پرش به محتوا

پیش‌نویس:مثنوی نه‌سپهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
اصلاح ارقام
imported>محمد داوود محمددوست
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<big>'''مثنوی نه‌سپهر،'''</big> کتاب شعر در قالب مثنوی از امیر خسرو دهلوی.
[[پرونده:مثنوی نه‌سپهر (2).jpg|جایگزین=نه سپهر امیرخسرو|بندانگشتی|تصویری از صفحه عنوان نه‌سپهر امیرخسرو، یک اثر تاریخی و ادبی مهم به زبان فارسی]]
{{درشت|'''مثنوی نه‌سپهر،'''}} کتاب شعر در قالب مثنوی از امیر خسرو دهلوی.


مثنوی نه‌سپهر، اثر شعری در قالب مثنوی از امیر خسرو دهلوی است که با استفاده از تکنیک‌های زبانی و صنعت ادبی، نوآوری‌های زیادی در [[زبان فارسی]] داشته است. اقتباس از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث، از جلوه‌های مهم معنایی و معرفتی این اثر است که مخاطب را با زبان شعر با دنیای عرفان و میراث اسلامی، آشنا می‌کند.  
مثنوی نه‌سپهر، اثر شعری در قالب [[مثنوی]] از امیر خسرو دهلوی است که با استفاده از تکنیک‌های زبانی و صنعت ادبی، نوآوری‌های زیادی در [[زبان فارسی]] داشته است. اقتباس از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث، از جلوه‌های مهم معنایی و معرفتی این اثر است که مخاطب را با زبان شعر با دنیای عرفان و میراث اسلامی، آشنا می‌کند.
==معرفی مثنوی نه‌سپهر==
مثنوی نه‌سپهر اثر امیرخسرو دهلوی، شاعر و عارف پارسی‌گوی هند است که در سال‌های آخر عمر خود ۷۱۸ق سروده شده است. امیرخسرو دهلوی به سعدی هند معروف است<ref>[https://ketab.cafe/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D8%AB%D9%86%D9%88%DB%8C-%D9%86%D9%87-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1-%D8%9B-%D8%A7%D9%85%D9%8A%D8%B1%D8%AE%D8%B3%D8%B1%D9%88/ «دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب.]</ref> و مثنوی نه‌سپهر یکی از شاهکارهای او محسوب می‌شود که نسخه‌های چاپی و نسخه‌های دستی نایاب آن در دسترس است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_519976.html عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.]</ref> این اثر در قالب «مثنوی»، در نه فصل، هر فصل یک سپهر، نگاشته شده است که شامل چهارهزار بیت می‌شود.<ref>عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.</ref>


این اثر ارزشمند منظومه‌ای است که مضامین قرآنی و احادیث نبوی در آن به شکل تلمیح و اقتباس‌های هنرمندانه به‌کار رفته و زبان آن پر از ایهام‌های دقیق و فنون ادبی ظریف است. نه‌سپهر علاوه بر اهمیت ادبی، منبع قابل اعتنایی برای مطالعۀ علم موسیقی و مفردات مربوط به آن نیز به‌شمار می‌رود؛ زیرا امیرخسرو علاوه بر شاعر بودن، در زمینه‌های موسیقی، تصوف و نجوم نیز دانش و تجربه داشته است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_519976.html عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.]</ref>  
==معرفی مثنوی نه‌سپهر==
مثنوی نه‌سپهر اثر امیرخسرو دهلوی، شاعر و عارف پارسی‌گوی هند است که در سال‌های آخر عمر خود ۷۱۸ق سروده شده است. امیرخسرو دهلوی به [[سعدی شیرازی|سعدی]] هند معروف است<ref>[https://ketab.cafe/دانلود-کتاب-مثنوی-نه-سپهر-؛-اميرخسرو/ «دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب.]</ref> و مثنوی نه‌سپهر یکی از شاهکارهای او محسوب می‌شود که نسخه‌های چاپی و نسخه‌های دستی نایاب آن در دسترس است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_519976.html عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.]</ref> این اثر در قالب «مثنوی»، در نه فصل، هر فصل یک سپهر، نگاشته شده است که شامل چهارهزار بیت می‌شود.<ref>عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.</ref>


