پرش به محتوا

پیش‌نویس:چیستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
زهرا فاضل (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «<big>'''چیستان'''</big>؛ پرسشی در قالب استعاره و کنایه.<br> چیستان، لُغَز<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون، ۱۸۶۲م، ج2، ص1295؛ <br> آنندراج، محمد پادشاه، ۱۳۶۳ش، ذیل واژه.</ref> یا اُغلوطَه (در زبان عربی)، به‌معنای پرسیدن است. این واژه، ترکیبی از دو واژۀ «چیست»...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<big>'''چیستان'''</big>؛ پرسشی در قالب استعاره و کنایه.<br>
[[پرونده:چیستان.jpg|جایگزین=کتاب «چیستان های ایلامی» تألیف دکتر علیرضا شوهانی|بندانگشتی|کتاب «چیستان های ایلامی» تألیف دکتر علیرضا شوهانی]]
{{درشت|'''چیستان'''}}؛ پرسشی در قالب استعاره و کنایه.


چیستان، لُغَز<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون، ۱۸۶۲م، ج2، ص1295؛ <br>
چیستان یا لغز، گونه‌ای از ادبیات پرسشی و رمزی است که ریشه در سنت شفاهی ایرانی دارد و بعدها به ادبیات مکتوب راه یافته است. این واژه از ترکیب «چیست آن» گرفته شده و در مناطق مختلف ایران با نام‌های گوناگونی چون «آچن» و «یوچنه» شناخته می‌شود. چیستان با بهره‌گیری از استعاره و کنایه، پدیده‌ای را به‌صورت سؤال مطرح کرده و از مخاطب می‌خواهد پاسخ را حدس بزند. از دوران باستان تا دوره اسلامی و صفوی، چیستان هم سرگرمی و هم ابزار آموزشی بوده است. در ادبیات فارسی، شاعران بزرگی چون رودکی و فردوسی از آن بهره گرفته‌اند. چیستان‌ها به دو گونه ادبی و عامیانه، و از نظر ساختار به منظوم و منثور تقسیم می‌شوند. ویژگی اصلی آنها سادگی زبان در برابر دشواری پاسخ است. چیستان با معما در پیچیدگی و کاربرد صنایع ادبی تفاوت دارد و از شاخه‌های مهم فولکلور ایرانی به‌شمار می‌رود که کارکردهایی چون آموزش، سرگرمی و سنجش هوش دارد.
آنندراج، محمد پادشاه، ۱۳۶۳ش، ذیل واژه.</ref> یا اُغلوطَه (در زبان عربی)، به‌معنای پرسیدن است. این واژه، ترکیبی از دو واژۀ «چیست» و «آن» است.<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛] <br>
 
بلوکباشی، مقدمه بر چیستان‌نامۀ دزفولی محمدعلی امام‌‌اهوازی، ۱۳۷۹ش، ص۱۹.</ref> چیستان، گونه‌ای از انواع ادبی مشترک میان ادبیات شفاهی و کتبی است. در این نوع از ادبیات، پدیده‌ای را در قالب پرسش، با استعاره و کنایه توصیف کرده و از شنونده می‌خواهند تا پاسخ را حدس بزند.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/article/240621/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 هاشمی فشارکی، «چیستان»، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.]</ref>  
==معرفی چیستان==
==واژه‌شناسی==
چیستان، لُغَز<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون، ۱۸۶۲م، ج2، ص1295؛{{سخ}}
چیستان را با واژه‌های دیگری همچون پَرد، پردک (به‌معنای پوشیده و در پرده)، لُغَز، لُغُز، لَغَز، دیسان، اغلوطه و اسامی دیگری نیز می‌شناسند.<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛]</ref> معین نیز چیستان را لغز و معما<ref>[https://vajehyab.com/moein/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref> و عمید آن را معمایی به‌صورت منظوم معرفی کرده که با دادن نشانی‌هایی از آن مطرح می‌شود. او، همچنین، چیستان را معادلِ واژه‌هایی همچون بردک، کردک و پردک معرفی کرده است؛<ref>[https://vajehyab.com/amid/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref> مانند:<br>
آنندراج، محمد پادشاه، ۱۳۶۳ش، ذیل واژه.</ref> یا اُغلوطَه (در زبان عربی)، به‌معنای پرسیدن است. این واژه، ترکیبی از دو واژهٔ «چیست» و «آن» است.<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/چیستان دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛]{{سخ}}
بلوکباشی، مقدمه بر چیستان‌نامهٔ دزفولی محمدعلی امام‌اهوازی، ۱۳۷۹ش، ص۱۹.</ref> چیستان، گونه‌ای از انواع ادبی مشترک میان ادبیات شفاهی و کتبی است. در این نوع از ادبیات، پدیده‌ای را در قالب پرسش، با استعاره و کنایه توصیف کرده و از شنونده می‌خواهند تا پاسخ را حدس بزند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240621/چیستان هاشمی فشارکی، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>
 
==واژه‌شناسی چیستان==
چیستان را با واژه‌های دیگری همچون پَرد، پردک (به‌معنای پوشیده و در پرده)، لُغَز، لُغُز، لَغَز، دیسان، اغلوطه و اسامی دیگری نیز می‌شناسند.<ref>[https://vajehyab.com/dehkhoda/چیستان دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛]</ref> معین نیز چیستان را لغز و معما<ref>[https://vajehyab.com/moein/چیستان معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref> و عمید آن را معمایی به‌صورت منظوم معرفی کرده که با دادن نشانی‌هایی از آن مطرح می‌شود. او، همچنین، چیستان را معادلِ واژه‌هایی همچون بردک، کردک و پردک معرفی کرده است؛<ref>[https://vajehyab.com/amid/چیستان عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref> مانند:{{سخ}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|آن جرم پاک چیست چو ارواح انبیا|چون روح با لطافت و چون عقل باصفا}}
  {{ب|آن جرم پاک چیست چو ارواح انبیا|چون روح با لطافت و چون عقل باصفا}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|گه خوار و گه عزیز و گهی پست و گه بلند|گه تیره گاه صافی و گه درد و گه دوا}}
  {{ب|گه خوار و گه عزیز و گهی پست و گه بلند|گه تیره گاه صافی و گه درد و گه دوا}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
 
که پاسخِ آن «آب» است.<ref>مدبری، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، 1370ش، ص490؛{{سخ}}
[https://vajehyab.com/amid/چیستان عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref>
 
چیستان در نقاط مختلف [[ایران]] نیز با واژه‌هایی که به‌معنای «چیست آن» است، شناخته می‌شود؛ برای مثال، چیستان را در هرمزگان «آچِن»،<ref>سعیدی، چیستان‌های هرمزگان، ۱۳۸۷ش، ص۱۷.</ref> در [[کازرون]] «ئی چِنن»، در دستجرد (استان [[قم]]) آن را «این چیه؟»، در [[تنکابن]] «اون چی‌چیه؟» و در چهارمحال‌وبختیاری «یوچِنه»،<ref>هاشمی فشارکی، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، ۱۳۸۶ش، ص۷۱.</ref> می‌خوانند.
 
