پیشنویس:سیدمحمد حسینی بهشتی: تفاوت میان نسخهها
imported>فاطمه کمالی |
|||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | {{جعبه اطلاعات افراد | ||
==تولد== | | عنوان =سیدمحمد حسینی بهشتی | ||
سیدمحمد حسینی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر =بهشتی1.jpg | |||
| عرض تصویر =250ppx | |||
| توضیح تصویر =سید محمدحسینی بهشتی | |||
| زاده =۱۳۰۷ش | |||
| مکتب = | |||
| محل سکونت =اصفهان، قم، تهران و هامبورگ | |||
| فرزندان =ملوکالسادات، علیرضا، محمدرضا، محبوبه | |||
| همسر = | |||
| درگذشت =۱۳۶۰ش (شهادت) | |||
| آثار =متعدد | |||
| سبک = | |||
| زبان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| تحصیلات = | |||
| محل تحصیل = حوزه علمیه اصفهان، [[حوزه علمیه قم]]، [[دانشگاه تهران]] | |||
| وبسایت = [http://www.beheshti.org/ بنیاد نشر آثار و اندیشههای شهید دکتر بهشتی] | |||
| استادان =آیتالله بروجردی، [[علامه طباطبائی]]، [[امام خمینی]] | |||
| تاریخ خدمات = | |||
| مرتبه علمی =اجتهاد در علوم دینی، دکتری فلسفه | |||
| معروفترین نظرات = | |||
| خویشاوندان = | |||
| مجموعه = | |||
| دیدگاهها = | |||
| حرفه = | |||
| تدریس = | |||
| خدمات = | |||
}} | |||
'''{{درشت|سیدمحمد حسینی بهشتی}}'''، روحانی و اندیشمند اثرگذار در برپایی جمهوری اسلامی ایران و دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی. | |||
سیدمحمد حسینی بهشتی، مشهور به «شهید بهشتی»، در ۲ آبان ۱۳۰۷ش در اصفهان در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. از کودکی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و پس از تکمیل دوره حوزوی، دکترای فلسفه خود را با رساله «مسائل مابعدالطبیعه در قرآن» گرفت. او در کنار تحصیل، فعالیتهای فرهنگی، آموزشی و اجتماعی گستردهای داشت و مدرسهٔ «دین و دانش» و «کانون اسلامی دانشجویان و فرهنگیان قم» را تأسیس کرد. بهشتی پنج سال در آلمان به فعالیتهای دینی و اسلامی پرداخت و پس از بازگشت به ایران، در نهضت ملی، مبارزات پیش از انقلاب و پس از پیروزی انقلاب اسلامی حضوری فعال داشت؛ از جمله در تأسیس «حزب جمهوری اسلامی»، عضویت در شورای انقلاب و تدوین قانون اساسی. او همسرش عزتالشریعه مدرس مطلق و چهار فرزند داشت و به نظم، صداقت، عدالت و اخلاق خانوادگی اهمیت ویژهای میداد. شهید بهشتی در ۷ تیر ۱۳۶۰ش در انفجار حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید و در بهشت زهرا آرام گرفت. | |||
==تولد سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
[[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، مشهور به «شهید بهشتی»، در دوم آبان ۱۳۰۷ش در محله لُنبان [[اصفهان]] و در خانوادهای روحانی متولد شد.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص37.</ref> پدرش سید فضلالله بهشتی، از روحانیون اصفهان و پدربزرگش حاج میرزا محمدصادق مدرس خاتونآبادی، از علمای برجستهٔ اصفهان بود.<ref>شریفرازی، گنجینهٔ دانشمندان، 1352ش، ج۱، ص۲۴۳.</ref> | |||
==تحصیلات سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
سیدمحمد از چهارسالگی در [[مکتبخانه]]، خواندن و نوشتن را فراگرفت و در امتحان ورودی دبستان، او را شایسته حضور در کلاس ششم دانستند ولی بهدلیل سن کم، وی را به کلاس چهارم فرستادند. سیدمحمد در سال دوم دبیرستان بود که حوادث بیستم شهریور ۱۳۲۰ش رخ داد و او تصمیم گرفت تحصیلات دبیرستانی را رها کند و برای تحصیل علوم دینی به [[مدرسه]] صدر اصفهان رود. بین سالهای ۱۳۲۱ش تا ۱۳۲۵ش ادبیات عرب، منطق، کلام و سطوح [[فقه اسلامی|فقه]] و اصول را در این مدرسه فراگرفت.<ref>«شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.</ref> همزمان با یادگیری علوم دینی، شروع به آموختن [[زبان انگلیسی]] کرد و در سال ۱۳۲۵ش برای ادامه تحصیل به [[قم]] رفت.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص38-40.</ref> | |||
او تحصیلات حوزوی خود را در قم، تکمیل کرد و پس از آن دوره اجتهادی علوم دینی را آغاز کرد و در مجلس درس اساتیدی چون؛ مرحوم آیتالله محقق داماد، [[امام خمینی]]، آیتالله [[سید حسین طباطبایی بروجردی|بروجردی]]، آیتالله سید محمدتقی خوانساری و آیتالله حجت کوهکمری حضور یافت.<ref>[https://article.tebyan.net/11960/ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.]</ref> | |||
