پرش به محتوا

پیش‌نویس:نظام‌الملک طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر
دیداریویکی‌متن
حذف رده‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<big>'''نظام‌الملک طوسی؛'''</big> سیاست‌مدار، دانشمند و نویسندۀ مشهور ایرانی در قرن پنجم هجری قمری.
[[پرونده:Nizam Al-Mulk.png|جایگزین=نظام الملک طوسی|بندانگشتی|تندیس نظام‌الملک در بوستان ملت، مشهد]]
{{درشت|'''نظام‌الملک طوسی؛'''}} سیاست‌مدار، دانشمند و نویسندهٔ مشهور ایرانی در قرن پنجم هجری قمری.


نظام‌الملك طوسی، وزیر خدمت‌گذار و نیرومند دورۀ سلجوقیان در [[ایران]] بود که با تدبیر او قلمرو حکومت سلجوقی به اوج وسعت و قدرت رسید. او به‌عنوان یک سیاست‌مدار [[مسلمان]]، بیست‌ونُه سال به سیاست داخلی و خارجی سلجوقیان جهت بخشید و خدمات فرهنگی، علمی و سیاسی زیادی برای ایران انجام داد. 
خواجه نظام‌الملک طوسی، با نام اصلی حسن بن ابوالحسن طوسی، در ۴۰۸ق در طوس متولد شد و از کودکی حافظ قرآن بود و علوم دینی را فراگرفت. او در ۳۲ سالگی به‌عنوان وزیر ملک‌شاه سلجوقی انتخاب شد و تمامی امور مملکتی را به او واگذار می‌کردند. خواجه نظام‌الملک با تأسیس دانشگاه‌های نظامیه، [[تربیت]] شاگردان برجسته و احیای [[زبان فارسی]] نقش مهمی در فرهنگ و علم [[ایران]] داشت و تقویم جلالی را با همکاری عمر خیام ابداع کرد. او زیرساخت‌های شهری، اجتماعی و اقتصادی را گسترش داد و با تدوین [[کتاب]] سیاست‌نامه، اصول حکومت‌داری اسلامی و عدالت اجتماعی را تشریح کرد. نظام‌الملک در ۴۸۵ق در مسیر بغداد توسط فردی با لباس صوفیانه هدف حمله قرار گرفت و یک روز بعد درگذشت.
==نام‌گذاری==
نام اصلی این دانشمند و سیاست‌مدار پر آوازۀ ایرانی، «حسن» است و در منابع مختلف با نام کامل «حسن بن ابوالحسن علی بن اسحاق بن عباس طوسی»، خوانده می‌شود. کنیۀ وی «ابوعلی» است و با لقب‌های «سیدالوزراء» و «قوام‌الدین» نیز یاد شده اما شهرت اصلی وی «خواجه نظام‌الملک طوسی» است.<ref> [https://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85+%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9+%D8%B7%D9%88%D8%B3%DB%8C دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام‌الملک.]</ref>
==کودکی و نوجوانی==
نظام‌الملک طوسی، روز جمعه ۲۱ [[ذی‌القعده|ذی‌القعدۀ]] سال ۴۰۸ق در شهر «نوقان» طوس خراسان (بخشی از [[مشهد]] فعلی) متولد شد.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، 1426ق، ج8، ص349.</ref>  وی یازده سالگی حافظ [[قرآن]] شد<ref>رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص10.</ref>  و در همین زمان در شهرهای طوس و نیشابور به‌تحصیل علوم دینی پرداخت. او برای تکمیل تحصیل دانش به شهر «مرو» رفت و سپس «ابوسعید ابوالخیر» را در میمۀ [[نیشابور]] ملاقات کرد<ref>آزاد ارمکی، اندیشۀ اجتماعی متفکران مسلمان، 1377ش، ص36.</ref>  و با اثرپذیری از ملاقات، همواره صوفیان را ارج می‌نهاد.<ref>رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص12.</ref>


==جوانی==
==وجه تسمیه نظام‌الملک==
خواجه نظام‌الملک، در ۲۱ سالگی، به غزنی رفت و به‌عنوان کاتب به خدمت «ابوعلی ابن‌شاذان» وزیر «آلب ارسلان» دومین سلطان امپراطوری سلجوقی درآمد.<ref> حسن بن علی، سیاست نامه، 1385، ص16.</ref> آلب ارسلان خواجه نظام‌الملک را هنگامی‌که ۳۲ سال داشت به‌عنوان وزیر انتخاب و تمام کارهای مملکتی را به وی سپرد و هیچ کاری را بدون مشورت خواجه نظام‌الملک انجام نمی‌داد.<ref>آزاد ارمکی، تقی،‌ اندیشه اجتماعی متفکران مسلمان، ص۳۶.</ref>
نام اصلی این دانشمند و سیاست‌مدار پر آوازهٔ ایرانی، «حسن» است و در منابع مختلف با نام کامل «حسن بن ابوالحسن علی بن اسحاق بن عباس طوسی»، خوانده می‌شود. کنیهٔ وی «ابوعلی» است و با لقب‌های «سیدالوزراء» و «قوام‌الدین» نیز یاد شده، اما شهرت اصلی وی «خواجه نظام‌الملک طوسی» است.<ref>[https://www.vajehyab.com/dehkhoda/نظام+الملک+طوسی دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام‌الملک.]</ref>
==سیرۀ عملی و اخلاقی==
 
خواجه نظام‌الملک، انسان مهربان، متواضع، بردبار و باوقار بود و به اجرای عدالت در میان مردم بسیار اشتیاق داشت. همچنین، به احکام دینی به‌ویژه [[نماز]] و [[روزه]] بسیار اهمیت می‌داد؛ هرگاه صدای اذان را می‌شنید، از هر کاری دست برمی‌داشت و بر نماز اول وقت مواظبت می‌کرد و همواره روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه می‌گرفت و بسیار [[صدقه]] می‌بخشید. وی ارادت خاص به انسان‌های صالح داشت و از پند و اندرزهای‌ آنها متأثر می‌شد و اگر کسی عیوب وی را بازگو می‌کرد، از آن شخص قدردانی می‌کرد. <ref>[https://www.mehrnews.com/news/4268484/%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9-%D9%85%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C#:~:text=%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%87%20%D8%A8%D8%B1%20%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%86%20%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D8%8C%20%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87,%D8%B4%DA%A9%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86%20%D9%82%D8%B1%D9%88%D9%86%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.]</ref>  
==کودکی و نوجوانی خواجه نظام‌المک==
==زمینه‌های اجتماعی و سیاسی==  
نظام‌الملک طوسی، روز جمعه ۲۱ [[ذی‌القعده|ذی‌القعدهٔ]] سال ۴۰۸ق در شهر «نوقان» طوس [[خراسان]] (بخشی از [[مشهد]] فعلی) متولد شد.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، 1426ق، ج8، ص349.</ref> وی یازده سالگی حافظ [[قرآن]] شد<ref>رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص10.</ref> و در همین زمان در شهرهای طوس و نیشابور به‌تحصیل علوم دینی پرداخت. او برای تکمیل تحصیل دانش به شهر «[[مرو]]» رفت و سپس «[[ابوسعید ابوالخیر]]» را در میمهٔ [[نیشابور]] ملاقات کرد<ref>آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، 1377ش، ص36.</ref> و با اثرپذیری از ملاقات، همواره صوفیان را ارج می‌نهاد.<ref>رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص12.</ref>
دوران رشد و فعالیت خواجه نظام‌الملک، دوران دگرگونی و به هم‌آمیختگی اندیشه‌ها و نهادهای اجتماعی و سیاسی در [[ایران]] بوده است؛ ظهور سیاست‌مداران ایرانی در قدرت و حاکمیت، که از ابتدای خلافت عباسیان آغاز شده بود، با تجدید حیات تدریجی نهادهای سیاسی ایرانی و با حمایت سامانیان و غزنویان و سلجوقیان، ادامه پیدا کرد و جهت‌گیری به سمت تفکر اسلامی و فرهنگ ایرانی، با هم عجین شدند؛ خواجه نظام‌الملک، در چنین زمینه‌ای اثرگذاری عملی داشته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/212224/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9-%D8%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%88-%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C---%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C نویدی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>
 
