پرش به محتوا

پیش‌نویس:امامزاده داوود: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
imported>زینب غفاری
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''<big>امام‌زاده داوود</big>'''؛ یکی از مکان‌های زیارتی ـ گردشگری ایرانیان در نزدیکی [[تهران]].
[[پرونده:امام-زاده-داوود۱.jpg|300px|thumb|امام‌زاده داوود|جایگزین=امام‌زاده داوود]]
 
'''{{درشت|امام‌زاده داوود}}'''؛ یکی از مکان‌های زیارتی ـ گردشگری ایرانیان در نزدیکی [[تهران]].
شرف‌الدین داوود الحسنی که با نام امام‌زاده داوود شناخته می‌شود، شخصی دانشمند، زاهد و نمازگزار بوده و مقبرۀ او از مشهور‌ترین زیارتگا‌ه‌ها و جاذبه‌های گردشگری [[تهران]] به‌شمار می‌آید و از دیرباز، زائران بسیاری داشته است. مناسک [[شب‌های قدر]] و سوگواری ایام [[ماه محرم|محرم]] با برپایی دسته‌های سینه‌زنی در این مکان، با شور بسیار برگزار می‌شود. افراد بسیاری برای گرفتن حاجات خود به ضریح این امام‌زاده، دخیل بسته و نذرهای خاصی می‌کنند مانند نذر ظروف مسی، فرش، چراغ، سماور، لاله و قربانی کردن گوسفند.
 
==زندگی‌نامه==
شرف‌الدین داوود الحسنی که با نام امام‌زاده داوود شناخته می‌شود، شخصی دانشمند، زاهد و نمازگزار بوده و مقبرهٔ او از مشهورترین زیارتگاه‌ها و جاذبه‌های گردشگری [[تهران]] به‌شمار می‌آید و از دیرباز، زائران بسیاری داشته است. مناسک [[شب قدر|شب‌های قدر]] و سوگواری ایام [[ماه محرم|محرم]] با برپایی دسته‌های سینه‌زنی در این مکان، با شور بسیار برگزار می‌شود. افراد بسیاری برای گرفتن حاجات خود به ضریح این امام‌زاده، دخیل بسته و نذرهای خاصی می‌کنند مانند [[نذر]] ظروف مسی، فرش، چراغ، سماور، لاله و [[قربانی کردن|قربانی]] کردن گوسفند.
برخی، نَسَب امام‌زاده داوود را با 11 واسطه به [[امام حسن مجتبی]] رسانده‌اند.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B9 «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref> اما در متن اذن دخول و [[زیارت‌نامه|زیارت‌نامۀ]] موجود در بقعۀ این امام‌زاده، نَسَب او به [[امام زین‌العابدین]] رسیده است. عده‌ای نیز بر این باورند که نسب امام‌زاده داوود به [[امام موسی کاظم]] منتهی می‌شود.  
 
امام‌زاده داوود براساس برخی شواهد تاریخی، حدود سال 440ق به دنیا آمده و در سال ۴۸۰ق کشته شده است. برخی این قتل را در چارچوب سرکوب و [[شهادت]] [[بنی‌هاشم]] و [[اهل‌بیت]] توسط دستگاه خلافت [[بنی‌عباس]] دانسته‌اند  و برخی دیگر، قتل او را به افراد محلی این منطقه، نسبت داده‌اند.  
==زندگی‌نامه امام‌زاده داوود==
==تاریخچه بقعه امام‌زاده داوود==  
برخی، نَسَب امام‌زاده داوود را با ۱۱ واسطه به [[امام حسن مجتبی]] رسانده‌اند.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref> اما در متن اذن دخول و زیارت‌نامهٔ موجود در بقعهٔ این امام‌زاده، نَسَب او به [[امام زین‌العابدین]] رسیده است.<ref>حسینی، تاریخ تهران، ص ۱۳۲؛ مصطفوی، آثار تاریخی طهران، ۱۳۵۰ ش، ج۱، ص۲۲۰؛ ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۸.</ref> عده‌ای نیز بر این باورند که نسب امام‌زاده داوود به [[امام موسی کاظم]] منتهی می‌شود.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref>
بنای اولیۀ امام‌زاده بنابر برخی اسناد، احتمالاً در زمان شاه طهماسب صفوی ساخته شده است؛ اما کهن‌‌ترین اثر موجود در این مکان، نوشته‌های سردر ورودی امام‌زاده است که به دورۀ فتحعلی شاه بر‌می‌گردد. برخی برپایی اصل این بقعه را به خازن‌الدوله، همسر فتحعلی‌شاه قاجار، در سال ۱۲۴۸ق نسبت داده‌اند که در دوره‌های پسینی چندین بار، بازسازی شده است. راهی که از [[فرحزاد]] به امام‌زاده داوود منتهی می‌شود، به فرمان ناصرالدین‌شاه ساخته و مرمت شده است. سنگ قبر امام‌زاده و دو درب ورودی نیز متعلق به زمان [[قاجاريه]] و سال ۱۲۴۰ش است.
امام‌زاده داوود براساس برخی شواهد تاریخی، حدود سال ۴۴۰ق به دنیا آمده و در سال ۴۸۰ق کشته شده است.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref> برخی این قتل را در چارچوب سرکوب و [[شهادت]] بنی‌هاشم و [[اهل‌بیت]] توسط دستگاه خلافت بنی‌عباس دانسته‌اند<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو]</ref> و برخی دیگر، قتل او را به افراد محلی این منطقه، نسبت داده‌اند.<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۸-29.</ref>
بنای امام‌زاده داوود، در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۱۵ش با شماره ۲۵۹ در [[فهرست آثار ملی ایران]] به ثبت رسید و امروزه توسط [[سازمان اوقاف و امور خیریه]]، نگهداری می‌شود.  
 
