پیشنویس:حریره: تفاوت میان نسخهها
imported>سلیمانی بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Jáhlová kaše.jpg|جایگزین=حریره آردی|بندانگشتی|حریره آردی(ترکیبی از | [[پرونده:Jáhlová kaše.jpg|جایگزین=حریره آردی|بندانگشتی|حریره آردی (ترکیبی از آرد، برنج، شیر و شکر)]] | ||
{{درشت|'''حریره'''}}؛ خوراکی رقیق برای بیماران و کودکان. | |||
حریره، حریره، خوراکی رقیق و مغذی است که از آرد | حریره، حریره، خوراکی رقیق و مغذی است که از آرد [[برنج]]، شکر و مغز [[بادام]] تهیه میشود و غالباً برای [[کودک|کودکان]] شیرخوار و بیماران تجویز میشود. این غذا که به نامهای آرد هاله، [[فرنی]] یا [[حلوا|حلوای]] آردی نیز شناخته میشود، انواع متعددی دارد؛ از جمله حریره بادامی، آردی، نشاستهای، [[سیب]]، [[اسفناج]] و توتفرنگی، که هر یک طعمی ویژه و خواص درمانی خاص دارند. حریره غذایی زودهضم و تقویتکننده است که در [[طب سنتی ایران|طب سنتی]] برای درمان بیماریهای مختلفی مانند سرفه، اسهال، زکام و قولنج توصیه میشود. شیوههای پخت حریره در مناطق مختلف [[ایران]] متفاوت است و معمولاً شامل ترکیب مغز بادام یا شیره آن با آرد برنج و شیر، پخت روی حرارت و افزودن شکر و ادویههای معطر مانند هل و [[زعفران]] میشود. این خوراکی هم غذای مغذی و لذیذ و هم دارویی طبیعی برای گروههای حساس بهشمار میآید. | ||
==معرفی حریره== | ==معرفی حریره== | ||
خوراکی رقیق از آرد برنج، شکر و مغز بادام است که | خوراکی رقیق از آرد برنج، شکر و مغز بادام است که معمولاً برای کودکان شیرخوار و بیماران تهیه میشود.<ref>[https://www.vajehyab.com/?q=حریره&f=moein معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه حریره.]</ref> به حریره آرد هاله،<ref>زمخشری، مقدمة الادب، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۶۱.</ref> [[فالوده]]،<ref>ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.</ref> حلوای آردی<ref>فقیهی، چگونگی فرمانروایی عضدالدولة دیلمی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۳۱۵.</ref> یا فرنی نیز میگویند.<ref>بخشزاد، فرهنگ واژههای گیلکی، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۴.</ref> همچنین حریره نامی عام برای غذاهای بدون گوشت حاوی سبزیجات، [[سیب زمینی|سیبزمینی]] و آرد است. | ||
==انواع حریره== | ==انواع حریره== | ||
از انواع حریره میتوان به حریره | از انواع حریره میتوان به حریره آردی (تهیه شده از آرد برنج، شیر و شکر)، حریره بادامی (تهیه شده از بادام، شیر و شکر)، حریره نشاسته (تهیه شده از نشاسته، شکر و شیر)،<ref>ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.</ref> حریره سیب (تهیه شده از سیب رنده شده، شکر و شیر)،<ref>[https://www.vajehyab.com/dehkhoda/حریره دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه حریره.]</ref> حریره اسفناج، حریره [[باقلا]]، حریره پیاز، حریره توتفرنگی، حریره [[شلغم]]، حریره عدس،<ref>دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۵۹–۶۷۱.</ref> حریره [[خرفه]] و حریره فندق اشاره کرد.<ref>آشپزباشی، سفره اطعمه، ۱۳۵۳ش، ص۸۱–۸۲.</ref> حریره بادام از سایر حریرهها معروفتر است.<ref>ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.</ref> | ||
==خواص حریره== | ==خواص حریره== | ||
[[پرونده:Harire-badam5.jpg|جایگزین=حریره بادام|بندانگشتی|حریره | [[پرونده:Harire-badam5.jpg|جایگزین=حریره بادام|بندانگشتی|حریره بادام، تهیه شده از بادام، شیر و شکر]] | ||
