پرش به محتوا

پیش‌نویس:سیرجان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
رضا عسکری (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Goharpark.jpg|جایگزین=سیرجان|بندانگشتی|گهر پارک سیرجان]]
[[پرونده:Goharpark.jpg|جایگزین=سیرجان|بندانگشتی|گهر پارک سیرجان]]
<big>'''سیرجان'''</big>؛ یکی از شهرهای واقع در غرب استان کرمان.<br>
{{درشت|'''سیرجان'''}}؛ یکی از شهرهای واقع در غرب استان کرمان.{{سخ}}سیرجان مرکز شهرستان سیرجان در [[کرمان (استان)|استان کرمانِ]] [[ایران]]، و دومین شهر پرجمعیت این استان پس از شهر [[کرمان (شهر)|کرمان]] است. از نظر تاریخی، سیرجان پیشینه‌ای کهن دارد و نام آن به دوره‌های [[اشکانیان|اشکانی]] و [[ساسانیان|ساسانی]] بازمی‌گردد. آثار تاریخی متعددی مانند بادگیر چپقی، قلعه سنگ، یخدان‌های دوقلو و باغ سنگی در این شهر وجود دارند. این شهر در ارتفاع ۱۷۶۶ متری از سطح دریا و در تقاطع محورهای ترانزیتی شمال ـ جنوب و شرق ـ غرب کشور قرار دارد. سیرجان از دیرباز به‌دلیل موقعیت جغرافیایی و منابع معدنی غنی، نقش مهمی در اقتصاد منطقه ایفا کرده است، معادن سنگ آهن و منطقه ویژه اقتصادی سیرجان از جمله عوامل کلیدی در رونق اقتصادی این شهر هستند. همچنین، کشاورزی به‌ویژه تولید [[پسته]]، دامداری و [[صنایع دستی|صنایع‌دستی]] از دیگر پایه‌های اقتصاد آن به‌شمار می‌روند. این شهر به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» شناخته می‌شود و گلیم «شیریکی‌پیچ» آن در فهرست میراث ناملموس [[یونسکو]] ثبت شده است.
سیرجان مرکز شهرستان سیرجان در استان کرمانِ ایران، و دومین شهر پرجمعیت این استان پس از شهر کرمان است. از نظر تاریخی، سیرجان پیشینه‌ای کهن دارد و نام آن به دوره‌های اشکانی و ساسانی بازمی‌گردد. آثار تاریخی متعددی مانند بادگیر چپقی، قلعه سنگ، یخدان‌های دوقلو و باغ سنگی در این شهر وجود دارند. این شهر در ارتفاع ۱۷۶۶ متری از سطح دریا و در تقاطع محورهای ترانزیتی شمال ـ جنوب و شرق ـ غرب کشور قرار دارد. سیرجان از دیرباز به دلیل موقعیت جغرافیایی و منابع معدنی غنی، نقش مهمی در اقتصاد منطقه ایفا کرده‌است، معادن سنگ آهن و منطقه ویژه اقتصادی سیرجان از جمله عوامل کلیدی در رونق اقتصادی این شهر هستند. همچنین، کشاورزی به‌ویژه تولید پسته، دامداری و صنایع‌دستی از دیگر پایه‌های اقتصاد آن به‌شمار می‌روند. این شهر به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» شناخته می‌شود و گلیم «شیریکی‌پیچ» آن در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت شده‌است.
 
== تاریخچه ==
==تاریخچه سیرجان==
سیرجان از کهن‌ترین شهرهای ایران است و پیشینهٔ آن به دورهٔ اشکانی و ساسانی و حتی پیش‌تر بازمی‌گردد.<ref>ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، 1364، ج ص 65</ref> منابعی بنای شهر را به خسرو، فرزند بلاش دوم اشکانی،<ref>[https://noorpodcast.ir/%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%B3%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref> و برخی به گشتاسب نسبت داده‌اند.<ref>ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، 1364، ج ص 65</ref> درباره نام‌گذاری سیرجان دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد. بیشتر پژوهشگران بر این باورند که در دوره ساسانیان، به دلیل وجود قنات‌های فراوان و وفور آب در منطقه، این سرزمین را «سیرگان» یا «سیرکان» به معنی «سیراب از قنات» یا «پر از قنات» نامیده‌اند. برخی دیگر واژه «گان» یا «کان» را به معنای معدن دانسته و نام‌گذاری شهر را با وجود معادن بزرگ در اطراف آن مرتبط می‌دانند.<ref>[https://home.mehromah.ir/fun/touring-iran/18399-Sirjan-city.html «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه]</ref> در برخی منابع نام کهن این شهر«شیرگان» نیز بوده است.<ref>[https://noorpodcast.ir/%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%B3%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref> پس از دوران اسلامی نیز «سیرگان» یا «شیرجان» عنوان مرکز ایلات کرمان را تا سال ۳۱۵ هـ.ق حفظ کرد<ref>[https://golgoharsport.ir/sirjan «نگاهی به پیشینه تاریخی و موقعیت جغرافیایی شهرستان سیرجان»، وب‌سایت شرکت فرهنگی ورزشی گل گهر]</ref> و پس از آن نام «سیرگان» به صورت معرب «سیرجان» درآمده و در منابع جغرافی‌نویسان عرب به شکل‌های «السیرجان» و «الشیرجان» ثبت شده است.<ref>[https://noorpodcast.ir/%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%B3%DB%8C%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref>
سیرجان از کهن‌ترین شهرهای ایران است و پیشینهٔ آن به دورهٔ اشکانی و ساسانی و حتی پیش‌تر بازمی‌گردد.<ref>ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، ۱۳۶۴، ج ۱، ص ۶۵</ref> منابعی بنای شهر را به خسرو، فرزند بلاش دوم اشکانی،<ref>[https://noorpodcast.ir/شهر-سیرجانسیرگان/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref> و برخی به گشتاسب نسبت داده‌اند.<ref>ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، ۱۳۶۴، ج ۱، ص ۶۵</ref>
==جغرافیا==
 
سیرجان در فاصلهٔ ۹۶۰ کیلومتری تهران و حدود 175 کیلومتری شهر کرمان،<ref>[https://home.mehromah.ir/fun/touring-iran/18399-Sirjan-city.html «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه]</ref> در جنوب غربی استان [[کرمان]] و در مسیر راه اصلی [[تهران]] - [[بندرعباس]] و تقاطع راه‌های استان [[فارس]]، کرمان، [[هرمزگان]] و [[یزد]] واقع شده است. سيرجان بين كوه‌های مركزی و كوه‌های شرقی زاگرس قرار دارد.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%AC%D8%A7%D9%86-(%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%AF%D9%84%DB%8C%D9%85) «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref> این شهر از شمال به شهرهای [[رفسنجان]] و شهربابک، از شرق به شهر بردسیر و بافت، از جنوب به شهرستان حاجی‌آباد (استان هرمزگان) و از غرب به شهر نیریز (استان فارس) منتهی می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.] </ref> <br>
دربارهٔ نام‌گذاری سیرجان دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد. بیشتر پژوهشگران بر این باورند که در دوره ساسانیان، به دلیل وجود قنات‌های فراوان و وفور آب در منطقه، این سرزمین را «سیرگان» یا «سیرکان» به معنی «سیراب از قنات» یا «پر از قنات» نامیده‌اند. برخی دیگر واژه «گان» یا «کان» را به معنای معدن دانسته و نام‌گذاری شهر را با وجود معادن بزرگ در اطراف آن مرتبط می‌دانند.<ref>[https://home.mehromah.ir/fun/touring-iran/18399-Sirjan-city.html «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه]</ref>
آب‌وهوای سیرجان نیمه‌بیابانی و نسبتاً معتدل است؛ تابستان‌ها گرم و خشک با شب‌های نسبتاً خنک، و زمستان‌ها سرد و خشک‌اند.<ref>[https://safarmarket.com/blog/attractions/iran/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت]</ref> پوشش گیاهی منطقه شامل گونه‌هایی همچون قیچ، تاغ و گون است و حیات‌وحش آن گونه‌هایی مانند روباه، گرگ، پلنگ، قوچ و میش وحشی، آهو، گورخر و پرندگانی چون کبک و تیهو را در بر می‌گیرد.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت ویزیت ایران.] </ref>
 
==جمعیت و مردم شناسی==
در برخی منابع نام کهن این شهر «شیرگان» نیز بوده است.<ref>[https://noorpodcast.ir/شهر-سیرجانسیرگان/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref> پس از دوران اسلامی نیز «سیرگان» یا «شیرجان» عنوان مرکز ایلات کرمان را تا سال ۳۱۵ هـ. ق حفظ کرد<ref>[https://golgoharsport.ir/sirjan «نگاهی به پیشینه تاریخی و موقعیت جغرافیایی شهرستان سیرجان»، وب‌سایت شرکت فرهنگی ورزشی گل گهر]</ref> و پس از آن نام «سیرگان» به صورت معرب «سیرجان» درآمده و در منابع جغرافی‌نویسان عرب به شکل‌های «السیرجان» و «الشیرجان» ثبت شده است.<ref>[https://noorpodcast.ir/شهر-سیرجانسیرگان/ «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست]</ref>
بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت شهر سیرجان ۱۹۹٬۷۰۴ نفر بوده <ref>[https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/جمعیت-به-تفکیک-تقسیمات-کشوری-سال-1395 «نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵»، درگاه ملی آمار.]</ref> و این شهر پس از مرکز استان، دومین شهر پرجمعیت کرمان به‌شمار می‌آید.<ref>[https://baskoolnikoo.com/page/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت باسکول]</ref>
 