==تاریخچه بقعه امام‌زاده داوود==
بنای اولیهٔ امام‌زاده بنابر برخی اسناد، احتمالاً در زمان شاه طهماسب [[صفویه|صفوی]] ساخته شده است؛<ref>[https://www.yjc.news/fa/news/6010988/امامزاده-داوود-ع-کجاست «امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، سایت باشگاه خبرنگاران جوان.]مصطفوی، بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر، ۱۳۶۱ش، ص17.</ref> اما کهن‌ترین اثر موجود در این مکان، نوشته‌های سردر ورودی امام‌زاده است که به دورهٔ فتحعلی شاه برمی‌گردد. برخی برپایی اصل این بقعه را به خازن‌الدوله، همسر فتحعلی‌شاه قاجار، در سال ۱۲۴۸ق نسبت داده‌اند که در دوره‌های پسینی چندین بار، بازسازی شده است.<ref>مصطفوی، آثار تاریخی طهران، ۱۳۵۰ ش، ج۱، ص357.</ref> راهی که از [[فرحزاد]] به امام‌زاده داوود منتهی می‌شود، به فرمان ناصرالدین‌شاه ساخته و مرمت شده است.<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۰.</ref> سنگ قبر امام‌زاده و دو درب ورودی نیز متعلق به زمان [[قاجاریه]] و سال ۱۲۴۰ش است.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref>
بنای امام‌زاده داوود، در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۱۵ش با شماره ۲۵۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و امروزه توسط سازمان اوقاف و امور خیریه، نگهداری می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
==معماری امام‌زاده داوود==
==معماری امام‌زاده داوود==
بنای کلی امام‌زاده از دو [[مسجد]] تشکیل شده که به بقعه‌ای هشت‌ضلعی در قسمت میانی منتهی می‌شوند. این بقعه، دارای سردابی در قسمت زیرین است. در ورودی امام‌زاده، هشت بیت شعر دیده می‌شود که نام فتحعلی شاه در آن نوشته شده و نشان می‌دهد که آرامگاه در زمان او ساخته شده است. داخل آرامگاه، ضریحی ساده وجود دارد که به ضریح جعفری شهرت داشته و طول و عرضی برابر با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارد. در گوشه شمال‌شرقی این بقعه دریچه‌ای آهنی است که به سرداب و محل دفن پیکر امام‌زاده، باز می‌شود.  
[[پرونده:امام-زاده-داوود.jpg|300px|thumb|نمایی از امام‌زاده داوود|جایگزین=عکس امام‌زاده داوود]]
==مسیرهای دسترسی به امام‌زاده داوود==  
بنای کلی امام‌زاده از دو [[مسجد]] تشکیل شده که به بقعه‌ای هشت‌ضلعی در قسمت میانی منتهی می‌شوند. این بقعه، دارای سردابی در قسمت زیرین است. در ورودی امام‌زاده، هشت بیت [[شعر فارسی|شعر]] دیده می‌شود که نام فتحعلی شاه در آن نوشته شده و نشان می‌دهد که آرامگاه در زمان او ساخته شده است. داخل آرامگاه، ضریحی ساده وجود دارد که به ضریح جعفری شهرت داشته و طول و عرضی برابر با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارد. در گوشه شمال‌شرقی این بقعه دریچه‌ای آهنی است که به سرداب و محل دفن پیکر امام‌زاده، باز می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
1) جاده امام‌زاده داوود در [[روستای کن]]، بهترین مسیر دسترسی به امام‌زاده است که از [[آبشار هریاس]] آغاز و پس از گذشتن از [[روستای سولقان]] به مسافت ۲۵ کیلومتر به امام‌زاده داوود می‌رسد. در این مسیر امکانات رفاهی نظیر [[زائرسرا]]، [[درمانگاه]]، [[کتابخانه]]، واحد فرهنگی و فروشگاه وجود دارد.
 
==مسیرهای دسترسی به امام‌زاده داوود==
2) مسیرِ دوم، انتهای بزرگراه یادگار امام به‌سمت جاده [[فرحزاد]] است که پس از طی ۱۵ کیلومتر به «تپه سلام» می‌رسد و از آن‌جا گنبد امام‌زاده نمایان می‌شود.
۱) جاده امام‌زاده داوود در روستای کن، بهترین مسیر دسترسی به امام‌زاده است که از آبشار هریاس آغاز و پس از گذشتن از روستای سولقان به مسافت ۲۵ کیلومتر به امام‌زاده داوود می‌رسد.<ref>[https://www.yjc.news/fa/news/6010988/امامزاده-داوود-ع-کجاست «امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان.]</ref> در این مسیر امکانات رفاهی نظیر زائرسرا، درمانگاه، [[کتابخانه]]، واحد فرهنگی و فروشگاه وجود دارد.<ref>سروقدی، بقاع متبرکهٔ استان تهران، ۱۳۸۴ش، ص147.</ref>
 