==جوانی خواجه نظام‌المک==
خواجه نظام‌الملک، در ۲۱ سالگی، به [[غزنی]] رفت و به‌عنوان کاتب به خدمت «ابوعلی ابن‌شاذان» وزیر «آلب ارسلان» دومین سلطان امپراطوری [[سلجوقیان|سلجوقی]] درآمد.<ref>حسن بن علی، سیاست نامه، 1385، ص16.</ref> آلب ارسلان خواجه نظام‌الملک را هنگامی‌که ۳۲ سال داشت به‌عنوان وزیر انتخاب و تمام کارهای مملکتی را به وی سپرد و هیچ کاری را بدون مشورت خواجه نظام‌الملک انجام نمی‌داد.<ref>آزاد ارمکی، تقی، اندیشه اجتماعی متفکران مسلمان، ص۳۶.</ref>
 
==سیرهٔ عملی و اخلاقی خواجه نظام‌المک==
خواجه نظام‌الملک، انسان مهربان، متواضع، بردبار و باوقار بود و به اجرای عدالت در میان مردم بسیار اشتیاق داشت. همچنین، به احکام دینی به‌ویژه [[نماز]] و [[روزه]] بسیار اهمیت می‌داد؛ هرگاه صدای [[اذان]] را می‌شنید، از هر کاری دست برمی‌داشت و بر نماز اول وقت مواظبت می‌کرد و همواره روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه می‌گرفت و بسیار [[صدقه]] می‌بخشید. وی ارادت خاص به انسان‌های صالح داشت و از پند و اندرزهای آنها متأثر می‌شد و اگر کسی عیوب وی را بازگو می‌کرد، از آن شخص قدردانی می‌کرد.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4268484/خدمات-فرهنگی-سیاسی-و-علمی-خواجه-نظام-الملک-مقتدرترین-وزیر-ایرانی#:~:text=علاوه%20بر%20ساختن%20دانشگاه،%20خواجه، شکوفاترین%20قرون%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.]</ref>
 
==زمینه‌های اجتماعی و سیاسی==
دوران رشد و فعالیت خواجه نظام‌الملک، دوران دگرگونی و به هم‌آمیختگی اندیشه‌ها و نهادهای اجتماعی و سیاسی در [[ایران]] بوده است؛ ظهور سیاست‌مداران ایرانی در قدرت و حاکمیت، که از ابتدای خلافت عباسیان آغاز شده بود، با تجدید حیات تدریجی نهادهای سیاسی ایرانی و با حمایت سامانیان و غزنویان و سلجوقیان، ادامه پیدا کرد و جهت‌گیری به سمت تفکر اسلامی و فرهنگ ایرانی، با هم عجین شدند؛ خواجه نظام‌الملک، در چنین زمینه‌ای اثرگذاری عملی داشته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/212224/خواجه-نظام-الملک-،-اندیشه-و-حکمرانی---محمدعلی-نویدی نویدی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.]</ref>


==خدمات فرهنگی و علمی==
==خدمات فرهنگی و علمی==
نظام‌الملک طوسی، در زمان وزارت خود، خدمات فرهنگی و علمی بسیار بزرگی را انجام داد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
نظام‌الملک طوسی، در زمان وزارت خود، خدمات فرهنگی و علمی بسیار بزرگی را انجام داد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
===1. ابداع و ترویج سال‌شمار خورشیدی===
 
بعد از ظهور [[اسلام]] و پیروزی [[مسلمانان]]، تقویم هجری قمری به‌عنوان تقویم رسمی ایرانیان انتخاب شد که نام‌های عربی نیز داشت؛ اما استفاده از این تقویم، با مشکلاتی همراه بود؛ در قرن پنچم هجری و در زمان «جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی»، تقویم خورشیدی «جلالی» با درایت و دستور خواجه نظام‌الملک طوسی و توسط «عُمر خیام» ابداع و زمینۀ تکامل آن و رسیدن به تقویم امروزی فراهم شد.<ref>[https://www.isna.ir/news/1401122718874/%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%B5%D9%81%D8%B1 «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا.]</ref>  
===۱. ابداع و ترویج سال‌شمار خورشیدی===
===2. تلاش برای احیاء و گسترش زبان فارسی===
بعد از ظهور [[اسلام]] و پیروزی [[مسلمانان]]، تقویم هجری قمری به‌عنوان تقویم رسمی ایرانیان انتخاب شد که نام‌های عربی نیز داشت؛ اما استفاده از این تقویم، با مشکلاتی همراه بود؛ در قرن پنچم هجری و در زمان «جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی»، تقویم خورشیدی «جلالی» با درایت و دستور خواجه نظام‌الملک طوسی و توسط «[[خیام|عُمر خیام]]» ابداع و زمینهٔ تکامل آن و رسیدن به تقویم امروزی فراهم شد.<ref>[https://www.isna.ir/news/1401122718874/سفر-به-سال-صفر «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا.]</ref>
خواجه نظام‌الملک به‌منظور احیا و گسترش زبان فارسی، دستور داد تا هزاران بار کتاب [[شاهنامه فردوسی|شاهنامۀ‌ فردوسی]] بازنویسی و در سراسر ایران فرهنگی توزیع شود.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4268484/%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9-%D9%85%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C#:~:text=%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%87%20%D8%A8%D8%B1%20%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%86%20%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D8%8C%20%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87,%D8%B4%DA%A9%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86%20%D9%82%D8%B1%D9%88%D9%86%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.]</ref>
 
===3. تأسیس دانشگاه‌های نظامیه===
===۲. تلاش برای احیاء و گسترش زبان فارسی===
وی دانشگاه‌هایی در سراسر شهرهای جهان اسلام تأسیس کرد که در تاریخ با انتساب به ‌نام نظام‌الملک، مدارس «نظامیه» شناخته می‌شود<ref>آزاد ارمکی، اندیشۀاجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۳۶.</ref> و مهم‌ترین آنها عبارتند از: نظامیۀ‌ بغداد، موصل، نیشابور، بلخ، هرات، مرو، آمل، گرگان، بصره، شیراز و اصفهان. <ref>[https://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85+%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9+%D8%B7%D9%88%D8%B3%DB%8C دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام‌ الملک.]</ref>  
خواجه نظام‌الملک به‌منظور احیا و گسترش [[زبان فارسی]]، دستور داد تا هزاران بار کتاب [[شاهنامه|شاهنامهٔ]] [[فردوسی]] بازنویسی و در سراسر ایران فرهنگی توزیع شود.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4268484/خدمات-فرهنگی-سیاسی-و-علمی-خواجه-نظام-الملک-مقتدرترین-وزیر-ایرانی#:~:text=علاوه%20بر%20ساختن%20دانشگاه،%20خواجه، شکوفاترین%20قرون%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.]</ref>
===4. تربیت شاگردان زیاد===
 