طب سنتی طبع حریره بادام را گرم و تر میداند. حریره، غذایی زودهضم بوده و برای کودکان و سالمندان مفید است. حریره چاقکننده و موجب تقویت عمومی بدن میشود.<ref>[http://www.drsafavizadeh.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=7320 «دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده؛] کمرهای، روزنامه خاطرات، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۷۸.</ref> | طب سنتی طبع حریره بادام را گرم و تر میداند. حریره، غذایی زودهضم بوده و برای کودکان و سالمندان مفید است. حریره چاقکننده و موجب تقویت عمومی بدن میشود.<ref>[http://www.drsafavizadeh.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=7320 «دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده؛] کمرهای، روزنامه خاطرات، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۷۸.</ref> حریره آرد برنج و بادام خردشده برای تقویت بیماران در دوران نقاهت مفید دانسته شده است.<ref>رضاقلی میرزا، سفرنامه، ۱۳۴۶ش، ص۳۲۸؛ سالور، روزنامهٔ خاطرات، ۱۳۷۴–۱۳۷۸ش، ج۶، ص۴۸۰۹.</ref> ترکیب حریره نشاسته و برنج و آب پاچه بره جهت درمان بیمارانی که با سرفه، خون بالا میآورند، تجویز شده است. حریره مغز بادام بریانشده در درمان اسهال مفید است.<ref>جرجانی، یادگار، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۸–۱۰۹و۱۲۵–۱۲۷؛ نورانی، دایرةالمعارف طب اسلامی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۵۳.</ref> جهت درمان بیماران مبتلا به قولنج و بیماریهای رودهای حریره آرد برنج برشته شده توصیه شده است.<ref>ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۶۹و۷۲و۲۱۷–۲۱۸.</ref> | ||
ترکیب حریره نشاسته و شیرینی برای درمان افراد مسموم زرنیخخورده مفید است.<ref>رازی، بُرء الساعه، ۱۳۸۹ش، ص۶۸.</ref> حریره نشاسته جهت درمان بواسیر و زکام،<ref>صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱–۷۲.</ref> حریره گندم و مغز بادام جهت درمان زکام و نزله،<ref>صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۵۶و۱۵۸.</ref> حریره سبوس گندم و روغن بادام جهت درمان خناق،<ref>صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۴۳۷–۴۳۸.</ref> حریره آرد هسته [[خرما]] جهت درمان اسهال مزمن،<ref>حاجیشریف، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۳۹۵.</ref> حریره آرد گندم و بادام جهت درمان سرفه و خونریزی سینه، حریره بادام یزدی برای سرفه یا سینهدرد و حریره آرد گندم سیاه و شیره بادام برای خانمهای [[بارداری|باردار]] مفید است.<ref>حاجیشریف، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۷۵۳.</ref> حریره نشاسته باید به شکل سرد میل شود زیرا حریره گرم موجب ترشکردن معده میشود.<ref>ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۱.</ref> | |||
==شیوههای پخت== | |||
[[پرونده:کشک-زرد-سیستان-بلوچستان.jpg|جایگزین=حریره کشک زرد|بندانگشتی|حریره کشک زرد سیستانن و بلوچستان]] | |||
جهت تهیه حریره بادام، ابتدا بادام را در آب گرم قرار میدهند تا خیس بخورد. سپس پوست آن را جدا کرده و در هاون میکوبند تا نرم شود. آن را در پارچه نازکی مالش میدهند تا شیره بادام گرفته شود. به شیره بادام، آرد [[برنج]] اضافه شده و روی حرارت قرار میدهند تا کاملاً پخته شود. در انتها به این ترکیب شکر افزوده میشود.<ref>شهری، طهران قدیم، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۱۲۰.</ref> | |||