 
3) مسیر سوم، راه کوهستانی است که عده‌ای با کوهنوردی، مسیر کوه [[توچال]] تا قله «شاه‌نشین» در پشت [[روستای شهرستانک]] را طی کرده و با دورزدن در اطراف این قله به امام‌زاده داوود می‌رسند.
۲) مسیرِ دوم، انتهای بزرگراه یادگار امام به‌سمت جاده [[فرحزاد]] است که پس از طی ۱۵ کیلومتر به «تپه سلام» می‌رسد و از آن‌جا گنبد امام‌زاده نمایان می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
۳) مسیر سوم، راه کوهستانی است که عده‌ای با کوهنوردی، مسیر کوه [[توچال]] تا قله «شاه‌نشین» در پشت [[روستای شهرستانک]] را طی کرده و با دورزدن در اطراف این قله به امام‌زاده داوود می‌رسند.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref>


==تلاقی زیارت و گردشگری==
==تلاقی زیارت و گردشگری==
از زمان [[قاجاریه]]، همواره زیارت امام‌زاده داوود برای تهرانی‌ها لذت خاصی داشته است. ناصرالدین شاه قاجار، در روستای خوش‌آب‌وهوای [[شهرستانک]] که نزدیک امام‌زاده است، قصری ساخت تا بعد از زیارت، در آنجا استراحت کند. [[شهرستانک]] پشت قله‌ای به نام شاه‌نشین است که دره امام‌زاده داوود در جنوب این قله قرار دارد. معمولا کسانی که برای کوهنوردی به این منطقه می‌آیند، به [[شهرستانک]] هم می‌روند.  
از زمان [[قاجاریه]]، همواره زیارت امام‌زاده داوود برای تهرانی‌ها لذت خاصی داشته است. ناصرالدین شاه قاجار، در روستای خوش‌آب‌وهوای شهرستانک که نزدیک امام‌زاده است، قصری ساخت تا بعد از [[زیارت]]، در آنجا استراحت کند. شهرستانک پشت قله‌ای به نام شاه‌نشین است که دره امام‌زاده داوود در جنوب این قله قرار دارد. معمولاً کسانی که برای کوهنوردی به این منطقه می‌آیند، به شهرستانک هم می‌روند. در قدیم اهالی [[تهران]] برای زیارت امام‌زاده داوود، معمولاً شب را در فرحزاد می‌ماندند و صبح با کمک قاطرچی‌ها به امام‌زاده می‌رفتند. این امر مخصوص طبقه خاصی نبود و تقریباً همه زوار این کار را می‌کردند.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو][https://www.yjc.news/fa/news/6010988/امامزاده-داوود-ع-کجاست «امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان]</ref>
 
با توجه به اینکه فرحزاد در مسیر امام‌زاده واقع شده، و محلی خوش آب‌وهوا است، در آن قهوه‌خانه‌های متعدد و [[آشپزخانه|آشپزخانه‌های]] شبانه‌روزی وجود دارد و در بساط میوه‌فروش‌ها، فروش شاه‌توت، کره و [[پنیر]] محلی و گردو نیز رایج است.<ref>شهری، طهران قدیم، ج۳، ۱۳۷۱ش، ص۴۲۷–۴۲۸.</ref>
 
از گذشته، بساط معرکه‌گیران و مارگیران، پرده‌گردان‌ها با پرده‌هایی از صحرای محشر، [[روضه‌خوانی]] و برگزاری [[تعزیه]] در قهوه‌خانه‌ها از دیگر جاذبه‌های [[فرحزاد]] بوده است.<ref>شهری، طهران قدیم، ج۳، ۱۳۷۱ش، ص۴۲۹–۴۳۷.</ref> در مسیر [[فرحزاد]] به امام‌زاده، که زوار آن را پیاده یا با چهارپای کرایه‌ای طی می‌کردند، انبوه درختان [[توت]] که افراد خیر آنها را کاشته و [[وقف]] کرده بودند، جلب‌نظر می‌کند.<ref>شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، ج۳، ۱۳۷۸ش، ص۴۹۳.</ref>
 
زوار پس از صرف [[چای]] و استراحت کردن در قهوه‌خانهٔ مشهور به «یونجه‌زار» از محلی به نام «کتل خاکی» ــ که دشوارترین بخش مسیر بود ــ می‌گذشتند و سپس با عبور از روستای کیگا و طی چند کیلومتر به سمت شمال غربی و گذشتن از پیچ و خم‌های موسوم به «نعل‌شکن» به محوطهٔ امام‌زاده می‌رسیدند. در این مسیر چشمهٔ «آب زندگانی» قرار داشت که بنابر باور مردم، آب آن شفابخش بود.<ref>مصطفوی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، ج۱، ۱۳۳۱ش، ص۲۱۵–۲۱۶.</ref>