در کنار فراگیری دروس دینی تصمیم به تکمیل دورهٔ دبیرستان گرفت و در سال ۱۳۲۷ش، موفق به اخذ دیپلم شد. بعد از آن وارد دانشکدۀ معقول و منقول شد و در سال ۱۳۳۰ش با دریافت درجهٔ لیسانس به قم بازگشت و در دبیرستان حکیم نظامی<ref>نام این دبیرستان در شهر قم، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به «دبیرستان ماندگار امام صادق» تغییر کرد.</ref> مشغول تدریس زبان انگلیسی شد.<ref>[https://www.yjc.news/fa/news/5663152/ «نگاهی به زندگینامه شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1395ش.]</ref> | |||
بهشتی در درسهای فلسفی علامه سید محمدحسین طباطبایی شرکت میکرد و شبهای پنجشنبه و [[جمعه]] با [[شهید مطهری]] و دیگر دوستان در این باره جلسهای میگذاشتند که نتیجهٔ آن بهصورت کتاب ارزشمند «اصول فلسفه و روش رئالیسم» با پاورقیهای شهید مطهری تنظیم و منتشر شد. بهشتی مصمم بود در کنار تحصیل و فعالیت در [[حوزه علمیه|حوزهٔ علمیّه]]، تحصیلات دانشگاهی را نیز دنبال کند، به این خاطر درس خود را ادامه داد و در سال ۱۳۵۳ش رسالهٔ دکتری خود را با عنوان «مسائل مابعدالطبیعه در [[قرآن]]» با راهنمایی مرتضی مطهری ارائه نمود و درجه دکتری فلسفه را اخذ کرد.<ref>[https://hawzah.net/fa/Article/View/6499/ «شهید آیت الله دکتر بهشتی»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: 4 مرداد 1385ش.]</ref> | |||
==ازدواج و خانواده سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
سیدمحمد بهشتی در سن ۲۳ سالگی با یکی از اقوام نزدیک خود به نام «عزتالشریعه مدرس مطلق» [[ازدواج]] کرد و دارای دو فرزند دختر و دو فرزند پسر شد.<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 23 و 683.</ref> | |||
==ویژگیهای اخلاقی و فردی سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
*توجه به نماز اول وقت؛ او به نماز اهمیت ویژهای میداد بهگونهای که هیچگاه چیزی نمیتوانست او را از نماز اول وقت بازدارد؛<ref>[https://www.namaz.ir/1400/04/07/ «اهتمام شهید بهشتی به نماز اول وقت»، ستاد اقامه نماز، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1400ش.]</ref> | |||
*[[نظم]] و انضباط شخصی؛ ایشان فردی بسیار منظم بود، بهگونهای که بهرغم جلسات و دغدغههای فراوان، همواره سر وقت در محل مورد نظر حضور داشت؛ | |||
*[[فروتنی]] و [[صداقت]]؛ | |||
*حقپذیری و عدالتورزی؛<ref>[http://www.mortezamotahari.com/fa/mohagheghview.html?MohagheghID=52891&SubLevelID=260 «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، 6 آذر 1389ش.]</ref> | |||
*اهتمام به [[ورزش]]؛<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 110.</ref> | |||
*توجه به آراستگی و نظافت شخصی؛ به آراستگی و [[پاکیزگی]]، توجه ویژهای داشت؛ همیشه [[عطر]] یاس استفاده میکرد و کفشهایش همیشه واکسزده بود و لباسهای خود را مرتباً به خشکشویی میداد.<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 110.</ref> | |||
==سیرهٔ خانوادگی سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
[[پرونده:بهشتی2.jpg|300px|thumb|شهید بهشتی در کنار اعضای خانواده|جایگزین=شهید بهشتی در کنار اعضای خانواده]] | |||
سیدمحمد بهشتی همواره در خرید لوازم مورد نیاز، رسیدگی به باغچهها و همچنین شستن ظروف آشپزخانه به همسرش کمک میکرد. در کنار این موارد، از رسیدگی به درس بچهها و مشکلات آنان غافل نبود. همچنین به [[الگوی مصرف]] در [[خانواده]] نیز اهمیت ویژهای میداد و از [[اسراف]] در خانواده جلوگیری میکرد.<ref>[http://www.mortezamotahari.com/fa/mohagheghview.html?MohagheghID=52891&SubLevelID=260 «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، 6 آذر 1389ش.]</ref> | |||
پس از [[انقلاب اسلامی]]، به خاطر تراکم کار و مسئولیتهایی که به عهده داشت، گاهی سرزده مهمانانی را به [[خانه]] میآورد. در این مواقع سر راه برای مهمانان غذای آماده میگرفت تا همسرش به زحمت پذیرایی در این برنامههای غیرمنتظره گرفتار نشود.<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 98.</ref> | |||
همسر شهید بهشتی در مصاحبهای گفته است در طول ۲۹ سال زندگی مشترک، کوچکترین چیزی از او ندیدم که موجب دلخوری من شود.<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 102.</ref> بهشتی، زن را کدبانوی خانه و کار در خانه را از سر [[مهرورزی در خانواده|مهرورزی]] و [[محبت در خانواده|محبت]] او میدانست. از اینرو در بیشتر مسافرتها همسرش را با خود میبرد و میکوشید تا از این راه، کار و زحمت او در خانه را جبران کند.<ref>رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 104 و 105.</ref> | |||