جهت تهیه حریره بادام یزدی، ابتدا یک پیمانه برنج، دو پیمانه بادام کوبیده، مقداری آب و مقدار کمی نمک را با یکدیگر ترکیب کرده و روی حرارت قرار میدهند تا پخته شده و لعاب ایجاد کنند. سپس به آن جعفری خرد شده و شکر اضافه میشود.<ref>دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۶۷.</ref> در بیرجند نوعی حریره با نام «هریری مغز بادم» تهیه میشود که در آن از آرد برنج، قند کوبیده، شکر و مغز بادام استفاده میشود.<ref>رضایی باغبیدی، واژنامه موضوعی زبانهای باستانی ایران، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.</ref> | |||
در [[خراسان]] از [[کشک]]، پیاز، نعناعداغ، [[سیر]]<nowiki/>داغ، روغن و نمک، غذایی با نام «حریره کشک زرد» میپزند. برخی به این ترکیب قرمه نیز اضافه میکنند.<ref>دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۶۵.</ref> مردم [[سیرجان]] حریره را با نشاسته، آرد، شکر، هل، [[زعفران]] و گلاب طبخ میکنند.<ref>مؤیدمحسنی، فرهنگ عامیانه سیرجان، ۱۳۸۱ش، ص۴۳۳.</ref> اهالی میبد حریره را از شیره بادام، محلول نشاسته و عسل یا شکر تهیه میکنند. اگر محلول نشاسته رقیق باشد از بادام بهجای شیره در آن استفاده میشود.<ref>جانباللهی، چهل گفتار در مردمشناسی میبد، ۱۳۸۵–۱۳۹۰ش، ج۲، ص۶۹.</ref> | |||
مردم ارسنجان فارس از نشاسته، روغن، [[زردچوبه]] و آب، نوعی حریره تهیه میکنند. آنها جهت تقویت کودکان در حریره، بهجای نشاسته و زردچوبه از مغز بادام استفاده میکنند.<ref>رحیمی، جام ارسنجاننما، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۴۵.</ref> | |||
[[ | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*آشپزباشی، علیاکبر، سفره اطعمه، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۳ش. | {{آغاز منابع}} | ||
*بخشزاد محمودی، جعفر، فرهنگ واژههای گیلکی، رشت، گیلکان، ۱۳۸۸ش. | * آشپزباشی، علیاکبر، سفره اطعمه، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۳ش. | ||
*جانباللهی، محمدسعید، چهل گفتار در مردمشناسی میبد، تهران، روشنان، | * بخشزاد محمودی، جعفر، فرهنگ واژههای گیلکی، رشت، گیلکان، ۱۳۸۸ش. | ||
*جرجانی، اسماعیل، یادگار، بهتحقیق مهدی محقق، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ش. | * جانباللهی، محمدسعید، چهل گفتار در مردمشناسی میبد، تهران، روشنان، ۱۳۸۵–۱۳۹۰ش. | ||
*حاجیشریف، احمد، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، تهران، حافظ نوین، ۱۳۹۲ش. | * جرجانی، اسماعیل، یادگار، بهتحقیق مهدی محقق، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ش. | ||
*دریابندری، نجف، کتاب مستطاب آشپزی، تهران، کارنامه، ۱۳۸۴ش. | * حاجیشریف، احمد، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، تهران، حافظ نوین، ۱۳۹۲ش. | ||
*«دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | * دریابندری، نجف، کتاب مستطاب آشپزی، تهران، کارنامه، ۱۳۸۴ش. | ||
*دهخدا، علیاکبر، لغتنامه، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | * «دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | ||
* | * دهخدا، علیاکبر، لغتنامه، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | ||
*رحیمی، حبیب، جام ارسنجاننما، قم، دانشوران، ۱۳۸۸ش. | * رازی، محمد بن زکریا، بُرء الساعه، ترجمهٔ میرزا احمد طبیب تنکابنی، به کوشش پیمان متین، تهران، سفیر اردهال، ۱۳۸۹ش. | ||
*رضاقلی میرزا، سفرنامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۶ش. | * رحیمی، حبیب، جام ارسنجاننما، قم، دانشوران، ۱۳۸۸ش. | ||
*رضایی باغبیدی، حسن، | * رضاقلی میرزا، سفرنامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۶ش. | ||
*زمخشری، محمود، مقدمه الادب، به کوشش محمد کاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش. | * رضایی باغبیدی، حسن، واژنامه موضوعی زبانهای باستانی ایران، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۱ش. | ||