اقوام و ایلات مختلفی در این شهر سکونت دارند. مهم‌ترين ايلات سيرجان افشار، ارشلو، قرايی، بچاقچی و شول هستند. زبان غالب مردم سیرجان فارسی با لهجهٔ کرمانی است و عشایر در این منطقه به زبان ترکی سخن می‌گویند.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref> غالب مردم سیرجان، [[مسلمان]] و [[مذهب]] آن‌ها تشیع است.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref>
==جغرافیای سیرجان==
==اقتصاد==
سیرجان در فاصلهٔ ۹۶۰ کیلومتری تهران و حدود ۱۷۵ کیلومتری شهر کرمان،<ref>[https://home.mehromah.ir/fun/touring-iran/18399-Sirjan-city.html «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه]</ref> در جنوب غربی استان [[کرمان]] و در مسیر راه اصلی [[تهران]] - [[بندرعباس]] و تقاطع راه‌های استان [[فارس]]، کرمان، [[هرمزگان]] و [[یزد]] واقع شده است. سیرجان بین کوه‌های مرکزی و کوه‌های شرقی زاگرس قرار دارد.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان-(شهر-جهانی-گلیم) «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران]</ref> این شهر از شمال به شهرهای [[رفسنجان]] و شهربابک، از شرق به شهر بردسیر و بافت، از جنوب به شهرستان حاجی‌آباد (استان هرمزگان) و از غرب به شهر نیریز (استان فارس) منتهی می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>{{سخ}}[[آب]]<nowiki/>وهوای سیرجان نیمه‌بیابانی و نسبتاً معتدل است؛ [[تابستان]]‌ها گرم و خشک با شب‌های نسبتاً خنک، و [[زمستان]]‌ها سرد و خشک‌اند.<ref>[https://safarmarket.com/blog/attractions/iran/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت]</ref> پوشش گیاهی منطقه شامل گونه‌هایی همچون قیچ، تاغ و گون است و حیات‌وحش آن گونه‌هایی مانند روباه، گرگ، پلنگ، قوچ و میش وحشی، [[آهو]]، گورخر و پرندگانی چون کبک و تیهو را در بر می‌گیرد.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref>
بخش عمده‌ای از اقتصاد سیرجان در دست ایلات و عشایر است. [[کشاورزی]] و فرآورده‌های دامی، صنایع‌دستی به‌ویژه [[قالی‌بافی]]، تبدیل سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی و راه‌اندازی فرودگاه، موجب رونق اقتصادی این شهرستان شده است.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref>
 
موقعیت جغرافیایی سیرجان از دیرباز آن را به چهارراهی اقتصادی در جنوب‌شرق ایران تبدیل کرده است و در کنار منابع معدنی غنی و صنایع بزرگ، جایگاه ویژه‌ای به این شهر در اقتصاد کشور بخشیده ‌است.<ref>[https://www.aparat.com/v/gzu8m52 «معرفی سیرجان»، وب‌سایت آپارات]</ref>
==جمعیت و مردم‌شناسی سیرجان==
اقتصاد سیرجان بر پایهٔ کشاورزی (به‌ویژه پسته)، دامداری، صنایع‌دستی، صنایع معدنی و موقعیت ترانزیتی استوار است. معدن سنگ‌آهن و مس، منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی سیرجان، و شرکت‌های فولادی بزرگ، نقش مهمی در معیشت و اشتغال منطقه دارند. علاوه بر پسته، محصولات باغی همچون بادام، انار و انگور نیز تولید و صادر می‌شود.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/kilimsirjan-2 «نگاهی گذار به شهر جهانی سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]؛  
بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت شهر سیرجان ۱۹۹٬۷۰۴ نفر بوده<ref>[https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/جمعیت-به-تفکیک-تقسیمات-کشوری-سال-1395 «نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵»، درگاه ملی آمار.]</ref> و این شهر پس از مرکز استان، دومین شهر پرجمعیت کرمان به‌شمار می‌آید.<ref>[https://baskoolnikoo.com/page/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت باسکول]</ref>
 
اقوام و ایلات مختلفی در این شهر سکونت دارند. مهم‌ترین ایلات سیرجان افشار، ارشلو، قرایی، بچاقچی و شول هستند. زبان غالب مردم سیرجان فارسی با لهجهٔ کرمانی است و عشایر در این منطقه به زبان ترکی سخن می‌گویند.<ref>[https://www.visitiran.ir/fa/destination/سیرجان «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران.]</ref> غالب مردم سیرجان، [[مسلمان]] و مذهب آن‌ها [[شیعه|تشیع]] است.<ref>همان</ref>
 
==اقتصاد سیرجان==
بخش عمده‌ای از اقتصاد سیرجان در دست ایلات و عشایر است. [[کشاورزی]] و فرآورده‌های دامی، [[صنایع دستی|صنایع‌دستی]] به‌ویژه [[قالی‌بافی]]، تبدیل سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی و راه‌اندازی فرودگاه، موجب رونق اقتصادی این شهرستان شده است.<ref>همان</ref>
 
موقعیت جغرافیایی سیرجان از دیرباز آن را به چهارراهی اقتصادی در جنوب‌شرق ایران تبدیل کرده است و در کنار منابع معدنی غنی و صنایع بزرگ، جایگاه ویژه‌ای به این شهر در اقتصاد کشور بخشیده است.<ref>[https://www.aparat.com/v/gzu8m52 «معرفی سیرجان»، وب‌سایت آپارات]</ref>
 
اقتصاد سیرجان بر پایهٔ کشاورزی (به‌ویژه پسته)، دامداری، صنایع‌دستی، صنایع معدنی و موقعیت ترانزیتی استوار است. معدن سنگ‌آهن و مس، منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی سیرجان، و شرکت‌های فولادی بزرگ، نقش مهمی در معیشت و اشتغال منطقه دارند. علاوه بر [[پسته]]، محصولات باغی همچون [[بادام]]، [[انار]] و [[انگور]] نیز تولید و صادر می‌شود.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/kilimsirjan-2 «نگاهی گذار به شهر جهانی سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]؛
[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین]</ref>
[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین]</ref>
وجود منطقه ویژه اقتصادی سیرجان (از دهه ۱۳۷۰ خورشیدی) و راه‌اندازی فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن، نقش قابل توجهی در توسعه شهر داشته و به اهمیت تجاری و صنعتی آن افزوده است. سیرجان در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، جزو نخستین ده شهرستان کشور با فرمانداری ویژه شد.<ref>[https://www.ssez.ir/fa/Feature/9f705131-ce7f-4e9e-917b-b9491e5be333 «سیرجان»، وب‌سایت منطقه اقتصادی سیرجان]</ref>
 
وجود منطقه ویژه اقتصادی سیرجان (از دهه ۱۳۷۰ش) و راه‌اندازی فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن، نقش قابل توجهی در توسعه شهر داشته و به اهمیت تجاری و صنعتی آن افزوده است. سیرجان جزو نخستین مراکز شهرستان است که در سال ۱۳۸۶ خورشیدی دارای فرمانداری ویژه شد.<ref>[https://www.ssez.ir/fa/Feature/9f705131-ce7f-4e9e-917b-b9491e5be333 «سیرجان»، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان]</ref>
 
==فرهنگ و هنر==
==فرهنگ و هنر==
مردم سیرجان در عید [[نوروز]]، نوعی شیرینی سنتی با نام «کماچ» از آرد [[گندم]] می‌پزند. این شیرینی تنها در ایام نوروز پخت می‌شود. آنها همچنین رسم «شنبه‌گردی» دارند و در اولین شنبهٔ سال نوی خورشیدی با خانواده به دل طبیعت رفته و این روز را در بیرون از خانه می‌گذرانند. آن‌ها در این روز به اشیای سیاه نگاه نمی‌کنند؛ زیرا رنگ سیاه را بدیمن می‌دانند.<ref>[https://www.kojaro.com/2018/4/30/142184/سیرجان-یک-نگاه/ محمدی، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو.]</ref> 
از مشاهیر این شهرستان می‌توان به پاسدار شهید سردار محمدعلی الله‌دادی، آيت‌الله شيخ‌ محمد رحمتی سيرجانی، سيدجواد مدنی بنان‌الشريعه (صاحب سبک خطاطی در اواخر دوران قاجاريه)، محمدحسن کرانی (خطاط نَسخ‌نويس و صاحب کتابت قرآن مجيد مسجد قطبی در سال 1282ق)، دکتر محمدابراهيم باستانی پاريزی (شاعر و نويسنده) و دکتر طاهره صفارزاده (شاعر، نويسنده و مترجم) اشاره کرد.<ref>[https://sirjan.ir/fa/city/scholars «فرهیختگان»، وب‌سایت شهرداری سیرجان.]</ref>
[[پرونده:Museumsirjan.jpg|جایگزین=موزه سیرجان|بندانگشتی|موزه سیرجان]]
[[پرونده:Museumsirjan.jpg|جایگزین=موزه سیرجان|بندانگشتی|موزه سیرجان]]
پوشش محلی مردم سیرجان، لباس محلی کرمانی است. خانم‌ها از انواع چارقد، پیچه، چادر دلاغ، شلیت، پیرن، یل، ساغری، گیوه و گالش استفاده می‌کنند. مردان نیز از انواع کلاه نمدی، شاپو، بافتنی، پیراهن، قبا، پاپوشه، پاپیچ و مچ پیچ استفاده می‌کنند.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref><br>
مردم سیرجان در عید [[نوروز]]، نوعی شیرینی سنتی با نام «کماچ» از آرد [[گندم]] می‌پزند. این شیرینی تنها در ایام نوروز پخت می‌شود. آنها همچنین رسم «شنبه‌گردی» دارند و در اولین شنبهٔ سال نوی خورشیدی با [[خانواده]] به دل طبیعت رفته و این روز را در بیرون از خانه می‌گذرانند. آن‌ها در این روز به اشیای سیاه نگاه نمی‌کنند؛ زیرا رنگ سیاه را بدیمن می‌دانند.<ref>[https://www.kojaro.com/2018/4/30/142184/سیرجان-یک-نگاه/ محمدی، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
سیرجان دارای چندین موزه، از جمله موزهٔ دیرینه‌شناسی، موزهٔ دست‌بافت‌های عشایری، موزهٔ سنگ‌های تزیینی و موزهٔ مردم‌شناسی است.<ref>[https://behtarino.com/r/موزه/سیرجان «موزه در سیرجان»، وب‌سایت بهترینو.]</ref> <br>