در قدیم اهالی [[تهران]] برای زیارت امام‌زاده داوود، معمولا شب را در [[فرحزاد]] می‌ماندند و صبح با کمک قاطرچی‌ها به امام‌زاده می‌رفتند. این امر مخصوص طبقه خاصی نبود و تقریبا همه زوار این کار را می‌کردند. با توجه به اینکه [[فرحزاد]] در مسیر امام‌زاده واقع شده، و محلی خوش آب‎‌وهوا است، در آن قهوه‌خانه‌های متعدد و آشپزخانه‌های شبانه‌روزی وجود دارد و در بساط میوه‌فروش‌ها، فروش [[شاه‌توت]]، کره و [[پنیر]] محلی و [[گردو]] نیز رایج است. از گذشته، بساط معرکه‌گیران و مارگیران، پرده‌گردان‌ها با پرده‌هایی از صحرای محشر، [[روضه‌خوانی]] و برگزاری [[تعزیه]] در قهوه‌خانه‌ها از دیگر جاذبه‌های [[فرحزاد]] بوده است.  در مسیر [[فرحزاد]] به امام‌زاده، که زوار آن را پیاده یا با چهارپای کرایه‌ای طی می‌کردند، انبوه درختان [[توت]] که افراد خیر آنها را کاشته و وقف کرده بودند، جلب‌نظر می‌کند.  زوار پس از صرف [[چای]] و استراحت کردن در قهوه‌خانۀ مشهور به «یونجه‌زار» از محلی به نام «کتل خاکی» ــ که دشوارترین بخش مسیر بود ــ می‌گذشتند و سپس با عبور از روستای کیگا و طی چند کیلومتر به سمت شمال غربی و گذشتن از پیچ و خم‌های موسوم به «نعل‌شکن» به محوطۀ امام‌زاده می‌رسیدند. در این مسیر چشمۀ «آب زندگانی» قرار داشت که بنابر باور مردم، آب آن شفا‌بخش بود.
شهرت اصلی امام‌زاده داوود، به خاطر مسیر سخت و کوهستانی آن است که زمانی فقط با کمک قاطرچی‌ها می‌شد این راه را طی کرد. امروزه اگرچه این مسیر، آسفالت شده ولی باز در انتهای مسیر ماشین‌رو، باید سربالایی تندی را پیاده رفت که این دشواری با زیارت امام‌زاده داوود به شیرینی تبدیل می‌شود. به همین دلیل، یکی از نذرهای رایج در [[تهران]] قدیم، [[نذر]] زیارت امام‌زاده داوود بوده است.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref>
شهرت اصلی امام‌زاده داوود، به خاطر مسیر سخت و کوهستانی آن است که زمانی فقط با کمک قاطرچی‌ها می‌شد این راه را طی کرد. امروزه اگرچه این مسیر، آسفالت شده ولی باز در انتهای مسیر ماشین‌رو، باید سربالایی تندی را پیاده رفت که این دشواری با زیارت امام‌زاده داوود به شیرینی تبدیل می‌شود. به همین دلیل، یکی از نذرهای رایج در [[تهران]] قدیم، [[نذر]] زیارت امام‌زاده داوود بوده است.


==جاذبه‌های گردشگری==  
==جاذبه‌های گردشگری امام‌زاده داوود==
جاهای دیدنی اطراف بقعه امام‌زاده داوود عبارت‌اند از:
جاهای دیدنی اطراف بقعه امام‌زاده داوود عبارت‌اند از:


===جاده امام‌زاده داوود===
===جاده امام‌زاده داوود===
جاده پرپیچ‌‌و‌خم کن-سولقان، با مناظر سرسبز و چشم‌اندازهای زیبا یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های سفر به امام‌زاده داوود است. جاده قدیم امام‌زاده داوود در منطقه [[فرحزاد]] نیز از کنار آبشار و طبیعتی چشم‌نواز می‌گذرد. علاوه بر این، انواع خوراکی‌های خوشمزه مانند [[باقالی]]، [[لبو]]، [[بلال]]، [[تخمه]] بوداده، [[لواشک]] و [[آلوچه]]، [[چای]] زغالی، [[پشمک]] و دیگر خوردنی‌ها با توجه به فصول در طول مسیر یافت می‌شود.
جاده پرپیچ‌وخم کن-سولقان، با مناظر سرسبز و چشم‌اندازهای زیبا یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های سفر به امام‌زاده داوود است. جاده قدیم امام‌زاده داوود در منطقه [[فرحزاد]] نیز از کنار آبشار و طبیعتی چشم‌نواز می‌گذرد. علاوه بر این، انواع خوراکی‌های خوشمزه مانند باقالی، لبو، بلال، تخمه بوداده، لواشک و آلوچه، [[چای]] زغالی، [[پشمک]] و دیگر خوردنی‌ها با توجه به فصول در طول مسیر یافت می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو]شهری، طهران قدیم، ۱۳۷۱ش، ص 436.</ref>
 
===آبشار رندان===
===آبشار رندان===
دومین آبشار مرتفع در نزدیکی [[تهران]] است. این آبشار زیبا در نزدیکی روستایی به همین نام در منطقه [[روستای کن|کَن]] و [[سولقان]] [[تهران]] قرار دارد و در روزهای گرم [[تابستان]]، گردشگران زیادی به آنجا سفر می‌کنند.
دومین آبشار مرتفع در نزدیکی [[تهران]] است. این آبشار زیبا در نزدیکی روستایی به همین نام در منطقه کَن و سولقان تهران قرار دارد و در روزهای گرم تابستان، گردشگران زیادی به آنجا سفر می‌کنند.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
===آبشار سنگان===
===آبشار سنگان===
از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی جاده امام‌زاده داوود است که در [[روستای سنگان]] قرار دارد. بزرگراه تهران-شمال دقیقا در کنار این جاده قرار دارد.
از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی جاده امام‌زاده داوود است که در روستای سنگان قرار دارد. بزرگراه تهران-شمال دقیقاً در کنار این جاده قرار دارد.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
===آبشار امام‌زاده داوود===
===آبشار امام‌زاده داوود===
در ورودی [[روستای کن]] و در دره‌ای عمیق قرار دارد و مورد توجه بسیاری از زائران امام‌زاده است.
در ورودی روستای کن و در دره‌ای عمیق قرار دارد و مورد توجه بسیاری از زائران امام‌زاده است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو][https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک]</ref>
 
