعلای شیعیان لبنان===
مجلس اعلای شیعیان لبنان مهمترین و فراگیرترین نهاد سیاسی و دینی برای جامعهٔ تشیع لبنان بوده که با هدف دفاع از حقوق شیعیان در ۱۹۶۹م توسط امام موسی صدر تأسیس شده است.<ref>گلی زواره قمشهای، «رهبری درخشان امام موسی صدر برای شیعیان لبنان»، 1383ش، ص۳۹.</ref> این مجلس علاوهبر محاکم قضایی، بر موقوفات مربوط به شیعیان نیز نظارت میکند. در حالحاضر مسئول این شورا «شیخ عبدالامیر قبلان» است.<ref>قرم، لبنان المعاصر: تاریخ و مجتمع، 2004م، ص۱۸.</ref> این نهاد مؤسسههایی را تحت پوشش دارد که خدمات متنوعی ارائه میدهند و عبارتند از:
#جمعیت خیریه فرهنگی.
#آموزشکده فنی اسلامی.
#مدرسه الضحی.
#مرکز نیکوکاری حضرت خدیجه.
#دانشکده اسلامی در خلده.
#مجتمع آموزشی تربیتی در بقاع.
#هنرستان فنی بیروت.
#مجتمع خدماتی درمانی.
#[[جمعیت]] خیریه [[حضرت زینب]].
#[[مسجد]] [[امام جعفر صادق|امام صادق]] در بیروت.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص179-180.</ref>
شیعیان در لبنان در دورههای مختلف بهویژه دورۀ عثمانی از عدالت اجتماعی محروم بودند و به رسمیت شناخته نشدند و تنها در دورهای در نظام اداری خودمختار (متصرفیه) بود که اندک سهمی در ادارۀ امور به آنان داده شد. مذهب شیعه در 1967م مانند دیگر مذاهب موجود در لبنان رسمیت پیدا کرد و مجلس اعلای شیعیان لبنان بهعنوان مسئول دفاع از حقوق و ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی آنان تأسیس شد.[16]
===جنبش امل===
[[پرونده:شیعیان لبنان۳.jpg|جایگزین=بازدید امام موسی صدر از اردوگاه نظامی جنبش امل|بندانگشتی|بازدید امام موسی صدر از اردوگاه نظامی جنبش امل]]
[[جنبش امل]] در ۱۹۷۴م توسط امام موسی صدر تأسیس شد و «مصطفی چمران» اولین فرمانده آن بود. پس از موسی صدر، این جنبش تا حدود زیادی به سوریه وابستگی پیدا کرد و توانست با پشتیبانی سوریه در ساختار قدرت در لبنان جایگاه ویژهای پیدا کند. «نبیه بری» پس از امام موسی صدر رهبری این حرکت را به دست گرفت و از ۱۹۸۴م در دولتهای متعدد سمت وزیر داشته است. وی در ۱۹۹۲ به ریاست مجلس منصوب شد و در سال ۲۰۲۴م نیز این سمت را بر عهده دارد. این جنبش برخی نهادهای اجتماعی، بهداشتی، تبلیغاتی و فرهنگی را تحت پوشش دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
حزبالله مهمترین تشکل سیاسی و دینی شیعیان لبنان است که در ۱۹۸۲م بنیانگذاری شد و علاوهبر مقابله با اشغالگری رژیم صهیونیستی، به فعالیتهای مختلف سیاسی، اجتماعی و رفاهی نیز در لبنان اشتغال دارد. در ۱۹۹۲م پس از [[شهادت]] [[سید عباس موسوی|سیدعباس موسوی]]، اولین دبیرکل این حزب، سیدحسن نصرالله، بهعنوان دبیرکل حزبالله لبنان انتخاب شد.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص321-325.</ref>اما بعد از ۳۰سال خدمت در این سمت، در شامگاه ۶ مهر ۱۴۰۳ش بر اثر بمباران مقر حزبالله توسط جنگندههای ارتش اسرائیل به شهادت رسید.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/6239092/%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%86%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%8 «سیدحسن نصرالله به شهادت رسید»، خبرگزاری مهر.]</ref>
لبنان بعد از قرن ششم هجری قمری، بهعنوان مهد پرورش عالمان بزرگ شیعی شناخته میشود که هر کدام در گسترش سبک زندگی اسلامی، نقشی مهم داشتهاند؛ برای مثال «شهید اول» عالم بزرگ قرن هشتم هجری در لبنان بوده که در زمان وی افراد بسیاری به تحصیل علوم دینی مشغول شدند و به درجات بالای علمی رسیدند. «شیخ حر عاملی» مؤلف «وسایل الشیعه» از قول برخی استادان خود نوشته است که در زمان شهید اول در یکی از روستاهای جبل عامل هفتاد مجتهد در تشییع جنازهای شرکت داشتهاند.[17] از میان عالمان بزرگ شیعه در حوزۀ علمیۀ جبلعامل، افراد زیر شهرت بیشتری دارند:
1. محقق کرکی (قرن دهم) از نخستین عالمانی که در دورۀ صفوی به ایران مهاجرت کرد؛
2. شهید ثانی (قرن ۱۰ق) مؤلف کتاب «الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه»؛
3. شیخ بهایی (قرون ۱۰ و ۱۱ق) فقیه، محدث، ریاضیدان و قاضیالقضات شاهعباس صفوی؛
4. حسین بن عبدالصمد حارثی(قرن ۱۰ق) شیخالاسلام شهرهای قزوین، هرات و مشهد؛
5. علی بن هلال کرکی معروف به شیخ علی منشار؛
6. شیخ حر عاملی مؤلف کتاب وسائلالشیعه؛
7. علی بن محمد بن یونس بیاضی (قرن ۹ق)، متکلم بزرگ شیعه؛
8. احمد بن علی عاملی (قرن 9ق)، محدث و فقیه؛
9. زینالدین جعفر بن حسام عاملی، فقیه و بنیانگذار حوزۀ علمیه در جبل عامل لبنان؛
10. محمد بن علی جباعی، فقیه و محدث بزرگ.[18]
11. سیدمحسن امین، مؤلف حدود 100 عنوان کتاب دینی؛
12. سیدعبدالحسین شرفالدین، پژوهشگر و انقلابی ضد استعمار؛
13. محمدجواد مغنیه، فقیه و متکلم؛
14. محمدمهدی شمسالدین، از چهرههای اندیشۀ اسلامی در یکصد سال اخیر؛
15. سیدمحمدحسین فضلالله، از شخصیتهای برجستۀ شیعیان لبنان؛[19]
16. سیدحسن نصرالله، عالم برجسته و دبیر کل حزبالله لبنان.[20]
'''نهادهای سیاسی و دینی شیعیان لبنان'''
نهادهای سیاسی و دینی شیعیان لبنان علاوهبر حضور در ساختار قدرت و فعالیتهای سیاسی و نظامی، در تأمین عدالت اجتماعی و ارائۀ خدمات آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و بهبود زندگی روزمرۀ مردم لبنان نقش محوری دارد.[21] نهادهای سیاسی مهم شیعیان لبنان عبارتند از:
'''الف) مجلس اعلای شیعیان لبنان'''