نظام‌الملک به‌مدت بیست سال در نظامیۀ نیشابور به‌‌تدریس اشتغال داشت و شاگردان زیادی از جمله «امام محمد غزالی» را تربیت کرد. از بزرگ‌ترین دانشگاه‌هایی که وی تأسیس کرد، «نظامیه بغداد» بود که در آن زمان بیش از ۶۰۰۰ دانشجو داشت و در طول تاریخ، اساتید برجسته‌ای مانند «[[سعدی]] شیرازی» و «ابواسحاق شیرازی» در آن تدریس می‌کردند.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.</ref>
===۳. تأسیس دانشگاه‌های نظامیه===
===5. ترویج جهاد سازندگی===
وی دانشگاه‌هایی در سراسر شهرهای جهان اسلام تأسیس کرد که در تاریخ با انتساب به نام نظام‌الملک، مدارس «نظامیه» شناخته می‌شود<ref>آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۳۶.</ref> و مهم‌ترین آنها عبارتند از: نظامیهٔ بغداد، موصل، نیشابور، [[بلخ]]، [[هرات]]، [[مرو]]، آمل، گرگان، بصره، [[شیراز]] و [[اصفهان]].<ref>[https://www.vajehyab.com/dehkhoda/نظام+الملک+طوسی دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام الملک.]</ref>
وی علاوه‌ بر ساختن دانشگاه، زیرساخت‌های ضروری بسیاری مانند آب انبار، گرمابه، بازار و بیمارستان در شهرهای مختلف برپا کرد و به‌نظر برخی محققان، وی قرن پنجم را به شکوفاترین دورۀ فرهنگی جامعۀ مسلمانان تبدیل کرد و روح جهاد سازندگی را در دنیای اسلام زنده کرد. <ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.</ref>  
 
==آثار==  
===۴. تربیت شاگردان زیاد===
امروزه خواجه نظام‌الملک را با مشهورترین کتاب او، «سیاست‌نامه» می‌شناسند که‌ تجربه‌های‌ عملی‌ وی در سیاست‌ و نیز برخی‌ از اصول‌ِ سیاست‌ و حکومت‌ اسلامی‌ بر پایۀ‌ فقه‌ شافعی‌ و اصول‌ عقاید اشعری را بازتاب داده است.<ref>حلبی‌، تاریخ‌ تمدن‌ اسلام‌، ۱۳۷۲، ص۴۶۹.</ref> اهمیت کتاب سیاست‌نامه به‌ اندازه‌ای است که اصول اساسی اعلام‌شده در این کتاب، تا هنوز راهنمای ملت‌ها در مسائل داخلی و روابط بین‌الملل است. از دیگر کتاب‌های وی می‌توان به ‌«دستورالوزراء» (وصایای خواجه نظام‌الملک) و «سفرنامه» اشاره کرد. <ref>[http://pajoohe.ir/%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9-%D8%B7%D9%88%D8%B3%DB%8C__a-46110.aspx كفشگر جلودار، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه.]</ref>
نظام‌الملک به‌مدت بیست سال در نظامیهٔ نیشابور به‌تدریس اشتغال داشت و شاگردان زیادی از جمله «امام محمد غزالی» را تربیت کرد. از بزرگ‌ترین دانشگاه‌هایی که وی تأسیس کرد، «نظامیه بغداد» بود که در آن زمان بیش از ۶۰۰۰ دانشجو داشت و در طول تاریخ، اساتید برجسته‌ای مانند «[[سعدی]] شیرازی» و «ابواسحاق شیرازی» در آن تدریس می‌کردند.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.</ref>
 
===۵. ترویج جهاد سازندگی===
وی علاوه بر ساختن دانشگاه، زیرساخت‌های ضروری بسیاری مانند [[آب]] انبار، گرمابه، [[بازار]] و بیمارستان در شهرهای مختلف تأسیس کرد و به‌نظر برخی محققان، وی قرن پنجم را به شکوفاترین دورهٔ فرهنگی جامعهٔ مسلمانان تبدیل کرد و روح جهاد سازندگی را در دنیای اسلام زنده کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.</ref>
 
==آثار==
امروزه خواجه نظام‌الملک را با مشهورترین کتاب او، «سیاست‌نامه» می‌شناسند که تجربه‌های عملی وی در سیاست و نیز برخی از اصولِ سیاست و حکومت اسلامی بر پایهٔ فقه شافعی و اصول عقاید اشعری را بازتاب داده است.<ref>حلبی، تاریخ تمدن اسلام، ۱۳۷۲، ص۴۶۹.</ref> اهمیت کتاب سیاست‌نامه به اندازه‌ای است که اصول اساسی اعلام‌شده در این کتاب، تا هنوز راهنمای ملت‌ها در مسائل داخلی و روابط بین‌الملل است. از دیگر کتاب‌های وی می‌توان به «دستورالوزراء» (وصایای خواجه نظام‌الملک) و «سفرنامه» اشاره کرد.<ref>[http://pajoohe.ir/نظام-الملک-طوسی__a-46110.aspx کفشگر جلودار، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه.]</ref>
 
==دیدگاه‌ها==
==دیدگاه‌ها==
===الف) سیاسی===
===الف) سیاسی===
====1. نهاد دولت====
====۱. نهاد دولت====
نظام‌الملک بر این عقیده بود که دولت، نهاد اخلاقی است و وظیفۀ آن تأمین خوبی‌ها برای دولت و مردم است. او دست‌یابی به منافع دنیوی مانند سعادت، رفاه و برابری را به‌عنوان هدف دولت اسلامی می‌دانست و بر همین اساس، در دستگاه حکومتی، اندیشه‌های اسلامی خود را عملی می‌کرد.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۶.</ref>
نظام‌الملک بر این عقیده بود که دولت، نهاد [[اخلاق|اخلاقی]] است و وظیفهٔ آن تأمین خوبی‌ها برای دولت و مردم است. او دست‌یابی به منافع دنیوی مانند سعادت، رفاه و برابری را به‌عنوان هدف دولت اسلامی می‌دانست و بر همین اساس، در دستگاه حکومتی، اندیشه‌های اسلامی خود را عملی می‌کرد.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۶.</ref>
====2. امنیت کشور====
 
نظام‌الملک، امنیت [[جامعه]] را در سایۀ حکومت حاکمی قابل تأمین می‌دانست که او را خداوند برگزیده باشد و در مورد وظایف او در کتاب سیاست‌نامه می‌نویسد که خداوند مصالح جهان و امنیت بندگان را به حاکم عادل واگذار می‌کند و فساد، آشوب و فتنه را به‌سبب او از مردم جامعه برمی‌دارد. به نظر وی، حاکم در جامعۀ اسلامی، مظهر امنیت کشور است. <ref>هدایتی، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، ۱۳۷۸ش، ص۲۲۵.</ref>
====۲. امنیت کشور====
====3. اصول مدیریت اداری====
نظام‌الملک، امنیت [[جامعه]] را در سایهٔ حکومت حاکمی قابل تأمین می‌دانست که او را خداوند برگزیده باشد و در مورد وظایف او در کتاب سیاست‌نامه می‌نویسد که خداوند مصالح جهان و امنیت بندگان را به حاکم عادل واگذار می‌کند و فساد، آشوب و فتنه را به‌سبب او از مردم جامعه برمی‌دارد. به نظر وی، حاکم در جامعهٔ اسلامی، مظهر امنیت کشور است.<ref>هدایتی، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، ۱۳۷۸ش، ص۲۲۵.</ref>
خواجه نظام‌الملک، در کتاب سیاست‌نامه، اصول مدیریت اداری از منظر اسلام را چنین مطرح کرده است:  
 