==ویژگی مثنوی نه‌سپهر==
این اثر ارزشمند منظومه‌ای است که مضامین قرآنی و احادیث نبوی در آن به شکل تلمیح و اقتباس‌های هنرمندانه به‌کار رفته و زبان آن پر از ایهام‌های دقیق و فنون ادبی ظریف است. نه‌سپهر علاوه بر اهمیت ادبی، منبع قابل اعتنایی برای مطالعهٔ علم [[موسیقی]] و مفردات مربوط به آن نیز به‌شمار می‌رود؛ زیرا امیرخسرو علاوه بر شاعر بودن، در زمینه‌های موسیقی، تصوف و نجوم نیز دانش و تجربه داشته است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_519976.html عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.]</ref>
مثنوی نه‌سپهر، سرشار از فنون هنری و ظرافت ادبی است که شناخت آنها در درک درست گذشتۀ ادبیات فارسی بسیار اهمیت دارد. در بسیاری از ابیات این اثر، صنعت «ایهام» به‌صورت هنرمندانه‌ به‌کار رفته است و مخاطب با دقت در ساختار ایهامی آن، متوجه مجموعه‌ای از واژگان چند معنایی می‌شود.<ref>عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.</ref> اقتباس از رموز قرآنی و مفاهیم حدیثی و استفادۀ گسترده از تمثیل در گونه‌های مختلف آن برای بیان معانی دقیق اسلامی، از ویژگی‌های مهم دیگر این اثر است. همچنین در این اثر، از نمادهای مذهبی، اساطیری و ملی و گاهی تقابل نمادها در ساختن تمثیل‌ها بهره گرفته شده است. تأثیر فرهنگ سرزمین هند و آیین هندو نیز در ساختن برخی از تمثیل‌ها دیده می‌شود.<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref> مثنوی نه‌سپهر نمایندۀ ویژه‌ای از ترکیب فرهنگ‌های ایرانی، اسلامی و هندی است و به‌عنوان یکی از آثار مهم در فهم سیر تحول زبان و ادب فارسی در شبه قارۀ هند شناخته می‌شود.<ref>[https://journal.ut.ac.ir/article_75249.html عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1399ش، ص68.]</ref>  


==درون‌مایۀ کتاب==
==ویژگی مثنوی نه‌سپهر==
درون‌مایۀ اصلی کتاب در نه‌سپهر که نُه «جهان معنایی» است، پس از حمد خدا و تمجید [[پیامبر اکرم|پیامبر]]، به نظم در آمده است:
مثنوی نه‌سپهر، سرشار از فنون هنری و ظرافت ادبی است که شناخت آنها در درک درست گذشتهٔ ادبیات فارسی بسیار اهمیت دارد. در بسیاری از ابیات این اثر، صنعت «ایهام» به‌صورت هنرمندانه به‌کار رفته است و مخاطب با دقت در ساختار ایهامی آن، متوجه مجموعه‌ای از واژگان چند معنایی می‌شود.<ref>عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.</ref>
#پندنامه که حکایت‌هایی در اهمیت مشورت‌خواهی، قدرت اراده، ‌هوشیاری، رعایت حق مردم و توصیف عدل و انصاف است؛
 
اقتباس از رموز قرآنی و مفاهیم حدیثی و استفادهٔ گسترده از تمثیل در گونه‌های مختلف آن برای بیان معانی دقیق اسلامی، از ویژگی‌های مهم دیگر این اثر است. همچنین در این اثر، از نمادهای مذهبی، اساطیری و ملی و گاهی تقابل نمادها در ساختن تمثیل‌ها بهره گرفته شده است. تأثیر فرهنگ سرزمین هند و آیین هندو نیز در ساختن برخی از تمثیل‌ها دیده می‌شود.<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref> مثنوی نه‌سپهر نمایندهٔ ویژه‌ای از ترکیب فرهنگ‌های ایرانی، اسلامی و هندی است و به‌عنوان یکی از آثار مهم در فهم سیر تحول [[زبان فارسی|زبان و ادب فارسی]] در شبه قارهٔ هند شناخته می‌شود.<ref>[https://journal.ut.ac.ir/article_75249.html عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1399ش، ص68.]</ref>
 