*سالور، قهرمان میرزا (عینالسلطنه)، | * زمخشری، محمود، مقدمه الادب، به کوشش محمد کاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش. | ||
*شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، معین، ۱۳۸۳ش. | * سالور، قهرمان میرزا (عینالسلطنه)، روزنامهٔ خاطرات، به کوشش مسعود سالور و ایرج افشار، تهران، اساطیر، ۱۳۷۴–۱۳۷۸ش. | ||
*صانعی، صفدر، نسخه شفا، تهران، حافظ نوین، چ۱۲، ۱۳۸۰ش. | * شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، معین، ۱۳۸۳ش. | ||
*فقیهی، علیاصغر، چگونگی فرمانروایی | * صانعی، صفدر، نسخه شفا، تهران، حافظ نوین، چ۱۲، ۱۳۸۰ش. | ||
*کمرهای، محمد، روزنامه خاطرات، بهتحقیق محمدجواد مرادینیا، تهران، نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۸۲ش. | * فقیهی، علیاصغر، چگونگی فرمانروایی عضدالدوله دیلمی، تهران، پرتو، چ۱، ۱۳۷۳ش. | ||
*معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | * کمرهای، محمد، روزنامه خاطرات، بهتحقیق محمدجواد مرادینیا، تهران، نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۸۲ش. | ||
*ملکالاطباء رشتی، | * معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش. | ||
*مؤیدمحسنی، مهری، فرهنگ عامیانه سیرجان، کرمان، مرکز کرمانشناسی، چ۱، ۱۳۸۱ش. | * ملکالاطباء رشتی، محمدکاظم، حفظ الصحهٔ ناصری، به کوشش رسول چوپانی، تهران، طب سنتی ایران، ۱۳۹۰ش. | ||
*نورانی، مصطفی، | * مؤیدمحسنی، مهری، فرهنگ عامیانه سیرجان، کرمان، مرکز کرمانشناسی، چ۱، ۱۳۸۱ش. | ||
* نورانی، مصطفی، دایرةالمعارف طب اسلامی، قم، مکتب اهل بیت، ۱۳۸۰ش. | |||
{{پایان منابع}} | |||
{{#seo: | |||
|title=حریره چیست؟ طرز تهیه، انواع و خواص آن برای کودکان و بیماران - ویکی زندگی | |||
|title_mode=Replaced Title | |||
|keywords=حریره، حریره بادام، طرز تهیه حریره، غذای کمکی نوزاد، فرنی، خواص حریره بادام | |||
|description=حریره، خوراکی رقیق و مغذی است که از آرد برنج و بادام تهیه شده و برای کودکان و بیماران تجویز میشود. با طرز تهیه، انواع و خواص دارویی حریره آشنا شوید - ویکی زندگی | |||
}} | |||
{{خوراکی-افقی}} | |||
[[رده:غذاهای گیاهی]] | |||
[[رده:غذاهای لبنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۵۳
حریره؛ خوراکی رقیق برای بیماران و کودکان.
حریره، حریره، خوراکی رقیق و مغذی است که از آرد برنج، شکر و مغز بادام تهیه میشود و غالباً برای کودکان شیرخوار و بیماران تجویز میشود. این غذا که به نامهای آرد هاله، فرنی یا حلوای آردی نیز شناخته میشود، انواع متعددی دارد؛ از جمله حریره بادامی، آردی، نشاستهای، سیب، اسفناج و توتفرنگی، که هر یک طعمی ویژه و خواص درمانی خاص دارند. حریره غذایی زودهضم و تقویتکننده است که در طب سنتی برای درمان بیماریهای مختلفی مانند سرفه، اسهال، زکام و قولنج توصیه میشود. شیوههای پخت حریره در مناطق مختلف ایران متفاوت است و معمولاً شامل ترکیب مغز بادام یا شیره آن با آرد برنج و شیر، پخت روی حرارت و افزودن شکر و ادویههای معطر مانند هل و زعفران میشود. این خوراکی هم غذای مغذی و لذیذ و هم دارویی طبیعی برای گروههای حساس بهشمار میآید.
معرفی حریره
[ویرایش | ویرایش مبدأ]خوراکی رقیق از آرد برنج، شکر و مغز بادام است که معمولاً برای کودکان شیرخوار و بیماران تهیه میشود.[۱] به حریره آرد هاله،[۲] فالوده،[۳] حلوای آردی[۴] یا فرنی نیز میگویند.[۵] همچنین حریره نامی عام برای غذاهای بدون گوشت حاوی سبزیجات، سیبزمینی و آرد است.