برخی از متخصصان، ریشهٔ واژه چیستان را در زبان اوستایی و به‌معنای دانش، معرفت و آگاهی دانسته و محدود کردن این واژه به «چیست آن» را کافی نمی‌دانند.<ref>شعور، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، ۱۳۸۲ش، ص26-27.</ref>
 
==پیشینه چیستان==
چیستان، از انواع ادبی است که از [[ادبیات شفاهی]] به ادبیات مکتوب راه یافته است. بر اساس آنچه نویسندگان، در دورهٔ ایران باستان گردآوری کرده‌اند، می‌توان دریافت که چیستان، قدمتی بسیار داشته و همواره از سرگرمی‌های ادبی ایرانیان به‌شمار می‌رفته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/224785/چیستان اعظمیان، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>


که پاسخِ آن «آب» است.<ref>مدبری، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، 1370ش، ص490؛ <br>
[https://vajehyab.com/amid/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.]</ref><br>
 
چیستان در نقاط مختلف ایران نیز با واژه‌هایی که به‌معنای «چیست آن» است، شناخته می‌شود؛ برای مثال، چیستان را در هرمزگان «آچِن»،<ref>سعیدی، چیستان‌های هرمزگان، ۱۳۸۷ش، ص۱۷.</ref>  در کازرون «ئی چِنن»، در دستجرد (استان قم) آن را «این چیه؟»، در تنکابن «اون چی‌چیه؟» و در چهارمحال‌وبختیاری «یوچِنه»،<ref>هاشمی فشارکی، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، ۱۳۸۶ش، ص۷۱.</ref>  می‌خوانند.
برخی از متخصصان، ریشۀ واژه چیستان را در زبان اوستایی و به‌معنای دانش، معرفت و آگاهی دانسته و محدود کردن این واژه به «چیست آن» را کافی نمی‌دانند.<ref>شعور، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، ۱۳۸۲ش، ص26-27.</ref>
==پیشینه==
چیستان، از انواع ادبی است که از ادبیات شفاهی به ادبیات مکتوب راه یافته است. بر اساس آنچه نویسندگان، در دورۀ ایران ‌باستان گردآوری کرده‌اند، می‌توان دریافت که چیستان، قدمتی بسیار داشته و همواره از سرگرمی‌های ادبی ایرانیان به‌شمار می‌رفته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/224785/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 اعظمیان، «چیستان»، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.]</ref>
===چیستان در ادبیات پهلوی===
===چیستان در ادبیات پهلوی===
برخی از انواع چیستان‌های شفاهی، توسط تعدادی از نویسندگان، در رساله‌هایی، به‌صورت مکتوب گردآوری شده‌اند، مانند رسالۀ «یوشت فریان و اخت» که به زبان پهلوی نوشته شده است.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.</ref> برای مثال، آن چیست که خشک است و نسوزد و آن چیست که تر است و بسوزد؟ پاسخ: خاک و پیه.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.</ref>
برخی از انواع چیستان‌های شفاهی، توسط تعدادی از نویسندگان، در رساله‌هایی، به‌صورت مکتوب گردآوری شده‌اند، مانند رسالهٔ «یوشت فریان و اخت» که به زبان پهلوی نوشته شده است.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.</ref> برای مثال، آن چیست که خشک است و نسوزد و آن چیست که تر است و بسوزد؟ پاسخ: خاک و پیه.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.</ref>
 
===چیستان در ادبیات دری===
===چیستان در ادبیات دری===
برخی از شاعران، همچون رودکی و منیجک ترمذی، چیستان‌هایی را به‌صورت منظوم و به زبان دری مطرح کرده‌اند، مانند:<ref>رودکی، دیوان، ۱۳۷۴ش، ص21.</ref><br>
برخی از شاعران، همچون [[رودکی]] و منیجک ترمذی، چیستان‌هایی را به‌صورت منظوم و به زبان دری مطرح کرده‌اند، مانند:<ref>رودکی، دیوان، ۱۳۷۴ش، ص21.</ref>{{سخ}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|لنگِ دونده است گوش نی و سخن یاب|گنگِ فصیح است چشم نی و جهان بین}}
  {{ب|لنگِ دونده است گوش نی و سخن یاب|گنگِ فصیح است چشم نی و جهان بین}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}  
  {{پایان نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|تیزی شمشیر دارد و روش مار|کالبد عاشقان و گونۀ غمگین }}
  {{ب|تیزی شمشیر دارد و روش مار|کالبد عاشقان و گونهٔ غمگین}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}  
  {{پایان نستعلیق}}


فردوسی نیز در خِلال اشعار خود، گاهی برای جذاب کردن متن و به کارگیری اندیشۀ مخاطب، چیستان‌هایی را مطرح کرده است؛ مانند:<br>
[[فردوسی]] نیز در خِلال اشعار خود، گاهی برای جذاب کردن متن و به‌کارگیری اندیشهٔ مخاطب، چیستان‌هایی را مطرح کرده است؛ مانند:{{سخ}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|دگر موبدی گفت کای سرفراز|دو اسب گران مایه و تیزتاز}}
  {{ب|دگر موبدی گفت کای سرفراز|دو اسب گران مایه و تیزتاز}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}  
  {{پایان نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|یکی زو به کردار دریای قار|یکی چون بلور سپید آبدار}}
  {{ب|یکی زو به کردار دریای قار|یکی چون بلور سپید آبدار}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}  
  {{پایان نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|به رنج اند و هر دو شتابنده‌اند|همان یکدیگر را نیابنده‌اند}}
  {{ب|به رنج اند و هر دو شتابنده‌اند|همان یکدیگر را نیابنده‌اند}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
 
که پاسخ «شب و روز» است.<ref>فردوسی، شاهنامه، ۱۳۸۶ش، ج1، ص247.</ref>
 
به‌مرور زمان، چیستان‌ها به ادبیات مکتوب راه یافته و دچار پیچیدگی‌های بسیاری شدند. اوج این پیچیدگی‌ها، در زمان [[صفویه|صفویان]] رخ داد. در آن دوران، در کنار کتاب‌های چیستان، کتاب‌هایی نیز برای راهنمایی مخاطبان برای رسیدن به جواب طراحی می‌شد. علاوه بر آن، شاعرانی در آن روزگار بودند که کار آنها، مطرح کردن چیستان بوده است.<ref>صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ۱۳۸۷ش، ج5، ص625-626.</ref>