مجلس اعلای شیعیان لبنان مهمترین و فراگیرترین نهاد سیاسی و دینی برای جامعۀ تشیع لبنان بوده که با هدف دفاع از حقوق شیعیان در 1969م توسط امام موسی صدر تأسیس شده است.[22] این مجلس علاوهبر محاکم قضایی، بر موقوفات مربوط به شیعیان نیز نظارت میکند. در حالحاضر مسئول این شورا «شیخ عبدالامیر قبلان» است.[23] این نهاد مؤسسههایی را تحت پوشش دارد که خدمات متنوعی ارائه میدهند و عبارتند از:
۱. جمعیت خیریه فرهنگی؛
۲. آموزشکده فنی اسلامی؛
۳. مدرسه الضحی؛
۴. مرکز نیکوکاری حضرت خدیجه؛
۵. دانشکده اسلامی در خلده؛
۶. مجتمع آموزشی تربیتی در بقاع؛
۷. هنرستان فنی بیروت؛
۸. مجتمع خدماتی درمانی؛
۹. جمعیت خیریه حضرت زینب؛
۱۰. مسجد امام صادق در بیروت.[24]
'''ب) جنبش امل'''
جنبش امل در ۱۹۷۴م توسط امام موسی صدر تأسیس شد و «مصطفی چمران» اولین فرمانده آن بود. پس از موسی صدر، این جنبش تا حدود زیادی به سوریه وابستگی پیدا کرد و توانست با پشتیبانی سوریه در ساختار قدرت در لبنان جایگاه ویژهای پیدا کند. «نبیه بری» پس از امام موسی صدر رهبری این حرکت را به دست گرفت و از ۱۹۸۴م در دولتهای متعدد سمت وزیر داشته است. وی در ۱۹۹۲ به ریاست مجلس منصوب شد و در سال 2024م نیز این سمت را بر عهده دارد. این جنبش برخی نهادهای اجتماعی، بهداشتی، تبلیغاتی و فرهنگی را تحت پوشش دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
1. مؤسسه آموزش جبل عامل (صور)؛
۲. جنبش فرهنگی لبنان؛
۳. روزنامه الزمان؛
۴. تلویزیون NBN؛
۵. رادیو الرساله؛
۶. مجمع فرهنگی نبیه بری؛
۷. مجله الامل و العواصف؛
۸ . مؤسسۀ جمعیت حمایت از معلولان لبنان؛
۹. پیشاهنگی دانشآموزی رسالت اسلامی؛
۱۰. چاپخانه بلال. [25]
'''ج) حزبالله'''
حزبالله مهمترین تشکل سیاسی و دینی شیعیان لبنان است که در ۱۹۸۲م بنیانگذاری شد و علاوهبر مقابله با اشغالگری رژیم صهیونیستی، به فعالیتهای مختلف سیاسی، اجتماعی و رفاهی نیز در لبنان اشتغال دارد. در ۱۹۹۲م پس از شهادت سیدعباس موسوی، اولین دبیر کل این حزب، سیدحسن نصرالله، بهعنوان دبیر کل حزبالله لبنان انتخاب شد.[26] اما بعد از 30سال خدمت در این سمت، در شامگاه 6 مهر ۱۴۰۳ش بر اثر بمباران مقر حزبالله توسط جنگندههای ارتش اسرائیل به شهادت رسید.<sup>[27]</sup>
برخی از فعالیتهای اجتماعی، عمرانی و فرهنگی حزبالله عبارتند از:
برخی از فعالیتهای اجتماعی، عمرانی و فرهنگی حزبالله عبارتند از:
#[[پرونده:شیعیان لبنان۶.jpg|جایگزین=موسسه خیریه القرض الحسن لبنان|بندانگشتی|موسسه خیریه القرض الحسن لبنان]]احداث مؤسسه جهاد سازندگی برای بازسازی خرابیهای ناشی از تجاوزات اسرائیل و بلایای طبیعی.
#جمعآوری زبالههای شهری حومهٔ جنوب بیروت در سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱م.
#تأمین [[آب]] آشامیدنی حاشیهٔ جنوبی بیروت.
#فعالیتهای کشاورزی.
#احداث جمعیت اسلامی بهداشت و مراکز درمانی و بیمارستانی متعدد.
#ارائه خدمات آموزشی و کمکآموزشی به دانشآموزان.
#تأسیس بنیاد شهید برای ارائه خدمات به [[خانواده شهید|خانوادههای شهدا]].
#تأسیس کمیتهٔ امداد خیریهٔ اسلامی برای حمایت از محرومان؛<ref>قاسم، حزبالله، ۱۴۲۳ق، ص۱۱۴–۱۲۰.</ref>
#بنیانگذاری مؤسسه خیریه قرضالحسن که در مناطق مختلف لبنان شعبه دارد. ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۰۰۶م، ۶ شعبه از ۹ شعبه این مؤسسه و در ۲۰۲۴م نیز تعداد دیگری از شعبههای آن را بمباران کرد.<ref>[https://www.isna.ir/news/1403073022828/%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%AE%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%82%DB%8C%D9%85-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%A7 «حمله به مؤسسه خیریه القرض الحسن، جنگ مستقیم صهیونیستها با ملت لبنان ؟»، خبرگزاری ایسنا.]</ref>
1. احداث مؤسسه جهاد سازندگی برای بازسازی خرابیهای ناشی از تجاوزات اسرائیل و بلایای طبیعی؛
===احزاب دیگر===
حزب الدعوه، مقاومت مؤمنه، حزب المؤتمر (کنگره) و ثورة الجیاع (جنبش گرسنگان) از دیگر نهادهای سیاسی شیعیان در لبنان است که در فضای سیاسی و اجتماعی این کشور چندان مهم تلقی نمیشود.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص221-224.</ref>
2. جمعآوری زبالههای شهری حومۀ جنوب بیروت در سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱م؛
3. تأمین آب آشامیدنی حاشیۀ جنوبی بیروت؛
4. فعالیتهای کشاورزی؛
5. احداث جمعیت اسلامی بهداشت و مراکز درمانی و بیمارستانی متعدد؛
6. ارائه خدمات آموزشی و کمکآموزشی به دانشآموزان؛
7. تأسیس بنیاد شهید برای ارائه خدمات به خانوادههای شهدا؛
8. تأسیس کمیتۀ امداد خیریۀ اسلامی برای حمایت از محرومان؛[28]
9. بنیانگذاری مؤسسه خیریه قرضالحسن که در مناطق مختلف لبنان شعبه دارد. ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۰۰۶م، ۶ شعبه از ۹ شعبه این مؤسسه و در ۲۰۲۴م نیز تعداد دیگری از شعبههای آن را بمباران کرد.[29]
'''د) احزاب دیگر'''
حزب الدعوه، مقاومت مؤمنه، حزب المؤتمر (کنگره) و ثورة الجیاع (جنبش گرسنگان) از دیگر نهادهای سیاسی شیعیان در لبنان است که در فضای سیاسی و اجتماعی این کشور چندان مهم تلقی نمیشود.[30]
'''مؤسسههای آموزشی و خدماتی شیعیان لبنان'''
'''الف) مؤسسات امام موسی صدر'''
ربابه صدر، خواهر امام موسی صدر تشکیلاتی به نام «مؤسسات امام موسی صدر» ایجاد کرده است که وی ریاست هیأت مدیرۀ این مؤسسات را بر عهده دارد و اعضای آن از شیعیان و مسیحیان هستند. این مؤسسات عبارتند از:
۱. مدرسه رحاب الزهراء؛
۲. واحد تهیه و تولید مواد غذایی؛
۳. هشت درمانگاه ثابت و یک درمانگاه سیار؛
۴. مرکز آموزش کودکان استثنایی؛