* اصل اول: نیاز نیست که حاکم زیرک و باهوش باشد؛ یک فرد متوسط هم می‌تواند مفید باشد.
====۳. اصول مدیریت اداری====
* اصل دوم: استخدام افراد در شغل‌های مختلف بر اساس شایستگی آنها و نه بر اساس رابطۀ خویشاوندی و دوستی باشد؛ زیرا لازمۀ خدمت خوب، اطلاع کافی حاکم از نیروهای لایق و کارآمد است.  
خواجه نظام‌الملک، در کتاب سیاست‌نامه، اصول مدیریت اداری از منظر اسلام را چنین مطرح کرده است:
* اصل سوم: هرگز به یک نفر بیش از یک شغل واگذار نشود؛ زیرا توانایی او محدود بوده و با قبول بیش از یک شغل، ضعف‌های کاری خود را به گردن گرفتاری کارهای دیگر می‌اندازد.  
*اصل اول: نیاز نیست که حاکم زیرک و باهوش باشد؛ یک فرد متوسط هم می‌تواند مفید باشد.
* اصل چهارم: افراد باید در کارهای مختلف وارد شوند؛ ماندگاری افراد در یک شغل باعث می‌شود که کارها را به‌خوبی انجام ندهند و با مردم به‌خوبی رفتار نکنند.  
*اصل دوم: استخدام افراد در شغل‌های مختلف بر اساس شایستگی آنها و نه بر اساس رابطهٔ خویشاوندی و دوستی باشد؛ زیرا لازمهٔ خدمت خوب، اطلاع کافی حاکم از نیروهای لایق و کارآمد است.
* اصل پنجم: حاکم برای ایجاد رابطه با مردم باید افراد مسئول را انتخاب کند تا در صورت لزوم بتواند از فرد مسئول بازخواست کند. <ref>آزاد ارمکی، اندیشۀ اجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۴۹-۵۰.</ref>
*اصل سوم: هرگز به یک نفر بیش از یک شغل واگذار نشود؛ زیرا توانایی او محدود بوده و با قبول بیش از یک شغل، ضعف‌های کاری خود را به گردن گرفتاری کارهای دیگر می‌اندازد.
*اصل چهارم: افراد باید در کارهای مختلف وارد شوند؛ ماندگاری افراد در یک شغل باعث می‌شود که کارها را به‌خوبی انجام ندهند و با مردم به‌خوبی رفتار نکنند.
*اصل پنجم: حاکم برای ایجاد رابطه با مردم باید افراد مسئول را انتخاب کند تا در صورت لزوم بتواند از فرد مسئول بازخواست کند.<ref>آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۴۹–۵۰.</ref>
 
===ب) اقتصادی===
===ب) اقتصادی===
====1. رفاه اقتصادی، بهره‌وری و کارآیی====
====۱. رفاه اقتصادی، بهره‌وری و کارایی====
خواجه نظام‌الملک از رابطه میان رفاه قتصادی، بهره‌وری و کارآیی آگاهی داشت و عملکرد وی در دوران وزارت، نشان داد که او با تأمین منافع مادی و رفاه کارگزاران و لشکریان خود، بهره‌وری، بازدهی و کارآیی آنها را ارتقا داده است تا آنها با انگیزه و تلاش بیشتری در مسیر تحقق اهداف خواجه گام بردارند.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۷.</ref>  
خواجه نظام‌الملک از رابطه میان رفاه قتصادی، بهره‌وری و کارایی آگاهی داشت و عملکرد وی در دوران وزارت، نشان داد که او با تأمین منافع مادی و رفاه کارگزاران و لشکریان خود، بهره‌وری، بازدهی و کارایی آنها را ارتقا داده است تا آنها با انگیزه و تلاش بیشتری در مسیر تحقق اهداف خواجه گام بردارند.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۷.</ref>
====2. برابری اقتصادی و اجتماعی====
 
نظام‌الملک به اصول برابری اسلامی معتقد بود که بنابرآن، افراد در داخل حکومت اسلامی بدون توجه به منزلت و قدرت آنها، از فرصت‌ مساوی با دیگران برخوردار باشند. به‌عقیدۀ او، مساوات در فرصت‌های اقتصادی، شرط لازم دستیابی به‌ [[عدالت]] اجتماعی است و وظیفۀ حکومت، تأمین زمینه‌های فرصت برابر برای همگان است. همچنین تلاش‌های اقتصادی-اجتماعی انجام گرفته در این زمینه سبب مدیریت مؤثر [[زکات]]، افزایش چشمگیر وجوهات شرعی، ساخته شدن مهمان‌سراها و خانه‌های متعدد برای افراد فقیر جامعه و اشتغال افراد با توجه به ظرفیت و منافع حکومت خواهد شد.<ref>غفاری و ابوالحسنی، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref>  
====۲. برابری اقتصادی و اجتماعی====
====3. اهمیت عمران کشور====
نظام‌الملک به اصول برابری اسلامی معتقد بود که بنابر آن، افراد در داخل حکومت اسلامی بدون توجه به منزلت و قدرت آنها، از فرصت مساوی با دیگران برخوردار باشند. به‌عقیدهٔ او، مساوات در فرصت‌های اقتصادی، شرط لازم دستیابی به [[عدالت]] اجتماعی است و وظیفهٔ حکومت، تأمین زمینه‌های فرصت برابر برای همگان است. همچنین تلاش‌های اقتصادی-اجتماعی انجام گرفته در این زمینه سبب مدیریت مؤثر [[زکات]]، افزایش چشمگیر وجوهات شرعی، ساخته شدن مهمان‌سراها و [[خانه]]‌های متعدد برای افراد فقیر جامعه و اشتغال افراد با توجه به ظرفیت و منافع حکومت خواهد شد.<ref>غفاری و ابوالحسنی، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref>
وی به اهمیت آبادانی کشور اسلامی تأکید داشته و وظیفه این کار را به‌عهده حاکم می‌داند و می‌نویسد که کندن کاریز و جوی آب، ساختن پل بر رودخانه‌های بزرگ، آباد کردن ده و مزرعه، بنا کردن دیوارها، ایجاد شهرهای نو و ساختن ساختمان‌های بلند و مدارس برای طلاب علوم دینی، از آبادانی جهان محسوب می‌شود و دعای خیر مردم را به‌دنبال دارد.<ref>غفاری و ابوالحسنی، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref>  
 
==روش حکومت‌داری==  
====۳. اهمیت عمران کشور====
===1. پیروی از شریعت اسلامی===
وی به اهمیت آبادانی کشور اسلامی تأکید داشته و وظیفه این کار را به‌عهده حاکم می‌داند و می‌نویسد که کندن کاریز و جوی آب، ساختن پل بر رودخانه‌های بزرگ، آباد کردن ده و مزرعه، بنا کردن دیوارها، ایجاد شهرهای نو و ساختن ساختمان‌های بلند و مدارس برای طلاب علوم دینی، از آبادانی جهان محسوب می‌شود و دعای خیر مردم را به‌دنبال دارد.<ref>غفاری و ابوالحسنی، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref>
نظام‌الملک، سیاستمدار دیندار بود و در حکومت‌داری از الگوهای ارزشی اسلام برای استخراج وجوه میراث ایرانی استفاده می‌کرد و در مسائل شریعت و سیاست‌مداری و چارچوب فکری از عقاید فقهای مسلمان پیروی می‌کرد. <ref> غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.</ref>
 