که پاسخ «شب و روز» است.<ref>فردوسی، شاهنامه، ۱۳۸۶ش، ج1، ص247.</ref><br>
به‌مرور زمان، چیستان‌ها به ادبیات مکتوب راه یافته و دچار پیچیدگی‌های بسیاری شدند. اوج این پیچیدگی‌ها، در زمان صفویان رخ داد. در آن دوران، در کنار کتاب‌های چیستان، کتاب‌هایی نیز برای راهنمایی مخاطبان برای رسیدن به جواب طراحی می‌شد. علاوه ‌بر آن، شاعرانی در آن روزگار بودند که کار آنها، مطرح کردن چیستان بوده است.<ref>صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ۱۳۸۷ش، ج5، ص625-626.</ref>
==چیستان در ادبیات ملل==
==چیستان در ادبیات ملل==
معما و چیستان، از جمله سرگرمی‌های کهن انسان‌ها، در نقاط مختلف جهان بوده است. نمونه‌های متعددی از چیستان در ادبیات ملل مختلف مانند ادبیات عربی، عبری، یونانی و انگلیسی دیده شده است.<ref> [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%84%D8%BA%D8%B2#_%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA%20%D9%85%D9%84%D9%84 «لغز»، سایت ویکی فقه.]</ref>  
معما و چیستان، از جمله سرگرمی‌های کهن انسان‌ها، در نقاط مختلف جهان بوده است. نمونه‌های متعددی از چیستان در ادبیات ملل مختلف مانند ادبیات عربی، عبری، یونانی و انگلیسی دیده شده است.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/لغز#_چیستان‌%20در%20ادبیات%20ملل «لغز»، سایت ویکی فقه.]</ref>
==انواع چیستان==  
 
چیستان‌ها را از جهات مختلفی تقسیم‌بندی کرده‌اند:<br>
==انواع چیستان==
چیستان‌ها را از جهات مختلفی تقسیم‌بندی کرده‌اند:
 
===زبان و بیان===
چیستان‌ها، به لحاظ زبان و بیان، به دو گونهٔ «ادبی» و «عامیانه» تقسیم می‌شوند. چیستان‌های ادبی، کلامی موزون و مبهم هستند که گویندهٔ آنها تلاش دارد تا با وصف چیزی، مخاطب را به امر یا چیزی پنهان برساند.<ref>همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ص۳۳۶–۳۴۲.</ref> چیستان‌های عامیانه، اما، دارای زبانی ساده، به‌صورت نظم یا نثر، هستند که گویندهٔ آن ناشناخته بوده و مخاطب آنها نیز عامهٔ مردم هستند. چیستان‌های عامیانه، ریشه در فرهنگ مردم داشته و سینه‌به‌سینه منتقل می‌شوند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/224785/چیستان اعظمیان، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>


===زبان و بیان===
چیستان‌ها، به لحاظ زبان و بیان، به دو گونۀ «ادبی» و «عامیانه» تقسیم می‌شوند. چیستان‌های ادبی، کلامی موزون و مبهم هستند که گویندۀ آنها تلاش دارد تا با وصف چیزی، مخاطب را به امر یا چیزی پنهان برساند.<ref>همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ص۳۳۶-۳۴۲.</ref>  چیستان‌های عامیانه، اما، دارای زبانی ساده، به‌صورت نظم یا نثر، هستند که گویندۀ آن ناشناخته بوده و مخاطب آنها نیز عامۀ مردم هستند. چیستان‌های عامیانه، ریشه در فرهنگ مردم داشته و سینه‌به‌سینه منتقل می‌شوند.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/article/224785/%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 اعظمیان، «چیستان»، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> 
===ساختار===
===ساختار===
چیستان‌ها، از نظر ساختار نیز به دو گروه منظوم و منثور تقسیم می‌شوند. چیستان‌های منظوم، در قالب‌های کوتاه یا بلند (به‌صورت چندپاره) ساخته می‌شوند. مانند:<ref>رستگار فسایی، انواع شعر فارسی، ۱۳۷۲ش، ص137.</ref><br>
چیستان‌ها، از نظر ساختار نیز به دو گروه منظوم و منثور تقسیم می‌شوند. چیستان‌های منظوم، در قالب‌های کوتاه یا بلند (به‌صورت چندپاره) ساخته می‌شوند. مانند:<ref>رستگار فسایی، انواع شعر فارسی، ۱۳۷۲ش، ص137.</ref>{{سخ}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|آتش اندر آب هرگز دیده‌ای|ماه در محراب هرگز دیده‌ای}}
  {{ب|آتش اندر آب هرگز دیده‌ای|ماه در محراب هرگز دیده‌ای}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
{{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|این بزرگی‌ها که کردی در جهان|پسته در عناب هرگز دیده‌ای}}
  {{ب|این بزرگی‌ها که کردی در جهان|پسته در عناب هرگز دیده‌ای}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
 
چیستان‌های منتثور نیز بیشتر در قالب یک جملهٔ پرسشی مطرح می‌شوند.


چیستان‌های منتثور نیز بیشتر در قالب یک جملۀ پرسشی مطرح می‌شوند.
===مکتوب و غیرمکتوب===
===مکتوب و غیرمکتوب===
پژوهشگران، چیستان‌ها را در اصل، از گونه‌های ادب شفاهی (غیرمکتوب) می‌دانند که پس از مدتی به ادبیات مکتوب فارسی‌زبانان راه یافته است. امروزه، بیشتر چیستان‌های غیرمکتوب نیز در قالب کتاب و به‌صورت مکتوب ثبت شده‌اند.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص125.</ref> تفاوت اصلی در چیستان‌های غیرمکتوب با انواع مکتوب آن، سادگی در ساختار، موضوع و محتوای آنها است.  
پژوهشگران، چیستان‌ها را در اصل، از گونه‌های ادب شفاهی (غیرمکتوب) می‌دانند که پس از مدتی به ادبیات مکتوب فارسی‌زبانان راه یافته است. امروزه، بیشتر چیستان‌های غیرمکتوب نیز در قالب کتاب و به‌صورت مکتوب ثبت شده‌اند.<ref>تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص125.</ref> تفاوت اصلی در چیستان‌های غیرمکتوب با انواع مکتوب آن، سادگی در ساختار، موضوع و محتوای آنها است.
==ویژگی‌های چیستان==  
 
کارشناسان، نکتۀ قابل توجه در چیستان را زبان خیلی ساده، عامیانه و قابل فهم آن می‌دانند. در مقابل، یافتن پاسخ این سؤال ساده، گاهی بسیار دشوار و پیچیده می‌شود. این تناقض زیبا، از ویژگی‌های بارز چیستان است. درک و فهم زبان نمادها و سمبل‌ها، کنایات، تشبیهات و استعاره‌های مختلف نیز از دیگر ویژگی‌های لازم برای طراحی چیستان است.<ref> [https://www.irannamag.com/article/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C/ فارسانی، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک.]</ref>  
==ویژگی‌های چیستان==
==تفاوت چیستان با انواع مشابه==  
کارشناسان، نکتهٔ قابل توجه در چیستان را زبان خیلی ساده، عامیانه و قابل فهم آن می‌دانند. در مقابل، یافتن پاسخ این سؤال ساده، گاهی بسیار دشوار و پیچیده می‌شود. این تناقض زیبا، از ویژگی‌های بارز چیستان است. درک و فهم زبان نمادها و سمبل‌ها، کنایات، تشبیهات و استعاره‌های مختلف نیز از دیگر ویژگی‌های لازم برای طراحی چیستان است.<ref>[https://www.irannamag.com/article/نگاهی-به-چیستان‌های-بختیاری/ فارسانی، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک.]</ref>
 