انواع حریره
[ویرایش | ویرایش مبدأ]از انواع حریره میتوان به حریره آردی (تهیه شده از آرد برنج، شیر و شکر)، حریره بادامی (تهیه شده از بادام، شیر و شکر)، حریره نشاسته (تهیه شده از نشاسته، شکر و شیر)،[۶] حریره سیب (تهیه شده از سیب رنده شده، شکر و شیر)،[۷] حریره اسفناج، حریره باقلا، حریره پیاز، حریره توتفرنگی، حریره شلغم، حریره عدس،[۸] حریره خرفه و حریره فندق اشاره کرد.[۹] حریره بادام از سایر حریرهها معروفتر است.[۱۰]
خواص حریره
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طب سنتی طبع حریره بادام را گرم و تر میداند. حریره، غذایی زودهضم بوده و برای کودکان و سالمندان مفید است. حریره چاقکننده و موجب تقویت عمومی بدن میشود.[۱۱] حریره آرد برنج و بادام خردشده برای تقویت بیماران در دوران نقاهت مفید دانسته شده است.[۱۲] ترکیب حریره نشاسته و برنج و آب پاچه بره جهت درمان بیمارانی که با سرفه، خون بالا میآورند، تجویز شده است. حریره مغز بادام بریانشده در درمان اسهال مفید است.[۱۳] جهت درمان بیماران مبتلا به قولنج و بیماریهای رودهای حریره آرد برنج برشته شده توصیه شده است.[۱۴]
ترکیب حریره نشاسته و شیرینی برای درمان افراد مسموم زرنیخخورده مفید است.[۱۵] حریره نشاسته جهت درمان بواسیر و زکام،[۱۶] حریره گندم و مغز بادام جهت درمان زکام و نزله،[۱۷] حریره سبوس گندم و روغن بادام جهت درمان خناق،[۱۸] حریره آرد هسته خرما جهت درمان اسهال مزمن،[۱۹] حریره آرد گندم و بادام جهت درمان سرفه و خونریزی سینه، حریره بادام یزدی برای سرفه یا سینهدرد و حریره آرد گندم سیاه و شیره بادام برای خانمهای باردار مفید است.[۲۰] حریره نشاسته باید به شکل سرد میل شود زیرا حریره گرم موجب ترشکردن معده میشود.[۲۱]
شیوههای پخت
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
جهت تهیه حریره بادام، ابتدا بادام را در آب گرم قرار میدهند تا خیس بخورد. سپس پوست آن را جدا کرده و در هاون میکوبند تا نرم شود. آن را در پارچه نازکی مالش میدهند تا شیره بادام گرفته شود. به شیره بادام، آرد برنج اضافه شده و روی حرارت قرار میدهند تا کاملاً پخته شود. در انتها به این ترکیب شکر افزوده میشود.[۲۲]
جهت تهیه حریره بادام یزدی، ابتدا یک پیمانه برنج، دو پیمانه بادام کوبیده، مقداری آب و مقدار کمی نمک را با یکدیگر ترکیب کرده و روی حرارت قرار میدهند تا پخته شده و لعاب ایجاد کنند. سپس به آن جعفری خرد شده و شکر اضافه میشود.[۲۳] در بیرجند نوعی حریره با نام «هریری مغز بادم» تهیه میشود که در آن از آرد برنج، قند کوبیده، شکر و مغز بادام استفاده میشود.[۲۴]
در خراسان از کشک، پیاز، نعناعداغ، سیرداغ، روغن و نمک، غذایی با نام «حریره کشک زرد» میپزند. برخی به این ترکیب قرمه نیز اضافه میکنند.[۲۵] مردم سیرجان حریره را با نشاسته، آرد، شکر، هل، زعفران و گلاب طبخ میکنند.[۲۶] اهالی میبد حریره را از شیره بادام، محلول نشاسته و عسل یا شکر تهیه میکنند. اگر محلول نشاسته رقیق باشد از بادام بهجای شیره در آن استفاده میشود.[۲۷]
مردم ارسنجان فارس از نشاسته، روغن، زردچوبه و آب، نوعی حریره تهیه میکنند. آنها جهت تقویت کودکان در حریره، بهجای نشاسته و زردچوبه از مغز بادام استفاده میکنند.[۲۸]
پانویس
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- ↑ معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه حریره.
- ↑ زمخشری، مقدمة الادب، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۶۱.
- ↑ ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.
- ↑ فقیهی، چگونگی فرمانروایی عضدالدولة دیلمی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۳۱۵.
- ↑ بخشزاد، فرهنگ واژههای گیلکی، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۴.
- ↑ ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.
- ↑ دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه حریره.
- ↑ دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۵۹–۶۷۱.
- ↑ آشپزباشی، سفره اطعمه، ۱۳۵۳ش، ص۸۱–۸۲.
- ↑ ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۴.
- ↑ «دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده؛ کمرهای، روزنامه خاطرات، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۷۸.
- ↑ رضاقلی میرزا، سفرنامه، ۱۳۴۶ش، ص۳۲۸؛ سالور، روزنامهٔ خاطرات، ۱۳۷۴–۱۳۷۸ش، ج۶، ص۴۸۰۹.
- ↑ جرجانی، یادگار، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۸–۱۰۹و۱۲۵–۱۲۷؛ نورانی، دایرةالمعارف طب اسلامی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۵۳.
- ↑ ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۶۹و۷۲و۲۱۷–۲۱۸.