۵. آموزشکده پرستاری؛
۶. مرکز آموزش مهارتهای اجتماعی؛
۷. مرکزآموزش مهارتهای شغلی؛
۸. مرکز آموزش فنی و حرفهای.[31]
'''ب) مؤسسات وابسته به سیدمحمدحسین فضلالله'''
سیدمحمدحسین فضلالله در طول سالهای زندگی خود اقدام به تأسیس مراکز متعدد آموزشی و بهداشتی کرد که در ارتقای سطح زندگی روزمرۀ مردم نقش برجسته داشته است. این مراکز عبارتند از:
1. مدارس انجمن نیکوکاری شامل ۱۴ مدرسه در مقاطع مختلف؛
2. دار الایتام شامل هفت مرکز؛
3. مؤسسههای استثنایی ویژۀ معلولان شامل پنج مرکز؛
4. مؤسسههای فنی و حرفهای شامل شش مرکز؛
7. مرکز بهداشتی شامل پنج بیمارستان و مرکز درمانی؛
8. مراکز دینی اعم از مدرسه علمیه و مسجد؛ بیش از۲۰ مرکز.[32]
'''فرقههای مرتبط با شیعیان لبنان'''
'''1. علوی'''
علویهای لبنان گرچه از مذاهب شیعی شمرده میشوند اما آموزههای آنان از دیگر ادیان و مذاهب تأثیر پذیرفته است. خاستگاه اصلی علویها سوریه است و حضور نیروهای نظامی سوریه طی سه دهۀ گذشته در لبنان، زمینهساز مهاجرت بسیاری از آنان به این کشور شد. علویها در سالهای اخیر از سوی دولت لبنان به رسمیت شناخته شدهاند و بنابراین همچون دیگر طوائف مذهبی رسمی، دارای محاکم خاص و دارای نماینده در پارلماناند.[33] جمعیت آنان بین 80000 تا 120000 تن برآورد شده که بهطور عمده در شمال این کشور و در منطقه مشهور به جبل محسن در طرابلس سکونت دارند.[34]
'''2. اسماعیلیه'''
تعداد اندکی از اسماعیلیه در لبنان زندگی میکنند و هنوز بهعنوان یک طایفۀ مستقل از سوی حکومت لبنان شناخته نشده است.[35]
'''3. دروزیان'''
دروزیه، از مهمترین انشعابات اسماعیلیه است که امروزه نقشی مهم در تحولات سیاسی و اجتماعی لبنان دارد. رهبر سیاسی دروزیان لبنان در حالحاضر «ولید جنبلاط» و رهبر مذهبی آنان «شیخ نعیم حسن» است. تعداد جمعیت دروزیان بنابر برخی گزارشهای غیررسمی حدود ۴۰۰ هزار نفر است.[36]
'''آداب و رسوم شیعیان لبنان'''
آداب و رسوم متنوع بخش مهمی از سبک زندگی شیعیان را تشکیل میدهد که در برخی با سایر گروههای دینی اشتراک دارند و برخی از آنها مخصوص شیعیان بوده و از آموزههای تشیع اثر پذیرفته است. برای مثال، گردهمایی خانوادهها و تبادل مطالب اجتماعی، سیاسی و دینی در مناسبتهای دینی از جمله ماه رمضان، از جمله آداب و رسوم شیعیان لبنان است.[37] سفرهآرایی شیعیان لبنان تابع ویژگیهای غذایی مردم لبنان بوده از آشپزی غنی، متنوع و لذیذ برخودار است. سفرۀ لبنانی به داشتن تنوع شهرت دارد که از سبزی، حبوبات، انواع لقمهها و از برخی غذاهای سنتی مانند حمص، متبل، تبوله، روق العریش، لبنه، فتوش، سمبوسه، کبه و همچنین غذاهای دریایی و میوههای متنوع مانند پرتقال، سیب، موز، گیلاس، توت، انار، میتوان بهعنوان نمونه نام برد. لبنانیها در پایان غذا از مهمان با قلیانی با طعمهای متنوع و یا فنجان قهوۀ سفید یا سیاه پذیرایی میکنند.[38]
'''مراکز دینی شیعیان لبنان'''
'''1. مسجد و حسینه'''
شیعیان لبنان از همان ابتدای حضور خود در لبنان مسجد ساختند و امروزه صدها مسجد و حسینۀ قدیم و جدید در مناطق شیعهنشین لبنان وجود دارد که علاوهبر مکان عبادت، نقش مهمی در سبک زندگی شیعیان دارد. حزبالله لبنان نیز با الگوگیری از انقلاب اسلامی ایران صدها مسجد و حسینه ساخته است که افزون بر برنامههای مذهبی مانند برگزاری نماز و آیین عزاداری محرم در آنها، در گسترش فرهنگ مقاومت نیز مورد استفاده قرار میگیرد.<sup>[39]</sup>
'''2. حوزۀ علمیه'''
در حالحاضر در مناطق مختلف لبنان بهویژه منطقه جبلعامل، حدود 40 حوزۀ علمیه دینی وجود دارد[40] که بهصورت رسمی توسط مجلس اعلای شیعیان لبنان اداره میشود.[41] این مراکز دینی از مهمترین حوزههای علمیه شیعه بعد از حوزۀ نجف و قم است.[42]
'''آیینهای مذهبی شیعیان لبنان'''
'''1. اعیاد مذهبی'''
شعیان لبنان در آدابورسوم مذهبی مانند جشن میلاد پیامبر اسلام، عید غدیر، تولد امام علی و تولد امام زمان که مخصوص شیعیان است مراسم و سنتهایی همانند سایر شیعیاندارند. شیعیان در این اعیاد با برگزاری مراسم جشن و پخش شرینی و تزیین خیابانها این اعیاد را زنده نگه میدارند.[43]
'''2. آیین عزاداری'''
از آیینهای معروف مذهبی شیعیان لبنان مراسم دهۀ اول محرم است که در بیروت بسیار باشکوه برگزار میشود. این مراسم در حسینیهها تا ظهر برای آقایان و عصرها برای خانمها برگزار میشود و در آن بیش از یکونیم میلیون عزادار شرکت میکنند. شخصیتهای معروف سیاسی اعم از مسلمان و غیر مسلمان بهطور رسمی در آن شرکت میکنند. در روز دهم، دستههای عزاداران در شهرهای گوناگون بیرون میآیند و مراسم با راهپیمایی و سینهزنی آغاز و در آخر، به نماز ظهر ختم میشود. معروفترین نذری امام حسین در لبنان حلیم است که بین عزادران توزیع میشود.[44]
'''اقتصاد شیعیان لبنان'''
مدیریت کلان اقتصاد در درجۀ اول در دست میسحیان و بعد اهل سنت لبنان است. شیعیان این کشور نیز در بخش کشاورزی، صنایع مختلف و خدمات اشتغال دارند. برای مثال 70 هزار نفر از شیعیان در کارهای دولتی مشغولند. 5/16درصد شیعیان در شهرهای نبطیه، سور، بنت جمیل، و مرجعیون و 6/12درصد آنان در بقاع کشاورزی میکنند که از جمله تولید مرکبات مانند پرتقال، لیموترش، موز و همچنین پرورش گلها و درختهای تزیینی را شامل میشود.[45]
'''رسانههای مهم شیعیان لبنان'''
رسانههای مهم و اثرگذار شیعیان لبنان عبارتند از:
1. رادیو بشائر متعلق به سیدمحمدحسین فضلالله که با هدف جلب جوانان تأسیس شده و رسانۀ فرهنگی، اجتماعی و جوانگرا است و بههمین دلیل به نشر ارزشهای دینی و انسانی اهمیت میدهد.