==فعالیتهای فرهنگی سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
[[پرونده:سید محمدحسینی بهشتی.jpg|جایگزین=عکس قدیمی سیدمحمد حسینی بهشتی|بندانگشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی به هنگام تأسیس مدرسه آیت الله گلپایگانی (مدرسه علوی) در قم به همراه برخی از محصلان این مدرسه سال ۱۳۴۱ش]] | |||
بهشتی علاقهٔ فراوانی به فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی داشت. او در سال ۱۳۲۶ش در یک جمع هجده نفری که مرتضی مطهری نیز از آن جمله بود، شیوهٔ جدیدی از مسافرت تبلیغی و مطالعات مذهبی برنامهریزی شده را با آیتالله بروجردی و [[امام خمینی]] تجربه کرد.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص39-42.</ref> پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش بهشتی متوجه ضعف نیروهای مذهبی در مسائل فرهنگی شد و به همین دلیل برای [[تربیت]] نیروهای کارآمد مذهبی، مدرسهٔ «دین و دانش» را در سال ۱۳۳۳ش در [[قم]] تأسیس کرد.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص48.</ref> | |||
او با اندیشههای نو و برخی اصلاحات، درصدد تغییر و تحول در [[حوزه علمیه قم|حوزهٔ علمیهٔ قم]] نیز برآمد و با همکاری تعدادی از روحانیون روش و برنامهٔ درسی جدیدی برای طلاب طراحی کرد که با تأسیس مدرسهٔ حقانی آن را به اجرا درآورد. او همچنین «کانون اسلامی دانشآموزان و فرهنگیان قم» را تأسیس کرد که زیر نظر شهید محمد مفتح اداره میشد. | |||
از دیگر فعالیتهای او میتوان به مواردی زیر اشاره کرد: | از دیگر فعالیتهای او میتوان به مواردی زیر اشاره کرد: | ||
* مشارکت فعال در انتشار | *مشارکت فعال در انتشار مجلهٔ «مکتب اسلام» و سالنامه و فصلنامهٔ «مکتب تشیع». | ||
* سخنرانی در جلساتی موسوم به «گفتار ماه» در تهران برای دانشجویان و طلاب.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، 1377ش، ج3، ص306.</ref> | *سخنرانی در جلساتی موسوم به «گفتار ماه» در [[تهران]] برای [[دانشجو|دانشجویان]] و طلاب.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، 1377ش، ج3، ص306.</ref> | ||
* حضور مؤثر در بخش برنامهریزی درس تعلیمات دینی وزارت آموزشوپرورش و مشارکت با روحانیون دیگر مانند شهید دکتر محمدجواد باهنر، علی گلزاده غفوری و سیدرضا برقعی در تألیف کتابهای درس دینی و قرآن مدارس سراسر کشور.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص44-49.</ref> | *حضور مؤثر در بخش برنامهریزی درس تعلیمات دینی [[وزارت آموزش و پرورش|وزارت آموزشوپرورش]] و مشارکت با روحانیون دیگر مانند شهید دکتر محمدجواد باهنر، علی گلزاده غفوری و سیدرضا برقعی در تألیف کتابهای درس دینی و قرآن مدارس سراسر کشور.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص44-49.</ref> | ||
==سفر به آلمان== | |||
بهشتی در سال | ==سفر سیدمحمد حسینی بهشتی به آلمان== | ||
== | بهشتی در سال ۱۳۴۳ش با سفارش آیتالله میلانی از [[مرجع دینی|مراجع تقلید]] ساکن در شهر [[مشهد]]، در پاسخ به درخواست [[مسلمانان]] و ایرانیان مقیم هامبورگ برای اداره مرکز اسلامی هامبورگ، به آلمان رفت.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43 و دفتر دوم 790-791.</ref> او پنج سال در آلمان ماند و در این مدت علاوه بر تصدی امور دینی ایرانیان و سایر مسلمانان مقیم آلمان و بعضی کشورهای اروپایی، با کمک عدهای از دانشجویان متدین ایرانی، «اتحادیهٔ انجمنهای اسلامی دانشجویان گروه فارسیزبان» را ایجاد کرد و دانشجویان مبارزی را که به دلیل اعتقادات مذهبی با تشکیلات دیگر، رابطهای نداشتند در این اتحادیه گرد آورد.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43.</ref> | ||
حضور بهشتی در سالهای | |||
او در راستای فعالیتهای اسلامی سفرهایی هم به سوریه، [[لبنان]]، عراق و ترکیه داشت<ref>[https://article.tebyan.net/11960/ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.]</ref> و در معرفی [[اسلام]] به اروپاییان گامهای مؤثری برداشت. در این مدت او بهدلیل تسلطی که به زبان آلمانی و انگلیسی داشت، با افکار متفکران و فیلسوفان غربی نیز بیشتر آشنا شد.<ref>واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43-48.</ref> بهشتی در سال ۱۳۴۹ش به [[ایران]] بازگشت.<ref>[https://article.tebyan.net/11960/ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.]</ref> | |||
==فعالیتهای سیاسی سیدمحمد حسینی بهشتی قبل از انقلاب== | |||