- ↑ رازی، بُرء الساعه، ۱۳۸۹ش، ص۶۸.
- ↑ صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱–۷۲.
- ↑ صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۵۶و۱۵۸.
- ↑ صانعی، نسخه شفا، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۴۳۷–۴۳۸.
- ↑ حاجیشریف، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۳۹۵.
- ↑ حاجیشریف، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۷۵۳.
- ↑ ملکالاطباء رشتی، حفظ الصحة ناصری، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۱.
- ↑ شهری، طهران قدیم، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۱۲۰.
- ↑ دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۶۷.
- ↑ رضایی باغبیدی، واژنامه موضوعی زبانهای باستانی ایران، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.
- ↑ دریابندری، کتاب مستطاب آشپزی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۶۶۵.
- ↑ مؤیدمحسنی، فرهنگ عامیانه سیرجان، ۱۳۸۱ش، ص۴۳۳.
- ↑ جانباللهی، چهل گفتار در مردمشناسی میبد، ۱۳۸۵–۱۳۹۰ش، ج۲، ص۶۹.
- ↑ رحیمی، جام ارسنجاننما، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۴۵.
منابع
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- آشپزباشی، علیاکبر، سفره اطعمه، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۳ش.
- بخشزاد محمودی، جعفر، فرهنگ واژههای گیلکی، رشت، گیلکان، ۱۳۸۸ش.
- جانباللهی، محمدسعید، چهل گفتار در مردمشناسی میبد، تهران، روشنان، ۱۳۸۵–۱۳۹۰ش.
- جرجانی، اسماعیل، یادگار، بهتحقیق مهدی محقق، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ش.
- حاجیشریف، احمد، دایرةالمعارف اسرار گیاهان دارویی، تهران، حافظ نوین، ۱۳۹۲ش.
- دریابندری، نجف، کتاب مستطاب آشپزی، تهران، کارنامه، ۱۳۸۴ش.
- «دستور تهیه حریره بادام و خواص آن»، سایت دکتر حسین صفویزاده، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش.
- دهخدا، علیاکبر، لغتنامه، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش.
- رازی، محمد بن زکریا، بُرء الساعه، ترجمهٔ میرزا احمد طبیب تنکابنی، به کوشش پیمان متین، تهران، سفیر اردهال، ۱۳۸۹ش.
- رحیمی، حبیب، جام ارسنجاننما، قم، دانشوران، ۱۳۸۸ش.
- رضاقلی میرزا، سفرنامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۶ش.
- رضایی باغبیدی، حسن، واژنامه موضوعی زبانهای باستانی ایران، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۱ش.
- زمخشری، محمود، مقدمه الادب، به کوشش محمد کاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش.
- سالور، قهرمان میرزا (عینالسلطنه)، روزنامهٔ خاطرات، به کوشش مسعود سالور و ایرج افشار، تهران، اساطیر، ۱۳۷۴–۱۳۷۸ش.
- شهری، جعفر، طهران قدیم، تهران، معین، ۱۳۸۳ش.
- صانعی، صفدر، نسخه شفا، تهران، حافظ نوین، چ۱۲، ۱۳۸۰ش.
- فقیهی، علیاصغر، چگونگی فرمانروایی عضدالدوله دیلمی، تهران، پرتو، چ۱، ۱۳۷۳ش.
- کمرهای، محمد، روزنامه خاطرات، بهتحقیق محمدجواد مرادینیا، تهران، نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۸۲ش.
- معین، محمد، فرهنگ فارسی، سایت واژهیاب، تاریخ بازدید: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ش.
- ملکالاطباء رشتی، محمدکاظم، حفظ الصحهٔ ناصری، به کوشش رسول چوپانی، تهران، طب سنتی ایران، ۱۳۹۰ش.
- مؤیدمحسنی، مهری، فرهنگ عامیانه سیرجان، کرمان، مرکز کرمانشناسی، چ۱، ۱۳۸۱ش.
- نورانی، مصطفی، دایرةالمعارف طب اسلامی، قم، مکتب اهل بیت، ۱۳۸۰ش.
خوراکیها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| میوهها | |||||||
| صیفیجات | |||||||
| غلات | |||||||
| تنقلات | |||||||
| سبزیجات | |||||||
| ادویهجات | |||||||
| نوشیدنیها | |||||||
| فرآوردهها |
| ||||||
| آثار مرتبط | |||||||
| انواع خوراکی | |||||||
| موارد مرتبط | |||||||