2. شبکۀ المنار مربوط به حزبالله لبنان که برخی از برنامههای آن به رخدادهای روز و مقابله با اشغالگری اسرائیل میپردازد و بخش دیگر به موضوعات فرهنگی و تربیت دینی و مقابله با سبک زندگی غربی اختصاص دارد.
3. شبکه NBN از جنبش امل که جهت گیریهای سیاسی و اجتماعی این جنبش را منعکس و بهدلیل جلب مخاطب بیشتر برنامهها و فیلمهای غربی پخش میکند.[46]
'''منابع'''
«آداب و سنت های مردم لبنان در ماه مبارک رمضان»، خبرگزاری ایرنا، تاریخ درج مطلب: 8 مهر 1385ش.
[[پرونده:شیعیان لبنان۴.jpg|جایگزین=مراسم فارغالتحصیلان مدرسه پرستاری در مجلس اعلای شیعیان لبنان|بندانگشتی|مراسم فارغالتحصیلان مدرسه پرستاری در مجلس اعلای شیعیان لبنان]]
ربابه صدر، خواهر امام موسی صدر تشکیلاتی به نام «مؤسسات امام موسی صدر» ایجاد کرده است که وی ریاست هیئت مدیرهٔ این مؤسسات را بر عهده دارد و اعضای آن از شیعیان و مسیحیان هستند. این مؤسسات عبارتند از:
#مدرسه رحاب الزهراء.
#واحد تهیه و تولید مواد غذایی.
#هشت درمانگاه ثابت و یک درمانگاه سیار.
#مرکز آموزش کودکان استثنایی.
#آموزشکده پرستاری.
#مرکز آموزش مهارتهای اجتماعی.
#مرکزآموزش مهارتهای شغلی.
#مرکز آموزش فنی و حرفهای.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص180-184.</ref>
اسداللهی، مسعود، جنبش حزب الله، گذشته و حال، تهران، پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی، 1382ش.
===مؤسسات وابسته به سیدمحمدحسین فضلالله===
سیدمحمدحسین فضلالله در طول سالهای زندگی خود اقدام به تأسیس مراکز متعدد آموزشی و بهداشتی کرد که در ارتقای سطح زندگی روزمرهٔ مردم نقش برجسته داشته است. این مراکز عبارتند از:
#مدارس انجمن نیکوکاری شامل ۱۴ مدرسه در مقاطع مختلف.
#دار الایتام شامل هفت مرکز.
#مؤسسههای استثنایی ویژهٔ معلولان شامل پنج مرکز.
#مؤسسههای فنی و حرفهای شامل شش مرکز.
#مرکز بهداشتی شامل پنج بیمارستان و مرکز درمانی.
#مراکز دینی اعم از [[مدرسه]] علمیه و [[مسجد]]؛ بیش از۲۰ مرکز.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص186-191.</ref>
«حمله به موسسه خیریه القرض الحسن، جنگ مستقیم صهیونیستها با ملت لبنان ؟»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: 30 مهر 1403ش.
==فرقههای مرتبط با شیعیان لبنان==
===علوی===
علویهای لبنان گرچه از مذاهب شیعی شمرده میشوند اما آموزههای آنان از دیگر ادیان و مذاهب تأثیر پذیرفته است. خاستگاه اصلی علویها سوریه است و حضور نیروهای نظامی سوریه طی سه دههٔ گذشته در لبنان، زمینهساز [[مهاجرت]] بسیاری از آنان به این کشور شد. علویها در سالهای اخیر از سوی دولت لبنان به رسمیت شناخته شدهاند و بنابراین همچون دیگر طوائف مذهبی رسمی، دارای محاکم خاص و دارای نماینده در پارلماناند.<ref>قرم، لبنان المعاصر: تاریخ و مجتمع، 2004م، ص۱۸.</ref> جمعیت آنان بین ۸۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰ تن برآورد شده که بهطور عمده در شمال این کشور و در منطقه مشهور به جبل محسن در طرابلس سکونت دارند.<ref>صدر هاشمی، جامعه و فرهنگ لبنان، 1392ش، ص179-192.</ref>
حيدر أحمد، علي راغب، المسلمون الشيعة، بیروت، دار الهادي للطباعة والنشر، 2077م.
===اسماعیلیه===
تعداد اندکی از اسماعیلیه در لبنان زندگی میکنند و هنوز بهعنوان یک طایفهٔ مستقل از سوی حکومت لبنان شناخته نشده است.<ref>[https://fa.alkawthartv.ir/news/88693 «شیعیان در لبنان»، وبسایت شبکۀ الکوثر.]</ref>
«دربارۀ لبنان»، وبسایت سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان، تاریخ بازدید: 23 مهر 1403ش.
'''دروزیان'''
رفعتسید، احمد، سیدحسن نصرالله؛ انقلابی جنوبی، قم، نشر معارف، 1394ش.
دروزیه، از مهمترین انشعابات اسماعیلیه است که امروزه نقشی مهم در تحولات سیاسی و اجتماعی لبنان دارد. رهبر سیاسی دروزیان لبنان در حالحاضر «ولید جنبلاط» و رهبر مذهبی آنان «شیخ نعیم حسن» است. تعداد جمعیت دروزیان بنابر برخی گزارشهای غیررسمی حدود ۴۰۰ هزار نفر است.<ref>[https://fa.alkawthartv.ir/news/88693 «شیعیان در لبنان»، وبسایت شبکۀ الکوثر.]</ref>
سلیمانیزاده، داوود، انقلاب اسلامی و احیای هویت دینی شیعیان لبنان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش.
==آداب و رسوم شیعیان لبنان==
آداب و رسوم متنوع، بخشی مهم از [[سبک زندگی]] شیعیان را تشکیل میدهد که در برخی با سایر گروههای دینی اشتراک دارند و برخی از آنها مخصوص شیعیان بوده و از آموزههای تشیع اثر پذیرفته است. برای مثال، گردهمایی خانوادهها و تبادل مطالب اجتماعی، سیاسی و دینی در مناسبتهای دینی از جمله [[رمضان|ماه رمضان]]، از جمله [[آداب]] و رسوم شیعیان لبنان است.<ref>[https://www.irna.ir/news/9460629/آداب-و-سنت-های-مردم-لبنان-در-ماه-مبارک-رمضان «آداب و سنتهای مردم لبنان در ماه مبارک رمضان»، خبرگزاری ایرنا.]</ref>
«سیدحسن نصرالله به شهادت رسید»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: 8 مهر 1403ش.
سفرهآرایی شیعیان لبنان تابع ویژگیهای غذایی مردم لبنان بوده از [[آشپزی]] غنی، متنوع و لذیذ برخودار است. سفرهٔ لبنانی به داشتن تنوع شهرت دارد که از سبزی، حبوبات، انواع لقمهها و از برخی غذاهای سنتی مانند حمص، متبل، تبوله، روق العریش، لبنه، فتوش، [[سمبوسه]]، کبه و همچنین غذاهای دریایی و میوههای متنوع مانند پرتقال، [[سیب]]، موز، گیلاس، [[توت]]، [[انار]]، میتوان بهعنوان نمونه نام برد. لبنانیها در پایان غذا از مهمان با قلیانی با طعمهای متنوع یا فنجان [[قهوه|قهوهٔ]] سفید یا سیاه پذیرایی میکنند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص253.</ref>
شیعیان لبنان از همان ابتدای حضور خود در لبنان مسجد ساختند و امروزه صدها مسجد و [[حسینیه|حسینیهٔ]] قدیم و جدید در مناطق شیعهنشین لبنان وجود دارد که علاوهبر مکان [[عبادت]]، نقش مهمی در سبک [[زندگی]] شیعیان دارد. حزبالله لبنان نیز با الگوگیری از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] ایران صدها مسجد و حسینه ساخته است که افزون بر برنامههای مذهبی مانند برگزاری نماز و آیین [[عزاداری]] [[ماه محرم|محرم]] در آنها، در گسترش فرهنگ مقاومت نیز مورد استفاده قرار میگیرد.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص137-138.</ref>
شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الامل فی علماء جبل عامل، بغداد، مکتبة الأندلس، بیتا.