حضور بهشتی در سالهای ۱۳۲۹–۱۳۳۰ش در [[تهران]]، با مبارزات سیاسی و اجتماعی نهضت ملی نفت به رهبری آیتالله کاشانی و دکتر مصدق، مقارن بود. او در تظاهرات و اجتماعات و میتینگها شرکت داشت و در سال ۱۳۳۱ش در اعتصابات ۲۶ تا ۳۰ [[تیر]] در [[اصفهان]]، حضور داشت.<ref>[https://article.tebyan.net/11960/ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.]</ref> با درگذشت آیتالله بروجردی در ۱۳۴۰ش و آغاز مرجعیت امام خمینی، فصل جدیدی از تحولات و مبارزات سیاسی برای بهشتی آغاز شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، 1377ش، ج3، ص4-11.</ref> | |||
== | در ۱۳۵۶ش، فعالیتهای بهشتی رنگ سیاسی بیشتری به خود گرفت از جمله نخستین اقدامات او همکاری در ایجاد تشکلی به نام «جامعهٔ روحانیت مبارز» در [[پاییز]] ۱۳۵۷ش بود؛ که خود نیز در هستهٔ مرکزی آن عضویت داشت. اندکی پس از آن «شورای انقلاب» به دستور امام خمینی تشکیل شد و بهشتی از سوی امام خمینی به عضویت این شورا درآمد.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، 1376ش، ج۱، ص۳۲۱–۳۲۳.</ref> | ||
==شهادت== | ==فعالیتهای سیاسی سیدمحمد حسینی بهشتی بعد از انقلاب== | ||
آیتالله بهشتی به همراه | [[پرونده:سید محمدحسینی بهشتی۱.jpg|جایگزین=آیتالله بهشتی به همراه شهید درخشان|بندانگشتی|آیتالله بهشتی به همراه شهید درخشان در پایان یکی از جلسات در دفتر حزب جمهوری اسلامی]] | ||
در [[۲۲ بهمن]] ۱۳۵۷ش، همزمان با پیروزی [[انقلاب اسلامی]] بهشتی همراه با [[آیتالله خامنهای]]، آیتالله موسوی اردبیلی، آیتالله هاشمی رفسنجانی و شهید باهنر «حزب جمهوری اسلامی» را تأسیس کردند.<ref>رضوی، هاشمی و انقلاب: تاریخ سیاسی ایران از انقلاب تا جنگ، ۱۳۷۶ش، ج1، ص165.</ref> همچنین در همین سال بهفرمان امام خمینی «شورای انقلاب» را تشکیل داد و همواره بهعنوان نظریهپرداز در صحنههای سیاسی، اجتماعی به فعالیت میپرداخت. در تدوین [[قانون اساسی]] بهعنوان نایبرئیس مجلس خبرگان قانون اساسی ایفای نقش میکرد و پس از استعفای دولت موقت در سال ۱۳۵۸ش نیز مدتی بهعنوان وزیر دادگستری و پس از آن از سوی امام خمینی به ریاست دیوان عالی کشور منصوب شد.<ref>[https://www.yjc.news/00NlFA «نگاهی به زندگینامۀ شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1395ش.]</ref>او همچنین در تنظیم [[قانون اساسی]] جمهوری اسلامی [[ایران]] و تصویب آن نقش مؤثری داشت.<ref>خمینی، صحیفه نور، 1361ش، ج11، ص279.</ref> | |||
==آثار سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
دکتر بهشتی همزمان با فعالیتهای گسترده اجتماعی، کتابهای متعددی نگاشت که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد؛ | |||
*«سرود یکتاپرستی»؛ دربارهٔ چیستی و فلسفه [[نماز]] و مسایل مربوط به آن. | |||
*«حق و باطل از دیدگاه قرآن»؛ شامل گفتگوهای آیتالله بهشتی در انجمن اسلامی پزشکان و منتخبی از بحثهای [[تفسیر قرآن]]. | |||
*«پیامبری از نگاه دیگر»؛ دربارهٔ وحی، [[نبوت]] و خاتمیت. | |||
*«نقش آزادی در تربیت کودکان»؛ شامل مباحثی دربارهٔ تکلیف، [[شکاف نسلها]]، پرورش فکری کودکان، [[تفریح]]، [[آزادی]] و شخصیت. | |||
*«ولایت، رهبری، روحانیت»؛ شامل مباحثی دربارهٔ رهبری، نقش اجتماعی روحانیت و مناسبات روحانیت و انقلاب اسلامی.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/434106 «نگاهی به آثار و اندیشههای شهید بهشتی»، خبرگزاری مشرق، تاریخ درج مطلب: 6 تیر 1394ش.]</ref> | |||
==شهادت سیدمحمد حسینی بهشتی== | |||
[[پرونده:سید محمدحسینی بهشتی۲.jpg|جایگزین=مراسم تشییع و خاکسپاری شهدای ۷ تیر|بندانگشتی|نمایی از مراسم تشییع و خاکسپاری شهدای ۷ تیر در بهشت زهرای تهران]] | |||
آیتالله بهشتی به همراه ۷۲ نفر از مقامات و چهرههای برجستهٔ سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نمایندهٔ مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ش بر اثر انفجار بمب در مقر حزب جمهوری اسلامی در [[تهران]]، به [[شهادت]] رسید.<ref>[https://www.iribnews.ir/fa/news/2750762/7 «7تیر؛ سالروز شهادت شهید بهشتی و 72 تن از یاران انقلاب»، خبرگزاری صدا و سیما، تاریخ درج مطلب: 7تیر 1399ش.]</ref> آرامگاه او در قطعه ۲۴ [[بهشت زهرا]] است.<ref>[https://tn.ai/2042434 «آرامگاه شهدای هفتم تیر»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش.]</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* | {{آغاز منابع}} | ||