== صنایع‌دستی و سوغات==
از مشاهیر این شهر می‌توان به آیت‌الله شیخ محمد رحمتی سیرجانی، محمدعلی ستوده (شاعر و نویسنده، علی اکبر سعیدی سیرجانی (ادیب و دانشمند)<ref>محمودآبادی و پورامینیانی، «بررسی زندگی و آثار مشاهیر فرهنگی و هنری سیرجان» ۱۴۰۳، ص ۱۲–۹</ref> و دکتر [[طاهره صفارزاده]] (شاعر، نویسنده و مترجم) اشاره کرد.
سیرجان در سال ۱۳۹۶ خورشیدی (۲۰۱۷ میلادی) از سوی شورای جهانی صنایع‌دستی به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» ثبت شد. گلیم شیریکی‌پیچ، در فهرست میراث یونسکو نیز به ثبت رسیده است و مهم‌ترین دست‌بافتهٔ این شهر، به سبب تنوع نقش‌مایه‌ها و ترکیب‌بندی رنگ، کم‌تر دارای نمونهٔ مشابه است. پته‌دوزی و قالی‌بافی نیز از دیگر صنایع‌دستی رایج‌ در این شهر است.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref> <br>
در حوزه سوغات، پسته سیرجان شهرتی فراگیر در ایران دارد. به سبب فراوانی این محصول، بسیاری از شیرینی‌های سنتی شهر بر پایه پسته تهیه می‌شوند.<ref>[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «راهنمای سفر به سیرجان»، وب سایت علاء الدین]</ref> از مهم‌ترین شیرینی‌ها و خوراکی‌های محلی می‌توان به باقلوا، کماج سهن، کلمپه، مسقطی و قوتو (قاووت) اشاره کرد.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref> همچنین محصولات باغی همچون انار، بادام، قیسی و زردآلوی سیرجان،<ref>[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «راهنمای سفر به سیرجان»، وب سایت علاء الدین]</ref> خرما، حنا و صنایع دستی چوبی و فلزی از دیگر سوغات این شهر هستند.<ref>[https://www.tixcharterfly.com/city/sirjan-city/ «هر آنچه درباره سیرجان باید بدانید»، وب سایت تیکس چارتر]</ref>
== غذاهای سنتی ==
غذاهای سنتی سیرجان ترکیبی از طعم‌های سنتی، ساده، مقوی و ریشه‌دار در فرهنگ بومی هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از: آبگوشت کشک، قاتق بادمجان، شولی و همچنین آش بلغور که عمدتاً در روزهای سرد یا مناسبت‌های مذهبی پخته می‌شود.<ref>[https://www.tixcharterfly.com/city/sirjan-city/ «هر آنچه درباره سیرجان باید بدانید»، وب سایت تیکس چارتر]</ref> از دیگر غذاهای سنتی سیرجان می‌توان به پلو سیرجانی، آبگوشت بادمجان و کشک، آبگوشت زیره، آش گندم‌شیر، آش [[اوماج|اوماچ]]، خورش بز قورمه، خورش به‌آلو، زیره پلو و کشک و کدو  اشاره کرد.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref> ‌


==مراکز علمی==
پوشش محلی مردم سیرجان، لباس محلی کرمانی است. خانم‌ها از انواع چارقد، پیچه، [[چادر]] دلاغ، شلیت، پیرن، یل، ساغری، گیوه و گالش استفاده می‌کنند. مردان نیز از انواع کلاه نمدی، شاپو، بافتنی، پیراهن، قبا، پاپوشه، پاپیچ و مچ پیچ استفاده می‌کنند.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>{{سخ}}سیرجان دارای چندین موزه، از جمله موزهٔ دیرینه‌شناسی، موزهٔ دست‌بافت‌های عشایری، موزهٔ سنگ‌های تزیینی و موزهٔ مردم‌شناسی است.<ref>[https://behtarino.com/r/موزه/سیرجان «موزه در سیرجان»، وب‌سایت بهترینو.]</ref>
سیرجان دارای سه مرکز دانشگاهی شامل دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، دانشگاه صنعتی سیرجان و دانشگاه پیام نور مرکز سیرجان است. همچنین دانشکده علوم پزشکی سیرجان در این شهر فعالیت می‌کند. به دلیل جایگاه صنعتی و اقتصادی این منطقه، شش دانشکده فنی نیز در قالب مراکز آموزش عالی به تربیت و آموزش نیروی متخصص مشغول هستند.<ref>[http://«سیرجان»،%20وب‌سایت%20منطقه%20ویژه%20اقتصادی%20سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان]</ref>
 
علاوه بر این، دو حوزهٔ علمیهٔ سفیران هدایت امام صادق و مدرسهٔ علمیهٔ مفیدیه در سیرجان وجود دارد.<ref>[http://kerman.ismc.ir/index.aspx?siteid=376&fkeyid=&siteid=376&pageid=40348 «مدیریت حوزه علمیه استان کرمان»، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه.]</ref>  
==صنایع‌دستی و سوغات سیرجان==
== جاذبه‌ها و امکان==
سیرجان در سال ۱۳۹۶ خورشیدی (۲۰۱۷ میلادی) از سوی شورای جهانی صنایع‌دستی به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» ثبت شد. گلیم شیریکی‌پیچ، در فهرست میراث [[یونسکو]] نیز به ثبت رسیده است و مهم‌ترین دست‌بافتهٔ این شهر، به سبب تنوع نقش‌مایه‌ها و ترکیب‌بندی رنگ، کم‌تر دارای نمونهٔ مشابه است. [[پته‌دوزی]] و [[قالی بافی|قالی‌بافی]] نیز از دیگر صنایع‌دستی رایج در این شهر است.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>{{سخ}}در حوزه [[سوغاتی|سوغات]]، پسته سیرجان شهرتی فراگیر در ایران دارد. به سبب فراوانی این محصول، بسیاری از شیرینی‌های سنتی شهر بر پایه پسته تهیه می‌شوند.<ref>[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین]</ref> از مهم‌ترین شیرینی‌ها و خوراکی‌های محلی می‌توان به [[باقلوا]]، کماج سهن، کلمپه، مسقطی و [[قاووت|قوتو]] (قاووت) اشاره کرد.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref> همچنین محصولات باغی همچون انار، بادام، قیسی و زردآلوی سیرجان،<ref>[https://www.alaedin.travel/travelguide/iran/sirjan «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین]</ref> [[خرما]]، [[حنا]] و صنایع دستی چوبی و فلزی از دیگر سوغات این شهر هستند.<ref>[https://www.tixcharterfly.com/city/sirjan-city/ «هر آنچه درباره سیرجان باید بدانید»، وب‌سایت تیکس چارتر]</ref>
=== اماکن مذهبی===
 
شهرستان سیرجان علاوه بر مسجد جامع و بیش از ۲۰ مسجد دیگر،<ref>[https://www.masjedsalam.com/SirjanMosques.html «مسجدهای سیرجان»، وب‌سایت مسجد سلام]</ref> دارای اماکن مذهبی متعددی است که همواره محل حضور و رفت‌وآمد مردم بوده‌است. از جمله این اماکن می‌توان به زیارتگاه پیر غیب، امامزاده علی و امامزاده احمد اشاره کرد.<ref>[https://sirgan.com/%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%b2%d8%a7%d8%af%d9%87-%d8%a7%d8%ad%d9%85%d8%af/ «امکان مذهبی سیرجان»، وب‌سایت سیرگان]</ref>
==غذاهای سنتی سیرجان==
غذاهای سنتی سیرجان ترکیبی از طعم‌های سنتی، ساده، مقوی و ریشه‌دار در فرهنگ بومی هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از: [[آبگوشت]] کشک، قاتق [[بادمجان]]، شولی و همچنین [[آش]] بلغور که عمدتاً در روزهای سرد یا مناسبت‌های مذهبی پخته می‌شود.<ref>همان</ref>