==تفاوت چیستان با انواع مشابه==
===تفاوت چیستان و معما===
===تفاوت چیستان و معما===
چیستان و معما، در بسیاری از منابع به‌صورت مترادف به کار رفته‌اند. این در حالی است که گروهی از متخصصان، معما را صورت پیچیده‌تری از چیستان می‌دانند که از صنایع مختلف ادبی نیز در آن استفاده شده است.<ref>شمس قیس رازی، المعجم، ۱۳۲۷ش، ص426 و 430؛ <br>
چیستان و معما، در بسیاری از منابع به‌صورت مترادف به کار رفته‌اند. این در حالی است که گروهی از متخصصان، معما را صورت پیچیده‌تری از چیستان می‌دانند که از صنایع مختلف ادبی نیز در آن استفاده شده است.<ref>شمس قیس رازی، المعجم، ۱۳۲۷ش، ص426 و 430؛{{سخ}}
تاج الحلاوی، دقایق الشعر، ۱۳۴۱ش، ص76-77؛ <br>
تاج الحلاوی، دقایق الشعر، ۱۳۴۱ش، ص76-77؛{{سخ}}
کاشفی، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، ۱۳۶۹ش، ص126 و 128؛ <br>
کاشفی، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، ۱۳۶۹ش، ص126 و 128؛{{سخ}}
هدایت، مدارج البلاغة، ۱۳۵۵ش، ص184 و 188؛ <br>
هدایت، مدارج البلاغة، ۱۳۵۵ش، ص184 و 188؛{{سخ}}
قریب، البدیع، ۱۳۰۶ش، ص31 و 33، <br>
قریب، البدیع، ۱۳۰۶ش، ص31 و 33،{{سخ}}
همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ج1، ص335-336 و 342؛ <br>
همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ج1، ص335-336 و 342؛{{سخ}}
شمیسا، نگاهی تازه به بدیع، ۱۳۸۶ش، ص177-178.</ref> برخی دیگر، تفاوت چیستان و معما را در صورت سؤالی چیستان محدود کرده‌اند. گروه سوم نیز چیستان و معما را به‌صورت کامل از یکدیگر متمایز دانسته و معما را در لغت به‌معنای چیز پوشیده و پنهان معرفی کرده‌اند. بهترین معما نیز از نظر این گروه، معمایی است که در نگاه نخست معلوم نباشد. همچنین، چیستان یا لغز، نسبت به معما، از قدمت بیشتری برخوردار است.<ref>رشید وطواط، حدایق السحر فی دقایق الشعر، ۱۳۰۸ش، ص70-71؛ <br>
شمیسا، نگاهی تازه به بدیع، ۱۳۸۶ش، ص177-178.</ref> برخی دیگر، تفاوت چیستان و معما را در صورت سؤالی چیستان محدود کرده‌اند. گروه سوم نیز چیستان و معما را به‌صورت کامل از یکدیگر متمایز دانسته و معما را در لغت به‌معنای چیز پوشیده و پنهان معرفی کرده‌اند. بهترین معما نیز از نظر این گروه، معمایی است که در نگاه نخست معلوم نباشد. همچنین، چیستان یا لغز، نسبت به معما، از قدمت بیشتری برخوردار است.<ref>رشید وطواط، حدایق السحر فی دقایق الشعر، ۱۳۰۸ش، ص70-71؛{{سخ}}
رامی تبریزی، حقایق الحدائق، ۱۳۴۱ش، ص99؛ <br>
رامی تبریزی، حقایق الحدائق، ۱۳۴۱ش، ص99؛{{سخ}}
جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۷ق، ص247؛ <br>
جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۷ق، ص247؛{{سخ}}
سیوطی، شرح عقود الجمان، ۱۳۵۸ق، ص137.</ref>
سیوطی، شرح عقود الجمان، ۱۳۵۸ق، ص137.</ref>
 
===تفاوت چیستان و واگوشک===
===تفاوت چیستان و واگوشک===
واگوشک، به‌معنای واگویه کردن یا تکرار حرف دیگران است.<ref>انوری، فرهنگ سخن، 1381ش، ذیل واژه واگوشک.</ref> در واگوشک، مضامین و معانی مختلفی در قالب الفاظ محلی، به‌صورت سؤالاتی پرتکرار مطرح می‌شود. واگوشک‌ها، یکی از شاخه‌های مهم فولکور و ادبیات مردمی در ایران هستند. مانند:<ref>بهروزی، چیستان در ادب فارسی، 1350ش، ص129.</ref><br>
واگوشک، به‌معنای واگویه کردن یا تکرار حرف دیگران است.<ref>انوری، فرهنگ سخن، 1381ش، ذیل واژه واگوشک.</ref> در واگوشک، مضامین و معانی مختلفی در قالب الفاظ محلی، به‌صورت سؤالاتی پرتکرار مطرح می‌شود. واگوشک‌ها، یکی از شاخه‌های مهم فولکور و ادبیات مردمی در [[ایران]] هستند. مانند:<ref>بهروزی، چیستان در ادب فارسی، 1350ش، ص129.</ref>{{سخ}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{آغاز نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{شعر|نستعلیق}}
  {{ب|آهو بچرا؛ بچۀ آهو بچرا|آهو بچرید و بچرانید گله را}}
  {{ب|آهو بچرا؛ بچهٔ آهو بچرا|آهو بچرید و بچرانید گله را}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان شعر}}
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}
خط ۱۰۹: خط ۱۲۵:
  {{پایان نستعلیق}}
  {{پایان نستعلیق}}


==کارکردهای چیستان==  
==کارکردهای چیستان==
چیستان‌ها، با اهداف و کارکردهای مختلفی تهیه و منتشر می‌شوند. از جملۀ مهم‌ترین این کارکردها می‌توان به اهداف آموزشی و تربیتی، تحریک حس کنجکاوی، سرگرمی، آزمایش و سنجش هوش افراد اشاره کرد.<ref>کیانوش، شعر کودک در ایران، ۱۳۵۵ش، ص117-118.</ref>
چیستان‌ها، با اهداف و کارکردهای مختلفی تهیه و منتشر می‌شوند. از جملهٔ مهم‌ترین این کارکردها می‌توان به اهداف آموزشی و تربیتی، تحریک حس کنجکاوی، سرگرمی، آزمایش و سنجش هوش افراد اشاره کرد.<ref>کیانوش، شعر کودک در ایران، ۱۳۵۵ش، ص117-118.</ref>
==تصویرپردازی==
 