==درون‌مایهٔ کتاب==
[[پرونده:مثنوی نه‌سپهر (1).jpg|جایگزین=مثنوی نه‌سپهر-شکارنامه|بندانگشتی|برگی از فصل پنجم مثنوی نه‌سپهر به‌عنوان «شکارنامه»]]
درون‌مایهٔ اصلی کتاب در نه‌سپهر که نُه «جهان معنایی» است، پس از حمد [[خدا]] و تمجید [[پیامبر اکرم|پیامبر]]، به نظم درآمده است:
#پندنامه که حکایت‌هایی در اهمیت مشورت‌خواهی، قدرت اراده، هوشیاری، رعایت حق مردم و توصیف عدل و انصاف است؛
#آداب و رسوم کهن [[هند]] و توصیفی از پرندگان و جانوران هندی؛
#آداب و رسوم کهن [[هند]] و توصیفی از پرندگان و جانوران هندی؛
#مقدمات فرمان‌روایی و شرح مراسم تاج‌گذاری قطب‌الدین مبارک‌شاه در بیست‌وچهارم محرم ۷۱۶ق و گزارش مقابله با بت‌پرستان و تأسیس بنای مسجد جامع و بناهای دیگر به‌نام «حصن ‌دارالخلافه»؛
#مقدمات فرمان‌روایی و شرح مراسم تاج‌گذاری قطب‌الدین مبارک‌شاه در بیست‌وچهارم [[ماه محرم|محرم]] ۷۱۶ق و گزارش مقابله با بت‌پرستان و تأسیس بنای [[مسجد جامع]] و بناهای دیگر به‌نام «حصن دارالخلافه»؛
#درون‌مایۀ سپهر پنجم یک دوره «هندشناسی» است که این کشور از نظر آب‌و‌هوا، میوه‌جات و علوم و فنون توصیف شده است. در این فصل، هند به‌عنوان بهشت توصیف شده و هبوط آدم از بهشت نیز در این کشور صورت گرفته است. همچنین، عدد صفر در ریاضیات، ابداع «کلیله و دمنه» و بازی شطرنج همه منبعث از فکر هندی توصیف شده است؛
#درون‌مایهٔ سپهر پنجم یک دوره «هندشناسی» است که این کشور از نظر آب‌وهوا، میوه‌جات و علوم و فنون توصیف شده است. در این فصل، هند به‌عنوان [[بهشت]] توصیف شده و هبوط آدم از بهشت نیز در این کشور صورت گرفته است. همچنین، عدد صفر در ریاضیات، ابداع «[[کلیله و دمنه]]» و بازی شطرنج همه منبعث از فکر هندی توصیف شده است؛
#فصل پنج به‌عنوان «شکارنامه» با وصف جلوۀ‌ «دی‌ماه» در هند آغاز می‌شود و سپس حرکت پادشاه به‌سوی سبزه‌زار را توصیف می‌کند؛
#فصل پنج به‌عنوان «شکارنامه» با وصف جلوهٔ «دی‌ماه» در هند آغاز می‌شود و سپس حرکت پادشاه به‌سوی سبزه‌زار را توصیف می‌کند؛
#در سپهر ششم، به تقارن دو حادثه در یک‌سال؛ یکی زیادی محصول و دیگری ولادت نوزادی در خاندان مبارک‌شاه آمده است؛
#در سپهر ششم، به تقارن دو حادثه در یک‌سال؛ یکی زیادی محصول و دیگری ولادت نوزادی در خاندان مبارک‌شاه آمده است؛
#وصف بهار، جشن نوروز، شرح جلوۀ هریک از گل‌های بهاری، معرفی مرغان نواساز، آراستن جشن و شرح هنر بازیگری در فصل هفتم به ‌تفصیل آمده است؛
#وصف [[بهار]]، [[جشن نوروز]]، شرح جلوهٔ هر یک از گل‌های بهاری، معرفی مرغان نواساز، آراستن [[جشن]] و شرح هنر بازیگری در فصل هفتم به تفصیل آمده است؛
#در فصل هشتم، «گُوی‌ باختن» شاه و تقابل «گوی» با «چوگان» توصیف شده است؛
#در فصل هشتم، «گُوی باختن» شاه و تقابل «گوی» با «[[چوگان]]» توصیف شده است؛
#در آخرین سپهر، مقام شاعری خود را با «عطارد» مقایسه کرده است.<ref>نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.</ref>
#در آخرین سپهر، مقام شاعری خود را با «عطارد» مقایسه کرده است.<ref>نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.</ref>
==جایگاه==
==جایگاه==
مثنوی نه‌سپهر، از منظر نوآوری‌ها و مرجع‌بودن در [[ادبیات فارسی]]، جایگاه مهمی دارد؛ به‌همین دلیل، در لغت‌نامۀ دهخدا، بسیاری از واژه‌های «نوترکیب» و جدید، به‌عنوان شاهد مثال به این اثر، استناد و ارجاع داده شده است.<ref>نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.</ref>  
مثنوی نه‌سپهر، از منظر نوآوری‌ها و مرجع‌بودن در [[ادبیات فارسی]]، جایگاه مهمی دارد؛ به‌همین دلیل، در [[لغت‌نامه دهخدا|لغت‌نامهٔ دهخدا]]، بسیاری از واژه‌های «نوترکیب» و جدید، به‌عنوان شاهد مثال به این اثر، استناد و ارجاع داده شده است.<ref>نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.</ref>
 