* «۷ تیر؛ سالروز شهادت شهید بهشتی و ۷۲ تن از یاران انقلاب»، خبرگزاری صداوسیما، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۹ش. | |||
* «آرامگاه شهدای هفتم تیر»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش. | * «آرامگاه شهدای هفتم تیر»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش. | ||
* «اهتمام شهید بهشتی به نماز اول وقت»، ستاد اقامه نماز، تاریخ درج مطلب: | * «اهتمام شهید بهشتی به نماز اول وقت»، ستاد اقامه نماز، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۴۰۰ش. | ||
* «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، | * «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، ۶ آذر ۱۳۸۹ش. | ||
* خمینی، سید روحالله، صحیفه نور، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، | * خمینی، سید روحالله، صحیفه نور، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ۱۳۶۱ش. | ||
* رجائی، غلامعلی، | * رجائی، غلامعلی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، تهران، شاهد، ۱۳۸۵ش. | ||
* رضوی، مسعود، هاشمی و انقلاب: تاریخ سیاسی ایران از انقلاب تا جنگ، تهران، اطلاعات، ۱۳۷۶ش. | * رضوی، مسعود، هاشمی و انقلاب: تاریخ سیاسی ایران از انقلاب تا جنگ، تهران، اطلاعات، ۱۳۷۶ش. | ||
* شریفرازی، محمد، گنجینه دانشمندان، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۵۲ش. | * شریفرازی، محمد، گنجینه دانشمندان، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۵۲ش. | ||
* «شهید آیتالله دکتر بهشتی»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: | * «شهید آیتالله دکتر بهشتی»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۴ مرداد ۱۳۸۵ش. | ||
* «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: | * «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۸۴ش. | ||
* «نگاهی به آثار و اندیشههای شهید بهشتی»، خبرگزاری مشرق، تاریخ درج مطلب: | * «نگاهی به آثار و اندیشههای شهید بهشتی»، خبرگزاری مشرق، تاریخ درج مطلب: ۶ تیر ۱۳۹۴ش. | ||
* «نگاهی به | * «نگاهی به زندگینامه شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۵ش. | ||
* «نگاهی به | * «نگاهی به زندگینامهٔ شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۵ش. | ||
* واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، تهران، بنیاد شهید انقلاب اسلامی، | * واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، تهران، بنیاد شهید انقلاب اسلامی، ۱۳۶۱ش. | ||
* هاشمی رفسنجانی، اکبر، دوران مبارزه، تهران، چاپ محسن | * هاشمی رفسنجانی، اکبر، دوران مبارزه، تهران، چاپ محسن هاشمی، ۱۳۷۶ش. | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله دکتر سید محمد حسینی بهشتی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ۱۳۷۷ش. | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله دکتر سید محمد حسینی بهشتی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ۱۳۷۷ش. | ||
{{پایان منابع}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۳۰
 | |
| محل تحصیل | حوزه علمیه اصفهان، حوزه علمیه قم، دانشگاه تهران |
|---|---|
| آثار | متعدد |
| فرزندان | ملوکالسادات، علیرضا، محمدرضا، محبوبه |
سیدمحمد حسینی بهشتی، روحانی و اندیشمند اثرگذار در برپایی جمهوری اسلامی ایران و دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی.
سیدمحمد حسینی بهشتی، مشهور به «شهید بهشتی»، در ۲ آبان ۱۳۰۷ش در اصفهان در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. از کودکی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و پس از تکمیل دوره حوزوی، دکترای فلسفه خود را با رساله «مسائل مابعدالطبیعه در قرآن» گرفت. او در کنار تحصیل، فعالیتهای فرهنگی، آموزشی و اجتماعی گستردهای داشت و مدرسهٔ «دین و دانش» و «کانون اسلامی دانشجویان و فرهنگیان قم» را تأسیس کرد. بهشتی پنج سال در آلمان به فعالیتهای دینی و اسلامی پرداخت و پس از بازگشت به ایران، در نهضت ملی، مبارزات پیش از انقلاب و پس از پیروزی انقلاب اسلامی حضوری فعال داشت؛ از جمله در تأسیس «حزب جمهوری اسلامی»، عضویت در شورای انقلاب و تدوین قانون اساسی. او همسرش عزتالشریعه مدرس مطلق و چهار فرزند داشت و به نظم، صداقت، عدالت و اخلاق خانوادگی اهمیت ویژهای میداد. شهید بهشتی در ۷ تیر ۱۳۶۰ش در انفجار حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید و در بهشت زهرا آرام گرفت.