برخی نویسندگان قدیمی و معاصر، به جمع‌آوری چیستان‌های مختلف پرداخته و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند، مانند «لغز: شامل لغزها، معماها، واگوشک‌ها»،<ref>بهروزی، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، 1340ش</ref> «چیستان در ادبیات فارسی»،<ref>بهروزی، چیستان در ادبیات فارسی، 1350ش.</ref> «هنگی ایسه، هنگی نیه»،<ref>بشرا، هنگی ایسه، هنگی نیه، 1352ش.</ref> «چیستان، لغز، معما»<ref>آژنگ، چیستان، لغز، معما، 1379ش.</ref>   و «چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران».<ref>رادفر، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، 1390ش.</ref> گروهی دیگر از نویسندگان، علاوه بر گردآوری چیستان‌ها و معماهای رایج در میان مردم، خود نیز به طراحی این گونۀ ادبی برای رده‌های سنی مختلف، مشغول شده و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند؛ مانند کتاب «چیستان و معما» که مختص رده سنی کودکان و نوجوانان است.<ref>صفوی، چیستان و معما، بی‌تا.</ref>  
==تصویرپردازی در مورد چیستان==
برخی نویسندگان قدیمی و معاصر، به جمع‌آوری چیستان‌های مختلف پرداخته و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند، مانند «لغز: شامل لغزها، معماها، واگوشک‌ها»،<ref>بهروزی، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، 1340ش</ref> «چیستان در ادبیات فارسی»،<ref>بهروزی، چیستان در ادبیات فارسی، 1350ش.</ref> «هنگی ایسه، هنگی نیه»،<ref>بشرا، هنگی ایسه، هنگی نیه، 1352ش.</ref> «چیستان، لغز، معما»<ref>آژنگ، چیستان، لغز، معما، 1379ش.</ref> و «چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران».<ref>رادفر، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، 1390ش.</ref> گروهی دیگر از نویسندگان، علاوه بر گردآوری چیستان‌ها و معماهای رایج در میان مردم، خود نیز به طراحی این گونهٔ ادبی برای رده‌های سنی مختلف، مشغول شده و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند؛ مانند کتاب «چیستان و معما» که مختص رده سنی [[کودک|کودکان]] و [[نوجوانی|نوجوانان]] است.<ref>صفوی، چیستان و معما، بی‌تا.</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==  
 
* آژنگ، نصرالله، چیستان، لغز، معما، تهران، محمد، 1379ش.
==منابع==
* آنندراج، محمد پادشاه، به‌تحقیق محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۳ش.
{{آغاز منابع}}
* اعظمیان، جمیله، «چیستان»، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: 2 مرداد 1401ش.
*آژنگ، نصرالله، چیستان، لغز، معما، تهران، محمد، ۱۳۷۹ش.
* انوری، حسن، فرهنگ سخن، تهران، سخن، 1381ش.
*آنندراج، محمد پادشاه، به‌تحقیق محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۳ش.
* بشرا، محمد، هنگی ایسه، هنگی نیه، گیلان، طاعتی، 1352ش.
*اعظمیان، جمیله، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
* بلوکباشی، علی، مقدمه بر چیستان‌نامۀ دزفولی محمدعلی امام‌‌اهوازی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، ۱۳۷۹ش.
*انوری، حسن، فرهنگ سخن، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.
* بهروزی، محمدجواد، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، تهران، ما، 1340ش.
*بشرا، محمد، هنگی ایسه، هنگی نیه، گیلان، طاعتی، ۱۳۵۲ش.
* بهروزی، محمدجواد، چیستان در ادبیات فارسی، شیراز، تربیت شیراز، 1350ش.
*بلوکباشی، علی، مقدمه بر چیستان‌نامهٔ دزفولی محمدعلی امام‌اهوازی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، ۱۳۷۹ش.
* تاج الحلاوی، علی، دقایق الشعر، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
*بهروزی، محمدجواد، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، تهران، ما، ۱۳۴۰ش.
* تفضلی، احمد، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به‌تحقیق ژاله آموزگار، تهران، سخن، ۱۳۷۶ش.
*بهروزی، محمدجواد، چیستان در ادبیات فارسی، شیراز، تربیت شیراز، ۱۳۵۰ش.
* تهانوی، محمد اعلى، کشاف اصطلاحات الفنون، به‌تحقیق اشپرنگر، کلکته، بی‌نا، ۱۸۶۲م.
*تاج الحلاوی، علی، دقایق الشعر، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
* جرجانی، علی، التعریفات، به‌تحقیق ابراهیم ابیاری، بیروت، بی‌نا، ۱۴۱۷ق.
*تفضلی، احمد، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به‌تحقیق ژاله آموزگار، تهران، سخن، ۱۳۷۶ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 2 مرداد 1401ش.  
*تهانوی، محمد اعلی، کشاف اصطلاحات الفنون، به‌تحقیق اشپرنگر، کلکته، بی‌نا، ۱۸۶۲م.
* رادفر، محمدیونس، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، تهران، انجام کتاب، 1390ش.
*جرجانی، علی، التعریفات، به‌تحقیق ابراهیم آبیاری، بیروت، بی‌نا، ۱۴۱۷ق.
* رامی تبریزی، حسن، حقایق الحدائق، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
*دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
* رستگار فسایی، منصور، انواع شعر فارسی، شیراز، نوید شیراز، ۱۳۷۲ش.
*رادفر، محمدیونس، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، تهران، انجام کتاب، ۱۳۹۰ش.
* رشید وطواط، محمد، حدایق السحر فی دقایق الشعر، به‌تحقیق عباس اقبال آشتیانی، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۸ش.
*رامی تبریزی، حسن، حقایق الحدائق، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
* رودکی، دیوان، به‌تحقیق منوچهر دانش‌پژوه، تهران، ۱۳۷۴ش.
*رستگار فسایی، منصور، انواع شعر فارسی، شیراز، نوید شیراز، ۱۳۷۲ش.
* سعیدی، سهراب، چیستان‌های هرمزگان، قم، دارالتفسیر، ۱۳۸۷ش.
*رشید وطواط، محمد، حدایق السحر فی دقایق الشعر، به‌تحقیق عباس اقبال آشتیانی، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۸ش.
* سیوطی، شرح عقود الجمان، قاهره، بی‌نا، ۱۳۵۸ق.
*رودکی، دیوان، به‌تحقیق منوچهر دانش‌پژوه، تهران، ۱۳۷۴ش.
* شعور، اسدالله، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، فصلنامۀ پژوهشگاه میراث فرهنگی، تهران، شماره ۱۳۸۲ش.
*سعیدی، سهراب، چیستان‌های هرمزگان، قم، دارالتفسیر، ۱۳۸۷ش.
* شمس قیس رازی، محمد، المعجم، به‌تحقیق محمد قزوینی و محمدتقی مدرس رضوی، تهران، بی‌نا، ۱۳۲۷ش.
*سیوطی، شرح عقود الجمان، قاهره، بی‌نا، ۱۳۵۸ق.
* شمیسا، سیروس، نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا، ۱۳۸۶ش.
*شعور، اسدالله، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، فصلنامهٔ پژوهشگاه میراث فرهنگی، تهران، شماره ۲، ۱۳۸۲ش.
* صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، تهران، ۱۳۸۷ش.
*شمس قیس رازی، محمد، المعجم، به‌تحقیق محمد قزوینی و محمدتقی مدرس رضوی، تهران، بی‌نا، ۱۳۲۷ش.
* صفوی، زینب و تیموری، آزاد، چیستان و معما، تهران، طلایه، بی‌تا.
*شمیسا، سیروس، نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا، ۱۳۸۶ش.
* عمید، حسن، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 2 مرداد 1401ش.
*صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، تهران، ۱۳۸۷ش.
* کاشفی، حسین، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، به‌تحقیق جلال‌الدین کزازی، تهران، مرکز، ۱۳۶۹ش.
*صفوی، زینب و تیموری، آزاد، چیستان و معما، تهران، طلایه، بی‌تا.
* کیانوش، محمود، شعر کودک در ایران، تهران، کانوش پرورش فکری کودکان، ۱۳۵۵ش.
*عمید، حسن، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
* فارسانی، محسن، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک، تاریخ بارگذاری: تابستان 1392ش.
*کاشفی، حسین، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، به‌تحقیق جلال‌الدین کزازی، تهران، مرکز، ۱۳۶۹ش.
* فردوسی، شاهنامه، به‌تحقیق جلال خالقی‌مطلق، تهران، ۱۳۸۶ش.
*کیانوش، محمود، شعر کودک در ایران، تهران، کانوش پرورش فکری کودکان، ۱۳۵۵ش.
* قریب، عبدالعظیم، البدیع، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۶ش.
*فارسانی، محسن، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک، تاریخ بارگذاری: تابستان ۱۳۹۲ش.
* «لغز»، سایت ویکی فقه، تاریخ بازدید: 18 مرداد 1401ش.
*فردوسی، شاهنامه، به‌تحقیق جلال خالقی‌مطلق، تهران، ۱۳۸۶ش.
* مدبری، محمود، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، تهران، پانوس، 1370ش.
*قریب، عبدالعظیم، البدیع، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۶ش.
* معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 2 مرداد 1401ش.
*«لغز»، سایت ویکی فقه، تاریخ بازدید: ۱۸ مرداد ۱۴۰۱ش.
* هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان»، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: 2 مرداد 1401ش.
*مدبری، محمود، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، تهران، پانوس، ۱۳۷۰ش.
* هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، نجوای فرهنگ، تهران، س شماره ۱۳۸۶ش.
*معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
* هدایت، رضاقلی، مدارج البلاغة، شیراز، کتاب‌فروشی معرفت شیراز، ۱۳۵۵ش.
*هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
* همایی، جلال‌الدین، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، توس، ۱۳۶۳ش.
*هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، نجوای فرهنگ، تهران، س ۲، شماره ۳، ۱۳۸۶ش.
[[رده: ویکی‌زندگی]]
*هدایت، رضاقلی، مدارج البلاغة، شیراز، کتاب‌فروشی معرفت شیراز، ۱۳۵۵ش.
[[رده: مطالعه و کتاب‌خوانی]]
*همایی، جلال‌الدین، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، توس، ۱۳۶۳ش.
[[رده: ادبیات فارسی]]
{{پایان منابع}}
[[رده: بازی و سرگرمی]]
{{کودک-افقی}}
{{ادبیات فارسی-افقی}}
 