===آبشار تالون===
===آبشار تالون===
یکی از آبشارهای مرتفع [[استان تهران]] است که در روستای تالون واقع شده و در [[بهار]] دیدنی‌تر است.
یکی از آبشارهای مرتفع [[استان تهران]] است که در روستای تالون واقع شده و در [[بهار]] دیدنی‌تر است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
===بازارچه امام‌زاده داوود===
===بازارچه امام‌زاده داوود===
در این بازارچه انواع کالا و خوراکی از قبیل [[سوهان]] تازه، انواع [[شیرینی]] و نان‌های سنتی، پوشاک، [[چادر]] و [[جانماز]]، [[مهر]] و [[تسبیح]]، کتاب‌های مذهبی و [[اسباب‌بازی]] به فروش می‌رسد. [[آش]] و [[دوغ]] محلی با سبزیجات کوهی نیز در این [[بازار]] وجود دارد.
در این بازارچه انواع کالا و خوراکی از قبیل [[سوهان]] تازه، انواع شیرینی و نان‌های سنتی، پوشاک، [[چادر]] و جانماز، [[مهر (نماز)|مهر]] و [[تسبیح]]، کتاب‌های مذهبی و [[اسباب‌بازی]] به فروش می‌رسد. [[آش]] و [[دوغ]] محلی با سبزیجات کوهی نیز در این [[بازار]] وجود دارد.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
===کاخ ناصری===
===کاخ ناصری===
کاخ ییلاقی در [[روستای شهرستانک]]، نزدیک امام‌زاده است که ناصرالدین شاه بعد از [[زیارت]] به‌منظور استراحت، به آن‌جا می‌رفت.
کاخ ییلاقی در [[روستای شهرستانک]]، نزدیک امام‌زاده است که ناصرالدین شاه بعد از [[زیارت]] به‌منظور استراحت، به آن‌جا می‌رفت.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک][https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>
 
===پارک امام‌زاده داود===
===پارک امام‌زاده داود===
شهربازی این پارک با موقعیت کوهستانی، هیجان بسیاری را به بازدیدکنندگان می‌دهد.
شهربازی این پارک با موقعیت کوهستانی، هیجان بسیاری را به بازدیدکنندگان می‌دهد.<ref>[https://www.tabnak.ir/fa/news/1132580/زندگینامه-امامزاده-داوود-از-نوادگان-امام-حسن-ع «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.]</ref>
 
==بهترین زمان سفر به امامزاده داوود==
در تمام فصول سال، امکان سفر به امام‌زاده داوود فراهم است، اما فروردین تا اوایل آبان، دلچسب‌تر است. کوهنوردی تابستانی و برف [[زمستان|زمستانی]]، از دیگر جذابیت‌های سفر به امام‌زاده داوود است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/25991-امامزاده-داوود/ «امامزاده داوود»، سایت کجارو.]</ref>


==بهترین زمان سفر به امامزاده داوود==
در تمام فصول سال، امکان سفر به امام‌زاده داوود فراهم است، اما فروردین تا اوایل آبان، دلچسب‌تر است. [[کوهنوردی]] تابستانی و [[برف]] زمستانی، از دیگر جذابیت‌های سفر به امام‌زاده داوود است. 
==سیل امام‌زاده داوود==
==سیل امام‌زاده داوود==
در ۶ مرداد ۱۴۰۱ش، سیل هولناکی از طرف بازارچه قدیم به‌سوی امام‌زاده داوود جاری شد و رستوران‌ها و مغازه‌های بسیاری را خراب کرد. با ورود سیل به محوطۀ امام‌زاده، فرش‌ها و تجهیزات داخل امام‌زاده نیز در امان نماندند. متاسفانه ۱۹ نفر در این سیلاب، جان خود را از دست دادند.
در ۶ مرداد ۱۴۰۱ش، سیل هولناکی از طرف بازارچه قدیم به‌سوی امام‌زاده داوود جاری شد و [[رستوران|رستوران‌ها]] و مغازه‌های بسیاری را خراب کرد. با ورود سیل به محوطهٔ امام‌زاده، فرش‌ها و تجهیزات داخل امام‌زاده نیز در امان نماندند. متأسفانه ۱۹ نفر در این سیلاب، جان خود را از دست دادند.<ref>«[[امامزاده داوود»، سایت کجارو]]</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
* «امام‌زاده داوود کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: ۳۰ اسفند ۱۳۹5ش.
{{آغاز منابع}}
* جوانمرد، پویا و شجاعی، صدیقه، «امام‌زاده داوود»، وب سایت کجارو، تاریخ بازدید: 21 شهریور 1401ش.
*«امام‌زاده داوود کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: ۳۰ اسفند ۱۳۹۵ش.
* «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک، تاریخ انتشار: 9 مرداد ۱۴۰۱ش.
*جوانمرد، پویا و شجاعی، صدیقه، «امام‌زاده داوود»، وب سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ش.
* ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش.
*«زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک، تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ش.
* سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، ۱۳۸۴ش
*ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش.
* شهری، جعفر، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، تهران، ۱۳۷۸ش.  
*سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکهٔ استان تهران، تهران، ۱۳۸۴ش
* شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، ۱۳۷۱ش.
*شهری، جعفر، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، تهران، ۱۳۷۸ش.
* فیض قمی، عباس، بدر فروزان، قم، بنگاه چاپ قم، 1324ش.
*شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، ۱۳۷۱ش.
* کنز الانساب و بحر المصاب، منسوب به ابو مخنف ازدی، ترجمۀ مرتضى علم‌الهدى، بمبئی، ۱۳۰۲ق.
*فیض قمی، عباس، بدر فروزان، قم، بنگاه چاپ قم، ۱۳۲۴ش.
* مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی طهران، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۱ش.  
*کنز الانساب و بحر المصاب، منسوب به ابو مخنف ازدی، ترجمهٔ مرتضی علم‌الهدی، بمبئی، ۱۳۰۲ق.
* مصطفوی، محمدتقی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، شماره ۵9، ۱۳۳۱ش.
*مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی طهران، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۱ش.
[[رده: ویکی‌زندگی]]
*مصطفوی، محمدتقی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، شماره ۵۹، ۱۳۳۱ش.
[[رده: گردشگری]]
{{پایان منابع}}
[[رده: معماری]]
{{تهران-افقی}}
[[رده: مکان دینی و مذهبی]]
{{امامزاده ایران-افقی}}
[[رده: آرامش معنوی]]
 