===2. تأکید بر توسعۀ زیرساخت‌ها===
==روش حکومت‌داری==
روش حکومتی رفاه‌محور نظام‌الملک و درایت مدیریتی او باعث گسترش زیرساخت‌ها و توسعۀ اقتصادی امپراطوری اسلامی در آن زمان شده بود. او، مالیات‌های مناسبی از مردم می‌گرفت و جاده‌ها را نیز به‌موازات آن می‌ساخت. <ref> غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.</ref>
[[پرونده:خواجه نظام الملک.jpg|جایگزین=مقبره خواجه نظام الملک در محلهٔ احمدآباد اصفهان|بندانگشتی|مقبره خواجه نظام الملک در محلهٔ احمدآباد اصفهان]]
 
===۱. پیروی از شریعت اسلامی===
نظام‌الملک، سیاستمدار دیندار بود و در حکومت‌داری از الگوهای ارزشی اسلام برای استخراج وجوه میراث ایرانی استفاده می‌کرد و در مسائل شریعت و سیاست‌مداری و چارچوب فکری از عقاید فقهای [[مسلمان]] پیروی می‌کرد.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.</ref>
 
===۲. تأکید بر توسعهٔ زیرساخت‌ها===
روش حکومتی رفاه‌محور نظام‌الملک و درایت مدیریتی او باعث گسترش زیرساخت‌ها و توسعهٔ اقتصادی امپراطوری اسلامی در آن زمان شده بود. او، مالیات‌های مناسبی از مردم می‌گرفت و جاده‌ها را نیز به‌موازات آن می‌ساخت.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.</ref>
 
==درگذشت==
==درگذشت==
خواجه نظام‌الملک، در دهم [[رمضان]] ۴۸۵ق زمانی که با سربازان شاهی از [[اصفهان]] به [[بغداد]] می‌رفت، در نزدیکی منطقۀ «صحنه» در استان [[کرمانشاه]] به‌دست کسی که با لباس صوفیانه ظاهر شده بود، با ضرب کارد بر سینه زخمی شد و یک روز پس از آن درگذشت.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۰.</ref>  
خواجه نظام‌الملک، در دهم [[رمضان]] ۴۸۵ق زمانی که با سربازان شاهی از [[اصفهان]] به [[بغداد]] می‌رفت، در نزدیکی منطقهٔ «صحنه» در استان [[کرمانشاه]] به‌دست کسی که با لباس صوفیانه ظاهر شده بود، با ضرب کارد بر سینه زخمی شد و یک روز پس از آن درگذشت.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۰.</ref>
 
==یادبود==
==یادبود==
===1. آرامگاه===
[[پرونده:Nizam-al-mulk Tomb Stone.jpg|جایگزین=آرامگاه نظام الملک|بندانگشتی|آرامگاه خواجه نظام‌الملک، دارالبطیخ، اصفهان]]
بر مزار خواجه نظام‌الملک، آرامگاهی ساخته شده که در بنای «دارالبطیخ» در محلۀ احمدآباد اصفهان و در کوچه‌ای به‌نام خواجه نظام‌الملک واقع شده است. این بنای کوچک، آرامگاهی سلجوقی است و در آن حدود 10 قبر وجود دارد که به شاهزادگان سلجوقی نسبت داده می‌شود. بر بیشتر مقبره‌ها سنگ‌های مرمر نفیس نصب شده و روی قبر خواجه نیز سنگ مرمرین زیبایی قرار دارد که در اطراف آن کتیبه‌ای مزین به آیةالکرسی و کلمات دیگر وجود دارد.<ref>[https://www.imna.ir/news/371960/%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%88%DA%86%D9%87-%D9%BE%D8%B3-%DA%A9%D9%88%DA%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه‌ پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا.]</ref>
 
===2. ساخت تندیس===
===۱. آرامگاه===
به‌پاس خدمات خواجه نظام‌الملک، تندیس‌ها و سردیس‌های متعدد وی ساخته و در شهرهای مختلف، از جمله تندیس او در 1387ش در شهر چناران [[خراسان رضوی]] نصب شده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/704264/%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B3-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%DA%86%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B5%D8%A8-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر.]</ref>  
بر مزار خواجه نظام‌الملک، آرامگاهی ساخته شده که در بنای «دارالبطیخ» در محلهٔ احمدآباد اصفهان و در کوچه‌ای به‌نام خواجه نظام‌الملک واقع شده است. این بنای کوچک، آرامگاهی سلجوقی است و در آن حدود ۱۰ قبر وجود دارد که به شاهزادگان سلجوقی نسبت داده می‌شود. بر بیشتر مقبره‌ها سنگ‌های مرمر نفیس نصب شده و روی قبر خواجه نیز سنگ مرمرین زیبایی قرار دارد که در اطراف آن کتیبه‌ای مزین به آیةالکرسی و کلمات دیگر وجود دارد.<ref>[https://www.imna.ir/news/371960/آرامگاه-وزیر-سلجوقیان-در-کوچه-پس-کوچه-های-احمدآباد «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا.]</ref>
 
===۲. ساخت تندیس===
به‌پاس خدمات خواجه نظام‌الملک، تندیس‌ها و سردیس‌های متعدد وی ساخته و در شهرهای مختلف، از جمله تندیس او در ۱۳۸۷ش در شهر [[چناران]] [[خراسان رضوی]] نصب شده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/704264/تندیس-خواجه-نظام-الملک-در-شهر-چناران-نصب-می-شود «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر.]</ref>
 