تولد سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]سیدمحمد حسینی بهشتی، مشهور به «شهید بهشتی»، در دوم آبان ۱۳۰۷ش در محله لُنبان اصفهان و در خانوادهای روحانی متولد شد.[۱] پدرش سید فضلالله بهشتی، از روحانیون اصفهان و پدربزرگش حاج میرزا محمدصادق مدرس خاتونآبادی، از علمای برجستهٔ اصفهان بود.[۲]
تحصیلات سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]سیدمحمد از چهارسالگی در مکتبخانه، خواندن و نوشتن را فراگرفت و در امتحان ورودی دبستان، او را شایسته حضور در کلاس ششم دانستند ولی بهدلیل سن کم، وی را به کلاس چهارم فرستادند. سیدمحمد در سال دوم دبیرستان بود که حوادث بیستم شهریور ۱۳۲۰ش رخ داد و او تصمیم گرفت تحصیلات دبیرستانی را رها کند و برای تحصیل علوم دینی به مدرسه صدر اصفهان رود. بین سالهای ۱۳۲۱ش تا ۱۳۲۵ش ادبیات عرب، منطق، کلام و سطوح فقه و اصول را در این مدرسه فراگرفت.[۳] همزمان با یادگیری علوم دینی، شروع به آموختن زبان انگلیسی کرد و در سال ۱۳۲۵ش برای ادامه تحصیل به قم رفت.[۴]
او تحصیلات حوزوی خود را در قم، تکمیل کرد و پس از آن دوره اجتهادی علوم دینی را آغاز کرد و در مجلس درس اساتیدی چون؛ مرحوم آیتالله محقق داماد، امام خمینی، آیتالله بروجردی، آیتالله سید محمدتقی خوانساری و آیتالله حجت کوهکمری حضور یافت.[۵]
در کنار فراگیری دروس دینی تصمیم به تکمیل دورهٔ دبیرستان گرفت و در سال ۱۳۲۷ش، موفق به اخذ دیپلم شد. بعد از آن وارد دانشکدۀ معقول و منقول شد و در سال ۱۳۳۰ش با دریافت درجهٔ لیسانس به قم بازگشت و در دبیرستان حکیم نظامی[۶] مشغول تدریس زبان انگلیسی شد.[۷]
بهشتی در درسهای فلسفی علامه سید محمدحسین طباطبایی شرکت میکرد و شبهای پنجشنبه و جمعه با شهید مطهری و دیگر دوستان در این باره جلسهای میگذاشتند که نتیجهٔ آن بهصورت کتاب ارزشمند «اصول فلسفه و روش رئالیسم» با پاورقیهای شهید مطهری تنظیم و منتشر شد. بهشتی مصمم بود در کنار تحصیل و فعالیت در حوزهٔ علمیّه، تحصیلات دانشگاهی را نیز دنبال کند، به این خاطر درس خود را ادامه داد و در سال ۱۳۵۳ش رسالهٔ دکتری خود را با عنوان «مسائل مابعدالطبیعه در قرآن» با راهنمایی مرتضی مطهری ارائه نمود و درجه دکتری فلسفه را اخذ کرد.[۸]
ازدواج و خانواده سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]سیدمحمد بهشتی در سن ۲۳ سالگی با یکی از اقوام نزدیک خود به نام «عزتالشریعه مدرس مطلق» ازدواج کرد و دارای دو فرزند دختر و دو فرزند پسر شد.[۹]
ویژگیهای اخلاقی و فردی سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- توجه به نماز اول وقت؛ او به نماز اهمیت ویژهای میداد بهگونهای که هیچگاه چیزی نمیتوانست او را از نماز اول وقت بازدارد؛[۱۰]
- نظم و انضباط شخصی؛ ایشان فردی بسیار منظم بود، بهگونهای که بهرغم جلسات و دغدغههای فراوان، همواره سر وقت در محل مورد نظر حضور داشت؛
- فروتنی و صداقت؛
- حقپذیری و عدالتورزی؛[۱۱]
- اهتمام به ورزش؛[۱۲]
- توجه به آراستگی و نظافت شخصی؛ به آراستگی و پاکیزگی، توجه ویژهای داشت؛ همیشه عطر یاس استفاده میکرد و کفشهایش همیشه واکسزده بود و لباسهای خود را مرتباً به خشکشویی میداد.[۱۳]
سیرهٔ خانوادگی سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیدمحمد بهشتی همواره در خرید لوازم مورد نیاز، رسیدگی به باغچهها و همچنین شستن ظروف آشپزخانه به همسرش کمک میکرد. در کنار این موارد، از رسیدگی به درس بچهها و مشکلات آنان غافل نبود. همچنین به الگوی مصرف در خانواده نیز اهمیت ویژهای میداد و از اسراف در خانواده جلوگیری میکرد.[۱۴]
پس از انقلاب اسلامی، به خاطر تراکم کار و مسئولیتهایی که به عهده داشت، گاهی سرزده مهمانانی را به خانه میآورد. در این مواقع سر راه برای مهمانان غذای آماده میگرفت تا همسرش به زحمت پذیرایی در این برنامههای غیرمنتظره گرفتار نشود.[۱۵]
همسر شهید بهشتی در مصاحبهای گفته است در طول ۲۹ سال زندگی مشترک، کوچکترین چیزی از او ندیدم که موجب دلخوری من شود.[۱۶] بهشتی، زن را کدبانوی خانه و کار در خانه را از سر مهرورزی و محبت او میدانست. از اینرو در بیشتر مسافرتها همسرش را با خود میبرد و میکوشید تا از این راه، کار و زحمت او در خانه را جبران کند.[۱۷]
فعالیتهای فرهنگی سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بهشتی علاقهٔ فراوانی به فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی داشت. او در سال ۱۳۲۶ش در یک جمع هجده نفری که مرتضی مطهری نیز از آن جمله بود، شیوهٔ جدیدی از مسافرت تبلیغی و مطالعات مذهبی برنامهریزی شده را با آیتالله بروجردی و امام خمینی تجربه کرد.[۱۸] پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش بهشتی متوجه ضعف نیروهای مذهبی در مسائل فرهنگی شد و به همین دلیل برای تربیت نیروهای کارآمد مذهبی، مدرسهٔ «دین و دانش» را در سال ۱۳۳۳ش در قم تأسیس کرد.[۱۹]
او با اندیشههای نو و برخی اصلاحات، درصدد تغییر و تحول در حوزهٔ علمیهٔ قم نیز برآمد و با همکاری تعدادی از روحانیون روش و برنامهٔ درسی جدیدی برای طلاب طراحی کرد که با تأسیس مدرسهٔ حقانی آن را به اجرا درآورد. او همچنین «کانون اسلامی دانشآموزان و فرهنگیان قم» را تأسیس کرد که زیر نظر شهید محمد مفتح اداره میشد.