===حوزهٔ علمیه===
[[پرونده:حوزههای علمیه لبنان۱.jpg|جایگزین=مدرسهٔ النبطیهٔ کبری (الحمیدیّه) در جبل عامل|بندانگشتی|مدرسهٔ النبطیهٔ کبری (الحمیدیّه) در جبل عامل]]
در حالحاضر در مناطق مختلف لبنان بهویژه منطقه جبلعامل، حدود ۴۰ [[حوزه علمیه|حوزهٔ علمیه]] دینی وجود دارد<ref>شاکر سلماسی، «معرفی حوزههای علمیه معاصر شیعه لبنان»، 1392ش، ص25.</ref> که بهصورت رسمی توسط مجلس اعلای شیعیان لبنان اداره میشود.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص137-138.</ref> این مراکز دینی از مهمترین حوزههای علمیه [[شیعه]] بعد از حوزهٔ نجف و [[قم]] است.<ref>شاکر سلماسی، «معرفی حوزههای علمیه معاصر شیعه لبنان»، 1392ش، ص25.</ref>
«شیعیان در لبنان»، وبسایت شبکۀ الکوثر، تاریخ درج مطلب: 25 مرداد 1396ش.
==آیینهای مذهبی شیعیان لبنان==
===اعیاد مذهبی===
شعیان لبنان در آدابورسوم مذهبی مانند [[جشن]] میلاد [[حضرت محمد|پیامبر اسلام]]، [[عید غدیر]]، تولد [[امام علی]] و تولد امام زمان که مخصوص شیعیان است مراسم و سنتهایی همانند سایر شیعیان دارند. شیعیان در این اعیاد با برگزاری مراسم جشن و پخش شرینی و تزیین خیابانها این اعیاد را زنده نگه میدارند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص250.</ref>
صدر هاشمی، سیدمحمد، جامعه و فرهنگ لبنان، تهران، الهدی، 1392ش.
===آیین عزاداری===
از آیینهای معروف مذهبی شیعیان لبنان مراسم دههٔ اول محرم است که در بیروت بسیار باشکوه برگزار میشود. این مراسم در حسینیهها تا ظهر برای آقایان و عصرها برای خانمها برگزار میشود و در آن بیش از یکونیم میلیون عزادار شرکت میکنند. شخصیتهای معروف سیاسی اعم از [[مسلمان]] و غیر مسلمان بهطور رسمی در آن شرکت میکنند. در روز دهم، دستههای عزاداران در شهرهای گوناگون بیرون میآیند و مراسم با راهپیمایی و سینهزنی آغاز و در آخر، به نماز ظهر ختم میشود. معروفترین [[نذری]] [[امام حسین]] در لبنان [[حلیم]] است که بین عزادران توزیع میشود.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص130-131.</ref>
طاهری، سیدمهدی، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1388ش.
==اقتصاد شیعیان لبنان==
مدیریت کلان اقتصاد در درجهٔ اول در دست مسیحیان و بعد اهل سنت لبنان است. شیعیان این کشور نیز در بخش کشاورزی، صنایع مختلف و خدمات اشتغال دارند. برای مثال ۷۰ هزار نفر از شیعیان در کارهای دولتی مشغولند. ۵/۱۶درصد شیعیان در شهرهای نبطیه، سور، بنت جمیل، و مرجعیون و ۶/۱۲درصد آنان در بقاع کشاورزی میکنند که از جمله تولید مرکبات مانند پرتقال، لیموترش، موز و همچنین پرورش گلها و درختهای تزیینی را شامل میشود.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص341-345.</ref>
#رادیو بشائر متعلق به سیدمحمدحسین فضلالله که با هدف جلب جوانان تأسیس شده و رسانهٔ فرهنگی، اجتماعی و جوانگرا است و بههمین دلیل به نشر ارزشهای دینی و انسانی اهمیت میدهد.
#شبکهٔ المنار مربوط به حزبالله لبنان که برخی از برنامههای آن به رخدادهای روز و مقابله با اشغالگری اسرائیل میپردازد و بخش دیگر به موضوعات فرهنگی و تربیت دینی و مقابله با سبک زندگی غربی اختصاص دارد.
#شبکه NBN از جنبش امل که جهتگیریهای سیاسی و اجتماعی این جنبش را منعکس کرده و بهدلیل جلب مخاطب بیشتر، برنامهها و فیلمهای غربی پخش میکند.<ref>نوری، شیعیان لبنان، 1389ش، ص253-258.</ref>
قرم، جورج، لبنان المعاصر: تاریخ و مجتمع. (نقله الى العربية بواسطة الدكتور حسان قبيسي)، بيروت، المكتبة الشرقية، 2004م.
==پانویس==
{{پانویس}}
گلی زواره قمشهای، غلامرضا، «رهبری درخشان امام موسی صدر برای شیعیان لبنان»، مجلۀ درسهای از مکتب اسلام، شمارۀ 520، 1383ش.
==منابع==
{{آغاز منابع}}
* «آداب و سنتهای مردم لبنان در ماه مبارک رمضان»، خبرگزاری ایرنا، تاریخ درج مطلب: ۸ مهر ۱۳۸۵ش.
* قرم، جورج، لبنان المعاصر: تاریخ و مجتمع. (نقله الی العربیة بواسطة الدکتور حسان قبیسی)، بیروت، المکتبة الشرقیة، ۲۰۰۴م.
* گلی زواره قمشهای، غلامرضا، «رهبری درخشان امام موسی صدر برای شیعیان لبنان»، مجلهٔ درسهای از مکتب اسلام، شمارهٔ ۵۲۰، ۱۳۸۳ش.
* مکی، محمدعلی، لبنان: من الفتح العربی الی الفتح العثمانی، بیروت، دار النهار للنشر، ۱۹۹۱م.
* مهتدی، محمدعلی، «سفر به لبنان»، فصلنامهٔ مطالعاتی و تحقیقاتی و سایل ارتباط جمعی، سال هفدهم، شمارهٔ ۶۵، ۱۳۸۵ش.
* نوری، داوود، شیعیان لبنان (وضعیت سیاسی- اجتماعی پس از انقلاب اسلامی ایران)، قم، شیعهشناسی، ۱۳۸۹ش.
{{پایان منابع}}
{{لبنان-افقی}}
مكی، محمدعلی، لبنان: من الفتح العربی الی الفتح العثمانی، بیروت، دار النهار للنشر، 1991م.
[[رده:اهالی لبنان]]
[[رده:جامعه لبنان]]
[[رده:شیعه در لبنان]]
مهتدی، محمدعلی، «سفر به لبنان»، فصلنامۀ مطالعاتی و تحقیقاتی و سایل ارتباط جمعی، سال هفدهم، شمارۀ 65، 1385ش.
نوری، داوود، شیعیان لبنان (وضعیت سیاسی- اجتماعی پس از انقلاب اسلامی ایران)، قم، شیعهشناسی، 1389ش.