===جاذبه‌های گردشگری===
از دیگر غذاهای سنتی سیرجان می‌توان به پلو سیرجانی، آبگوشت بادمجان و کشک، آبگوشت زیره، آش گندم‌شیر، آش [[اوماج|اوماچ]]، [[خورش]] [[بز قورمه]]، خورش به‌آلو، زیره پلو و کشک و کدو اشاره کرد.<ref>[https://www.kojaro.com/dir/sirjan-316-ci/ «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>


قلعهٔ سنگ سیرجان؛ از این قلعه در گذشته به‌عنوان ارگ نظامی شهر استفاده می‌شد. منبر سنگی این قلعه متعلق به دوران سلطنت سلطان احمد مظفریه (از امرای آل مظفر) بوده است. هم اکنون این قلعه به‌صورت ویرانه‌ای بر روی تپه‌ای در جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این قلعه در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8292-قلعه-سنگ-سیرجان/ «قلعه سنگ سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>  
==مراکز علمی سیرجان==
سیرجان دارای سه مرکز دانشگاهی شامل دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، دانشگاه صنعتی سیرجان و دانشگاه پیام نور مرکز سیرجان است. همچنین دانشکده علوم پزشکی سیرجان در این شهر فعالیت می‌کند. به دلیل جایگاه صنعتی و اقتصادی این منطقه، شش دانشکده فنی نیز در قالب مراکز آموزش عالی به تربیت و آموزش نیروی متخصص مشغول هستند.<ref>[http://«سیرجان»،%20وب‌سایت%20منطقه%20ویژه%20اقتصادی%20سیرجان «سیرجان»، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان]</ref>


بازار آقا ابراهیم؛ این بازار به‌موازات بازار نو سیرجان است و به کاروانسرای سیرجان (کاروانسرای آقا ابراهیم) راه دارد. در این بازار گلیم‌های قدیمی و فرش فروخته می‌شود.<ref>[https://intoday.ir/aghaebrahim-bazaar-sirjan/ عظیمی، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی.]</ref>
علاوه بر این، دو [[حوزه علمیه|حوزهٔ علمیهٔ]] سفیران هدایت [[امام جعفر صادق|امام صادق]] و مدرسهٔ علمیهٔ مفیدیه در سیرجان وجود دارد.<ref>[http://kerman.ismc.ir/index.aspx?siteid=376&fkeyid=&siteid=376&pageid=40348 «مدیریت حوزه علمیه استان کرمان»، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه.]</ref>
بادگیر چپقی؛ یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد سیرجان، چپق‌های روبه‌آسمان است. این چپق‌ها، بادگیرهایی هستند که با آجر و ملاط ساخته شده‌اند. بادگیر چپقی از جمله آثار دوران پهلوی محسوب می‌شود. این چپق با الهام از دودکش کشتی‌های قدیمی و با تلفیق معماری و صنعت، سازهٔ جذابی برای گردشگران فراهم کرده است. بادگیر چپقی سیرجان در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8258-بادگیر-چپقی-سیرجان/ شکوری، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
[[پرونده:یخچال طبیعی.jpg|جایگزین=یخدان‌های دوقلو__سیرجان|بندانگشتی|یخدان‌های دوقلو در نمای برفی]]
یخدان‌های دوقلوی سیرجان؛ این یخدان‌های دوقلو به یخدان‌های حاج‌رشید نیز معروف هستند و در قسمت غرب محله باغ بمید در خیابان شیخ فضل‌الله نوری واقع شده‌اند.
قدمت این بنا به سال ۱۲۷۴ خورشیدی (دوران حکومت [[قاجاریه]]) باز می‌گردد. مردم سیرجان در گذشته تابستان‌های بسیار گرمی داشتند؛ به این علت معماران توانمند ایرانی از سرمای شدید و خشک [[زمستان]] استفاده کردند تا در [[تابستان]] بتوانند مواد غذایی خود را نگهداری کنند.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/24422-یخدانهای-دوقلو-سیرجان/ آذرنیوش، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
 
خانه حاج رشید؛ این بنا مربوط به دوران قاجاریه بوده و از قدیمی‌ترین عزاخانه‌های سیرجان است که توسط سیدابراهیم رضوی (بخشدار وقت سیرجان) ساخته شده است. این خانه ورودی، هشتی، حیاط، میانسرا و بادگیرهایی در سقف دارد.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26352-خانه-حاج-رشید/ «خانه حاج رشید»، وب‌سایت کجارو.]</ref>


عمارت سعیدنیا؛ این خانهٔ تاریخی در محل باغ بمید سیرجان واقع شده است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26353-عمارت-سعید-نیا/ «عمارت سعید نیا»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
==جاذبه‌ها و اماکن گردشگری سیرجان==
سیرجان دارای جاذبه و اماکن مذهبی، تاریخی ـ [[گردشگری]] و نیز طبیعی فراوانی است که نشان دهنده تاریخ و قدمت این شهر است.
باغ ‌سنگی؛ باغ‌ سنگی سیرجان سرسبز نیست بلکه با چوب و سنگ شکل گرفته است. این باغ، درختانی با میوه‌های سنگ دارد و اثر هنری پیرمردی است که فقدان و اندوه خود را در آن بیان کرده است. این اثر ماندگار در میان دشت سیرجان در روستای میاندوآب واقع شده است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8430-باغ-سنگی-سیرجان/ صالح نژاد، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو.]</ref>


عمارت صدرزاده؛ قدمت این عمارت به دوران [[قاجار]] باز می‌گردد. این عمارت در دو طبقه در وسط باغ پسته‌ قرار گرفته و سایه‌بان‌هایی برای جلوگیری از نور شدید خورشید دارد. بخش‌های عمدهٔ عمارت شامل اصطبل، حمام، گاوچاه، استخر، باغچه، حوض‌خانه و شیر سنگی است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26354-عمارت-صدرزاده/ «عمارت صدرزاده»، وب‌سایت کجارو.]</ref>  
===اماکن مذهبی===
سیرجان علاوه بر [[مسجد جامع]] و بیش از ۲۰ [[مسجد]] دیگر،<ref>[https://www.masjedsalam.com/SirjanMosques.html «مسجدهای سیرجان»، وب‌سایت مسجد سلام]</ref> دارای اماکن مذهبی متعددی است که همواره محل حضور و رفت‌وآمد مردم بوده است، از جمله این اماکن می‌توان به زیارتگاه پیر غیب، امامزاده علی و امامزاده احمد اشاره کرد.<ref>[https://sirgan.com/امام-زاده-احمد/ «امکان مذهبی سیرجان»، وب‌سایت سیرگان]</ref>