==افتخارات==
==افتخارات==
# به‌دلیل خدمات شایستۀ نظام‌الملک به حکومت اسلامی آن زمان، خلیفۀ عباسی «القائم» به او لقب «راضی امیرالمومنین» را داده بود و این لقب پیش از آن به هیچ وزیری اطلاق نشده بود.  
#به‌دلیل خدمات شایستهٔ نظام‌الملک به حکومت اسلامی آن زمان، خلیفهٔ عباسی «القائم» به او لقب «راضی امیرالمؤمنین» را داده بود و این لقب پیش از آن به هیچ وزیری اطلاق نشده بود.
# همچنین، ملک‌شاه سلجوقی او را به‌دلیل مواجهۀ موفقیت‌آمیز با مشکلات مختلف و سختی‌هایی که به پادشاه وارد می‌شد، با لقب «اتابک» (پدر بزرگ) خطاب می‌کرد.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳-۱۴۴. </ref>  
#همچنین، ملک‌شاه سلجوقی او را به‌دلیل مواجههٔ موفقیت‌آمیز با مشکلات مختلف و سختی‌هایی که به پادشاه وارد می‌شد، با لقب «اتابک» (پدر بزرگ) خطاب می‌کرد.<ref>غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳–۱۴۴.</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
* آزاد ارمکی، تقی، اندیشۀ اجتماعی متفکران مسلمان، تهران، جهاد، 1377ش.  
{{آغاز منابع}}
* «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه‌ پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا، تاریخ درج مطلب: ۱۳ فروردین ۱۳۹۸ش.
* آزاد ارمکی، تقی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، تهران، جهاد، ۱۳۷۷ش.
* «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا، تاریخ درج مطلب: ۱۳ فروردین ۱۳۹۸ش.
* «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۳ تیر ۱۳۸۷ش.
* «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۳ تیر ۱۳۸۷ش.
* «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام‌الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۲۲ فروردین ۱۳۹۷ش.
* «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام‌الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۲۲ فروردین ۱۳۹۷ش.
* حسن بن علی، (نظام‌الملک) ابوعلی؛ سیاست‌نامه، به‌کوشش جعفر شعار، تهران، امیر کبیر، 1385ش.
* حسن بن علی، (نظام‌الملک) ابوعلی؛ سیاست‌نامه، به‌کوشش جعفر شعار، تهران، امیر کبیر، ۱۳۸۵ش.
* حلبی‌، علی‌اصغر، تاریخ‌ تمدن‌ اسلام‌، تهران‌، اساطیر، ۱۳۷۲ش.
* حلبی، علی‌اصغر، تاریخ تمدن اسلام، تهران، اساطیر، ۱۳۷۲ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، در وب‌سایت واژیاب، تاریخ بازدید: 10 اردیبهشت 1402ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، در وب‌سایت واژیاب، تاریخ بازدید: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
* رضازاده مقدم، عباس، «خواجه نظام‌الملک توسی و شیعیان»، مجلۀ فقه و تاریخ تمدن، شمارۀ 25، پاییز 1389ش.
* رضازاده مقدم، عباس، «خواجه نظام‌الملک توسی و شیعیان»، مجلهٔ فقه و تاریخ تمدن، شمارهٔ ۲۵، پاییز ۱۳۸۹ش.
* «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ش.
* «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ش.
* غزالی، عیدیت،‌ عقاید اقتصادی ‌اندیشمندان مسلمان، ترجمۀ احمد شیبانی، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۵ش.
* غزالی، عیدیت، عقاید اقتصادی اندیشمندان مسلمان، ترجمهٔ احمد شیبانی، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۵ش.
* غفاری،‌ هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، پیام نور، ۱۳۸۹ش.
* غفاری، هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، پیام نور، ۱۳۸۹ش.
* كفشگر جلودار، حسین، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه، تاریخ درج مطلب: 24 آبان 1393ش.
* کفشگر جلودار، حسین، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه، تاریخ درج مطلب: ۲۴ آبان ۱۳۹۳ش.
* دمشقی، ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، المکتبة العصریه، 1426ق.
* دمشقی، ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، المکتبة العصریه، ۱۴۲۶ق.
* نویدی، محمدعلی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ درج مطلب: 16 دی 1396ش.
* نویدی، محمدعلی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۶ دی ۱۳۹۶ش.
* هدایتی، ابوالفضل، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، مجلۀ حکومت اسلامی، شمارۀ 13، پاییز ۱۳۷۸ش.
* هدایتی، ابوالفضل، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، مجلهٔ حکومت اسلامی، شمارهٔ ۱۳، پاییز ۱۳۷۸ش.
{{پایان منابع}}
 
{{ادبیات فارسی-افقی}}
 
[[رده:اهالی سبزوار]]
[[رده:درگذشتگان ۴۸۵ (قمری)]]
[[رده:درگذشتگان بر اثر ترور]]
[[رده:زادگان ۴۰۸ (قمری)]]
[[رده:سیاست‌مداران اهل ایران]]
[[رده:نویسندگان اهل ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ۲۴ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۱۰

نظام الملک طوسی
تندیس نظام‌الملک در بوستان ملت، مشهد

نظام‌الملک طوسی؛ سیاست‌مدار، دانشمند و نویسندهٔ مشهور ایرانی در قرن پنجم هجری قمری.

خواجه نظام‌الملک طوسی، با نام اصلی حسن بن ابوالحسن طوسی، در ۴۰۸ق در طوس متولد شد و از کودکی حافظ قرآن بود و علوم دینی را فراگرفت. او در ۳۲ سالگی به‌عنوان وزیر ملک‌شاه سلجوقی انتخاب شد و تمامی امور مملکتی را به او واگذار می‌کردند. خواجه نظام‌الملک با تأسیس دانشگاه‌های نظامیه، تربیت شاگردان برجسته و احیای زبان فارسی نقش مهمی در فرهنگ و علم ایران داشت و تقویم جلالی را با همکاری عمر خیام ابداع کرد. او زیرساخت‌های شهری، اجتماعی و اقتصادی را گسترش داد و با تدوین کتاب سیاست‌نامه، اصول حکومت‌داری اسلامی و عدالت اجتماعی را تشریح کرد. نظام‌الملک در ۴۸۵ق در مسیر بغداد توسط فردی با لباس صوفیانه هدف حمله قرار گرفت و یک روز بعد درگذشت.

وجه تسمیه نظام‌الملک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نام اصلی این دانشمند و سیاست‌مدار پر آوازهٔ ایرانی، «حسن» است و در منابع مختلف با نام کامل «حسن بن ابوالحسن علی بن اسحاق بن عباس طوسی»، خوانده می‌شود. کنیهٔ وی «ابوعلی» است و با لقب‌های «سیدالوزراء» و «قوام‌الدین» نیز یاد شده، اما شهرت اصلی وی «خواجه نظام‌الملک طوسی» است.[۱]

کودکی و نوجوانی خواجه نظام‌المک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک طوسی، روز جمعه ۲۱ ذی‌القعدهٔ سال ۴۰۸ق در شهر «نوقان» طوس خراسان (بخشی از مشهد فعلی) متولد شد.[۲] وی یازده سالگی حافظ قرآن شد[۳] و در همین زمان در شهرهای طوس و نیشابور به‌تحصیل علوم دینی پرداخت. او برای تکمیل تحصیل دانش به شهر «مرو» رفت و سپس «ابوسعید ابوالخیر» را در میمهٔ نیشابور ملاقات کرد[۴] و با اثرپذیری از ملاقات، همواره صوفیان را ارج می‌نهاد.[۵]

جوانی خواجه نظام‌المک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک، در ۲۱ سالگی، به غزنی رفت و به‌عنوان کاتب به خدمت «ابوعلی ابن‌شاذان» وزیر «آلب ارسلان» دومین سلطان امپراطوری سلجوقی درآمد.[۶] آلب ارسلان خواجه نظام‌الملک را هنگامی‌که ۳۲ سال داشت به‌عنوان وزیر انتخاب و تمام کارهای مملکتی را به وی سپرد و هیچ کاری را بدون مشورت خواجه نظام‌الملک انجام نمی‌داد.[۷]

سیرهٔ عملی و اخلاقی خواجه نظام‌المک

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک، انسان مهربان، متواضع، بردبار و باوقار بود و به اجرای عدالت در میان مردم بسیار اشتیاق داشت. همچنین، به احکام دینی به‌ویژه نماز و روزه بسیار اهمیت می‌داد؛ هرگاه صدای اذان را می‌شنید، از هر کاری دست برمی‌داشت و بر نماز اول وقت مواظبت می‌کرد و همواره روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه می‌گرفت و بسیار صدقه می‌بخشید. وی ارادت خاص به انسان‌های صالح داشت و از پند و اندرزهای آنها متأثر می‌شد و اگر کسی عیوب وی را بازگو می‌کرد، از آن شخص قدردانی می‌کرد.[۸]

زمینه‌های اجتماعی و سیاسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دوران رشد و فعالیت خواجه نظام‌الملک، دوران دگرگونی و به هم‌آمیختگی اندیشه‌ها و نهادهای اجتماعی و سیاسی در ایران بوده است؛ ظهور سیاست‌مداران ایرانی در قدرت و حاکمیت، که از ابتدای خلافت عباسیان آغاز شده بود، با تجدید حیات تدریجی نهادهای سیاسی ایرانی و با حمایت سامانیان و غزنویان و سلجوقیان، ادامه پیدا کرد و جهت‌گیری به سمت تفکر اسلامی و فرهنگ ایرانی، با هم عجین شدند؛ خواجه نظام‌الملک، در چنین زمینه‌ای اثرگذاری عملی داشته است.[۹]