{{#seo:
|title=شیعیان لبنان که هستند؟ تاریخچه و نقش آنان در مقاومت اسلامی - ویکی زندگی
|title_mode=Replaced Title
|keywords=شیعیان لبنان, مقاومت اسلامی, حزب الله لبنان, تاریخ لبنان, گروه های مذهبی, اشغالگری اسرائیل
|description=شیعیان لبنان که هستند و چه نقشی در تاریخ این کشور داشتهاند؟ بررسی کامل تاریخچه شیعیان لبنان از مهاجرت اولیه تا نقش پررنگ در مقاومت اسلامی و مبارزه با اسرائیل - ویکی زندگی
}}
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۵۱
هواداران حزبالله در حال گوش دادن به سخنرانی حسن نصرالله، در مراسم روز عاشورا در حومه جنوبی بیروت، لبنان، ۱۹ آگوست ۲۰۲۱
شیعیان لبنان؛ از گروههای مذهبی مهم و اثرگذار در لبنان.
شیعیان لبنان، اولین مسلمانانی هستند که در زمان خلافت عثمان به جنوب لبنان وارد شدهاند و در طول تاریخ این کشور علیرغم مشکلات و محرومیتهای زیاد، نقش پررنگی در حیات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی این کشور داشتهاند. در حالحاضر یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و مردم جهان این گروه مذهبی را با نام مقاومت اسلامی و حزبالله در برابر اشغالگری اسرائیل و سلطهٔ غرب به رهبری آمریکا میشناسند.
بر اساس منابع تاریخی حضور «ابوذر غفاری» در دوران خلافت عثمان در منطقهٔ جبلعامل زمینهساز ورود شیعیان و گسترش سبک زندگیاسلامی در لبنان بوده است.[۱] با سقوط امویان در ۷۴۵م و دورشدن مرکز خلافت از شام، زمینهٔ حضور شیعیان در لبنان بیشتر شد و با ظهور دولتهای شیعی در مصر و شام، گرایش به تشیع در جبلعامل افزایش پیدا کرد و طی قرون بعد، مناطق وسیعی از این سرزمین تحت نفوذ شیعیان قرار گرفت.[۲]
با فروپاشی حکمرانی «فاطمیان» و تسلط «ایوبیان» بر مصر، شیعیان لبنان مورد آزار و اذیت حکومت «ممالیک» قرار گرفتند که باعث جابهجایی و کاهش جمعیت آنها شد. با پیروزی عثمانیها در ۱۵۱۶م، محرومیت شیعیان همچنان ادامه یافت. سلاطین اهلسنت عثمانی، شاهان شیعهٔ صفوی را دشمن خود میدانستند و شیعیان را به چشم دشمن مینگریستند و بههمین دلیل جبل عامل و بعلبک از مراکز اصلی شیعیان را بهدست حاکمان سرکوبگر خود سپردند.[۳]
تحولات سیاسی اجتماعی در جامعهٔ لبنان از جمله جنبش اصلاحی میان شیعیان در قرن بیستم به شکلگیری «جنبش امل» توسط «امام موسی صدر» انجامید و پس از قرنها، زمینهٔ حضور پررنگ آنان در صحنههای سیاسی و اجتماعی را فراهم کرد. سپس با ظهور جنبش «حزبالله» تحت تأثیر پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، این تحولات ادامه پیدا کرد، بهگونهای که امروزه بدون در نظرگرفتن موقعیت شیعیان، دستیابی به هرگونه توافقی در لبنان غیرممکن است.[۴]
استان جنوب لبنان از مراکز اصلی سکونت و فعالیت شیعیان لبنان است[۵] و از نظر جغرافیایی منطقهای را در بر میگیرد که از رودخانهٔ اولی در شمال، تا شهرک ناقوره در جنوب و از دریای مدیترانه در غرب، تا مرز سوریه و لبنان در شرق امتداد دارد و یکپنجم خاک لبنان را تشکیل میدهد. منطقهٔ صیدا در ۴۱ کیلومتری جنوب بیروت، مرکز جنوب لبنان و از مناطق مهم تجاری و تاریخی لبنان محسوب میشود که جمعیت انبوه شیعیان در آن سکونت دارند.
این ناحیه هفت بخش دارد که عبارتند از: صیدا، جزین، نبطیه، مرجعیون، صور، بنت جبیل و حاصبیا. بسیاری از این نقاط دارای اکثریت شیعی هستند.[۶] منطقهٔ صور در ۷۹ کیلومتری جنوب بیروت نیز خاستگاه حرکت امام موسی صدر و مصطفی چمران بوده است. در این شهر مؤسسات فرهنگی و تربیتی توسط امام موسی صدر برای پرورش کودکان شهدا و یتیمان ساخته شده است که در حالحاضر توسط خواهر وی «ربابه صدر» اداره میشود. بر اساس آمار ۲۰۰۷م، ۸۵/۵۸درصد جمعیت صور شیعهاند.[۷]
حومهٔ جنوبی بیروت که با نام ضاحیه شناخته میشود، محل اصلی جمعیت شیعیان پایتخت است. این منطقه تراکم جمعیتی بالایی دارد. در ۲۰۰۷م، ۱۶/۴۸ درصد جمعیت بیروت را که در این نقطه ساکن بودند شیعیان تشکیل میدادند. ساکنان شیعه در حومهٔ بیروت اغلب در طول پنجاه سال گذشته از جنوب یا از منطقه بقاع و بعلبک در شرق این کشور برای کار به پایتخت آمده و در حومهٔ آن ساکن شدهاند.