موزهٔ تاریخ و مردم‌شناسی؛ این موزه در سال ۱۳۸۴ خورشیدی تأسیس شد که دارای سه بخش اسناد و کتب خطی، اشیای تاریخی و مردم‌شناسی است. در این مجموعه اشیای سنگی و سفالی، سکه‌های دوره ساسانی، اشیای فلزی و عکس‌های قدیمی سیرجان نگهداری می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26355-موزه-تاریخ-سیرجان/ «موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref><br>
===جاذبه‌های گردشگری===
از سایر جاذبه‌های گردشگری سیرجان می‌توان به مسجد سید سیرجان، مسجد جامع عضدی، مسجد قلعه سنگی، آرامگاه شاه فیروز، آرامگاه میر زبیر، کفه نمک (دشت نمک)، خانهٔ علی‌اصغر شوکت سعیدی (متعلق به دورهٔ پهلوی و ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران)،<ref>[https://safarmarket.com/blog/attractions/iran/sirjan/sirjan-attractions «جاهای دیدنی سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت.]</ref> و قلعه خال‌کوه اشاره کرد.<ref>[https://sirjan.ir/fa/city/tourism «اماکن دیدنی و زیارتی»، وب‌سایت شهرداری سیرجان.]</ref>
قدمت تاریخی سیرجان باعث شده تا مکان‌های تاریخی مهمی در دل این شهر کهن پدیدار شود، از جمله:
*'''قلعهٔ سنگ سیرجان'''{{سخ}}
از این قلعه در گذشته به‌عنوان ارگ نظامی شهر استفاده می‌شد. منبر سنگی این قلعه متعلق به دوران سلطنت سلطان احمد مظفریه (از امرای آل مظفر) بوده است. هم‌اکنون این قلعه به‌صورت ویرانه‌ای بر روی تپه‌ای در جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این قلعه در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8292-قلعه-سنگ-سیرجان/ «قلعه سنگ سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''بازار آقا ابراهیم'''{{سخ}}
این بازار به‌موازات بازار نو سیرجان است و به کاروانسرای سیرجان (کاروانسرای آقا ابراهیم) راه دارد. در این بازار گلیم‌های قدیمی و فرش فروخته می‌شود.<ref>[https://intoday.ir/aghaebrahim-bazaar-sirjan/ عظیمی، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی.]</ref>
*'''بادگیر چپقی'''
یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد سیرجان، چپق‌های روبه‌آسمان است. این چپق‌ها، بادگیرهایی هستند که با آجر و ملاط ساخته شده‌اند. بادگیر چپقی از جمله آثار دوران پهلوی محسوب می‌شود. این چپق با الهام از دودکش کشتی‌های قدیمی و با تلفیق معماری و صنعت، سازهٔ جذابی برای گردشگران فراهم کرده است. بادگیر چپقی سیرجان در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8258-بادگیر-چپقی-سیرجان/ شکوری، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''یخدان‌های دوقلوی سیرجان'''[[پرونده:یخچال طبیعی.jpg|جایگزین=یخدان‌های دوقلو__سیرجان|بندانگشتی|یخدان‌های دوقلو در نمای برفی]]
این یخدان‌های دوقلو به یخدان‌های حاج‌رشید نیز معروف هستند و در قسمت غرب محله باغ بمید در خیابان [[شیخ]] فضل‌الله نوری واقع شده‌اند. قدمت این بنا به سال ۱۲۷۴ خورشیدی (دوران حکومت [[قاجاریه]]) بازمی‌گردد. مردم سیرجان در گذشته تابستان‌های بسیار گرمی داشتند؛ به این علت معماران توانمند ایرانی از سرمای شدید و خشک [[زمستان]] استفاده کردند تا در [[تابستان]] بتوانند مواد غذایی خود را نگهداری کنند.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/24422-یخدانهای-دوقلو-سیرجان/ آذرنیوش، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''خانه حاج رشید'''{{سخ}}
این بنا مربوط به دوران قاجاریه بوده و از قدیمی‌ترین عزاخانه‌های سیرجان است که توسط سیدابراهیم رضوی (بخشدار وقت سیرجان) ساخته شده است. این [[خانه]] ورودی، هشتی، حیاط، میانسرا و بادگیرهایی در سقف دارد.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26352-خانه-حاج-رشید/ «خانه حاج رشید»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''باغ سنگی'''
باغ سنگی سیرجان سرسبز نیست بلکه با چوب و سنگ شکل گرفته است. این باغ، درختانی با میوه‌های سنگ دارد و اثر هنری پیرمردی است که فقدان و اندوه خود را در آن بیان کرده است. این اثر ماندگار در میان دشت سیرجان در روستای میاندوآب واقع شده است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/8430-باغ-سنگی-سیرجان/ صالح نژاد، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو.]</ref>{{سخ}}
'''* عمارت صدرزاده'''{{سخ}}
قدمت این عمارت به دوران قاجار بازمی‌گردد. این عمارت در دو طبقه در وسط باغ پسته قرار گرفته و سایه‌بان‌هایی برای جلوگیری از نور شدید خورشید دارد. بخش‌های عمدهٔ عمارت شامل اصطبل، [[حمام]]، گاوچاه، استخر، باغچه، حوض‌خانه و شیر سنگی است.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26354-عمارت-صدرزاده/ «عمارت صدرزاده»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''موزهٔ تاریخ و مردم‌شناسی'''
این موزه در سال ۱۳۸۴ خورشیدی تأسیس شد که دارای سه بخش اسناد و کتب خطی، اشیای تاریخی و مردم‌شناسی است. در این مجموعه اشیای سنگی و سفالی، سکه‌های دوره ساسانی، اشیای فلزی و عکس‌های قدیمی سیرجان نگهداری می‌شود.<ref>[https://www.kojaro.com/attraction/26355-موزه-تاریخ-سیرجان/ «موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.]</ref>
*'''دیگر جاذبه‌ها'''
از سایر جاذبه‌های گردشگری سیرجان می‌توان به مسجد سید سیرجان، مسجد جامع عضدی، مسجد قلعه سنگی، آرامگاه شاه فیروز، آرامگاه میر زبیر، کفه نمک (دشت نمک)، خانهٔ علی‌اصغر شوکت سعیدی (متعلق به دورهٔ پهلوی و ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران)<ref>[https://safarmarket.com/blog/attractions/iran/sirjan/sirjan-attractions «جاهای دیدنی سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت.]</ref> و قلعه خال‌کوه اشاره کرد.<ref>[https://sirjan.ir/fa/city/tourism «اماکن دیدنی و زیارتی»، وب‌سایت شهرداری سیرجان.]</ref>


===جاذبه‌های طبیعی===
===جاذبه‌های طبیعی===
دشت‌های گل‌محمدی؛ سیرجان به واسطه‌ی آب‌وهوای کوهستانی، محل پرورش گل‌های محمدی و تولید گلاب باکیفیت است. در فصل بهار، دشت‌های اطراف سیرجان پر از گل‌های صورتی و خوشبو می‌شوند و فضایی بی‌نظیر را به وجود می‌آورند.<ref>«[https://shahremansirjan.ir/posts/news/673c6662aa49e6f8d179c84c راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه» وب‌سایت خبری شهر من سیرجان]</ref>
موقعیت جغرافیایی و طبیعی سیرجان، جاذبه‌های متعددی را در آن جای داده است که برخی از آنها عبارتند از:{{سخ}}دشت‌های گل‌محمدی؛ سیرجان به واسطهٔ آب‌وهوای کوهستانی، محل پرورش گل‌های محمدی و تولید گلاب باکیفیت است. در فصل بهار، دشت‌های اطراف سیرجان پر از گل‌های صورتی و خوشبو می‌شوند و فضایی بی‌نظیر را به وجود می‌آورند.<ref>«[https://shahremansirjan.ir/posts/news/673c6662aa49e6f8d179c84c راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه» وب‌سایت خبری شهر من سیرجان]</ref>{{سخ}}دریاچه نمک سیرجان؛ دریاچه نمک سیرجان که در فاصله‌ای کوتاه از شهر قرار دارد، یکی از جاذبه‌های طبیعی خاص این منطقه است. این دریاچه به دلیل غلظت بالای نمک، آب شفافی دارد که در تابش نور خورشید به زیبایی می‌درخشد. منظرهٔ بکر و سفیدپوش این دریاچه، گردشگران و عکاسان را به سوی خود جذب می‌کند.<ref>همان</ref>{{سخ}}
دریاچه نمک سیرجان؛ دریاچه نمک سیرجان که در فاصله‌ای کوتاه از شهر قرار دارد، یکی از جاذبه‌های طبیعی خاص این منطقه است. این دریاچه به دلیل غلظت بالای نمک، آب شفافی دارد که در تابش نور خورشید به زیبایی می‌درخشد. منظره‌ی بکر و سفیدپوش این دریاچه، گردشگران و عکاسان را به سوی خود جذب می‌کند.<ref>«[https://shahremansirjan.ir/posts/news/673c6662aa49e6f8d179c84c راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه» وب‌سایت خبری شهر من سیرجان]</ref>
تپه بی‌بی دن سیرجان؛ بی‌بی دن سیرجان نام کوه سفیدی در سیرجان است که آن را یکی از مخفی‌گاه‌های دختر امام [[موسی بن جعفر]] می‌دانند. این کوه یکی از اماکن [[تفریح|تفریحی]] و زیارتی سیرجان محسوب می‌شود.<ref>[https://seeiran.ir/بی-بی-دن-سیرجان/ «بی بی دن سیرجان»، وب‌سایت سیری در ایران.]</ref>
تپه بی‌بی دن سیرجان؛ بی‌بی دن سیرجان نام کوه سفیدی در سیرجان است که آن را یکی از مخفی‌گاه‌های دختر امام [[موسی بن جعفر]] می‌دانند. این کوه یکی از اماکن تفریحی و زیارتی سیرجان محسوب می‌شود.<ref>[https://seeiran.ir/بی-بی-دن-سیرجان/ «بی بی دن سیرجان»، وب‌سایت سیری در ایران.]</ref>  
 
==زیرساخت و امکانات شهری==
==زیرساخت و امکانات شهری==
سیرجان دارای راه‌آهن و فرودگاه است.<ref>[https://www.alibaba.ir/mag/kerman/sirjan-travel-guide/ «راهنمای سفر به سیرجان؛ شهر جهانی گلیم در کرمان»، وب‌سایت علی‌بابا]</ref> از سوی دیگر با توجه به موقعیتی که شهر سیرجان دارد، هتل‌های متعددی در این شهر ساخته شده و پذیرای مسافران و فعالان اقتصادی است.<ref>[https://www.iranhotelonline.com/sirjan-hotels/ «هتل‌های سیرجان»، وب‌سایت ایران هتل آنلاین.]</ref>
سیرجان دارای راه‌آهن و فرودگاه است.<ref>[https://www.alibaba.ir/mag/kerman/sirjan-travel-guide/ «راهنمای سفر به سیرجان؛ شهر جهانی گلیم در کرمان»، وب‌سایت علی‌بابا]</ref> از سوی دیگر با توجه به موقعیتی که شهر سیرجان دارد، هتل‌های متعددی در این شهر ساخته شده و پذیرای مسافران و فعالان اقتصادی است.<ref>[https://www.iranhotelonline.com/sirjan-hotels/ «هتل‌های سیرجان»، وب‌سایت ایران هتل آنلاین.]</ref>
سیرجان 10 پارک دارد که برخی از آنها ویژه بانوان است.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/parks-sirjan «معرفی پارک‌های سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]</ref> همچنین این شهر دارای 3 بیمارستان و 14 مرکز درمانی است.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/parks-sirjan «معرفی پارک‌های سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]</ref>
 