==جلوه‌های معنایی و معرفتی==
==جلوه‌های معنایی و معرفتی==
===۱. اقتباس از قرآن و احادیث===
===۱. اقتباس از قرآن و احادیث===
مثنوی نه‌سپهر، سرشار از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث است که هم علاقۀ شاعر را به معارف اسلامی بیان می‌کند و هم توان [[ادبیات فارسی]] در انعکاس رموز قرآنی را به نمایش می‌گذارد. همچنین، جلوه‌های معرفتی [[قرآن]] و احادیث به‌صورت اقتباس و تلمیح در مثنوی نه‌سپهر، در شناخت بزرگان حلقۀ عرفان و شکل‌گیری سنت‌های ادبی و [[زبان فارسی]]، کمک می‌کند.<ref>عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.</ref>
مثنوی نه‌سپهر، سرشار از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث است که هم علاقهٔ شاعر را به معارف اسلامی بیان می‌کند و هم توان [[ادبیات فارسی]] در انعکاس رموز قرآنی را به نمایش می‌گذارد. همچنین، جلوه‌های معرفتی [[قرآن]] و احادیث به‌صورت اقتباس و تلمیح در مثنوی نه‌سپهر، در شناخت بزرگان حلقهٔ عرفان و شکل‌گیری سنت‌های ادبی و [[زبان فارسی]]، کمک می‌کند.<ref>عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.</ref>
===۲. پیوند مفاهیم متعالی با ادب فارسی===  
 
مثنوی نه‌سپهر، پیوند شعر و ادب فارسی با مفاهیم [[قرآن]] و معارف اسلامی را به‌خوبی نشان می‌دهد. امیر خسرو دهلوی، در شناساندن این مهم در سرزمین [[هند]] بسیار تاثیرگذار بوده است.<ref>عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.</ref>
===۲. پیوند مفاهیم متعالی با ادب فارسی===
مثنوی نه‌سپهر، پیوند [[شعر فارسی|شعر]] و ادب فارسی با مفاهیم [[قرآن]] و معارف اسلامی را به‌خوبی نشان می‌دهد. امیر خسرو دهلوی، در شناساندن این مهم در سرزمین هند بسیار تأثیرگذار بوده است.<ref>عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.</ref>
 