خدمات فرهنگی و علمی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک طوسی، در زمان وزارت خود، خدمات فرهنگی و علمی بسیار بزرگی را انجام داد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. ابداع و ترویج سال‌شمار خورشیدی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بعد از ظهور اسلام و پیروزی مسلمانان، تقویم هجری قمری به‌عنوان تقویم رسمی ایرانیان انتخاب شد که نام‌های عربی نیز داشت؛ اما استفاده از این تقویم، با مشکلاتی همراه بود؛ در قرن پنچم هجری و در زمان «جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی»، تقویم خورشیدی «جلالی» با درایت و دستور خواجه نظام‌الملک طوسی و توسط «عُمر خیام» ابداع و زمینهٔ تکامل آن و رسیدن به تقویم امروزی فراهم شد.[۱۰]

۲. تلاش برای احیاء و گسترش زبان فارسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک به‌منظور احیا و گسترش زبان فارسی، دستور داد تا هزاران بار کتاب شاهنامهٔ فردوسی بازنویسی و در سراسر ایران فرهنگی توزیع شود.[۱۱]

۳. تأسیس دانشگاه‌های نظامیه

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی دانشگاه‌هایی در سراسر شهرهای جهان اسلام تأسیس کرد که در تاریخ با انتساب به نام نظام‌الملک، مدارس «نظامیه» شناخته می‌شود[۱۲] و مهم‌ترین آنها عبارتند از: نظامیهٔ بغداد، موصل، نیشابور، بلخ، هرات، مرو، آمل، گرگان، بصره، شیراز و اصفهان.[۱۳]

۴. تربیت شاگردان زیاد

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک به‌مدت بیست سال در نظامیهٔ نیشابور به‌تدریس اشتغال داشت و شاگردان زیادی از جمله «امام محمد غزالی» را تربیت کرد. از بزرگ‌ترین دانشگاه‌هایی که وی تأسیس کرد، «نظامیه بغداد» بود که در آن زمان بیش از ۶۰۰۰ دانشجو داشت و در طول تاریخ، اساتید برجسته‌ای مانند «سعدی شیرازی» و «ابواسحاق شیرازی» در آن تدریس می‌کردند.[۱۴]

۵. ترویج جهاد سازندگی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی علاوه بر ساختن دانشگاه، زیرساخت‌های ضروری بسیاری مانند آب انبار، گرمابه، بازار و بیمارستان در شهرهای مختلف تأسیس کرد و به‌نظر برخی محققان، وی قرن پنجم را به شکوفاترین دورهٔ فرهنگی جامعهٔ مسلمانان تبدیل کرد و روح جهاد سازندگی را در دنیای اسلام زنده کرد.[۱۵]

آثار

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

امروزه خواجه نظام‌الملک را با مشهورترین کتاب او، «سیاست‌نامه» می‌شناسند که تجربه‌های عملی وی در سیاست و نیز برخی از اصولِ سیاست و حکومت اسلامی بر پایهٔ فقه شافعی و اصول عقاید اشعری را بازتاب داده است.[۱۶] اهمیت کتاب سیاست‌نامه به اندازه‌ای است که اصول اساسی اعلام‌شده در این کتاب، تا هنوز راهنمای ملت‌ها در مسائل داخلی و روابط بین‌الملل است. از دیگر کتاب‌های وی می‌توان به «دستورالوزراء» (وصایای خواجه نظام‌الملک) و «سفرنامه» اشاره کرد.[۱۷]

دیدگاه‌ها

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

الف) سیاسی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

۱. نهاد دولت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک بر این عقیده بود که دولت، نهاد اخلاقی است و وظیفهٔ آن تأمین خوبی‌ها برای دولت و مردم است. او دست‌یابی به منافع دنیوی مانند سعادت، رفاه و برابری را به‌عنوان هدف دولت اسلامی می‌دانست و بر همین اساس، در دستگاه حکومتی، اندیشه‌های اسلامی خود را عملی می‌کرد.[۱۸]

۲. امنیت کشور

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک، امنیت جامعه را در سایهٔ حکومت حاکمی قابل تأمین می‌دانست که او را خداوند برگزیده باشد و در مورد وظایف او در کتاب سیاست‌نامه می‌نویسد که خداوند مصالح جهان و امنیت بندگان را به حاکم عادل واگذار می‌کند و فساد، آشوب و فتنه را به‌سبب او از مردم جامعه برمی‌دارد. به نظر وی، حاکم در جامعهٔ اسلامی، مظهر امنیت کشور است.[۱۹]

۳. اصول مدیریت اداری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک، در کتاب سیاست‌نامه، اصول مدیریت اداری از منظر اسلام را چنین مطرح کرده است:

  • اصل اول: نیاز نیست که حاکم زیرک و باهوش باشد؛ یک فرد متوسط هم می‌تواند مفید باشد.
  • اصل دوم: استخدام افراد در شغل‌های مختلف بر اساس شایستگی آنها و نه بر اساس رابطهٔ خویشاوندی و دوستی باشد؛ زیرا لازمهٔ خدمت خوب، اطلاع کافی حاکم از نیروهای لایق و کارآمد است.
  • اصل سوم: هرگز به یک نفر بیش از یک شغل واگذار نشود؛ زیرا توانایی او محدود بوده و با قبول بیش از یک شغل، ضعف‌های کاری خود را به گردن گرفتاری کارهای دیگر می‌اندازد.
  • اصل چهارم: افراد باید در کارهای مختلف وارد شوند؛ ماندگاری افراد در یک شغل باعث می‌شود که کارها را به‌خوبی انجام ندهند و با مردم به‌خوبی رفتار نکنند.
  • اصل پنجم: حاکم برای ایجاد رابطه با مردم باید افراد مسئول را انتخاب کند تا در صورت لزوم بتواند از فرد مسئول بازخواست کند.[۲۰]

ب) اقتصادی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

۱. رفاه اقتصادی، بهره‌وری و کارایی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک از رابطه میان رفاه قتصادی، بهره‌وری و کارایی آگاهی داشت و عملکرد وی در دوران وزارت، نشان داد که او با تأمین منافع مادی و رفاه کارگزاران و لشکریان خود، بهره‌وری، بازدهی و کارایی آنها را ارتقا داده است تا آنها با انگیزه و تلاش بیشتری در مسیر تحقق اهداف خواجه گام بردارند.[۲۱]

۲. برابری اقتصادی و اجتماعی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک به اصول برابری اسلامی معتقد بود که بنابر آن، افراد در داخل حکومت اسلامی بدون توجه به منزلت و قدرت آنها، از فرصت مساوی با دیگران برخوردار باشند. به‌عقیدهٔ او، مساوات در فرصت‌های اقتصادی، شرط لازم دستیابی به عدالت اجتماعی است و وظیفهٔ حکومت، تأمین زمینه‌های فرصت برابر برای همگان است. همچنین تلاش‌های اقتصادی-اجتماعی انجام گرفته در این زمینه سبب مدیریت مؤثر زکات، افزایش چشمگیر وجوهات شرعی، ساخته شدن مهمان‌سراها و خانه‌های متعدد برای افراد فقیر جامعه و اشتغال افراد با توجه به ظرفیت و منافع حکومت خواهد شد.[۲۲]

۳. اهمیت عمران کشور

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی به اهمیت آبادانی کشور اسلامی تأکید داشته و وظیفه این کار را به‌عهده حاکم می‌داند و می‌نویسد که کندن کاریز و جوی آب، ساختن پل بر رودخانه‌های بزرگ، آباد کردن ده و مزرعه، بنا کردن دیوارها، ایجاد شهرهای نو و ساختن ساختمان‌های بلند و مدارس برای طلاب علوم دینی، از آبادانی جهان محسوب می‌شود و دعای خیر مردم را به‌دنبال دارد.[۲۳]