سیرجان ۱۰ پارک دارد که برخی از آنها ویژه بانوان است.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/parks-sirjan «معرفی پارک‌های سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]</ref> همچنین این شهر دارای ۳ بیمارستان و ۱۴ مرکز درمانی است.<ref>[https://www.sirjan.ir/fa/tourism-sirjan/parks-sirjan «مراکز درمانی شهر سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من]</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
*آذرنیوش، زهرا، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
{{آغاز منابع}}
*«اماکن دیدنی و زیارتی»، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* ابن اثیر، علی بن محمد، اخبار ایران از الکامل، تصحیح و ترجمه محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران، نشر علم، ۱۳۶۴ش.
*«بی بی دن سیرجان»، وب‌سایت سیری در ایران، تاریخ درج مطلب: ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ش.
* اکبری نسب محمودآبادی، علی؛ سعید پورامینایی، «بررسی زندگی و آثار مشاهیر فرهنگی و هنری سیرجان»، کنفرانس بین‌المللی مطالعات زبان، ادبیات، فرهنگ و تاریخ، دوره بیستم، ۱۴۰۳ش.
*«جاهای دیدنی سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* آذرنیوش، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«خانه حاج رشید»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* اماکن دیدنی و زیارتی، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«درباره شهرستان سیرجان»، وب‌سایت فرمانداری ویژه شهرستان سیرجان، تاریخ درج مطلب: ۲۷ تیر ۱۳۸۹ش.
* امکان مذهبی سیرجان، وب‌سایت سیرگان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* بی بی دن سیرجان، وب‌سایت سیری در ایران، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«روستای کران»، وب‌سایت همگردی، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* تاریخچه سیرجان، وب‌سایت نورپادکست، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«سیرجان»، وب‌سایت ویزیت ایران، تاریخ بازدید: ۳ شهریور ۱۴۰۱ش.
* جاهای دیدنی سیرجان، وب‌سایت سفرمارکت، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*شکوری، بهنام، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* خانه حاج رشید، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*صالح نژاد، زهرا و رستمی، محبوبه، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه، وب‌سایت خبری شهر من سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«طبیعت زیبای دره گرا در بلورد»، وب‌سایت بلورد سیتی، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* راهنمای سفر به سیرجان، وب‌سایت علاءالدین، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*عظیمی، مریم، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی، تاریخ درج مطلب: ۷ آگوست ۲۰۲۱م.
* راهنمای سفر به سیرجان؛ شهر جهانی گلیم در کرمان، وب‌سایت علی‌بابا، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«عمارت سعید نیا»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* سیرجان، وب‌سایت باسکول، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«عمارت صدرزاده»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* سیرجان، وب‌سایت سفرمارکت، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«فرهیختگان»، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* سیرجان، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«قلعه سنگ سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* سیرجان، وب‌سایت مهر و ماه، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*محمدی، فاطمه، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ش.
* سیرجان، شهر جهانی گلیم، وب‌سایت ویزیت ایران، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«مدیریت حوزه علمیه استان کرمان»، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* صالح‌نژاد، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«منطقه کوهستانی چهارگنبد»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* شکوری، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«منطقه گدار»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* عظیمی، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* عمارت صدرزاده، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«موزه در سیرجان»، وب‌سایت بهترینو، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* فرهیختگان، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵»، درگاه ملی آمار، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* قلعه سنگ سیرجان، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
*«هتل‌های سیرجان»، وب‌سایت ایران هتل آنلاین، تاریخ بازدید: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ش.
* محمدی، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* مدیریت حوزه علمیه استان کرمان، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* مسجدهای سیرجان، وب‌سایت مسجد سلام، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* معرفی پارک‌های سیرجان، وب‌سایت سیرجان من، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* معرفی سیرجان، وب‌سایت آپارات، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* موزه در سیرجان، وب‌سایت بهترینو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵، درگاه ملی آمار، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* نگاهی به پیشینه تاریخی و موقعیت جغرافیایی شهرستان سیرجان، وب‌سایت شرکت فرهنگی ورزشی گل‌گهر، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* نگاهی گذار به شهر جهانی سیرجان، وب‌سایت سیرجان من، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* هتل‌های سیرجان، وب‌سایت ایران هتل آنلاین، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
* هر آنچه دربارهٔ سیرجان باید بدانید، وب‌سایت تیکس چارتر، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
{{پایان منابع}}
 
{{#seo:
|title= سیرجان کجاست - جمعیت سیرجان چقدر است - ویکی زندگی
|title_mode=Replaced Title
|keywords= سیرجان
|description= معرفی کامل سیرجان از تاریخچه تا توضیحات جغرافیایی آن - جمعیت سیرجان - معرفی صنایع دستی سیرجان و غذاهای محلی - ویکی زندگی
}}
 
{{کرمان-افقی}}
 
[[رده:شهرهای استان کرمان]]
[[رده:شهرهای ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۲۸

سیرجان
گهر پارک سیرجان

سیرجان؛ یکی از شهرهای واقع در غرب استان کرمان.
سیرجان مرکز شهرستان سیرجان در استان کرمانِ ایران، و دومین شهر پرجمعیت این استان پس از شهر کرمان است. از نظر تاریخی، سیرجان پیشینه‌ای کهن دارد و نام آن به دوره‌های اشکانی و ساسانی بازمی‌گردد. آثار تاریخی متعددی مانند بادگیر چپقی، قلعه سنگ، یخدان‌های دوقلو و باغ سنگی در این شهر وجود دارند. این شهر در ارتفاع ۱۷۶۶ متری از سطح دریا و در تقاطع محورهای ترانزیتی شمال ـ جنوب و شرق ـ غرب کشور قرار دارد. سیرجان از دیرباز به‌دلیل موقعیت جغرافیایی و منابع معدنی غنی، نقش مهمی در اقتصاد منطقه ایفا کرده است، معادن سنگ آهن و منطقه ویژه اقتصادی سیرجان از جمله عوامل کلیدی در رونق اقتصادی این شهر هستند. همچنین، کشاورزی به‌ویژه تولید پسته، دامداری و صنایع‌دستی از دیگر پایه‌های اقتصاد آن به‌شمار می‌روند. این شهر به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» شناخته می‌شود و گلیم «شیریکی‌پیچ» آن در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت شده است.

تاریخچه سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان از کهن‌ترین شهرهای ایران است و پیشینهٔ آن به دورهٔ اشکانی و ساسانی و حتی پیش‌تر بازمی‌گردد.[۱] منابعی بنای شهر را به خسرو، فرزند بلاش دوم اشکانی،[۲] و برخی به گشتاسب نسبت داده‌اند.[۳]

دربارهٔ نام‌گذاری سیرجان دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد. بیشتر پژوهشگران بر این باورند که در دوره ساسانیان، به دلیل وجود قنات‌های فراوان و وفور آب در منطقه، این سرزمین را «سیرگان» یا «سیرکان» به معنی «سیراب از قنات» یا «پر از قنات» نامیده‌اند. برخی دیگر واژه «گان» یا «کان» را به معنای معدن دانسته و نام‌گذاری شهر را با وجود معادن بزرگ در اطراف آن مرتبط می‌دانند.[۴]

در برخی منابع نام کهن این شهر «شیرگان» نیز بوده است.[۵] پس از دوران اسلامی نیز «سیرگان» یا «شیرجان» عنوان مرکز ایلات کرمان را تا سال ۳۱۵ هـ. ق حفظ کرد[۶] و پس از آن نام «سیرگان» به صورت معرب «سیرجان» درآمده و در منابع جغرافی‌نویسان عرب به شکل‌های «السیرجان» و «الشیرجان» ثبت شده است.[۷]

جغرافیای سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان در فاصلهٔ ۹۶۰ کیلومتری تهران و حدود ۱۷۵ کیلومتری شهر کرمان،[۸] در جنوب غربی استان کرمان و در مسیر راه اصلی تهران - بندرعباس و تقاطع راه‌های استان فارس، کرمان، هرمزگان و یزد واقع شده است. سیرجان بین کوه‌های مرکزی و کوه‌های شرقی زاگرس قرار دارد.[۹] این شهر از شمال به شهرهای رفسنجان و شهربابک، از شرق به شهر بردسیر و بافت، از جنوب به شهرستان حاجی‌آباد (استان هرمزگان) و از غرب به شهر نیریز (استان فارس) منتهی می‌شود.[۱۰]
آبوهوای سیرجان نیمه‌بیابانی و نسبتاً معتدل است؛ تابستان‌ها گرم و خشک با شب‌های نسبتاً خنک، و زمستان‌ها سرد و خشک‌اند.[۱۱] پوشش گیاهی منطقه شامل گونه‌هایی همچون قیچ، تاغ و گون است و حیات‌وحش آن گونه‌هایی مانند روباه، گرگ، پلنگ، قوچ و میش وحشی، آهو، گورخر و پرندگانی چون کبک و تیهو را در بر می‌گیرد.[۱۲]

جمعیت و مردم‌شناسی سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت شهر سیرجان ۱۹۹٬۷۰۴ نفر بوده[۱۳] و این شهر پس از مرکز استان، دومین شهر پرجمعیت کرمان به‌شمار می‌آید.[۱۴]

اقوام و ایلات مختلفی در این شهر سکونت دارند. مهم‌ترین ایلات سیرجان افشار، ارشلو، قرایی، بچاقچی و شول هستند. زبان غالب مردم سیرجان فارسی با لهجهٔ کرمانی است و عشایر در این منطقه به زبان ترکی سخن می‌گویند.[۱۵] غالب مردم سیرجان، مسلمان و مذهب آن‌ها تشیع است.[۱۶]