از دیگر فعالیتهای او میتوان به مواردی زیر اشاره کرد:
- مشارکت فعال در انتشار مجلهٔ «مکتب اسلام» و سالنامه و فصلنامهٔ «مکتب تشیع».
- سخنرانی در جلساتی موسوم به «گفتار ماه» در تهران برای دانشجویان و طلاب.[۲۰]
- حضور مؤثر در بخش برنامهریزی درس تعلیمات دینی وزارت آموزشوپرورش و مشارکت با روحانیون دیگر مانند شهید دکتر محمدجواد باهنر، علی گلزاده غفوری و سیدرضا برقعی در تألیف کتابهای درس دینی و قرآن مدارس سراسر کشور.[۲۱]
سفر سیدمحمد حسینی بهشتی به آلمان
[ویرایش | ویرایش مبدأ]بهشتی در سال ۱۳۴۳ش با سفارش آیتالله میلانی از مراجع تقلید ساکن در شهر مشهد، در پاسخ به درخواست مسلمانان و ایرانیان مقیم هامبورگ برای اداره مرکز اسلامی هامبورگ، به آلمان رفت.[۲۲] او پنج سال در آلمان ماند و در این مدت علاوه بر تصدی امور دینی ایرانیان و سایر مسلمانان مقیم آلمان و بعضی کشورهای اروپایی، با کمک عدهای از دانشجویان متدین ایرانی، «اتحادیهٔ انجمنهای اسلامی دانشجویان گروه فارسیزبان» را ایجاد کرد و دانشجویان مبارزی را که به دلیل اعتقادات مذهبی با تشکیلات دیگر، رابطهای نداشتند در این اتحادیه گرد آورد.[۲۳]
او در راستای فعالیتهای اسلامی سفرهایی هم به سوریه، لبنان، عراق و ترکیه داشت[۲۴] و در معرفی اسلام به اروپاییان گامهای مؤثری برداشت. در این مدت او بهدلیل تسلطی که به زبان آلمانی و انگلیسی داشت، با افکار متفکران و فیلسوفان غربی نیز بیشتر آشنا شد.[۲۵] بهشتی در سال ۱۳۴۹ش به ایران بازگشت.[۲۶]
فعالیتهای سیاسی سیدمحمد حسینی بهشتی قبل از انقلاب
[ویرایش | ویرایش مبدأ]حضور بهشتی در سالهای ۱۳۲۹–۱۳۳۰ش در تهران، با مبارزات سیاسی و اجتماعی نهضت ملی نفت به رهبری آیتالله کاشانی و دکتر مصدق، مقارن بود. او در تظاهرات و اجتماعات و میتینگها شرکت داشت و در سال ۱۳۳۱ش در اعتصابات ۲۶ تا ۳۰ تیر در اصفهان، حضور داشت.[۲۷] با درگذشت آیتالله بروجردی در ۱۳۴۰ش و آغاز مرجعیت امام خمینی، فصل جدیدی از تحولات و مبارزات سیاسی برای بهشتی آغاز شد.[۲۸]
در ۱۳۵۶ش، فعالیتهای بهشتی رنگ سیاسی بیشتری به خود گرفت از جمله نخستین اقدامات او همکاری در ایجاد تشکلی به نام «جامعهٔ روحانیت مبارز» در پاییز ۱۳۵۷ش بود؛ که خود نیز در هستهٔ مرکزی آن عضویت داشت. اندکی پس از آن «شورای انقلاب» به دستور امام خمینی تشکیل شد و بهشتی از سوی امام خمینی به عضویت این شورا درآمد.[۲۹]
فعالیتهای سیاسی سیدمحمد حسینی بهشتی بعد از انقلاب
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ش، همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی بهشتی همراه با آیتالله خامنهای، آیتالله موسوی اردبیلی، آیتالله هاشمی رفسنجانی و شهید باهنر «حزب جمهوری اسلامی» را تأسیس کردند.[۳۰] همچنین در همین سال بهفرمان امام خمینی «شورای انقلاب» را تشکیل داد و همواره بهعنوان نظریهپرداز در صحنههای سیاسی، اجتماعی به فعالیت میپرداخت. در تدوین قانون اساسی بهعنوان نایبرئیس مجلس خبرگان قانون اساسی ایفای نقش میکرد و پس از استعفای دولت موقت در سال ۱۳۵۸ش نیز مدتی بهعنوان وزیر دادگستری و پس از آن از سوی امام خمینی به ریاست دیوان عالی کشور منصوب شد.[۳۱]او همچنین در تنظیم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تصویب آن نقش مؤثری داشت.[۳۲]
آثار سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]دکتر بهشتی همزمان با فعالیتهای گسترده اجتماعی، کتابهای متعددی نگاشت که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد؛
- «سرود یکتاپرستی»؛ دربارهٔ چیستی و فلسفه نماز و مسایل مربوط به آن.