[[رده:بازی و سرگرمی]]
[[رده:زبان‌شناسی]]
[[رده:نمادهای فرهنگی]]
[[رده:بازی‌های فکری]]

نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۱۶

کتاب «چیستان های ایلامی» تألیف دکتر علیرضا شوهانی
کتاب «چیستان های ایلامی» تألیف دکتر علیرضا شوهانی

چیستان؛ پرسشی در قالب استعاره و کنایه.

چیستان یا لغز، گونه‌ای از ادبیات پرسشی و رمزی است که ریشه در سنت شفاهی ایرانی دارد و بعدها به ادبیات مکتوب راه یافته است. این واژه از ترکیب «چیست آن» گرفته شده و در مناطق مختلف ایران با نام‌های گوناگونی چون «آچن» و «یوچنه» شناخته می‌شود. چیستان با بهره‌گیری از استعاره و کنایه، پدیده‌ای را به‌صورت سؤال مطرح کرده و از مخاطب می‌خواهد پاسخ را حدس بزند. از دوران باستان تا دوره اسلامی و صفوی، چیستان هم سرگرمی و هم ابزار آموزشی بوده است. در ادبیات فارسی، شاعران بزرگی چون رودکی و فردوسی از آن بهره گرفته‌اند. چیستان‌ها به دو گونه ادبی و عامیانه، و از نظر ساختار به منظوم و منثور تقسیم می‌شوند. ویژگی اصلی آنها سادگی زبان در برابر دشواری پاسخ است. چیستان با معما در پیچیدگی و کاربرد صنایع ادبی تفاوت دارد و از شاخه‌های مهم فولکلور ایرانی به‌شمار می‌رود که کارکردهایی چون آموزش، سرگرمی و سنجش هوش دارد.

معرفی چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان، لُغَز[۱] یا اُغلوطَه (در زبان عربی)، به‌معنای پرسیدن است. این واژه، ترکیبی از دو واژهٔ «چیست» و «آن» است.[۲] چیستان، گونه‌ای از انواع ادبی مشترک میان ادبیات شفاهی و کتبی است. در این نوع از ادبیات، پدیده‌ای را در قالب پرسش، با استعاره و کنایه توصیف کرده و از شنونده می‌خواهند تا پاسخ را حدس بزند.[۳]

واژه‌شناسی چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان را با واژه‌های دیگری همچون پَرد، پردک (به‌معنای پوشیده و در پرده)، لُغَز، لُغُز، لَغَز، دیسان، اغلوطه و اسامی دیگری نیز می‌شناسند.[۴] معین نیز چیستان را لغز و معما[۵] و عمید آن را معمایی به‌صورت منظوم معرفی کرده که با دادن نشانی‌هایی از آن مطرح می‌شود. او، همچنین، چیستان را معادلِ واژه‌هایی همچون بردک، کردک و پردک معرفی کرده است؛[۶] مانند:
الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

که پاسخِ آن «آب» است.[۷]

چیستان در نقاط مختلف ایران نیز با واژه‌هایی که به‌معنای «چیست آن» است، شناخته می‌شود؛ برای مثال، چیستان را در هرمزگان «آچِن»،[۸] در کازرون «ئی چِنن»، در دستجرد (استان قم) آن را «این چیه؟»، در تنکابن «اون چی‌چیه؟» و در چهارمحال‌وبختیاری «یوچِنه»،[۹] می‌خوانند.

برخی از متخصصان، ریشهٔ واژه چیستان را در زبان اوستایی و به‌معنای دانش، معرفت و آگاهی دانسته و محدود کردن این واژه به «چیست آن» را کافی نمی‌دانند.[۱۰]

پیشینه چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان، از انواع ادبی است که از ادبیات شفاهی به ادبیات مکتوب راه یافته است. بر اساس آنچه نویسندگان، در دورهٔ ایران باستان گردآوری کرده‌اند، می‌توان دریافت که چیستان، قدمتی بسیار داشته و همواره از سرگرمی‌های ادبی ایرانیان به‌شمار می‌رفته است.[۱۱]

چیستان در ادبیات پهلوی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از انواع چیستان‌های شفاهی، توسط تعدادی از نویسندگان، در رساله‌هایی، به‌صورت مکتوب گردآوری شده‌اند، مانند رسالهٔ «یوشت فریان و اخت» که به زبان پهلوی نوشته شده است.[۱۲] برای مثال، آن چیست که خشک است و نسوزد و آن چیست که تر است و بسوزد؟ پاسخ: خاک و پیه.[۱۳]