[[رده: زیارت]] [[رده: مکان تاریخی]]
[[رده:امامزاده‌های استان تهران]]
[[رده:جاذبه‌های گردشگری استان تهران]]

نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۱۰

امام‌زاده داوود
امام‌زاده داوود

امام‌زاده داوود؛ یکی از مکان‌های زیارتی ـ گردشگری ایرانیان در نزدیکی تهران.

شرف‌الدین داوود الحسنی که با نام امام‌زاده داوود شناخته می‌شود، شخصی دانشمند، زاهد و نمازگزار بوده و مقبرهٔ او از مشهورترین زیارتگاه‌ها و جاذبه‌های گردشگری تهران به‌شمار می‌آید و از دیرباز، زائران بسیاری داشته است. مناسک شب‌های قدر و سوگواری ایام محرم با برپایی دسته‌های سینه‌زنی در این مکان، با شور بسیار برگزار می‌شود. افراد بسیاری برای گرفتن حاجات خود به ضریح این امام‌زاده، دخیل بسته و نذرهای خاصی می‌کنند مانند نذر ظروف مسی، فرش، چراغ، سماور، لاله و قربانی کردن گوسفند.

زندگی‌نامه امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی، نَسَب امام‌زاده داوود را با ۱۱ واسطه به امام حسن مجتبی رسانده‌اند.[۱] اما در متن اذن دخول و زیارت‌نامهٔ موجود در بقعهٔ این امام‌زاده، نَسَب او به امام زین‌العابدین رسیده است.[۲] عده‌ای نیز بر این باورند که نسب امام‌زاده داوود به امام موسی کاظم منتهی می‌شود.[۳] امام‌زاده داوود براساس برخی شواهد تاریخی، حدود سال ۴۴۰ق به دنیا آمده و در سال ۴۸۰ق کشته شده است.[۴] برخی این قتل را در چارچوب سرکوب و شهادت بنی‌هاشم و اهل‌بیت توسط دستگاه خلافت بنی‌عباس دانسته‌اند[۵] و برخی دیگر، قتل او را به افراد محلی این منطقه، نسبت داده‌اند.[۶]

تاریخچه بقعه امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنای اولیهٔ امام‌زاده بنابر برخی اسناد، احتمالاً در زمان شاه طهماسب صفوی ساخته شده است؛[۷] اما کهن‌ترین اثر موجود در این مکان، نوشته‌های سردر ورودی امام‌زاده است که به دورهٔ فتحعلی شاه برمی‌گردد. برخی برپایی اصل این بقعه را به خازن‌الدوله، همسر فتحعلی‌شاه قاجار، در سال ۱۲۴۸ق نسبت داده‌اند که در دوره‌های پسینی چندین بار، بازسازی شده است.[۸] راهی که از فرحزاد به امام‌زاده داوود منتهی می‌شود، به فرمان ناصرالدین‌شاه ساخته و مرمت شده است.[۹] سنگ قبر امام‌زاده و دو درب ورودی نیز متعلق به زمان قاجاریه و سال ۱۲۴۰ش است.[۱۰] بنای امام‌زاده داوود، در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۱۵ش با شماره ۲۵۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و امروزه توسط سازمان اوقاف و امور خیریه، نگهداری می‌شود.[۱۱]

معماری امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عکس امام‌زاده داوود
نمایی از امام‌زاده داوود

بنای کلی امام‌زاده از دو مسجد تشکیل شده که به بقعه‌ای هشت‌ضلعی در قسمت میانی منتهی می‌شوند. این بقعه، دارای سردابی در قسمت زیرین است. در ورودی امام‌زاده، هشت بیت شعر دیده می‌شود که نام فتحعلی شاه در آن نوشته شده و نشان می‌دهد که آرامگاه در زمان او ساخته شده است. داخل آرامگاه، ضریحی ساده وجود دارد که به ضریح جعفری شهرت داشته و طول و عرضی برابر با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارد. در گوشه شمال‌شرقی این بقعه دریچه‌ای آهنی است که به سرداب و محل دفن پیکر امام‌زاده، باز می‌شود.[۱۲]