بسیاری از جنوبیها نیز در دهههای قبل بهدلیل تجاوزهای مکرر اسرائیل در حالت آوارگی به این منطقه آمدهاند. در حالحاضر حومهٔ بیروت تحت نفوذ حزبالله بوده و بسیار مورد تهاجم جنگندههای اسرائیلی قرار گرفته است.[۸]بهویژه بعد از عملیات موفق طوفانالاقصی توسط مقاومت اسلامی فلسطین در ۱۵ مهر ۱۴۰۲ش، این منطقه شاهد بمبارانهای بیسابقهٔ رژیم صهیونیستی بوده است.[۹]
استان بقاع به مرکزیت زحله در نواحی داخلی لبنان قرار گرفته که پنج بخش دارد: زحله، بعلبک، هرمل، راشیا و بقاع غربی. بیشتر جمعیت شیعه در ۲۰۰۷م به ترتیب شهرهای مزبور ۱۶/۲۱، ۹۴/۸۶، ۹۵/۶۹، ۰/۲۱، ۲۳ درصد از کل جمعیت این شهرها بوده است.[۱۰] جمعیت اصلی منطقهٔ بقاع را عشایر شیعه تشکیل میدهد که با وجود فقر، همواره در کنار مقاومت اسلامی بودهاند. در بقاع، زندگی مردم بیشتر از طریق کشاورزی و دامداری میگذرد اما فقر برخی را وادار به کشت غیرقانونی کرده است. در تشکیلات حزبالله در بعلبک، روحانیون شیعهای از اهل بقاع مانند شیخ صبحی طفیلی، سید عباس موسوی و سید ابراهیم الامین در جایگاه رهبری قرار داشتند.[۱۱]
بعلبک در ۸۵ کیلومتری بیروت واقع شده است و مزار «خوله» دخترامام حسین در این شهر قرار دارد. امام موسی صدر به کمک شیعیان بعلبک که از قویترین و رزمندهترین شیعیان لبنان هستند، موقعیت سیاسی و اجتماعی به دست آورد و با تحتفشار قراردادن دولت لبنان، وضعیت شیعیان لبنان را بهبود بخشید.[۱۲]
بر اساس آمار که در ۱۹۳۲م توسط کشور فرانسه انجام شد، ۲۰درصد جمعیت کل لبنان را شیعیان تشکیل میداد[۱۳] و بعد از آن سرشماری دوباره انجام نشده است.[۱۴] بر اساس برآوردهای پژوهشگران امروزه بیش از یکسوم جمعیت لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و عمده جمعیت شیعیان در بیروت، بقاع و جنوب لبنان ساکن هستند. به غیر از شیعیان ساکن لبنان، در دهههای اخیر هزاران لبنانی شیعه به کشورهای آفریقای غربی و مرکزی از جمله سنگال، گینه، نیجریه، لیبریا، ساحل عاج و سیرالئون مهاجرت کردهاند. همچنین در ایران، استرالیا و شیخنشینهای خلیج فارس بهخصوص کویت تعداد قابل توجهی از شیعیان لبنانی زندگی میکنند.[۱۵]
شیعیان در لبنان در دورههای مختلف بهویژه دورهٔ عثمانی از عدالت اجتماعی محروم بودند و به رسمیت شناخته نشدند و تنها در دورهای در نظام اداری خودمختار (متصرفیه) بود که اندک سهمی در ادارهٔ امور به آنان داده شد. مذهب شیعه در ۱۹۶۷م مانند دیگر مذاهب موجود در لبنان رسمیت پیدا کرد و مجلس اعلای شیعیان لبنان بهعنوان مسئول دفاع از حقوق و ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی آنان تأسیس شد.[۱۶]
لبنان بعد از قرن ششم هجری قمری، بهعنوان مهد پرورش عالمان بزرگ شیعی شناخته میشود که هر کدام در گسترش سبک زندگی اسلامی، نقشی مهم داشتهاند؛ برای مثال «شهید اول» عالم بزرگ قرن هشتم هجری در لبنان بوده که در زمان وی افراد بسیاری به تحصیل علوم دینی مشغول شدند و به درجات بالای علمی رسیدند. «شیخ حر عاملی» مؤلف «وسایل الشیعه» از قول برخی استادان خود نوشته است که در زمان شهید اول در یکی از روستاهای جبل عامل هفتاد مجتهد در تشییع جنازهای شرکت داشتهاند.[۱۷] از میان عالمان بزرگ شیعه در حوزهٔ علمیهٔ جبلعامل، افراد زیر شهرت بیشتری دارند:
محقق کرکی (قرن دهم) از نخستین عالمانی که در دورهٔ صفوی به ایران مهاجرت کرد.
شهید ثانی (قرن ۱۰ق) مؤلف کتاب «الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه».
شیخ بهایی (قرون ۱۰ و ۱۱ق) فقیه، محدث، ریاضیدان و قاضیالقضات شاهعباس صفوی.
حسین بن عبدالصمد حارثی (قرن ۱۰ق) شیخالاسلام شهرهای قزوین، هرات و مشهد.
علی بن هلال کرکی معروف به شیخ علی منشار.
شیخ حر عاملی مؤلف کتاب وسائلالشیعه.
علی بن محمد بن یونس بیاضی (قرن ۹ق)، متکلم بزرگ شیعه.
احمد بن علی عاملی (قرن ۹ق)، محدث و فقیه.
زینالدین جعفر بن حسام عاملی، فقیه و بنیانگذار حوزهٔ علمیه در جبل عامل لبنان.
نهادهای سیاسی و دینی شیعیان لبنان علاوهبر حضور در ساختار قدرت و فعالیتهای سیاسی و نظامی، در تأمین عدالت اجتماعی و ارائهٔ خدمات آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و بهبود زندگی روزمرهٔ مردم لبنان نقش محوری دارد.[۲۱] نهادهای سیاسی مهم شیعیان لبنان عبارتند از:
مجلس اعلای شیعیان لبنان مهمترین و فراگیرترین نهاد سیاسی و دینی برای جامعهٔ تشیع لبنان بوده که با هدف دفاع از حقوق شیعیان در ۱۹۶۹م توسط امام موسی صدر تأسیس شده است.[۲۲] این مجلس علاوهبر محاکم قضایی، بر موقوفات مربوط به شیعیان نیز نظارت میکند. در حالحاضر مسئول این شورا «شیخ عبدالامیر قبلان» است.[۲۳] این نهاد مؤسسههایی را تحت پوشش دارد که خدمات متنوعی ارائه میدهند و عبارتند از:
جنبش امل در ۱۹۷۴م توسط امام موسی صدر تأسیس شد و «مصطفی چمران» اولین فرمانده آن بود. پس از موسی صدر، این جنبش تا حدود زیادی به سوریه وابستگی پیدا کرد و توانست با پشتیبانی سوریه در ساختار قدرت در لبنان جایگاه ویژهای پیدا کند. «نبیه بری» پس از امام موسی صدر رهبری این حرکت را به دست گرفت و از ۱۹۸۴م در دولتهای متعدد سمت وزیر داشته است. وی در ۱۹۹۲ به ریاست مجلس منصوب شد و در سال ۲۰۲۴م نیز این سمت را بر عهده دارد. این جنبش برخی نهادهای اجتماعی، بهداشتی، تبلیغاتی و فرهنگی را تحت پوشش دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
حزبالله مهمترین تشکل سیاسی و دینی شیعیان لبنان است که در ۱۹۸۲م بنیانگذاری شد و علاوهبر مقابله با اشغالگری رژیم صهیونیستی، به فعالیتهای مختلف سیاسی، اجتماعی و رفاهی نیز در لبنان اشتغال دارد. در ۱۹۹۲م پس از شهادتسیدعباس موسوی، اولین دبیرکل این حزب، سیدحسن نصرالله، بهعنوان دبیرکل حزبالله لبنان انتخاب شد.[۲۶]اما بعد از ۳۰سال خدمت در این سمت، در شامگاه ۶ مهر ۱۴۰۳ش بر اثر بمباران مقر حزبالله توسط جنگندههای ارتش اسرائیل به شهادت رسید.[۲۷]
برخی از فعالیتهای اجتماعی، عمرانی و فرهنگی حزبالله عبارتند از:
موسسه خیریه القرض الحسن لبناناحداث مؤسسه جهاد سازندگی برای بازسازی خرابیهای ناشی از تجاوزات اسرائیل و بلایای طبیعی.
جمعآوری زبالههای شهری حومهٔ جنوب بیروت در سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱م.
تأسیس کمیتهٔ امداد خیریهٔ اسلامی برای حمایت از محرومان؛[۲۸]
بنیانگذاری مؤسسه خیریه قرضالحسن که در مناطق مختلف لبنان شعبه دارد. ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۰۰۶م، ۶ شعبه از ۹ شعبه این مؤسسه و در ۲۰۲۴م نیز تعداد دیگری از شعبههای آن را بمباران کرد.[۲۹]
حزب الدعوه، مقاومت مؤمنه، حزب المؤتمر (کنگره) و ثورة الجیاع (جنبش گرسنگان) از دیگر نهادهای سیاسی شیعیان در لبنان است که در فضای سیاسی و اجتماعی این کشور چندان مهم تلقی نمیشود.[۳۰]
مراسم فارغالتحصیلان مدرسه پرستاری در مجلس اعلای شیعیان لبنان
ربابه صدر، خواهر امام موسی صدر تشکیلاتی به نام «مؤسسات امام موسی صدر» ایجاد کرده است که وی ریاست هیئت مدیرهٔ این مؤسسات را بر عهده دارد و اعضای آن از شیعیان و مسیحیان هستند. این مؤسسات عبارتند از:
سیدمحمدحسین فضلالله در طول سالهای زندگی خود اقدام به تأسیس مراکز متعدد آموزشی و بهداشتی کرد که در ارتقای سطح زندگی روزمرهٔ مردم نقش برجسته داشته است. این مراکز عبارتند از:
مدارس انجمن نیکوکاری شامل ۱۴ مدرسه در مقاطع مختلف.