===۳. معرفی فرهنگ اسلامی با هنر تمثیل===
===۳. معرفی فرهنگ اسلامی با هنر تمثیل===
در مثنوی نه‌سپهر، هنر تمثیل در گونه‌های مخلتف ضرب‌المثل، حکایت، تشبیه مرکب و استعارۀ مرکب، برای بیان مفاهیم، استدلال و اقناع مخاطب استفاده شده است و این اثر از لحاظ معرفی فرهنگ اسلامی و ایرانی و هندی و ترکیب آن در ساختن تمثیل اهمیت زیادی دارد؛<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref> زیرا ضرب‌المثل‌های رایج در زبان‌های اردو، فارسی و عربی در اشعار این کتاب، به‌صورت گسترده‌ای استفاده شده است.<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref>
در مثنوی نه‌سپهر، هنر تمثیل در گونه‌های مخلتف [[ضرب‌المثل]]، حکایت، تشبیه مرکب و استعارهٔ مرکب، برای بیان مفاهیم، استدلال و اقناع مخاطب استفاده شده است و این اثر از لحاظ معرفی فرهنگ اسلامی و ایرانی و هندی و ترکیب آن در ساختن تمثیل اهمیت زیادی دارد؛<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref> زیرا ضرب‌المثل‌های رایج در زبان‌های اردو، فارسی و [[زبان عربی|عربی]] در اشعار این کتاب، به‌صورت گسترده‌ای استفاده شده است.<ref>کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
*«دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت، دوره ۹، شماره ۱، ۱۳۹۹ش.
*عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت، دوره ۹، شماره ۱، ۱۳۹۹ش.
*عالی محمودی، امیدوار، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، فصلنامۀ مطالعات شبه‌قاره، دورۀ ۱۴، شمارۀ ۴۲، بهار و تابستان ۱۴۰۱ش.
*عالی محمودی، امیدوار، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، فصلنامهٔ مطالعات شبه‌قاره، دورهٔ ۱۴، شمارهٔ ۴۲، بهار و تابستان ۱۴۰۱ش.
*عالی محمودی، امیدوار و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلۀ فنون ادبی، سال نهم، شمارۀ ۲، تابستان ۱۳۹۶ش.
*عالی محمودی، امیدوار و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلهٔ فنون ادبی، سال نهم، شمارهٔ ۲، تابستان ۱۳۹۶ش.
*عالی محمودی، امیدوار و نوریان، سیدمهدی، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعۀ موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی، دوره ۶، شماره ۲۱، ۱۳۹۷ش.
*عالی محمودی، امیدوار و نوریان، سیدمهدی، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعهٔ موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، پژوهش‌های نقد ادبی و سبک‌شناسی، دوره ۶، شماره ۲۱، ۱۳۹۷ش.
*کریمی، فرزانه، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلۀ تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی، دورۀ ۱۴، شمارۀ ۵۳، پاییز ۱۴۰۱ش.
*کریمی، فرزانه، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلهٔ تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی، دورهٔ ۱۴، شمارهٔ ۵۳، پاییز ۱۴۰۱ش.
*نیساری، سلیم، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه‌سپهر»، مجلۀ شبه‌قاره، شمارۀ ۲، بهار و تابستان ۱۳۹۳ش.
*نیساری، سلیم، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه‌سپهر»، مجلهٔ شبه‌قاره، شمارهٔ ۲، بهار و تابستان ۱۳۹۳ش.
 
{{ادبیات فارسی-افقی}}
 
[[رده:آثار عرفانی]]
[[رده:ادبیات عرفانی]]
[[رده:کتاب‌های شعر فارسی]]
 
{{#seo:
|title= مثنوی نه سپهر اثر کیست - ویژگی های فرهنگی و ادبی مثنوی نه سپهر - ویکی زندگی
|title_mode=Replaced Title
|keywords= مثنوی نه سپهر
|description= مثنوی نه سپهر و بیوگرافی نویسنده آن - جایگاه و محتوای کتاب مثنوی نه سپهر - ویکی زندگی
}}

نسخهٔ کنونی تا ۷ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۲۵

نه سپهر امیرخسرو
تصویری از صفحه عنوان نه‌سپهر امیرخسرو، یک اثر تاریخی و ادبی مهم به زبان فارسی

مثنوی نه‌سپهر، کتاب شعر در قالب مثنوی از امیر خسرو دهلوی.

مثنوی نه‌سپهر، اثر شعری در قالب مثنوی از امیر خسرو دهلوی است که با استفاده از تکنیک‌های زبانی و صنعت ادبی، نوآوری‌های زیادی در زبان فارسی داشته است. اقتباس از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث، از جلوه‌های مهم معنایی و معرفتی این اثر است که مخاطب را با زبان شعر با دنیای عرفان و میراث اسلامی، آشنا می‌کند.

معرفی مثنوی نه‌سپهر

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مثنوی نه‌سپهر اثر امیرخسرو دهلوی، شاعر و عارف پارسی‌گوی هند است که در سال‌های آخر عمر خود ۷۱۸ق سروده شده است. امیرخسرو دهلوی به سعدی هند معروف است[۱] و مثنوی نه‌سپهر یکی از شاهکارهای او محسوب می‌شود که نسخه‌های چاپی و نسخه‌های دستی نایاب آن در دسترس است.[۲] این اثر در قالب «مثنوی»، در نه فصل، هر فصل یک سپهر، نگاشته شده است که شامل چهارهزار بیت می‌شود.[۳]