اقتصاد سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بخش عمده‌ای از اقتصاد سیرجان در دست ایلات و عشایر است. کشاورزی و فرآورده‌های دامی، صنایع‌دستی به‌ویژه قالی‌بافی، تبدیل سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی و راه‌اندازی فرودگاه، موجب رونق اقتصادی این شهرستان شده است.[۱۷]

موقعیت جغرافیایی سیرجان از دیرباز آن را به چهارراهی اقتصادی در جنوب‌شرق ایران تبدیل کرده است و در کنار منابع معدنی غنی و صنایع بزرگ، جایگاه ویژه‌ای به این شهر در اقتصاد کشور بخشیده است.[۱۸]

اقتصاد سیرجان بر پایهٔ کشاورزی (به‌ویژه پسته)، دامداری، صنایع‌دستی، صنایع معدنی و موقعیت ترانزیتی استوار است. معدن سنگ‌آهن و مس، منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی سیرجان، و شرکت‌های فولادی بزرگ، نقش مهمی در معیشت و اشتغال منطقه دارند. علاوه بر پسته، محصولات باغی همچون بادام، انار و انگور نیز تولید و صادر می‌شود.[۱۹]

وجود منطقه ویژه اقتصادی سیرجان (از دهه ۱۳۷۰ش) و راه‌اندازی فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن، نقش قابل توجهی در توسعه شهر داشته و به اهمیت تجاری و صنعتی آن افزوده است. سیرجان جزو نخستین مراکز شهرستان است که در سال ۱۳۸۶ خورشیدی دارای فرمانداری ویژه شد.[۲۰]

فرهنگ و هنر

[ویرایش | ویرایش مبدأ]
موزه سیرجان
موزه سیرجان

مردم سیرجان در عید نوروز، نوعی شیرینی سنتی با نام «کماچ» از آرد گندم می‌پزند. این شیرینی تنها در ایام نوروز پخت می‌شود. آنها همچنین رسم «شنبه‌گردی» دارند و در اولین شنبهٔ سال نوی خورشیدی با خانواده به دل طبیعت رفته و این روز را در بیرون از خانه می‌گذرانند. آن‌ها در این روز به اشیای سیاه نگاه نمی‌کنند؛ زیرا رنگ سیاه را بدیمن می‌دانند.[۲۱]

از مشاهیر این شهر می‌توان به آیت‌الله شیخ محمد رحمتی سیرجانی، محمدعلی ستوده (شاعر و نویسنده، علی اکبر سعیدی سیرجانی (ادیب و دانشمند)[۲۲] و دکتر طاهره صفارزاده (شاعر، نویسنده و مترجم) اشاره کرد.

پوشش محلی مردم سیرجان، لباس محلی کرمانی است. خانم‌ها از انواع چارقد، پیچه، چادر دلاغ، شلیت، پیرن، یل، ساغری، گیوه و گالش استفاده می‌کنند. مردان نیز از انواع کلاه نمدی، شاپو، بافتنی، پیراهن، قبا، پاپوشه، پاپیچ و مچ پیچ استفاده می‌کنند.[۲۳]
سیرجان دارای چندین موزه، از جمله موزهٔ دیرینه‌شناسی، موزهٔ دست‌بافت‌های عشایری، موزهٔ سنگ‌های تزیینی و موزهٔ مردم‌شناسی است.[۲۴]

صنایع‌دستی و سوغات سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان در سال ۱۳۹۶ خورشیدی (۲۰۱۷ میلادی) از سوی شورای جهانی صنایع‌دستی به‌عنوان «شهر جهانی گلیم» ثبت شد. گلیم شیریکی‌پیچ، در فهرست میراث یونسکو نیز به ثبت رسیده است و مهم‌ترین دست‌بافتهٔ این شهر، به سبب تنوع نقش‌مایه‌ها و ترکیب‌بندی رنگ، کم‌تر دارای نمونهٔ مشابه است. پته‌دوزی و قالی‌بافی نیز از دیگر صنایع‌دستی رایج در این شهر است.[۲۵]
در حوزه سوغات، پسته سیرجان شهرتی فراگیر در ایران دارد. به سبب فراوانی این محصول، بسیاری از شیرینی‌های سنتی شهر بر پایه پسته تهیه می‌شوند.[۲۶] از مهم‌ترین شیرینی‌ها و خوراکی‌های محلی می‌توان به باقلوا، کماج سهن، کلمپه، مسقطی و قوتو (قاووت) اشاره کرد.[۲۷] همچنین محصولات باغی همچون انار، بادام، قیسی و زردآلوی سیرجان،[۲۸] خرما، حنا و صنایع دستی چوبی و فلزی از دیگر سوغات این شهر هستند.[۲۹]

غذاهای سنتی سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

غذاهای سنتی سیرجان ترکیبی از طعم‌های سنتی، ساده، مقوی و ریشه‌دار در فرهنگ بومی هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از: آبگوشت کشک، قاتق بادمجان، شولی و همچنین آش بلغور که عمدتاً در روزهای سرد یا مناسبت‌های مذهبی پخته می‌شود.[۳۰]

از دیگر غذاهای سنتی سیرجان می‌توان به پلو سیرجانی، آبگوشت بادمجان و کشک، آبگوشت زیره، آش گندم‌شیر، آش اوماچ، خورش بز قورمه، خورش به‌آلو، زیره پلو و کشک و کدو اشاره کرد.[۳۱]

مراکز علمی سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان دارای سه مرکز دانشگاهی شامل دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، دانشگاه صنعتی سیرجان و دانشگاه پیام نور مرکز سیرجان است. همچنین دانشکده علوم پزشکی سیرجان در این شهر فعالیت می‌کند. به دلیل جایگاه صنعتی و اقتصادی این منطقه، شش دانشکده فنی نیز در قالب مراکز آموزش عالی به تربیت و آموزش نیروی متخصص مشغول هستند.[۳۲]

علاوه بر این، دو حوزهٔ علمیهٔ سفیران هدایت امام صادق و مدرسهٔ علمیهٔ مفیدیه در سیرجان وجود دارد.[۳۳]

جاذبه‌ها و اماکن گردشگری سیرجان

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان دارای جاذبه و اماکن مذهبی، تاریخی ـ گردشگری و نیز طبیعی فراوانی است که نشان دهنده تاریخ و قدمت این شهر است.

اماکن مذهبی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان علاوه بر مسجد جامع و بیش از ۲۰ مسجد دیگر،[۳۴] دارای اماکن مذهبی متعددی است که همواره محل حضور و رفت‌وآمد مردم بوده است، از جمله این اماکن می‌توان به زیارتگاه پیر غیب، امامزاده علی و امامزاده احمد اشاره کرد.[۳۵]

جاذبه‌های گردشگری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قدمت تاریخی سیرجان باعث شده تا مکان‌های تاریخی مهمی در دل این شهر کهن پدیدار شود، از جمله:

  • قلعهٔ سنگ سیرجان

از این قلعه در گذشته به‌عنوان ارگ نظامی شهر استفاده می‌شد. منبر سنگی این قلعه متعلق به دوران سلطنت سلطان احمد مظفریه (از امرای آل مظفر) بوده است. هم‌اکنون این قلعه به‌صورت ویرانه‌ای بر روی تپه‌ای در جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این قلعه در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.[۳۶]

  • بازار آقا ابراهیم

این بازار به‌موازات بازار نو سیرجان است و به کاروانسرای سیرجان (کاروانسرای آقا ابراهیم) راه دارد. در این بازار گلیم‌های قدیمی و فرش فروخته می‌شود.[۳۷]

  • بادگیر چپقی

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد سیرجان، چپق‌های روبه‌آسمان است. این چپق‌ها، بادگیرهایی هستند که با آجر و ملاط ساخته شده‌اند. بادگیر چپقی از جمله آثار دوران پهلوی محسوب می‌شود. این چپق با الهام از دودکش کشتی‌های قدیمی و با تلفیق معماری و صنعت، سازهٔ جذابی برای گردشگران فراهم کرده است. بادگیر چپقی سیرجان در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.[۳۸]

  • یخدان‌های دوقلوی سیرجان
    یخدان‌های دوقلو__سیرجان
    یخدان‌های دوقلو در نمای برفی

این یخدان‌های دوقلو به یخدان‌های حاج‌رشید نیز معروف هستند و در قسمت غرب محله باغ بمید در خیابان شیخ فضل‌الله نوری واقع شده‌اند. قدمت این بنا به سال ۱۲۷۴ خورشیدی (دوران حکومت قاجاریه) بازمی‌گردد. مردم سیرجان در گذشته تابستان‌های بسیار گرمی داشتند؛ به این علت معماران توانمند ایرانی از سرمای شدید و خشک زمستان استفاده کردند تا در تابستان بتوانند مواد غذایی خود را نگهداری کنند.[۳۹]

  • خانه حاج رشید

این بنا مربوط به دوران قاجاریه بوده و از قدیمی‌ترین عزاخانه‌های سیرجان است که توسط سیدابراهیم رضوی (بخشدار وقت سیرجان) ساخته شده است. این خانه ورودی، هشتی، حیاط، میانسرا و بادگیرهایی در سقف دارد.[۴۰]