مسیرهای دسترسی به امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

۱) جاده امام‌زاده داوود در روستای کن، بهترین مسیر دسترسی به امام‌زاده است که از آبشار هریاس آغاز و پس از گذشتن از روستای سولقان به مسافت ۲۵ کیلومتر به امام‌زاده داوود می‌رسد.[۱۳] در این مسیر امکانات رفاهی نظیر زائرسرا، درمانگاه، کتابخانه، واحد فرهنگی و فروشگاه وجود دارد.[۱۴]

۲) مسیرِ دوم، انتهای بزرگراه یادگار امام به‌سمت جاده فرحزاد است که پس از طی ۱۵ کیلومتر به «تپه سلام» می‌رسد و از آن‌جا گنبد امام‌زاده نمایان می‌شود.[۱۵]

۳) مسیر سوم، راه کوهستانی است که عده‌ای با کوهنوردی، مسیر کوه توچال تا قله «شاه‌نشین» در پشت روستای شهرستانک را طی کرده و با دورزدن در اطراف این قله به امام‌زاده داوود می‌رسند.[۱۶]

تلاقی زیارت و گردشگری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از زمان قاجاریه، همواره زیارت امام‌زاده داوود برای تهرانی‌ها لذت خاصی داشته است. ناصرالدین شاه قاجار، در روستای خوش‌آب‌وهوای شهرستانک که نزدیک امام‌زاده است، قصری ساخت تا بعد از زیارت، در آنجا استراحت کند. شهرستانک پشت قله‌ای به نام شاه‌نشین است که دره امام‌زاده داوود در جنوب این قله قرار دارد. معمولاً کسانی که برای کوهنوردی به این منطقه می‌آیند، به شهرستانک هم می‌روند. در قدیم اهالی تهران برای زیارت امام‌زاده داوود، معمولاً شب را در فرحزاد می‌ماندند و صبح با کمک قاطرچی‌ها به امام‌زاده می‌رفتند. این امر مخصوص طبقه خاصی نبود و تقریباً همه زوار این کار را می‌کردند.[۱۷]

با توجه به اینکه فرحزاد در مسیر امام‌زاده واقع شده، و محلی خوش آب‌وهوا است، در آن قهوه‌خانه‌های متعدد و آشپزخانه‌های شبانه‌روزی وجود دارد و در بساط میوه‌فروش‌ها، فروش شاه‌توت، کره و پنیر محلی و گردو نیز رایج است.[۱۸]

از گذشته، بساط معرکه‌گیران و مارگیران، پرده‌گردان‌ها با پرده‌هایی از صحرای محشر، روضه‌خوانی و برگزاری تعزیه در قهوه‌خانه‌ها از دیگر جاذبه‌های فرحزاد بوده است.[۱۹] در مسیر فرحزاد به امام‌زاده، که زوار آن را پیاده یا با چهارپای کرایه‌ای طی می‌کردند، انبوه درختان توت که افراد خیر آنها را کاشته و وقف کرده بودند، جلب‌نظر می‌کند.[۲۰]

زوار پس از صرف چای و استراحت کردن در قهوه‌خانهٔ مشهور به «یونجه‌زار» از محلی به نام «کتل خاکی» ــ که دشوارترین بخش مسیر بود ــ می‌گذشتند و سپس با عبور از روستای کیگا و طی چند کیلومتر به سمت شمال غربی و گذشتن از پیچ و خم‌های موسوم به «نعل‌شکن» به محوطهٔ امام‌زاده می‌رسیدند. در این مسیر چشمهٔ «آب زندگانی» قرار داشت که بنابر باور مردم، آب آن شفابخش بود.[۲۱]

شهرت اصلی امام‌زاده داوود، به خاطر مسیر سخت و کوهستانی آن است که زمانی فقط با کمک قاطرچی‌ها می‌شد این راه را طی کرد. امروزه اگرچه این مسیر، آسفالت شده ولی باز در انتهای مسیر ماشین‌رو، باید سربالایی تندی را پیاده رفت که این دشواری با زیارت امام‌زاده داوود به شیرینی تبدیل می‌شود. به همین دلیل، یکی از نذرهای رایج در تهران قدیم، نذر زیارت امام‌زاده داوود بوده است.[۲۲]

جاذبه‌های گردشگری امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جاهای دیدنی اطراف بقعه امام‌زاده داوود عبارت‌اند از:

جاده امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جاده پرپیچ‌وخم کن-سولقان، با مناظر سرسبز و چشم‌اندازهای زیبا یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های سفر به امام‌زاده داوود است. جاده قدیم امام‌زاده داوود در منطقه فرحزاد نیز از کنار آبشار و طبیعتی چشم‌نواز می‌گذرد. علاوه بر این، انواع خوراکی‌های خوشمزه مانند باقالی، لبو، بلال، تخمه بوداده، لواشک و آلوچه، چای زغالی، پشمک و دیگر خوردنی‌ها با توجه به فصول در طول مسیر یافت می‌شود.[۲۳]