چیستان در ادبیات دری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی از شاعران، همچون رودکی و منیجک ترمذی، چیستان‌هایی را به‌صورت منظوم و به زبان دری مطرح کرده‌اند، مانند:[۱۴]

الگو:آغاز نستعلیق
الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

فردوسی نیز در خِلال اشعار خود، گاهی برای جذاب کردن متن و به‌کارگیری اندیشهٔ مخاطب، چیستان‌هایی را مطرح کرده است؛ مانند:
الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

که پاسخ «شب و روز» است.[۱۵]

به‌مرور زمان، چیستان‌ها به ادبیات مکتوب راه یافته و دچار پیچیدگی‌های بسیاری شدند. اوج این پیچیدگی‌ها، در زمان صفویان رخ داد. در آن دوران، در کنار کتاب‌های چیستان، کتاب‌هایی نیز برای راهنمایی مخاطبان برای رسیدن به جواب طراحی می‌شد. علاوه بر آن، شاعرانی در آن روزگار بودند که کار آنها، مطرح کردن چیستان بوده است.[۱۶]

چیستان در ادبیات ملل

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معما و چیستان، از جمله سرگرمی‌های کهن انسان‌ها، در نقاط مختلف جهان بوده است. نمونه‌های متعددی از چیستان در ادبیات ملل مختلف مانند ادبیات عربی، عبری، یونانی و انگلیسی دیده شده است.[۱۷]

انواع چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان‌ها را از جهات مختلفی تقسیم‌بندی کرده‌اند:

زبان و بیان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان‌ها، به لحاظ زبان و بیان، به دو گونهٔ «ادبی» و «عامیانه» تقسیم می‌شوند. چیستان‌های ادبی، کلامی موزون و مبهم هستند که گویندهٔ آنها تلاش دارد تا با وصف چیزی، مخاطب را به امر یا چیزی پنهان برساند.[۱۸] چیستان‌های عامیانه، اما، دارای زبانی ساده، به‌صورت نظم یا نثر، هستند که گویندهٔ آن ناشناخته بوده و مخاطب آنها نیز عامهٔ مردم هستند. چیستان‌های عامیانه، ریشه در فرهنگ مردم داشته و سینه‌به‌سینه منتقل می‌شوند.[۱۹]

چیستان‌ها، از نظر ساختار نیز به دو گروه منظوم و منثور تقسیم می‌شوند. چیستان‌های منظوم، در قالب‌های کوتاه یا بلند (به‌صورت چندپاره) ساخته می‌شوند. مانند:[۲۰]

الگو:آغاز نستعلیق
الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

چیستان‌های منتثور نیز بیشتر در قالب یک جملهٔ پرسشی مطرح می‌شوند.

مکتوب و غیرمکتوب

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پژوهشگران، چیستان‌ها را در اصل، از گونه‌های ادب شفاهی (غیرمکتوب) می‌دانند که پس از مدتی به ادبیات مکتوب فارسی‌زبانان راه یافته است. امروزه، بیشتر چیستان‌های غیرمکتوب نیز در قالب کتاب و به‌صورت مکتوب ثبت شده‌اند.[۲۱] تفاوت اصلی در چیستان‌های غیرمکتوب با انواع مکتوب آن، سادگی در ساختار، موضوع و محتوای آنها است.

ویژگی‌های چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کارشناسان، نکتهٔ قابل توجه در چیستان را زبان خیلی ساده، عامیانه و قابل فهم آن می‌دانند. در مقابل، یافتن پاسخ این سؤال ساده، گاهی بسیار دشوار و پیچیده می‌شود. این تناقض زیبا، از ویژگی‌های بارز چیستان است. درک و فهم زبان نمادها و سمبل‌ها، کنایات، تشبیهات و استعاره‌های مختلف نیز از دیگر ویژگی‌های لازم برای طراحی چیستان است.[۲۲]

تفاوت چیستان با انواع مشابه

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تفاوت چیستان و معما

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان و معما، در بسیاری از منابع به‌صورت مترادف به کار رفته‌اند. این در حالی است که گروهی از متخصصان، معما را صورت پیچیده‌تری از چیستان می‌دانند که از صنایع مختلف ادبی نیز در آن استفاده شده است.[۲۳] برخی دیگر، تفاوت چیستان و معما را در صورت سؤالی چیستان محدود کرده‌اند. گروه سوم نیز چیستان و معما را به‌صورت کامل از یکدیگر متمایز دانسته و معما را در لغت به‌معنای چیز پوشیده و پنهان معرفی کرده‌اند. بهترین معما نیز از نظر این گروه، معمایی است که در نگاه نخست معلوم نباشد. همچنین، چیستان یا لغز، نسبت به معما، از قدمت بیشتری برخوردار است.[۲۴]

تفاوت چیستان و واگوشک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

واگوشک، به‌معنای واگویه کردن یا تکرار حرف دیگران است.[۲۵] در واگوشک، مضامین و معانی مختلفی در قالب الفاظ محلی، به‌صورت سؤالاتی پرتکرار مطرح می‌شود. واگوشک‌ها، یکی از شاخه‌های مهم فولکور و ادبیات مردمی در ایران هستند. مانند:[۲۶]

الگو:آغاز نستعلیق
الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

الگو:آغاز نستعلیق

الگو:شعر
الگو:ب
الگو:پایان شعر
الگو:پایان نستعلیق

کارکردهای چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چیستان‌ها، با اهداف و کارکردهای مختلفی تهیه و منتشر می‌شوند. از جملهٔ مهم‌ترین این کارکردها می‌توان به اهداف آموزشی و تربیتی، تحریک حس کنجکاوی، سرگرمی، آزمایش و سنجش هوش افراد اشاره کرد.[۲۷]

تصویرپردازی در مورد چیستان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی نویسندگان قدیمی و معاصر، به جمع‌آوری چیستان‌های مختلف پرداخته و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند، مانند «لغز: شامل لغزها، معماها، واگوشک‌ها»،[۲۸] «چیستان در ادبیات فارسی»،[۲۹] «هنگی ایسه، هنگی نیه»،[۳۰] «چیستان، لغز، معما»[۳۱] و «چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران».[۳۲] گروهی دیگر از نویسندگان، علاوه بر گردآوری چیستان‌ها و معماهای رایج در میان مردم، خود نیز به طراحی این گونهٔ ادبی برای رده‌های سنی مختلف، مشغول شده و کتاب‌هایی را منتشر کرده‌اند؛ مانند کتاب «چیستان و معما» که مختص رده سنی کودکان و نوجوانان است.[۳۳]