  • باغ سنگی

باغ سنگی سیرجان سرسبز نیست بلکه با چوب و سنگ شکل گرفته است. این باغ، درختانی با میوه‌های سنگ دارد و اثر هنری پیرمردی است که فقدان و اندوه خود را در آن بیان کرده است. این اثر ماندگار در میان دشت سیرجان در روستای میاندوآب واقع شده است.[۴۱]
* عمارت صدرزاده
قدمت این عمارت به دوران قاجار بازمی‌گردد. این عمارت در دو طبقه در وسط باغ پسته قرار گرفته و سایه‌بان‌هایی برای جلوگیری از نور شدید خورشید دارد. بخش‌های عمدهٔ عمارت شامل اصطبل، حمام، گاوچاه، استخر، باغچه، حوض‌خانه و شیر سنگی است.[۴۲]

  • موزهٔ تاریخ و مردم‌شناسی

این موزه در سال ۱۳۸۴ خورشیدی تأسیس شد که دارای سه بخش اسناد و کتب خطی، اشیای تاریخی و مردم‌شناسی است. در این مجموعه اشیای سنگی و سفالی، سکه‌های دوره ساسانی، اشیای فلزی و عکس‌های قدیمی سیرجان نگهداری می‌شود.[۴۳]

  • دیگر جاذبه‌ها

از سایر جاذبه‌های گردشگری سیرجان می‌توان به مسجد سید سیرجان، مسجد جامع عضدی، مسجد قلعه سنگی، آرامگاه شاه فیروز، آرامگاه میر زبیر، کفه نمک (دشت نمک)، خانهٔ علی‌اصغر شوکت سعیدی (متعلق به دورهٔ پهلوی و ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران)[۴۴] و قلعه خال‌کوه اشاره کرد.[۴۵]

جاذبه‌های طبیعی

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

موقعیت جغرافیایی و طبیعی سیرجان، جاذبه‌های متعددی را در آن جای داده است که برخی از آنها عبارتند از:
دشت‌های گل‌محمدی؛ سیرجان به واسطهٔ آب‌وهوای کوهستانی، محل پرورش گل‌های محمدی و تولید گلاب باکیفیت است. در فصل بهار، دشت‌های اطراف سیرجان پر از گل‌های صورتی و خوشبو می‌شوند و فضایی بی‌نظیر را به وجود می‌آورند.[۴۶]
دریاچه نمک سیرجان؛ دریاچه نمک سیرجان که در فاصله‌ای کوتاه از شهر قرار دارد، یکی از جاذبه‌های طبیعی خاص این منطقه است. این دریاچه به دلیل غلظت بالای نمک، آب شفافی دارد که در تابش نور خورشید به زیبایی می‌درخشد. منظرهٔ بکر و سفیدپوش این دریاچه، گردشگران و عکاسان را به سوی خود جذب می‌کند.[۴۷]
تپه بی‌بی دن سیرجان؛ بی‌بی دن سیرجان نام کوه سفیدی در سیرجان است که آن را یکی از مخفی‌گاه‌های دختر امام موسی بن جعفر می‌دانند. این کوه یکی از اماکن تفریحی و زیارتی سیرجان محسوب می‌شود.[۴۸]

زیرساخت و امکانات شهری

[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیرجان دارای راه‌آهن و فرودگاه است.[۴۹] از سوی دیگر با توجه به موقعیتی که شهر سیرجان دارد، هتل‌های متعددی در این شهر ساخته شده و پذیرای مسافران و فعالان اقتصادی است.[۵۰]

سیرجان ۱۰ پارک دارد که برخی از آنها ویژه بانوان است.[۵۱] همچنین این شهر دارای ۳ بیمارستان و ۱۴ مرکز درمانی است.[۵۲]

  1. ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، ۱۳۶۴، ج ۱، ص ۶۵
  2. «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست
  3. ابن اثیر، اخبار ایران از الکامل، ۱۳۶۴، ج ۱، ص ۶۵
  4. «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه
  5. «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست
  6. «نگاهی به پیشینه تاریخی و موقعیت جغرافیایی شهرستان سیرجان»، وب‌سایت شرکت فرهنگی ورزشی گل گهر
  7. «تاریخچه سیرجان»، وب‌سایت نورپادکست
  8. «سیرجان»، وب‌سایت مهر و ماه
  9. «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران
  10. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  11. «سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت
  12. «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران.
  13. «نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵»، درگاه ملی آمار.
  14. «سیرجان»، وب‌سایت باسکول
  15. «سیرجان، شهر جهانی گلیم»، وب‌سایت ویزیت ایران.
  16. همان
  17. همان
  18. «معرفی سیرجان»، وب‌سایت آپارات
  19. «نگاهی گذار به شهر جهانی سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من؛ «سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین
  20. «سیرجان»، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان
  21. محمدی، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو.
  22. محمودآبادی و پورامینیانی، «بررسی زندگی و آثار مشاهیر فرهنگی و هنری سیرجان» ۱۴۰۳، ص ۱۲–۹
  23. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  24. «موزه در سیرجان»، وب‌سایت بهترینو.
  25. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  26. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین
  27. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  28. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت علاء الدین
  29. «هر آنچه درباره سیرجان باید بدانید»، وب‌سایت تیکس چارتر
  30. همان
  31. «راهنمای سفر به سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  32. «سیرجان»، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان
  33. «مدیریت حوزه علمیه استان کرمان»، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه.
  34. «مسجدهای سیرجان»، وب‌سایت مسجد سلام
  35. «امکان مذهبی سیرجان»، وب‌سایت سیرگان
  36. «قلعه سنگ سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  37. عظیمی، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی.
  38. شکوری، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  39. آذرنیوش، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  40. «خانه حاج رشید»، وب‌سایت کجارو.
  41. صالح نژاد، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو.
  42. «عمارت صدرزاده»، وب‌سایت کجارو.
  43. «موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان»، وب‌سایت کجارو.
  44. «جاهای دیدنی سیرجان»، وب‌سایت سفرمارکت.
  45. «اماکن دیدنی و زیارتی»، وب‌سایت شهرداری سیرجان.
  46. «راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه» وب‌سایت خبری شهر من سیرجان
  47. همان
  48. «بی بی دن سیرجان»، وب‌سایت سیری در ایران.
  49. «راهنمای سفر به سیرجان؛ شهر جهانی گلیم در کرمان»، وب‌سایت علی‌بابا
  50. «هتل‌های سیرجان»، وب‌سایت ایران هتل آنلاین.
  51. «معرفی پارک‌های سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من
  52. «مراکز درمانی شهر سیرجان»، وب‌سایت سیرجان من
  • ابن اثیر، علی بن محمد، اخبار ایران از الکامل، تصحیح و ترجمه محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران، نشر علم، ۱۳۶۴ش.
  • اکبری نسب محمودآبادی، علی؛ سعید پورامینایی، «بررسی زندگی و آثار مشاهیر فرهنگی و هنری سیرجان»، کنفرانس بین‌المللی مطالعات زبان، ادبیات، فرهنگ و تاریخ، دوره بیستم، ۱۴۰۳ش.
  • آذرنیوش، «یخدان‌های دوقلو سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • اماکن دیدنی و زیارتی، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • امکان مذهبی سیرجان، وب‌سایت سیرگان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • بی بی دن سیرجان، وب‌سایت سیری در ایران، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • تاریخچه سیرجان، وب‌سایت نورپادکست، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • جاهای دیدنی سیرجان، وب‌سایت سفرمارکت، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • خانه حاج رشید، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • راهنمای جامع گردشگری سیرجان؛ از بادگیر چپقی تا جاذبه‌های طبیعی منطقه، وب‌سایت خبری شهر من سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • راهنمای سفر به سیرجان، وب‌سایت علاءالدین، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • راهنمای سفر به سیرجان؛ شهر جهانی گلیم در کرمان، وب‌سایت علی‌بابا، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • سیرجان، وب‌سایت باسکول، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • سیرجان، وب‌سایت سفرمارکت، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • سیرجان، وب‌سایت منطقه ویژه اقتصادی سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • سیرجان، وب‌سایت مهر و ماه، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • سیرجان، شهر جهانی گلیم، وب‌سایت ویزیت ایران، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • صالح‌نژاد، «باغ سنگی»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • شکوری، «بادگیر چپقی سیرجان»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • عظیمی، «بازار آقا ابراهیم سیرجان»، وب‌سایت اینتودی، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • عمارت صدرزاده، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • فرهیختگان، وب‌سایت شهرداری سیرجان، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • قلعه سنگ سیرجان، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • محمدی، «سیرجان در یک نگاه»، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • مدیریت حوزه علمیه استان کرمان، وب‌سایت مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • مسجدهای سیرجان، وب‌سایت مسجد سلام، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • معرفی پارک‌های سیرجان، وب‌سایت سیرجان من، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • معرفی سیرجان، وب‌سایت آپارات، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • موزه تاریخ و مردم‌شناسی سیرجان، وب‌سایت کجارو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • موزه در سیرجان، وب‌سایت بهترینو، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • نتایج سرشماری جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۵، درگاه ملی آمار، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • نگاهی به پیشینه تاریخی و موقعیت جغرافیایی شهرستان سیرجان، وب‌سایت شرکت فرهنگی ورزشی گل‌گهر، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • نگاهی گذار به شهر جهانی سیرجان، وب‌سایت سیرجان من، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • هتل‌های سیرجان، وب‌سایت ایران هتل آنلاین، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.
  • هر آنچه دربارهٔ سیرجان باید بدانید، وب‌سایت تیکس چارتر، تاریخ بازدید: ۴ شهریور ۱۴۰۴ش.