این اثر ارزشمند منظومه‌ای است که مضامین قرآنی و احادیث نبوی در آن به شکل تلمیح و اقتباس‌های هنرمندانه به‌کار رفته و زبان آن پر از ایهام‌های دقیق و فنون ادبی ظریف است. نه‌سپهر علاوه بر اهمیت ادبی، منبع قابل اعتنایی برای مطالعهٔ علم موسیقی و مفردات مربوط به آن نیز به‌شمار می‌رود؛ زیرا امیرخسرو علاوه بر شاعر بودن، در زمینه‌های موسیقی، تصوف و نجوم نیز دانش و تجربه داشته است.[۴]

ویژگی مثنوی نه‌سپهر

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مثنوی نه‌سپهر، سرشار از فنون هنری و ظرافت ادبی است که شناخت آنها در درک درست گذشتهٔ ادبیات فارسی بسیار اهمیت دارد. در بسیاری از ابیات این اثر، صنعت «ایهام» به‌صورت هنرمندانه به‌کار رفته است و مخاطب با دقت در ساختار ایهامی آن، متوجه مجموعه‌ای از واژگان چند معنایی می‌شود.[۵]

اقتباس از رموز قرآنی و مفاهیم حدیثی و استفادهٔ گسترده از تمثیل در گونه‌های مختلف آن برای بیان معانی دقیق اسلامی، از ویژگی‌های مهم دیگر این اثر است. همچنین در این اثر، از نمادهای مذهبی، اساطیری و ملی و گاهی تقابل نمادها در ساختن تمثیل‌ها بهره گرفته شده است. تأثیر فرهنگ سرزمین هند و آیین هندو نیز در ساختن برخی از تمثیل‌ها دیده می‌شود.[۶] مثنوی نه‌سپهر نمایندهٔ ویژه‌ای از ترکیب فرهنگ‌های ایرانی، اسلامی و هندی است و به‌عنوان یکی از آثار مهم در فهم سیر تحول زبان و ادب فارسی در شبه قارهٔ هند شناخته می‌شود.[۷]

درون‌مایهٔ کتاب

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مثنوی نه‌سپهر-شکارنامه
برگی از فصل پنجم مثنوی نه‌سپهر به‌عنوان «شکارنامه»

درون‌مایهٔ اصلی کتاب در نه‌سپهر که نُه «جهان معنایی» است، پس از حمد خدا و تمجید پیامبر، به نظم درآمده است:

  1. پندنامه که حکایت‌هایی در اهمیت مشورت‌خواهی، قدرت اراده، هوشیاری، رعایت حق مردم و توصیف عدل و انصاف است؛
  2. آداب و رسوم کهن هند و توصیفی از پرندگان و جانوران هندی؛
  3. مقدمات فرمان‌روایی و شرح مراسم تاج‌گذاری قطب‌الدین مبارک‌شاه در بیست‌وچهارم محرم ۷۱۶ق و گزارش مقابله با بت‌پرستان و تأسیس بنای مسجد جامع و بناهای دیگر به‌نام «حصن دارالخلافه»؛
  4. درون‌مایهٔ سپهر پنجم یک دوره «هندشناسی» است که این کشور از نظر آب‌وهوا، میوه‌جات و علوم و فنون توصیف شده است. در این فصل، هند به‌عنوان بهشت توصیف شده و هبوط آدم از بهشت نیز در این کشور صورت گرفته است. همچنین، عدد صفر در ریاضیات، ابداع «کلیله و دمنه» و بازی شطرنج همه منبعث از فکر هندی توصیف شده است؛
  5. فصل پنج به‌عنوان «شکارنامه» با وصف جلوهٔ «دی‌ماه» در هند آغاز می‌شود و سپس حرکت پادشاه به‌سوی سبزه‌زار را توصیف می‌کند؛
  6. در سپهر ششم، به تقارن دو حادثه در یک‌سال؛ یکی زیادی محصول و دیگری ولادت نوزادی در خاندان مبارک‌شاه آمده است؛
  7. وصف بهار، جشن نوروز، شرح جلوهٔ هر یک از گل‌های بهاری، معرفی مرغان نواساز، آراستن جشن و شرح هنر بازیگری در فصل هفتم به تفصیل آمده است؛
  8. در فصل هشتم، «گُوی باختن» شاه و تقابل «گوی» با «چوگان» توصیف شده است؛
  9. در آخرین سپهر، مقام شاعری خود را با «عطارد» مقایسه کرده است.[۸]