- «حق و باطل از دیدگاه قرآن»؛ شامل گفتگوهای آیتالله بهشتی در انجمن اسلامی پزشکان و منتخبی از بحثهای تفسیر قرآن.
- «پیامبری از نگاه دیگر»؛ دربارهٔ وحی، نبوت و خاتمیت.
- «نقش آزادی در تربیت کودکان»؛ شامل مباحثی دربارهٔ تکلیف، شکاف نسلها، پرورش فکری کودکان، تفریح، آزادی و شخصیت.
- «ولایت، رهبری، روحانیت»؛ شامل مباحثی دربارهٔ رهبری، نقش اجتماعی روحانیت و مناسبات روحانیت و انقلاب اسلامی.[۳۳]
شهادت سیدمحمد حسینی بهشتی
[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آیتالله بهشتی به همراه ۷۲ نفر از مقامات و چهرههای برجستهٔ سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نمایندهٔ مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ش بر اثر انفجار بمب در مقر حزب جمهوری اسلامی در تهران، به شهادت رسید.[۳۴] آرامگاه او در قطعه ۲۴ بهشت زهرا است.[۳۵]
پانویس
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص37.
- ↑ شریفرازی، گنجینهٔ دانشمندان، 1352ش، ج۱، ص۲۴۳.
- ↑ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص38-40.
- ↑ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.
- ↑ نام این دبیرستان در شهر قم، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به «دبیرستان ماندگار امام صادق» تغییر کرد.
- ↑ «نگاهی به زندگینامه شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1395ش.
- ↑ «شهید آیت الله دکتر بهشتی»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: 4 مرداد 1385ش.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 23 و 683.
- ↑ «اهتمام شهید بهشتی به نماز اول وقت»، ستاد اقامه نماز، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1400ش.
- ↑ «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، 6 آذر 1389ش.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 110.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 110.
- ↑ «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، 6 آذر 1389ش.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 98.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 102.
- ↑ رجائی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، 1385ش، ص 104 و 105.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص39-42.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص48.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، 1377ش، ج3، ص306.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص44-49.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43 و دفتر دوم 790-791.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43.
- ↑ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.
- ↑ واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، 1361ش، دفتر اول، ص43-48.
- ↑ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.
- ↑ «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1384ش.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، 1377ش، ج3، ص4-11.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، 1376ش، ج۱، ص۳۲۱–۳۲۳.
- ↑ رضوی، هاشمی و انقلاب: تاریخ سیاسی ایران از انقلاب تا جنگ، ۱۳۷۶ش، ج1، ص165.
- ↑ «نگاهی به زندگینامۀ شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: 7 تیر 1395ش.
- ↑ خمینی، صحیفه نور، 1361ش، ج11، ص279.
- ↑ «نگاهی به آثار و اندیشههای شهید بهشتی»، خبرگزاری مشرق، تاریخ درج مطلب: 6 تیر 1394ش.
- ↑ «7تیر؛ سالروز شهادت شهید بهشتی و 72 تن از یاران انقلاب»، خبرگزاری صدا و سیما، تاریخ درج مطلب: 7تیر 1399ش.
- ↑ «آرامگاه شهدای هفتم تیر»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش.
منابع
[ویرایش | ویرایش مبدأ]- «۷ تیر؛ سالروز شهادت شهید بهشتی و ۷۲ تن از یاران انقلاب»، خبرگزاری صداوسیما، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۹ش.
- «آرامگاه شهدای هفتم تیر»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۸ش.
- «اهتمام شهید بهشتی به نماز اول وقت»، ستاد اقامه نماز، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۴۰۰ش.
- «خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی»، پایگاه جامع استاد شهید مرتضی مطهری، تاریخ درج مطلب، ۶ آذر ۱۳۸۹ش.
- خمینی، سید روحالله، صحیفه نور، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ۱۳۶۱ش.
- رجائی، غلامعلی، سیرهٔ شهید دکتر بهشتی، تهران، شاهد، ۱۳۸۵ش.
- رضوی، مسعود، هاشمی و انقلاب: تاریخ سیاسی ایران از انقلاب تا جنگ، تهران، اطلاعات، ۱۳۷۶ش.
- شریفرازی، محمد، گنجینه دانشمندان، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۵۲ش.
- «شهید آیتالله دکتر بهشتی»، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۴ مرداد ۱۳۸۵ش.
- «شهید بهشتی از زبان خود وی»، تبیان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۸۴ش.
- «نگاهی به آثار و اندیشههای شهید بهشتی»، خبرگزاری مشرق، تاریخ درج مطلب: ۶ تیر ۱۳۹۴ش.
- «نگاهی به زندگینامه شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۵ش.
- «نگاهی به زندگینامهٔ شهید بهشتی؛ از تولد تا شهادت»، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: ۷ تیر ۱۳۹۵ش.
- واحد فرهنگی بنیاد شهید، راستقامتان جاودانه تاریخ اسلام، تهران، بنیاد شهید انقلاب اسلامی، ۱۳۶۱ش.
- هاشمی رفسنجانی، اکبر، دوران مبارزه، تهران، چاپ محسن هاشمی، ۱۳۷۶ش.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیتالله دکتر سید محمد حسینی بهشتی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ۱۳۷۷ش.