دار الایتام شامل هفت مرکز.
مؤسسههای استثنایی ویژهٔ معلولان شامل پنج مرکز.
مؤسسههای فنی و حرفهای شامل شش مرکز.
مرکز بهداشتی شامل پنج بیمارستان و مرکز درمانی.
مراکز دینی اعم از مدرسه علمیه و مسجد؛ بیش از۲۰ مرکز.[۳۲]
علویهای لبنان گرچه از مذاهب شیعی شمرده میشوند اما آموزههای آنان از دیگر ادیان و مذاهب تأثیر پذیرفته است. خاستگاه اصلی علویها سوریه است و حضور نیروهای نظامی سوریه طی سه دههٔ گذشته در لبنان، زمینهساز مهاجرت بسیاری از آنان به این کشور شد. علویها در سالهای اخیر از سوی دولت لبنان به رسمیت شناخته شدهاند و بنابراین همچون دیگر طوائف مذهبی رسمی، دارای محاکم خاص و دارای نماینده در پارلماناند.[۳۳] جمعیت آنان بین ۸۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰ تن برآورد شده که بهطور عمده در شمال این کشور و در منطقه مشهور به جبل محسن در طرابلس سکونت دارند.[۳۴]
تعداد اندکی از اسماعیلیه در لبنان زندگی میکنند و هنوز بهعنوان یک طایفهٔ مستقل از سوی حکومت لبنان شناخته نشده است.[۳۵]
دروزیان
دروزیه، از مهمترین انشعابات اسماعیلیه است که امروزه نقشی مهم در تحولات سیاسی و اجتماعی لبنان دارد. رهبر سیاسی دروزیان لبنان در حالحاضر «ولید جنبلاط» و رهبر مذهبی آنان «شیخ نعیم حسن» است. تعداد جمعیت دروزیان بنابر برخی گزارشهای غیررسمی حدود ۴۰۰ هزار نفر است.[۳۶]
آداب و رسوم متنوع، بخشی مهم از سبک زندگی شیعیان را تشکیل میدهد که در برخی با سایر گروههای دینی اشتراک دارند و برخی از آنها مخصوص شیعیان بوده و از آموزههای تشیع اثر پذیرفته است. برای مثال، گردهمایی خانوادهها و تبادل مطالب اجتماعی، سیاسی و دینی در مناسبتهای دینی از جمله ماه رمضان، از جمله آداب و رسوم شیعیان لبنان است.[۳۷]
سفرهآرایی شیعیان لبنان تابع ویژگیهای غذایی مردم لبنان بوده از آشپزی غنی، متنوع و لذیذ برخودار است. سفرهٔ لبنانی به داشتن تنوع شهرت دارد که از سبزی، حبوبات، انواع لقمهها و از برخی غذاهای سنتی مانند حمص، متبل، تبوله، روق العریش، لبنه، فتوش، سمبوسه، کبه و همچنین غذاهای دریایی و میوههای متنوع مانند پرتقال، سیب، موز، گیلاس، توت، انار، میتوان بهعنوان نمونه نام برد. لبنانیها در پایان غذا از مهمان با قلیانی با طعمهای متنوع یا فنجان قهوهٔ سفید یا سیاه پذیرایی میکنند.[۳۸]
شیعیان لبنان از همان ابتدای حضور خود در لبنان مسجد ساختند و امروزه صدها مسجد و حسینیهٔ قدیم و جدید در مناطق شیعهنشین لبنان وجود دارد که علاوهبر مکان عبادت، نقش مهمی در سبک زندگی شیعیان دارد. حزبالله لبنان نیز با الگوگیری از انقلاب اسلامی ایران صدها مسجد و حسینه ساخته است که افزون بر برنامههای مذهبی مانند برگزاری نماز و آیین عزاداریمحرم در آنها، در گسترش فرهنگ مقاومت نیز مورد استفاده قرار میگیرد.[۳۹]
در حالحاضر در مناطق مختلف لبنان بهویژه منطقه جبلعامل، حدود ۴۰ حوزهٔ علمیه دینی وجود دارد[۴۰] که بهصورت رسمی توسط مجلس اعلای شیعیان لبنان اداره میشود.[۴۱] این مراکز دینی از مهمترین حوزههای علمیه شیعه بعد از حوزهٔ نجف و قم است.[۴۲]
شعیان لبنان در آدابورسوم مذهبی مانند جشن میلاد پیامبر اسلام، عید غدیر، تولد امام علی و تولد امام زمان که مخصوص شیعیان است مراسم و سنتهایی همانند سایر شیعیان دارند. شیعیان در این اعیاد با برگزاری مراسم جشن و پخش شرینی و تزیین خیابانها این اعیاد را زنده نگه میدارند.[۴۳]
از آیینهای معروف مذهبی شیعیان لبنان مراسم دههٔ اول محرم است که در بیروت بسیار باشکوه برگزار میشود. این مراسم در حسینیهها تا ظهر برای آقایان و عصرها برای خانمها برگزار میشود و در آن بیش از یکونیم میلیون عزادار شرکت میکنند. شخصیتهای معروف سیاسی اعم از مسلمان و غیر مسلمان بهطور رسمی در آن شرکت میکنند. در روز دهم، دستههای عزاداران در شهرهای گوناگون بیرون میآیند و مراسم با راهپیمایی و سینهزنی آغاز و در آخر، به نماز ظهر ختم میشود. معروفترین نذریامام حسین در لبنان حلیم است که بین عزادران توزیع میشود.[۴۴]
مدیریت کلان اقتصاد در درجهٔ اول در دست مسیحیان و بعد اهل سنت لبنان است. شیعیان این کشور نیز در بخش کشاورزی، صنایع مختلف و خدمات اشتغال دارند. برای مثال ۷۰ هزار نفر از شیعیان در کارهای دولتی مشغولند. ۵/۱۶درصد شیعیان در شهرهای نبطیه، سور، بنت جمیل، و مرجعیون و ۶/۱۲درصد آنان در بقاع کشاورزی میکنند که از جمله تولید مرکبات مانند پرتقال، لیموترش، موز و همچنین پرورش گلها و درختهای تزیینی را شامل میشود.[۴۵]
رادیو بشائر متعلق به سیدمحمدحسین فضلالله که با هدف جلب جوانان تأسیس شده و رسانهٔ فرهنگی، اجتماعی و جوانگرا است و بههمین دلیل به نشر ارزشهای دینی و انسانی اهمیت میدهد.
شبکهٔ المنار مربوط به حزبالله لبنان که برخی از برنامههای آن به رخدادهای روز و مقابله با اشغالگری اسرائیل میپردازد و بخش دیگر به موضوعات فرهنگی و تربیت دینی و مقابله با سبک زندگی غربی اختصاص دارد.
شبکه NBN از جنبش امل که جهتگیریهای سیاسی و اجتماعی این جنبش را منعکس کرده و بهدلیل جلب مخاطب بیشتر، برنامهها و فیلمهای غربی پخش میکند.[۴۶]