مثنوی نه‌سپهر، از منظر نوآوری‌ها و مرجع‌بودن در ادبیات فارسی، جایگاه مهمی دارد؛ به‌همین دلیل، در لغت‌نامهٔ دهخدا، بسیاری از واژه‌های «نوترکیب» و جدید، به‌عنوان شاهد مثال به این اثر، استناد و ارجاع داده شده است.[۹]

جلوه‌های معنایی و معرفتی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

۱. اقتباس از قرآن و احادیث

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مثنوی نه‌سپهر، سرشار از مفاهیم قرآنی و مضامین احادیث است که هم علاقهٔ شاعر را به معارف اسلامی بیان می‌کند و هم توان ادبیات فارسی در انعکاس رموز قرآنی را به نمایش می‌گذارد. همچنین، جلوه‌های معرفتی قرآن و احادیث به‌صورت اقتباس و تلمیح در مثنوی نه‌سپهر، در شناخت بزرگان حلقهٔ عرفان و شکل‌گیری سنت‌های ادبی و زبان فارسی، کمک می‌کند.[۱۰]

۲. پیوند مفاهیم متعالی با ادب فارسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مثنوی نه‌سپهر، پیوند شعر و ادب فارسی با مفاهیم قرآن و معارف اسلامی را به‌خوبی نشان می‌دهد. امیر خسرو دهلوی، در شناساندن این مهم در سرزمین هند بسیار تأثیرگذار بوده است.[۱۱]

۳. معرفی فرهنگ اسلامی با هنر تمثیل

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در مثنوی نه‌سپهر، هنر تمثیل در گونه‌های مخلتف ضرب‌المثل، حکایت، تشبیه مرکب و استعارهٔ مرکب، برای بیان مفاهیم، استدلال و اقناع مخاطب استفاده شده است و این اثر از لحاظ معرفی فرهنگ اسلامی و ایرانی و هندی و ترکیب آن در ساختن تمثیل اهمیت زیادی دارد؛[۱۲] زیرا ضرب‌المثل‌های رایج در زبان‌های اردو، فارسی و عربی در اشعار این کتاب، به‌صورت گسترده‌ای استفاده شده است.[۱۳]

  1. «دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب.
  2. عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.
  3. عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.
  4. عالی محمودی و نوریان، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعة موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، 1397ش، ص137.
  5. عالی محمودی، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، 1401ش، ص205.
  6. کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.
  7. عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1399ش، ص68.
  8. نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.
  9. نیساری، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه سپهر»، 1393ش، ص23-26.
  10. عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.
  11. عالی محمودی و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، ۱۳۹۶ش، ص50-51.
  12. کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.
  13. کریمی، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، 1401ش، ص65.
  • «دانلود کتاب مثنوی نه‌سپهر، امیر خسرو دهلوی»، وب‌سایت کافه کتاب، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • عالی محمودی، «ایهام موسیقایی در مثنوی نُه سپهر امیرخسرو دهلوی»، پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت، دوره ۹، شماره ۱، ۱۳۹۹ش.
  • عالی محمودی، امیدوار، «گونه‌های مختلف ایهام در مثنوی نه‌سپهر امیر خسرو دهلوی»، فصلنامهٔ مطالعات شبه‌قاره، دورهٔ ۱۴، شمارهٔ ۴۲، بهار و تابستان ۱۴۰۱ش.
  • عالی محمودی، امیدوار و دیگران، «بررسی تلمیح و اقتباس مضامین قرآنی و احادیث نبوی در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلهٔ فنون ادبی، سال نهم، شمارهٔ ۲، تابستان ۱۳۹۶ش.
  • عالی محمودی، امیدوار و نوریان، سیدمهدی، «سبک شعر امیرخسرو دهلوی (مطالعهٔ موردی؛ مثنوی نه سپهر)»، پژوهش‌های نقد ادبی و سبک‌شناسی، دوره ۶، شماره ۲۱، ۱۳۹۷ش.
  • کریمی، فرزانه، «بررسی تمثیل و کارکرد آن در مثنوی نه‌سپهر امیرخسرو دهلوی»، مجلهٔ تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی، دورهٔ ۱۴، شمارهٔ ۵۳، پاییز ۱۴۰۱ش.
  • نیساری، سلیم، «نوآوری‌های امیر خسرو دهلوی در ترکیب واژگان زبان فارسی؛ برگرفته از مثنوی نه‌سپهر»، مجلهٔ شبه‌قاره، شمارهٔ ۲، بهار و تابستان ۱۳۹۳ش.