آبشار رندان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دومین آبشار مرتفع در نزدیکی تهران است. این آبشار زیبا در نزدیکی روستایی به همین نام در منطقه کَن و سولقان تهران قرار دارد و در روزهای گرم تابستان، گردشگران زیادی به آنجا سفر می‌کنند.[۲۴]

آبشار سنگان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی جاده امام‌زاده داوود است که در روستای سنگان قرار دارد. بزرگراه تهران-شمال دقیقاً در کنار این جاده قرار دارد.[۲۵]

آبشار امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در ورودی روستای کن و در دره‌ای عمیق قرار دارد و مورد توجه بسیاری از زائران امام‌زاده است.[۲۶]

آبشار تالون

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یکی از آبشارهای مرتفع استان تهران است که در روستای تالون واقع شده و در بهار دیدنی‌تر است.[۲۷]

بازارچه امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در این بازارچه انواع کالا و خوراکی از قبیل سوهان تازه، انواع شیرینی و نان‌های سنتی، پوشاک، چادر و جانماز، مهر و تسبیح، کتاب‌های مذهبی و اسباب‌بازی به فروش می‌رسد. آش و دوغ محلی با سبزیجات کوهی نیز در این بازار وجود دارد.[۲۸]

کاخ ناصری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کاخ ییلاقی در روستای شهرستانک، نزدیک امام‌زاده است که ناصرالدین شاه بعد از زیارت به‌منظور استراحت، به آن‌جا می‌رفت.[۲۹]

پارک امام‌زاده داود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شهربازی این پارک با موقعیت کوهستانی، هیجان بسیاری را به بازدیدکنندگان می‌دهد.[۳۰]

بهترین زمان سفر به امامزاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در تمام فصول سال، امکان سفر به امام‌زاده داوود فراهم است، اما فروردین تا اوایل آبان، دلچسب‌تر است. کوهنوردی تابستانی و برف زمستانی، از دیگر جذابیت‌های سفر به امام‌زاده داوود است.[۳۱]

سیل امام‌زاده داوود

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در ۶ مرداد ۱۴۰۱ش، سیل هولناکی از طرف بازارچه قدیم به‌سوی امام‌زاده داوود جاری شد و رستوران‌ها و مغازه‌های بسیاری را خراب کرد. با ورود سیل به محوطهٔ امام‌زاده، فرش‌ها و تجهیزات داخل امام‌زاده نیز در امان نماندند. متأسفانه ۱۹ نفر در این سیلاب، جان خود را از دست دادند.[۳۲]

  1. «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  2. حسینی، تاریخ تهران، ص ۱۳۲؛ مصطفوی، آثار تاریخی طهران، ۱۳۵۰ ش، ج۱، ص۲۲۰؛ ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۸.
  3. «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  4. «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  5. «امامزاده داوود»، سایت کجارو
  6. ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۸-29.
  7. «امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، سایت باشگاه خبرنگاران جوان.مصطفوی، بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر، ۱۳۶۱ش، ص17.
  8. مصطفوی، آثار تاریخی طهران، ۱۳۵۰ ش، ج۱، ص357.
  9. ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۰.
  10. «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  11. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  12. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  13. «امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان.
  14. سروقدی، بقاع متبرکهٔ استان تهران، ۱۳۸۴ش، ص147.
  15. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  16. «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  17. «امامزاده داوود»، سایت کجارو«امامزاده داوود (ع) کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان
  18. شهری، طهران قدیم، ج۳، ۱۳۷۱ش، ص۴۲۷–۴۲۸.
  19. شهری، طهران قدیم، ج۳، ۱۳۷۱ش، ص۴۲۹–۴۳۷.
  20. شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، ج۳، ۱۳۷۸ش، ص۴۹۳.
  21. مصطفوی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، ج۱، ۱۳۳۱ش، ص۲۱۵–۲۱۶.
  22. «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  23. «امامزاده داوود»، سایت کجاروشهری، طهران قدیم، ۱۳۷۱ش، ص 436.
  24. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  25. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  26. «امامزاده داوود»، سایت کجارو«زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک
  27. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  28. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  29. «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک«امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  30. «زندگینامه امامزاده داوود؛ از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک.
  31. «امامزاده داوود»، سایت کجارو.
  32. «امامزاده داوود»، سایت کجارو
  • «امام‌زاده داوود کجاست؟»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: ۳۰ اسفند ۱۳۹۵ش.
  • جوانمرد، پویا و شجاعی، صدیقه، «امام‌زاده داوود»، وب سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ش.
  • «زندگینامه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن (ع)»، سایت تابناک، تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ش.
  • ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران، ۱۳۷۱–۱۳۷۴ش.
  • سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکهٔ استان تهران، تهران، ۱۳۸۴ش
  • شهری، جعفر، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، تهران، ۱۳۷۸ش.
  • شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، ۱۳۷۱ش.
  • فیض قمی، عباس، بدر فروزان، قم، بنگاه چاپ قم، ۱۳۲۴ش.
  • کنز الانساب و بحر المصاب، منسوب به ابو مخنف ازدی، ترجمهٔ مرتضی علم‌الهدی، بمبئی، ۱۳۰۲ق.
  • مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی طهران، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۱ش.
  • مصطفوی، محمدتقی، «بناهای تاریخی و مذهبی تهران قدیم و خارج شهر»، شماره ۵۹، ۱۳۳۱ش.