روش حکومت‌داری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقبره خواجه نظام الملک در محلهٔ احمدآباد اصفهان
مقبره خواجه نظام الملک در محلهٔ احمدآباد اصفهان

۱. پیروی از شریعت اسلامی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نظام‌الملک، سیاستمدار دیندار بود و در حکومت‌داری از الگوهای ارزشی اسلام برای استخراج وجوه میراث ایرانی استفاده می‌کرد و در مسائل شریعت و سیاست‌مداری و چارچوب فکری از عقاید فقهای مسلمان پیروی می‌کرد.[۲۴]

۲. تأکید بر توسعهٔ زیرساخت‌ها

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روش حکومتی رفاه‌محور نظام‌الملک و درایت مدیریتی او باعث گسترش زیرساخت‌ها و توسعهٔ اقتصادی امپراطوری اسلامی در آن زمان شده بود. او، مالیات‌های مناسبی از مردم می‌گرفت و جاده‌ها را نیز به‌موازات آن می‌ساخت.[۲۵]

درگذشت

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خواجه نظام‌الملک، در دهم رمضان ۴۸۵ق زمانی که با سربازان شاهی از اصفهان به بغداد می‌رفت، در نزدیکی منطقهٔ «صحنه» در استان کرمانشاه به‌دست کسی که با لباس صوفیانه ظاهر شده بود، با ضرب کارد بر سینه زخمی شد و یک روز پس از آن درگذشت.[۲۶]

یادبود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آرامگاه نظام الملک
آرامگاه خواجه نظام‌الملک، دارالبطیخ، اصفهان

۱. آرامگاه

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر مزار خواجه نظام‌الملک، آرامگاهی ساخته شده که در بنای «دارالبطیخ» در محلهٔ احمدآباد اصفهان و در کوچه‌ای به‌نام خواجه نظام‌الملک واقع شده است. این بنای کوچک، آرامگاهی سلجوقی است و در آن حدود ۱۰ قبر وجود دارد که به شاهزادگان سلجوقی نسبت داده می‌شود. بر بیشتر مقبره‌ها سنگ‌های مرمر نفیس نصب شده و روی قبر خواجه نیز سنگ مرمرین زیبایی قرار دارد که در اطراف آن کتیبه‌ای مزین به آیةالکرسی و کلمات دیگر وجود دارد.[۲۷]

۲. ساخت تندیس

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به‌پاس خدمات خواجه نظام‌الملک، تندیس‌ها و سردیس‌های متعدد وی ساخته و در شهرهای مختلف، از جمله تندیس او در ۱۳۸۷ش در شهر چناران خراسان رضوی نصب شده است.[۲۸]

افتخارات

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
  1. به‌دلیل خدمات شایستهٔ نظام‌الملک به حکومت اسلامی آن زمان، خلیفهٔ عباسی «القائم» به او لقب «راضی امیرالمؤمنین» را داده بود و این لقب پیش از آن به هیچ وزیری اطلاق نشده بود.
  2. همچنین، ملک‌شاه سلجوقی او را به‌دلیل مواجههٔ موفقیت‌آمیز با مشکلات مختلف و سختی‌هایی که به پادشاه وارد می‌شد، با لقب «اتابک» (پدر بزرگ) خطاب می‌کرد.[۲۹]

پانویس

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
  1. ↑ دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام‌الملک.
  2. ↑ ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، 1426ق، ج8، ص349.
  3. ↑ رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص10.
  4. ↑ آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، 1377ش، ص36.
  5. ↑ رضازاده مقدم، «خواجه نظام الملک توسی و شیعیان»، 1389ش، ص12.
  6. ↑ حسن بن علی، سیاست نامه، 1385، ص16.
  7. ↑ آزاد ارمکی، تقی، اندیشه اجتماعی متفکران مسلمان، ص۳۶.
  8. ↑ شکوفاترین%20قرون%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.
  9. ↑ نویدی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  10. ↑ «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا.
  11. ↑ شکوفاترین%20قرون%20 «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر.
  12. ↑ آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۳۶.
  13. ↑ دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ نظام الملک.
  14. ↑ ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.
  15. ↑ ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج8، ص۳۵۰.
  16. ↑ حلبی، تاریخ تمدن اسلام، ۱۳۷۲، ص۴۶۹.
  17. ↑ کفشگر جلودار، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه.
  18. ↑ غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۶.
  19. ↑ هدایتی، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، ۱۳۷۸ش، ص۲۲۵.
  20. ↑ آزاد ارمکی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، ۱۳۷۷ش، ص۴۹–۵۰.
  21. ↑ غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۷.
  22. ↑ غفاری و ابوالحسنی، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.
  23. ↑ غفاری و ابوالحسنی، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.
  24. ↑ غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.
  25. ↑ غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۹.
  26. ↑ ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۰.
  27. ↑ «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا.
  28. ↑ «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر.
  29. ↑ غزالی، اندیشه‌های اقتصادی نظام‌الملک طوسی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳–۱۴۴.

منابع

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
  • آزاد ارمکی، تقی، اندیشهٔ اجتماعی متفکران مسلمان، تهران، جهاد، ۱۳۷۷ش.
  • «آرامگاه وزیر سلجوقیان در کوچه پس‌کوچه‌های احمدآباد»، خبرگزاری ایمنا، تاریخ درج مطلب: ۱۳ فروردین ۱۳۹۸ش.
  • «تندیس خواجه نظام‌الملک در شهر چناران نصب می‌شود»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۳ تیر ۱۳۸۷ش.
  • «خدمات فرهنگی، سیاسی و علمی خواجه نظام‌الملک، مقتدرترین وزیر ایرانی»، خبرگزاری مهر، تاریخ درج مطلب: ۲۲ فروردین ۱۳۹۷ش.
  • حسن بن علی، (نظام‌الملک) ابوعلی؛ سیاست‌نامه، به‌کوشش جعفر شعار، تهران، امیر کبیر، ۱۳۸۵ش.
  • حلبی، علی‌اصغر، تاریخ تمدن اسلام، تهران، اساطیر، ۱۳۷۲ش.
  • دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، در وب‌سایت واژیاب، تاریخ بازدید: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
  • رضازاده مقدم، عباس، «خواجه نظام‌الملک توسی و شیعیان»، مجلهٔ فقه و تاریخ تمدن، شمارهٔ ۲۵، پاییز ۱۳۸۹ش.
  • «سفر به سال صفر!»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ش.
  • غزالی، عیدیت، عقاید اقتصادی اندیشمندان مسلمان، ترجمهٔ احمد شیبانی، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۵ش.
  • غفاری، هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، پیام نور، ۱۳۸۹ش.
  • کفشگر جلودار، حسین، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، وب‌سایت پژوهه، تاریخ درج مطلب: ۲۴ آبان ۱۳۹۳ش.
  • دمشقی، ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، المکتبة العصریه، ۱۴۲۶ق.
  • نویدی، محمدعلی، «خواجه نظام‌الملک، اندیشه و حکمرانی»، وب‌سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۶ دی ۱۳۹۶ش.
  • هدایتی، ابوالفضل، «سلوک سیاسی نظام‌الملک»، مجلهٔ حکومت اسلامی، شمارهٔ ۱۳، پاییز ۱۳۷۸ش.
برگرفته از «https://iranpedia.wiki/w/index.php?title=پیش‌نویس:نظام‌الملک_طوسی&oldid=39699»