  1. تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون، ۱۸۶۲م، ج2، ص1295؛
    آنندراج، محمد پادشاه، ۱۳۶۳ش، ذیل واژه.
  2. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛
    بلوکباشی، مقدمه بر چیستان‌نامهٔ دزفولی محمدعلی امام‌اهوازی، ۱۳۷۹ش، ص۱۹.
  3. هاشمی فشارکی، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  4. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب؛
  5. معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.
  6. عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.
  7. مدبری، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، 1370ش، ص490؛
    عمید، فرهنگ فارسی، ذیل واژه چیستان، سایت واژه‌یاب.
  8. سعیدی، چیستان‌های هرمزگان، ۱۳۸۷ش، ص۱۷.
  9. هاشمی فشارکی، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، ۱۳۸۶ش، ص۷۱.
  10. شعور، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، ۱۳۸۲ش، ص26-27.
  11. اعظمیان، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  12. تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.
  13. تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۱.
  14. رودکی، دیوان، ۱۳۷۴ش، ص21.
  15. فردوسی، شاهنامه، ۱۳۸۶ش، ج1، ص247.
  16. صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ۱۳۸۷ش، ج5، ص625-626.
  17. «لغز»، سایت ویکی فقه.
  18. همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ص۳۳۶–۳۴۲.
  19. اعظمیان، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  20. رستگار فسایی، انواع شعر فارسی، ۱۳۷۲ش، ص137.
  21. تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، ۱۳۷۶ش، ص125.
  22. فارسانی، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک.
  23. شمس قیس رازی، المعجم، ۱۳۲۷ش، ص426 و 430؛
    تاج الحلاوی، دقایق الشعر، ۱۳۴۱ش، ص76-77؛
    کاشفی، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، ۱۳۶۹ش، ص126 و 128؛
    هدایت، مدارج البلاغة، ۱۳۵۵ش، ص184 و 188؛
    قریب، البدیع، ۱۳۰۶ش، ص31 و 33،
    همایی، فنون بلاغت و صناعات ادبی، ۱۳۶۳ش، ج1، ص335-336 و 342؛
    شمیسا، نگاهی تازه به بدیع، ۱۳۸۶ش، ص177-178.
  24. رشید وطواط، حدایق السحر فی دقایق الشعر، ۱۳۰۸ش، ص70-71؛
    رامی تبریزی، حقایق الحدائق، ۱۳۴۱ش، ص99؛
    جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۷ق، ص247؛
    سیوطی، شرح عقود الجمان، ۱۳۵۸ق، ص137.
  25. انوری، فرهنگ سخن، 1381ش، ذیل واژه واگوشک.
  26. بهروزی، چیستان در ادب فارسی، 1350ش، ص129.
  27. کیانوش، شعر کودک در ایران، ۱۳۵۵ش، ص117-118.
  28. بهروزی، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، 1340ش
  29. بهروزی، چیستان در ادبیات فارسی، 1350ش.
  30. بشرا، هنگی ایسه، هنگی نیه، 1352ش.
  31. آژنگ، چیستان، لغز، معما، 1379ش.
  32. رادفر، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، 1390ش.
  33. صفوی، چیستان و معما، بی‌تا.
  • آژنگ، نصرالله، چیستان، لغز، معما، تهران، محمد، ۱۳۷۹ش.
  • آنندراج، محمد پادشاه، به‌تحقیق محمد دبیرسیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۳ش.
  • اعظمیان، جمیله، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • انوری، حسن، فرهنگ سخن، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.
  • بشرا، محمد، هنگی ایسه، هنگی نیه، گیلان، طاعتی، ۱۳۵۲ش.
  • بلوکباشی، علی، مقدمه بر چیستان‌نامهٔ دزفولی محمدعلی امام‌اهوازی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، ۱۳۷۹ش.
  • بهروزی، محمدجواد، چیستان؟ در ادبیات فارسی شامل: لغز، معما، واگوشک، تهران، ما، ۱۳۴۰ش.
  • بهروزی، محمدجواد، چیستان در ادبیات فارسی، شیراز، تربیت شیراز، ۱۳۵۰ش.
  • تاج الحلاوی، علی، دقایق الشعر، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
  • تفضلی، احمد، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به‌تحقیق ژاله آموزگار، تهران، سخن، ۱۳۷۶ش.
  • تهانوی، محمد اعلی، کشاف اصطلاحات الفنون، به‌تحقیق اشپرنگر، کلکته، بی‌نا، ۱۸۶۲م.
  • جرجانی، علی، التعریفات، به‌تحقیق ابراهیم آبیاری، بیروت، بی‌نا، ۱۴۱۷ق.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • رادفر، محمدیونس، چیستان شامل: چیستان، معما و سرگرمی به انضمام چیستان‌های محلی از چهارگوشه ایران، تهران، انجام کتاب، ۱۳۹۰ش.
  • رامی تبریزی، حسن، حقایق الحدائق، به‌تحقیق محمدکاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۱ش.
  • رستگار فسایی، منصور، انواع شعر فارسی، شیراز، نوید شیراز، ۱۳۷۲ش.
  • رشید وطواط، محمد، حدایق السحر فی دقایق الشعر، به‌تحقیق عباس اقبال آشتیانی، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۸ش.
  • رودکی، دیوان، به‌تحقیق منوچهر دانش‌پژوه، تهران، ۱۳۷۴ش.
  • سعیدی، سهراب، چیستان‌های هرمزگان، قم، دارالتفسیر، ۱۳۸۷ش.
  • سیوطی، شرح عقود الجمان، قاهره، بی‌نا، ۱۳۵۸ق.
  • شعور، اسدالله، «ریشه‌های نمود ادب شفاهی چیستان در فرهنگ اوستایی»، فصلنامهٔ پژوهشگاه میراث فرهنگی، تهران، شماره ۲، ۱۳۸۲ش.
  • شمس قیس رازی، محمد، المعجم، به‌تحقیق محمد قزوینی و محمدتقی مدرس رضوی، تهران، بی‌نا، ۱۳۲۷ش.
  • شمیسا، سیروس، نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا، ۱۳۸۶ش.
  • صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، تهران، ۱۳۸۷ش.
  • صفوی، زینب و تیموری، آزاد، چیستان و معما، تهران، طلایه، بی‌تا.
  • عمید، حسن، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • کاشفی، حسین، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، به‌تحقیق جلال‌الدین کزازی، تهران، مرکز، ۱۳۶۹ش.
  • کیانوش، محمود، شعر کودک در ایران، تهران، کانوش پرورش فکری کودکان، ۱۳۵۵ش.
  • فارسانی، محسن، «نگاهی به چیستان‌های بختیاری»، سایت ایران نامک، تاریخ بارگذاری: تابستان ۱۳۹۲ش.
  • فردوسی، شاهنامه، به‌تحقیق جلال خالقی‌مطلق، تهران، ۱۳۸۶ش.
  • قریب، عبدالعظیم، البدیع، تهران، بی‌نا، ۱۳۰۶ش.
  • «لغز»، سایت ویکی فقه، تاریخ بازدید: ۱۸ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • مدبری، محمود، شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، تهران، پانوس، ۱۳۷۰ش.
  • معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ بازدید: ۲ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • هاشمی فشارکی، علیرضا، «چیستان، مقبول دیروز، مغفول امروز»، نجوای فرهنگ، تهران، س ۲، شماره ۳، ۱۳۸۶ش.
  • هدایت، رضاقلی، مدارج البلاغة، شیراز، کتاب‌فروشی معرفت شیراز، ۱۳۵۵ش.
  • همایی، جلال‌الدین، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، توس، ۱۳۶۳ش.